فرهنگ در کلام معمار انقلاب ( مقاله )

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
فرهنگ در کلام معمار انقلاب ( مقاله )

[="Times New Roman"][="Black"]


بسم الله الرحمن الرحیم

فرهنگ در کلام معمار انقلاب ـ 1

نقص‌های صداوسیما به پای حکومت اسلامی نوشته می‌شود/ اگر رادیو و تلویزیون منحرف باشد همه جامعه را به انحراف می‌کشد
اگر رادیو و تلویزیون نقصی داشته باشد، می‌گویند این نقص از جمهوری اسلامی است.

گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، سال جاری از سوی رهبر انقلاب با عنوان سال «اقتصاد و فرهنگ با عزم ملی و مدیریت جهادی» نام‌گذاری شده است که نشان می‌دهد یکی از اولویت‌های اصلی نظام در این سال فرهنگ است. به بهانه نام‌گذاری امسال و همچنین قرار گرفتن در آستانه سالگرد ارتحال امام خمینی از امروز نگاهی داریم به دیدگاه‌های ایشان در عرصه‌های مختلف فرهنگی. یکی از دستگاه‌های فرهنگی که به بیان امام (ره) در حکم دانشگاه است و نقش بسیار مهمی در جهت صلاح یا فساد جامعه بازی می‌کند صداوسیما (رادیو و تلویزیون) است. در اولین شماره از سلسله گزارش‌های «فرهنگ در کلام معمار انقلاب» به بیان دیدگاه‌های ایشان در خصوص صداوسیما و نقش آن در فرهنگ جامعه می‌پردازیم.

این رسانه‌هایی که ما الآن داریم، چه مطبوعات و مجلات و روزنامه‌ها و چه سینماها و تئاترها و امثال ذلک و چه رادیو و چه تلویزیون، در اینها آنی که از همه دستگاه‌ها بیشتر رابطه با انسان دارد تلویزیون است. از دو جهت: یک جهت اینکه مطبوعات هرچه هم تیراژش زیاد باشد، اولاً به اندازه سطح یک مملکتی نیست و ثانیاً همه افراد نمی‌توانند استفاده کنند، برای اینکه تقریباً نیمی از جمعیت ما سواد خواندن ندارند تا اینکه از مطبوعات و نوشته‌ها استفاده کنند. سینماها در یک محیط محدود می‌توانند کار خودشان را انجام بدهند. رادیو هم در همه جا هست، در همه چیز هست، لکن فقط از راه سمع است.

چرا رادیو و تلویزیون می‌تواند مملکت را اصلاح کند یا به فساد بکشد؟

[امّا] آن چیزی که در همه کشور، یعنی آن دهاتی که توی خانه خود نشسته در مرز و هیچ سواد هم ندارد، لکن چشم و گوش دارد، این از رادیو تلویزیون استفاده می‌کند. هم استفاده سمعی می‌کند، هم استفاده بصری، یعنی رادیو فقط استفاده سمعی دارد، رادیو-تلویزیون استفاده سمعی و بصری دارد، هم آدم نقشه‌ها را می‌بیند و هم طرح‌ها را می‌بیند و هم می‌شنود. بنابراین رادیو تلویزیون از تمام رسانه‌هایی که هست، حساس‌تر است. رادیو تلویزیون می‌تواند یک مملکت را اصلاح کند و می‌تواند به فساد بکشد. این را نه روزنامه می‌تواند، نه سینما می‌تواند، نه تئاتر می‌تواند، نه تبلیغات لفظی که در منابر است می‌تواند؛ برای اینکه این‌ها همه شعاعشان محدود است. رادیو شعاعش مثل تلویزیون است، لکن فقط سمعی است. تلویزیون هم سمع است و هم بصر (1).

همیشه از رادیو و تلویزیون نگرانی داشتم

من همیشه از این رادیو تلویزیون نگرانی داشته‌ام؛ برای اینکه این رادیو تلویزیون یک بنگاهی است که از تمام این رسانه‌های گروهی مهمتر است؛ برای اینکه الان در تمام دهات، در تمام شهرستان‌ها، تقریباً عمومی شده است. رادیو تلویزیون هم تقریباً و آناً هر مطلبی واقع می‌شود، همه جای ایران و خارج متوجه می‌شوند (2).

