جمع بندی گناه اجتماعی و برخورد با آن

[=arial]

[=arial]

[="Georgia"][="Blue"]با عرض سلام خدمت شما برادر گرامی
از آنجایی که مطالبی که عنوان داشتید اشاره به مباحث مفصلی دارد که قبلا در جای دیگر مطرح شده و بنده از آنها بی اطلاعم نمی توانم در این راستا کمکی به شما کنم. لطفا سوال خود را به صورت دقیق و بدون ارجاع به تاپیکها و سایتهای دیگر مطرح نمایید.
[/]

در مورد اون گروه که واقعا عمل غیر انسانی بود چندتا بچه که فقط میخواستن شاد باشن و بگن ایرانی ها هم شاد هستن
اگه یه سرچ کنید میبینید حتی مسلمان ها هم تو کشورای دیگه اون کلیپ رو باز سازی کردن حالا تو اون کشورها چون مسلمون بودن و انتخاب خودشون حجاب بودروسری داشتن و محجبه اینا زوری
صدا و سیما رو که هک نکردن رو رسانه ملی
تو یه شبکه که ربطی هم به ایران نداره
واقعا اون برخورد لازم بود؟جز اینکه تو کل دنیا به عنوان یه کشور افسرده و دیکتاتور شناخته شدیم
یه نفر کار جالی کرده بود این اهنگو گذاشته بود و گریه میکرد مثلا و به سینه میزد
یعن چی؟یعنی تو ایران شادی نیست فقط گریه و ....
این اخه کاریه که بخوان باهاش برخورد کنند؟

[="Georgia"][="Blue"]

با عرض سلام خدمت شما برادر گرامی
از آنجا که مصادیق گناهان اجتماعی بسیار زیاد است در ابتدا لازم است مصادیق گناهان اجتماعی را از منظر قرآن کریم بیان نمایم تا بعد بفرمایید که کدام یک از این اقسام مدنظر حضرتعالی است:
گناهان اجتماعی که در قرآن بیان شده شامل گناهان زبانی و غیرزبانی می شود. از مصادیق گناهان زبانی در عمل اجتماعی می توان به استهزا و تمسخر و بذله گویی (مطففین، آیات ۲۹ تا ۳۱ و نیز حجرات، آیه۱۱)، افترا به دیگران (نور، آیات ۱۵و ۱۶)، بدگویی و سخنان زشت (نساء، آیه ۱۴۸)، دروغ، بهتان، دشنام، افترا و قذف (نور، آیات ۱۱، ۱۵و ۱۶و ۲۳ و احزاب، آیه۵۸)، افشای راز و سخنان محرمانه دیگران (تحریم، آیات ۳و ۴)، به کاربردن القاب و نام های ناپسند برای دیگران (حجرات، آیه۱۱) و انتساب فرزندان نامشروع به شوهر از سوی زن (ممتحنه، آیه۱۲) اشاره کرد.
از گناهان اجتماعی می توان به آواره سازی مردم از خانه و کاشانه خود اشاره کرد که در آیه ۸۵ سوره بقره خداوند این گناه را معادل قتل و آدم کشی معرفی می کند.
ایجاد اختلاف در میان مومنان (آل عمران، آیه ۱۵۲) یا میان زن و شوهر که در حد کفر دانسته شده (بقره، آیه ۱۰۲) از دیگر مصادیق گناهان اجتماعی است.
خداوند در آیات ۱۷ تا ۳۱ سوره قلم و همچنین ۲۹ و ۳۸ سوره اسراء، هرگونه ترک انفاق مال به مستمندان و مساکین و بخل ورزی در این باره را از مصادیق گناهان اجتماعی بیان می کند. (الکشاف، زمخشری، ج۲، ص۶۶۸) چنان در آیات ۳۹ تا ۴۴ سوره مدثر ترک اطعام بینوایان و مساکین را به عنوان گناهی بزرگ معرفی کرده و آن را عاملی برای سقوط در دوزخ و عذاب اخروی می داند.
برهنگی در انظار عمومی از دیگر گناهان و بزه های اجتماعی است که در آیه ۲۸ سوره اعراف به آن اشاره شده است. در این آیه از برهنگی به عنوان فحشاء یاد شده که خود بیانگر زشتی این رفتار در نگاه خدا و قرآن است. (مجمع البیان، ج۳ و ۴، ص۶۳۳) خداوند همچنین تزیین و زینت نمایی و آراستن زنان برای نامحرمان را به عنوان گناه و امری زشت و بزه اجتماعی معرفی می کند و از آن برحذر می دارد. (نور، آیه ۶۰)
هرگونه بغی و خروج برضد حکومت اسلامی و امام مسلمین، گناه و جرمی بزرگ است که خداوند در آیاتی از جمله ۱۷۳ سوره بقره، ۳ سوره مائده، ۱۴۵ سوره انعام و ۱۱۵ سوره نحل به آن توجه داده است. از امام باقر(ع) و امام صادق(ع) روایت شده که منظور از «باغ» در این آیات همان قیام ضدامام است. (مجمع البیان، ج۱ و۲، ص ۴۶۷ و نیز تفسیر عیاشی، ج۱، ص ۱۵۴) بنابراین، هرگونه حرکت علیه حکومت اسلامی و فتنه جویی و خروج علیه امام و دولت اسلامی به معنای بغی تلقی می شود و مجازات دنیوی و اخروی به همراه خواهد داشت.
همچنین عدم مشارکت در عمل سیاسی و اجتماعی و عدم همراهی با دولت و امام المسلمین در جهاد و تخلف از آن را نیز به عنوان گناه برشمرده و متخلفان را تهدید می کند. (آل عمران، آیه ۱۵۲ و توبه، آیات ۲۵ و ۲۷ و ۹۴ و ۱۰۲ و ۱۱۸)
[/]