الان راجع به تلویزیون صحبت دارم می‌کنم، یک چیزی که از همه رسانه‌ها حساس‌تر است، تلویزیون از همه مسائل تبلیغی و آلات تبلیغی حساس‌تر است. برای اینکه هم گوش است و هم چشم. در چیزهای دیگر، حتی رادیو، فقط گوش استفاده می‌کند. در روزنامه‌ها و مطبوعات، چشم از آن استفاده می‌کند. رادیو تلویزیون گوش است و چشم. آن هم نه به اینکه مثلاً تیراژش مثل روزنامه کذا، ده هزار، بیست هزار، صد هزار، یک میلیون باشد. همه مملکت است. الآن هم وضع جوری شده است که در دهات هم که می‌روی، آن مرد دهاتی هم که شاید درست خرج عایله‌اش را نتواند درست ادا بکند، یک رادیو خریده است، یا یک تلویزیون دارد. همه جا هست. یعنی این چیزی که در تلویزیون نشان داده می‌شود در همه سطح مملکت، و در بیرون هم هرجا که موج‌ها باید برود، همه جا منتشر می‌شود.

اگر رادیو و تلویزیون منحرف باشد همه جامعه را به انحراف می‌کشد

این حرفی که در رادیو گفته می‌شود و در رادیو - تلویزیون گفته می‌شود، مال یک طایفه نیست، مال یک جمعیت نیست، مال یک مملکت نیست، همه جاست همه قشرها هستند. ما اگر این دستگاه که باید یک دستگاه آموزنده باشد، یک دستگاهی باشد که آن تباهی‌ها، چیزهایی که جوان‌های ما را به تباهی کشید و می‌کشد، حذف بشود و به جای آن آموزندگی باشد؛ امور اخلاقی باشد؛ امور فرهنگی باشد؛ چیزهایی که به درد جوان‌های ما می‌خورد و جوان‌های ما را تربیت می‌کند. این باید یک همچو عضو حساس و یک همچو آلتی که همه جا و در همه قشرها این پا دارد، همه جا هست، حاضر است همه جا، الآن اینجا هست، اگر فردا هم مثلاً رادیو تلویزیون این حرف‌ها را بگوید، همه جا می‌شنوند، یک مطلبی است همه جایی. این اگر آموزنده باشد، برای همه ملت آموزندگی دارد و اگر خدای نخواسته انحراف داشته باشد، همه ملت را به انحراف می‌کشد (3).

مسئولیت اداره‌کنندگان رادیو و تلویزیون از همه قشرها بیشتر است

تبلیغات تلویزیون می‌تواند از راه سمع مردم را یا تربیت کند؛ یا اینکه مفهوم کند انسانیت آدم را؛ و از این جهت مسئولیت رادیو و تلویزیون و افرادی که آنجا را اداره می‌خواهند بکنند از همه قشرهای دیگر بیشتر است و اثر تبلیغات آنها هم از همه بیشتر است. یعنی اگر رادیو تلویزیونِ صحیح، ما داشته باشیم، در تمام کشور این مسائل صحیح منتشر می‌شود و عامی و غیرعامی همه از [آن] استفاده می‌کنند و چنانچه این رادیو تلویزیون، خدای نخواسته یک انحرافی داشته باشد همه جمعیت را منحرف می‌کند. الآن هم می‌بینید که قضیه رادیو تلویزیون یک چیز عمومی است، چیزی است که الآن در سطح عمومی است (4).

شما الان می‌دانید که این دستگاه در همه جای کشور، در روستاها و شهرها و همه جا، بچه و بزرگ از این استفاده می‌کنند. این فرق دارد با آن مطبوعات دیگر؛ مطبوعات دیگر عکس‌هایش مال همه است، لکن محتوایش چون سواد ندارند نمی‌توانند بخوانند، اما فیلمی که شما نشان بدهید، اگر فیلم سازنده باشد، این در سرتاسر کشور سازندگی دارد و اگر یک فیلم – خدای نخواسته - انحرافی باشد، در سرتاسر کشور نقش دارد. شما این را مثل سایر رسانه‌های گروهی حساب نکنید، این یک وضعیت خاصی دارد که این بچه‌های دو سه ساله، سه چهار ساله به این نگاه می‌کنند و از این در روح آنها اثر گذاشته می‌شود تا پیرمردها، تحت تأثیر، همه واقع می‌شوند.

دستگاهی که بهترین دستگاه در خدمت و بدترین دستگاه در خیانت است

این یک دستگاهی است که در خدمتگزاری می‌تواند بهترین دستگاه‌ها باشد و در خیانت می‌تواند بالاترین خیانت را بکند. از تمام دستگاه‌های تبلیغاتی الان امروز نقش رادیو تلویزیون از همه دستگاه‌ها بالاتر است. اگر این اصلاح بشود، یک کشور را می‌تواند اصلاح کند و اگر خدای نخواسته انحراف در این باشد، یک کشور را می‌تواند منحرف کند. اینهایی که سواد ندارند، خوب فیلم‌ها را تماشا می‌کنند، حرف‌ها را هم می‌شنوند، آنها هم که سواد دارند خوب هست، اینطور نیست که این مخصوص به یک دسته‌ای باشد. بچه‌های کوچولو می‌نشینند و این عروسک‌هایی که آنجا چه می‌شود مثلاً، تماشا می‌کنند و فیلم‌ها را تماشا می‌کنند. اگر انحراف در اینها باشد، آنها را از همان بچگی منحرف می‌کند.

این از مدرسه‌ها بالاتر است، این مدرسه عمومی سرتاسری کشور است و صدایی که در اینجا بلند می‌شود همه کشور و تا آنجایی که موج آن می‌رود، این صدا می‌رود و نقشی که در اینجا نقش می‌بندد، صورتی که در اینجا و سیمایی که در اینجا نشان داده می‌شود، در همه کشور و در همه جا که این پوشش دارد، می‌رود. و لهذا، مسئولیت این، یک مسئولیت بسیار بزرگی است و خدمت در اینجا هم یک خدمت ارزنده بسیار بزرگی است.

شما هم بار مسئولیت به دوشتان هست و هم ارزش خدمت. ارزش خدمت هست که اگر شما در خدمت این ملت باشید می‌توانید یک نقشی داشته باشید که آن مسائلی که در طول زمان‌های طولانی، در زمان آمدن این دو دستگاه در ایران و معوج کردن اذهان همه افرادی که در این نظر داشتند و حالا هم دارند، شما می‌خواهید که آنها را متحول کنید به یک معنای دیگری، این مسئله زحمت دارد. یک وقت می‌بینید که در این دستگاه یک کلمه گفته می‌شود، یک جمله گفته می‌شود و یک بازار به هم می‌خورد. اینهایی که می‌گویم شکایت شده که یک آدم غیر مسئول می‌آید که یک جمله می‌گوید و این جمله تکان دهنده است نسبت به بازرگان‌ها، نسبت به جاهای دیگر (5).

...[/][/]

[="Times New Roman"][="Black"]اگر رادیو و تلویزیون صددرصد اسلامی نشود یعنی اسلام در ایران پیاده نشده

از اولی که رادیو و تلویزیون در اختیار جمهوری اسلامی واقع شد، راجع به آن نگرانی داشتم. برای اینکه این سازمانی است که اگر خوب باشد، مملکت ما خوب می‌شود و اگر فاسد باشد، ممکن است که بسیار فساد ایجاد کند. از این جهت، تذکراتی باید به شما بدهم. یکی اینکه این دستگاه رادیو تلویزیون که در خانه‌های حتی روستاها، در همه جا نفوذ دارد، اگر صد درصد اسلامی نشود، معنایش این است که اسلام در ایران پیاده نشده است (6).

ضرر رسانه‌های گروهی از ضرر سلاح‌های مخرب بیشتر است

رادیو تلویزیون یک دستگاهی است که چنانکه فاسد از کار در بیاید، یک ملت را فاسد می‌کند. الان همه رادیو گوش می‌کنند و همه تقریباً نگاه می‌کنند. این طور نیست که یک معصیت[در آنجا] حالا مثل معصیت توی صندوقخانه باشد؛ این معصیتی است که در محضر همه مردم است (7). ضررهای رسانه‌های گروهی از خرابی‌های توپ و تانک‌ها و سلاح‌های مخرب بالاتر و بدتر است؛ چه که ضررهای سلاح‌ها گذراست و ضررهای فرهنگی باقی و به نسل‌های بعد انتقال پیدا می‌کند. چنانچه دیدید و می‌بینید و اگر نبود لطف خاص خداوند منان و تحول برق‌آسای ملت در سراسر کشور، نمی‌دانیم سرانجام اسلام و کشور به کجا کشیده می‌شد (8).