[="#000080"][="#006400"]هوالعالم[/]

انصافا برای جواب خیلی از سوالها باید مستقیما به مراجع قانونی مراجعه کرد ...
چون منو شما تحقیق و شناختی روی گروه و جبهه اونها نداریم .

کلیپ ندیدم و چیزی از شکل برخورد نمیدونم
هر کسی از هر چیزی یک برداشتی داره و ما باید ببینیم اول قصد و نیت شخص سازنده چی بوده و نظر کسی که برای قضاوت گماشته شده چی هست .

ولله حتی حکم قتل غیر عمد قصاص و مرگ نیست و ممکنه با پرداخت دیه و جریمه برطرف بشه ...
به شرطی واقعا قتل غیر عمد باشه و مدرکی از انگیزه و سونیت وجود نداشته باشه
یعنی طرف قصد و نیت پلیدی ازینکار نداشته باشه و فقط با ناآگاهی یا نادانی یه کاری کرده باشه !!!

مقدسات مثل نفس انسان حرمت داره و بهتره که حد و مرزها رعایت بشه و اگر کسی کاری میکنه نباید از حد و مرزش عبور کنه
تا شکل تمسخر و توهین پیدا نکنه ...

یه وقتا مردمی میان ابرو درست کنن میزنن چشم هم کور میکنن و بعد شکایت که چرا اینطور شد ؟؟؟[/]

[="Georgia"][="Blue"]

با سلامی دوباره و عرض پوزش به جهت تاخیر چند روزه پاسخ به جنابعالی
در خصوص پاسخ به سوالتان باید بگویم به طور کلی ایمه معصومین علیهم السلام همواره با گفتار و رفتار خود بر امر به معروف و نهی از منکر تأکید داشتند زیرا نباید امر به معروف و نهی از منکر با شیوه منکر باشد پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: من کان آمراً بمعروف فلیکن امره ذلک بمعروف(1)
یعنی آن کس که امر به معروف می کند باید خود امرش به صورت معروف باشد. آورده اند که عمر شبی در مدینه مشغول تجسس بود آواز مردی را از خانه ای شنید از دیوار بالا رفت و دید ساقی و ساغر هر دو جمعند، عمر گفت ای دشمن خدا گمان کردی که خدا گناه تو را می پوشاند آن مرد گفت: عجله نکن! اگر من یک گناه کردم تو سه گناه کردی:

1. خدای فرمود: «لاتجسسوا» تو تجسس کردی
2. خدای فرمود «وأتوا البیوت من ابوابه» در خانه ها از در وارد شوید، تو از بالای دیوار مرا نگریستی.
3. خدای فرمود: «لاتدخلوا بیوتاً غیر بیوتکم حتی تستأنسوا و تسلّموا علی اهله»(2) بر غیر خانه خود وارد نشوید مگر انس بگیرید و بر اهلش سلام کنید تو بدان عمل نکردی. عمر شرمنده شد و از او دست برداشت.(3)

نکته دیگری که ائمه معصومین همواره بدان اهتمام داشتند این است که امر به معروف و نهی از منکر باید همراه با رفق باشد. پیامبراکرم صلی الله علیه و آله مبلّغی را جهت تبلیغ بین قومش فرستاد به او سفارش کرد: «علیک بالرفق و القول السدید لاتک فظاً و لاغلیظاً و لا مستکبراً و لا حسود»(4)
یعنی بر تو باد به رفق و گفتار مستند و مستدل، خشونت در گفتار نداشته باش، سنگدل مباش، مستکبر و حسود نیز مباش.
ادامه دارد...

[/]

[=Georgia]

[=Georgia]

[="Georgia"][="Blue"]جمع بندی
سوال
شیوه برخورد با فحشا و منکرات چگونه باید باشد؟

پاسخ
[=Georgia]با سلامی دوباره و عرض پوزش به جهت تاخیر چند روزه پاسخ به جنابعالی
در خصوص پاسخ به سوالتان باید بگویم به طور کلی ایمه معصومین علیهم السلام همواره با گفتار و رفتار خود بر امر به معروف و نهی از منکر تأکید داشتند زیرا نباید امر به معروف و نهی از منکر با شیوه منکر باشد پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: من کان آمراً بمعروف فلیکن امره ذلک بمعروف(1)
یعنی آن کس که امر به معروف می کند باید خود امرش به صورت معروف باشد. آورده اند که عمر شبی در مدینه مشغول تجسس بود آواز مردی را از خانه ای شنید از دیوار بالا رفت و دید ساقی و ساغر هر دو جمعند، عمر گفت ای دشمن خدا گمان کردی که خدا گناه تو را می پوشاند آن مرد گفت: عجله نکن! اگر من یک گناه کردم تو سه گناه کردی:
[=Georgia]

1. خدای فرمود: «لاتجسسوا» تو تجسس کردی
2. خدای فرمود «وأتوا البیوت من ابوابه» در خانه ها از در وارد شوید، تو از بالای دیوار مرا نگریستی.
3. خدای فرمود: «لاتدخلوا بیوتاً غیر بیوتکم حتی تستأنسوا و تسلّموا علی اهله»(2) بر غیر خانه خود وارد نشوید مگر انس بگیرید و بر اهلش سلام کنید تو بدان عمل نکردی. عمر شرمنده شد و از او دست برداشت.(3)
   