نقص‌های صداوسیما به پای حکومت اسلامی نوشته می‌شود

اگر مثلاً دستگاه تلویزیون، رادیو و تلویزیون، اینها یک نقصی داشته باشد، این را دیگر نمی‌گویند رژیم طاغوتی کذا؛ این را می‌گویند که جمهوری اسلامی کذا و آن وقت هم قضیه رادیو تلویزیون فرق دارد با قضایای دیگر. ممکن است در یک وزارتخانه یک مطلب خلافی بشود، بعد از ده سال دیگر هم مردم نفهمند؛ اما رادیو تلویزیون اگر یک کار خلافی بشود و بخواهد یک چیزی باشد که بر خلاف شرع، برخلاف مسیر ملت، یک چیزی نمایش داده بشود یا گفته بشود، همان روز اول و ساعت اول همه کشور- الان هم که همه جا رادیو هست، تلویزیون هم شاید اکثر جاها باشد- سرتاسر کشور یکدفعه ملتفت می‌شوند که یک همچو مسئله‌ای است (9).

شما خودتان می‌دانید که این مرکز، مرکز بسیار حساس و مهمی است که اگر یک فیلم، یک صحبت در محل آنجا بشود و برای جمهوری اسلامی مناسب نباشد، فوراً در همه جا پخش می‌شود. امروز این رسانه‌ها طوری هست که همه کس به آن گوش می‌کند و در خارج هم منعکس تا یک حدودی می‌شود. و مسئله بسیار حساس است (10).

آنکه در یک موقعی از همه خیانت‌ها بالاتر است این است که نیروی انسانی ما را عقب بزنند و نگذارد درست بشود، آنکه از همه خدمت‌ها بالاتر است این است که نیروی انسانی ما را رشد بدهد و این به عهده مطبوعات است؛ مجله‌هاست؛ رادیو تلویزیون است؛ سینماهاست؛ تئاترهاست. اینها می‌توانند نیروی انسانی ما را تقویت کنند، و تربیت صحیح بکنند وخدمتشان ارزشمند باشد. (11)

رسانه‌ها باید مربی جامعه باشند

تمام این رسانه‌ها باید مربی این جامعه باشند. از اول هم اینها که درست شد، فرض کنید که برای تربیت درست نکرده‌اند؛ اما این آلاتِ تربیت است. روزنامه و مجله باید مربی باشد برای آنهایی که روزنامه خوانند. سینما باید مربی باشد برای آنها که در سینما وارد می‌شوند. تئاتر هم همین‌طور و تلویزیون و رادیو هم از همه بالاتر. اینها باید یک دارالتبلیغی، یک دستگاه سازنده باشد که به وسیله اینها یک مملکت، افرادش یک افراد امین صالح، یک افراد ملی ـ اسلامی بشود.

مع‌الأسف در زمان سابق کوشش کردند که همه‌ اینها را منحرف کنند؛ تمام اینها. مطبوعات را دیدند و دیدیم. سینماها را همین‌طور؛ رادیو را همین‌طور؛ همه را از آن راهی که باید سازنده‌ یک مملکتی باشد، سازنده‌ یک ملتی باشد، منحرف کردن و همه را بر خلاف مسیر، درست کردند. یعنی روزنامه‌ها چیزهایی که می‌نوشتند برخلاف مسیر ملت بود. رادیوها هم چیزهایی که پخش می‌کردند، تلویزیون‌ها هم همه‌ آنها برخلاف مسیر مصالح ملت بود. الان که یک مملکتی شده است آزاد و کسی نمی‌تواند به دیگری تعدی بکند و شما آزادید در اینکه تبلیغات بکنید و همه آزادند که در روزنامه‌ها و در رادیوها و در همه جا تبلیغشان را بکنند، باید به فکر این معنا باشید که این دستگاه را متحول کنید به یک دستگاه سازنده انسانی، انسان بسازید، از باب اینکه در طول پنجاه سال نگذاشتند انسان درست بشود (12).

منابع:
1. صحیفه امام، ج9، ص 153، سخنرانی در تاریخ 28/4/1358 قم
2. صحیفه نور، ج12، ص324-327، بیانات در تاریخ 31/2/1359 جماران

3. صحیفه امام، ج9، ص449 ، سخنرانی در تاریخ 17/6/ 1358
4. صحیفه امام، ج9، ص153، سخنرانی در تاریخ 28/4/1358 قم
5. صحیفه امام، ج 16، ص 117، سخنرانی در تاریخ 27 /12/1360

6. صحیفه امام، ج 12، ص 290 - 293، سخنرانی در تاریخ 23/2/1359

7. تبیان، آثار موضوعی امام، ج 23، سخنرانی در تاریخ 13/3/1360
8. تبیان، آثار موضوعی امام، ج 23، پیام در تاریخ 22/11/1363
9. تبیان، آثار موضوعی امام، ج 23، سخنرانی در تاریخ 14/7/1358
10. تبیان، آثار موضوعی امام، ج 23، سخنرانی در تاریخ 16/5/1361
11. تبیان، آثار موضوعی امام، ج 23، سخنرانی در تاریخ 16/4/1358
12. صحیفه امام، ج9، ص 153، سخنرانی 28/4/1358 قم[/]

[="Times New Roman"][="Black"]

فرهنگ در کلام معمار انقلاب ـ 2



فیلم‌های ایرانی بهتر از فیلم‌های دیگر است/ سرگرم کردن جوانان به مفاسد، شگردی برای غارت ملت‌هاست/ دست‌هایی که در تلویزیون انحراف ایجاد می‌کنند



رادیو و تلویزیون و مطبوعات و سینما‌ها و تئاتر‌ها از ابزارهای مؤثر تباهی و تخدیر ملت‌ها، خصوصاً نسل جوان بوده است.

سال جاری از سوی رهبر انقلاب با عنوان سال «اقتصاد و فرهنگ با عزم ملی و مدیریت جهادی» نام‌گذاری شده است که نشان می‌دهد یکی از اولویت‌های اصلی نظام در این سال فرهنگ است. به بهانه نام‌گذاری امسال و همچنین قرار گرفتن در آستانه سالگرد ارتحال امام خمینی در قالب سلسله گزارش های «فرهنگ در کلام معمار انقلاب» نگاهی داریم به دیدگاه‌های ایشان در عرصه‌های مختلف فرهنگی. در بخش اول این گزارش که روز گذشته منتشر شد دیدگاه‌های بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در خصوص اهمیت صدا و سیما و نقش این رسانه مهم در فرهنگ جامعه مورد بازخوانی قرار گرفت. امروز و در دومین شماره از سلسله گزارش‌های «فرهنگ در کلام معمار انقلاب» به بیان دیدگاه‌های ایشان در خصوص صداوسیما و سینما و نقش آن‌ها در فرهنگ جامعه می‌پردازیم.

تقلید از شرق و غرب با رادیو تلویزیون اسلامی نمی‌سازد

پافشاری من نسبت به رادیو تلویزیون بیشتر از چیزهای دیگر است. برای اینکه این فسادش موجب فساد ملت و جامعه می‌شود. برای اینکه چیزی که در اینجا گفته می‌شود، سرتاسر مملکت آن چیز پخش می‌شود، و انحراف در سطح مملکت و همچنین در خارج پیدا می‌شود. از این جهت، این سازمان باید صددرصد به صورتی باشد که با نهضت و انقلاب اسلامی بسازد. نه اینکه ما بگوییم – رادیو تلویزیون اسلامی هست، ولی ببینیم یک حرف‌هایی در آن می‌زنند که به اسلام و به انقلاب اسلامی لطمه وارد می‌آورد. باید کاملاً توجه داشت که به هیچ وجه ما نباید مقلد شرق و غرب باشیم. زیرا تقلید از شرق و غرب با رادیو تلویزیون اسلامی نمی‌سازد.

باید کاملاً مراقبت کنید و خوف از گفته‌‌ها و نوشته‌های این روشنفکران غربزده ابداً نداشته باشید. این روشنفکران در فکر این هستند که مملکت را به خواست خودشان یک مملکت لوکس درست بکنند و دیگر هرچه خرابی هم باشد مانعی ندارد، آن‌ها دلشان می‌خواهد یک مملکت غربی درست بشود و حال اینکه مردم اینجا همه جدیت کردند برای اینکه اسلام در ایران پیاده شود. نه فقط یک صورت اسلام و وقتی سر به هر اداره‌اش می‌زنیم اسلام در کار نباشد. باید شدیداً با روشنفکران غربزده مبارزه کرد، از این جهت شما مأموریت دارید با همکاری کارمندان مسلمان و متعهد و غیر منحرف این سازمان را تصفیه کنید، بدون اینکه خوفی از کسی و یا گروهی داشته باشید.