[=Georgia] نکته دیگری که ائمه معصومین همواره بدان اهتمام داشتند این است که امر به معروف و نهی از منکر باید همراه با رفق باشد. پیامبراکرم صلی الله علیه و آله مبلّغی را جهت تبلیغ بین قومش فرستاد به او سفارش کرد: «علیک بالرفق و القول السدید لاتک فظاً و لاغلیظاً و لا مستکبراً و لا حسود»(4)
یعنی بر تو باد به رفق و گفتار مستند و مستدل، خشونت در گفتار نداشته باش، سنگدل مباش، مستکبر و حسود نیز مباش.
[=Georgia][=georgia]در تاریخ پیامبر آمده است: جوانی خدمت پیامبر آمده عرض کرد: ای پیامبر خدا آیا به من اجازه می دهی زنا کنم؟ با گفتن این سخن فریاد مردم بلند شد و از گوشه و کنار به او اعتراض کردند ولی پیامبر رحمت با خونسردی و ملایمت فرمود: نزدیک بیا. جوان نزدیک آمد و در برابر پیامبر نشست. حضرت با محبت از او پرسید آیا دوست داری با مادر تو چنین کنند. گفت: نه فدایت شوم. فرمود: همینطور مردم راضی نیستند با مادرانشان چنین شود.آیا دوست داری با دختر تو چنین کنند. گفت: نه فدایت شوم؟ فرمود: همینطور مردم درباره دخترانشان راضی نیستند.فرمود: بگو ببینم آیا برای خواهرت می پسندی؟ جوان مجدداً انکار کرد. (و از درخواست خود به کلی پشیمان شد.) پیامبر دست بر سینه او گذاشت و در حق او دعا کرد عرض نمود خدایا قلب او را پاک گردان و گناه او را ببخش و دامان او را از آلودگی به بی عفتی نگهدار از آن به بعد منفورترین کار نزد این جوان زنا بود.(5)
[=georgia]نکته دیگر این که لازم است امر به معروف و نهی از منکر ملازم با ادب باشد و نباید به صرف اشتباه بزرگی که طرف مقابل مرتکب می شود از حریم ادب و احترام به دیگران خارج شد. زیرا گنهکار بیمار است و بهترین راه برای درمان بیماری روحی دیگران قدم برداشتن در صراط مستقیم ادب و مراعات حرم دیگران است.
[=georgia]نکته دیگری که باید در نهی کردن دیگران از زشتیها مورد توجه قرار بگیرد دعوت عملی آمر به معروف به معروفهاست یعنی قبل از اینکه در صدد تصحیح عملکرد دیگران برآید خود در عمل به معروفها پیش قدم باشد.از حضرت امیرمؤمنان علی علیه السلام نقل شده است که: من نصب نفسه للناس اماماً فلیبدأ بتعلیم نفسه قبل تعلیم غیره و لیکن تأدیبه بسیرته قبل تأدیبه بلسانه و معلّم نفسه و مؤدبها احق بالاجلال من معلم الناس و مؤدبهم».(6)
[=georgia]یعنی کسی که خود را در مقام پیشوایی و امامت مردم قرار می دهد باید پیش از آنکه به تعلیم دیگران بپردازد به تعلیم خویش بپردازد و باید تأدیب کردن او به عملش پیش از تأدیب دیگران به زبانش باشد که معلم و ادب کننده خویش به اقدام سزاوارتر است از کسی که معلّم و مربی مردم است.
[=georgia]و امام صادق علیه السلام فرمود: کونوا دعاة للناس بالخیر بغیر السنتکم لیروا منکم الاجتهاد و الصدق و الورع.(7)
[=georgia]یعنی مردم را بدون زبان (بلکه با عمل خویش) به سوی خوبی فراخوانید تا از شما سخت کوشی در راه دین و صداقت و خداترسی را ببینند
[=georgia]لذا امام علی علیه السلام با اشاره به همین سیره عملی خود فرمود: ایها الناس انّی و اللّه ما احثکم علی طاعة الّا و اسبقکم الیها و لاانهاکم عن معصیة الّا و اتناهی قبلکم عنه(8)
[=georgia]یعنی ای مردم به خدا سوگند من شما را به هیچ طاعتی ترغیب نمی کنم مگر اینکه خودم پیش از شما به آن عمل می نمایم و شما را از هیچ معصیتی باز نمی دارم مگر اینکه خودم پیش از شما از آن دوری می جویم.
[=georgia]گرچه از شرایط لازم برای امر به معروف و نهی از منکر عامل بودن شخص آمر و ناهی محسوب نمی شود همانگونه که در کلام رسول خدا نقل شده است مروا بالمعروف و ان لم تفعلوه و انهوا عن المنکر و ان لم تجتنبوه کلّه(9) امر به معروف و نهی از منکر کنید هرچند خودتان به آن عمل نکرده باشید و نهی از منکر کنید هرچند از تمام منکرات اجتناب نکرده باشید.
[=georgia]ولی بی تردید اگر گوینده خود عامل به آنچه می گوید باشد تأثیر کلام او فوق العاده خواهد بود.
[=georgia]
پی نوشت ها:
[=georgia]1- التبلیغ فی الکتاب و السنته، ص 132
[=georgia]2- سوره نور، آیه 27
[=georgia]3- الدرالمنثور، ج 6، ص 93.
[=georgia]4-بحارالانوار، ج 18، ص 104، ح 4.
[=georgia]5- المناقب ابن شهر آشوب، ج 3، ص 400.
[=georgia]6- اصول کافی، ج 2، ص 105.
[=georgia]7- قرب الاسناد، ص 77.
[=georgia]8- نهج البلاغه، خطبه 175.
[=georgia]9- میزان الحکمة، ج 6، ح 12776.