باید توجه داشته باشید که در این سازمان، مسلمانان متعهد حتی یک نفرشان نباید بیرون بروند. مگر تخلفاتی کنند، که این مسئله دیگری است و فرقی با دیگران ندارند. اما یک وقتی گفته نشود این‌ها مثلا یک قدری ارتجاعی هستند. از این حرف‌هایی که شاه هم به مسلمانان مبارز و متعهد در آن دوره می‌زد. مسلمانان مبارز و متعهد باید آنجا باشند و دیگرانی هم که تصفیه می‌شوند باید جایشان را افراد مسلمان مبارز غیر منحرف گذاشت.

فیلم‌های ایرانی بهتر از فیلم‌های دیگر است / کدام فیلم از نظر امام (ره) آموزنده بود؟

ما بحمدالله گویندگان و نویسندگان خوب داریم. ما همه چیز داریم. من غالباً فیلم‌‌هایی که خود ایرانی‌ها درست می‌کنند به نظرم بهتر از دیگران است. مثلاً فیلم گاو آموزنده بود. اما حالا این فیلم‌‌ها از آمریکا و یا از اروپا بیاید با یک بی بندوباری، تا روشنفکران غربزده شاد شوند. فیلم‌‌هایی که از خارج به ایران می‌آید اکثراً استعماری است. لذا فیلم‌های خارجی استعماری را حذف کنید مگر صددرصد صحیح باشد (1).

سینما برای این مقاصد شومی که این‌ها در این مدت طولانی طرح‌ریزی کردند نبوده؛ این‌ها چیزهایی است که آموزشی است. رادیو و تلویزیون یک دستگاه آموزشی است، سینما یک دستگاه آموزشی است. باید دستگاه‌ها را به طور مسالمت، به طور صحیح، به طور سلیم اداره کرد (2).

ما با سینما مخالف نیستیم، ما با مرکز فحشا مخالفیم. ما با رادیو مخالف نیستیم، ما با فحشا مخالفیم. ما با تلویزیون مخالف نیستیم، ما با آن که در خدمت اجانب برای عقب نگه داشتن جوانان ما و از دست دادن نیروی انسانی ماست، با آن مخالف هستیم (3).

نظر امام در خصوص سینما

حکومت اسلامی قمارخانه‌‌ها را می‌بندد درشان را. مراکز فساد و کاباره‌هایی که این فساد‌ها در آن می‌شود؛ این‌ها را درش را می‌بندد. این فرم سینما‌ها را تغییر می‌دهد؛ یعنی این سینماهایی که الان جوان‌های ما را دارند به فساد می‌کشند و به فحشا می‌کشند، این‌ها می‌گویند این فرم نباید باشد. می‌خواهد سینما باشد، سینمای آموزنده باشد، سینمای اخلاقی باشد. با فساد اسلام مخالف است؛ با فساد کشیدن جوان‌ها، مسلمین را به فساد کشیدن مخالف است (4).

سینما یک جایی است که برای آموزش است، برای پرورش است یا رادیو تلویزیون؛ همه این‌ها تا وقتی که رسید اینجا، به دست این‌هایی که مأمور بودند از طرف غیر که وطن را به این حال در آورند و مأموریت برای وطن داشتند، این‌ها را منقلب کردند به یک چیزی که برخلاف بود. حالا از این به بعد باید همه این‌ها یک دستگاه پرورش باشد، یک دستگاه آموزش باشد. رادیو همین طور، تلویزیون همین طور، تئاتر همین‌طور، همه اینها. اسلام با خود این‌ها مخالف نیست؛ اسلام می‌خواهد این‌ها را مهذب کند یعنی در خدمت اسلام، در خدمت تربیت جوان‌ها قرار بدهد (5).

رادیو و تلویزیون و سینما در 100 سال اخیر وسیله تباهی ملت‌ها بوده

رادیو و تلویزیون و مطبوعات و سینما‌ها و تئاتر‌ها از ابزارهای مؤثر تباهی و تخدیر ملت‌ها، خصوصاً نسل جوان بوده است. در این صد سال اخیر بویژه نیمه دوم آن، چه نقشه‌های بزرگی از این ابزار، چه در تبلیغ ضد اسلام و ضد روحانیت خدمتگذار، و چه در تبلیغ استعمارگران غرب و شرق، کشیده شد و از آن‌ها برای درست کردن بازار کالا‌ها خصوصاً تجملی و تزئینی از هر قماش، از تقلید در ساختمان‌ها و تزئینات و تجملات آن‌ها و تقلید در اجناس نوشیدنی و پوشیدنی و در فرم آن‌ها استفاده کردند، به طوری که افتخار بزرگِ فرنگی مآب بودن در تمام شئون زندگی از رفتار و گفتار و پوشش و فرم آن بویژه در خانم‌های مرفه یا نیمه مرفه بود، و در آداب معاشرت و کیفیت حرف زدن و به کار بردن لغات غربی در گفتار و نوشتار به صورتی بود که فهم آن برای بیشتر مردم غیر ممکن، و برای همردیفان نیز مشکل می‌نمود!

فیلم‌های تلویزیون از فرآورده‌های غرب یا شرق بود که طبقه جوان زن و مرد را از مسیر عادی زندگی و کار و صنعت و تولید و دانش منحرف و به سوی بی‌خبری از خویش و شخصیت خود و یا بدبینی و بدگمانی به همه چیز خود و کشور خود، حتی فرهنگ و ادب و مآثر پر ارزشی که بسیاری از آن‌ها با دست خیانتکار سودجویان، به کتابخانه‌‌ها و موزه‌های غرب و شرق منتقل گردیده است. مجله‌‌ها با عکس‌های افتضاح‌بار و اسف‌انگیز، و روزنامه‌‌ها با مسابقات در مقالات ضد فرهنگی خویش و ضد اسلامی با افتخار، مردم بویژه طبقه جوان مؤثر را به سوی غرب یا شرق هدایت می‌کردند.

اضافه کنید بر آن تبلیغ دامنه‌دار در ترویج مراکز فساد و عشرتکده‌‌ها و مراکز قمار و لاتار و مغازه‌های فروش کالاهای تجملاتی و اسباب آرایش و بازی‌ها و مشروبات الکلی بویژه آنچه از غرب وارد می‌شد. و در مقابل صدور نفت و گاز و مخازن دیگر، عروسک‌ها و اسباب بازی‌ها و کالاهای تجملی وارد می‌شد؛ و صد‌ها چیز‌هایی که امثال من از آن‌ها بی اطلاع هستیم و اگر خدای نخواسته عمر رژیم سرسپرده و خانمان‌برانداز پهلوی ادامه پیدا می‌کرد، چیزی نمی‌گذشت که جوانان برومند ما ـ این فرزندان اسلام و میهن که چشم امید ملت به آن‌ها است ـ با انواع دسیسه‌‌ها و نقشه‌های شیطانی به دست رژیم فاسد و رسانه‌های گروهی و روشنفکران غرب و شرق‌گرا از دست ملت و دامن اسلام رخت بر می‌بستند یا جوانی خود را در مراکز فساد تباه می‌کردند؛ و یا به خدمت قدرت‌های جهانخوار درآمده و کشور را به تباهی می‌کشاندند. خداوند متعال به ما و آنان منت گذاشت و همه را از شر مفسدین و غارتگران نجات داد (6).

سرگرم کردن جوانان به مفاسد شگردی برای غارت ملت‌هاست

ما از آن وضع سابق که اخیراً پنجاه سالش را، پنجاه و چند سالش را من شاهدش بودم و شما‌ها چندین سالش را که در زمان این حکومت جائر بود در نظر دارید که همه، وابستگی به غرب بود و به امریکا بود. مقصد آن‌هایی که این‌ها را پیش آورده بودند، در همه جا‌ها که شما قدم می‌گذاشتید در آن، یک چیز نمایان که اشخاص عمیق، آن یک چیز را می‌فهمیدند و آن اینکه نگذارند جوان‌های ما رشد کنند. جوان‌های ما را بار بیاورند به طوری که در قید این نباشد که در مملکتش چه در آن می‌گذرد.

اگر یک کسی عادت کرد که این مجلات را که دیدید، دیده بودید، با آن عکس‌ها و با آن مسائل، آن سینما‌ها را که دیدند با آن بساط و امثال ذلک و آن تلویزیون آن وقت و آن رادیوی آن وقت و آن مدارس آن وقت و آن کنار دریا رفتن‌های آن وقت و آن مراکز فحشای آن وقت، همه این‌ها در یک مطلب شریک بودند و [آن اینکه] جوان‌های ما را بی تفاوت کنند راجع به مسائل خودشان. یک جوانی که عادت کرد که هر روز برود یا هر شب برود در سینما و آن طور مسائل را ببیند، این دیگر فکرش نمی‌رود دنبال اینکه نفت ما را که می‌خورند، کجا می‌رود این نفت. این ثروت ما کجا می‌رود. اصلاً تو فکرش نمی‌آید این.

این همان مثل آدم هرویینی می‌ماند، یک آدم هرویینی اصلش فکرش دنبال این نیست که چه می‌گذرد. او همه‌اش دنبال این است که چه وقت، وقت هرویین بشود، یا وقت استعمال تریاک بشود. آن کسی که عادت کرد که برود در این مراکز فحشاء، تمام همّ و غمش همان مراکز فحشاست. حالا چه می‌گذرد در این مملکت، چه به سرش دارد می‌آید، پیشش مطرح نیست، دنبال این مطلب نیست. او تمام همّش به این است که چه وقت تابستان بشود و چه وقت، وقت این بشود که بروند دریا، تمام همّش به این است که چه وقت شب بشود و برود سینما؛ چه وقت این مثلاً قضایای رادیو تلویزیون پیش بیاید و بنشینند تماشا؛ نمی‌تواند، همان‌طوری که آدم تریاکی نمی‌تواند از پای منقل پا شود برود سراغ فرض کنید جهاد سازندگی، از پای منقل نمی‌تواند فکر این معنا را بکند که به مملکت ما چه می‌گذرد؛ فرهنگ ما چه شده است؛ اقتصاد ما چه شده است. نمی‌تواند فکر کند، این‌ها هم می‌خواهند همین جور باشند. آن‌هایی که می‌خواهند ما را غارت کنند، می‌خواهند بی مزاحمت غارت کنند. چرا مزاحم برای خودمان درست کنیم؟ راه عیش و عشرت را بر این جوان‌های تازه‌رس باز می‌کنیم، هر چه می‌خواهند از این عیش و عشرت‌ها بکنند، ما هم آن مخازنشان را می‌بریم (7).

دست‌هایی که در تلویزیون انحراف ایجاد می‌کنند

دست‌هایی در تلویزیون هست که انحراف پیدا می‌شود در آن، مثل اینکه مدیران تلویزیون درست نمی‌توانند درست برسند به مسائل. دستهای فاسدی هست که بسیاری از کار‌ها و بسیاری از چیزهایی که در تلویزیون هست، چیز‌هایی انحرافی است. بسیاری از شعار‌هایی که در تلویزیون هست، اشعاری که در آنجا می‌خوانند، چیز‌هایی که درآنجا می‌گویند، از همین گروه‌های انحرافی است. این‌ها باید اصلاح بشود. تا کی باید که باز تلویزیون ما تابع مسائلی باشد که همه‌اش انحرافی است؟ یک مسئله انحرافی را چند دفعه در تلویزیون می‌گویند، اظهار می‌کنند. آن مصاحبه گر می‌رود مصاحبه می‌کند، توی دهان مردم می‌گذارد چیزهایی را که برای ناراحتی مردم[است]. چند دفعه تکرار می‌کند یک مطلب را که از آن‌ها یک اقراری بگیرد. هر چه آن هم می‌گوید حالمان خوب است، این باز اصرار می‌کند به اینکه مردم را به وحشت بیندازد که کار هیچ خوب نیست! همه جهات فاسد است! این‌ها را باید بریزند بیرون از تلویزیون (8).


هیچ رسانه‌ای مانند رادیو و تلویزیون نمی‌تواند به مردم خدمت کند

تبلیغات مسئله‌ای است پر اهمیت و حساس، یعنی دنیا با تبلیغات حرکت می‌کند. آن قدری که دشمنان ما از حربه تبلیغات استفاده می‌کنند از طریق دیگری نمی‌کنند و ما هم باید به مسئله تبلیغات بسیار اهمیت دهیم و از همه چیزهایی که هست، بیشتر به آن توجه کنیم. باید تبلیغات فرهنگی ما خصوصا در رادیو و تلویزیون بیشتر باشد؛ چرا که الان وضع طوری شده است که آن روستایی که در صحرا مشغول امر کشاورزی می‌باشد هم، به رادیو گوش می‌دهد و در بعضی نقاط تلویزیون هم هست آن قدری که رادیو و تلویزیون می‌تواند به مردم خدمت کند، روزنامه‌‌ها و دستگاه‌های دیگر نمی‌توانند خدمت کنند. شما می‌دانید که تبلیغات خارجی علیه ما زیاد است؛ شما باید با تبلیغ فرهنگ اسلامی، به دروغ پراکنی‌های صداهای خارجی پاسخ دهید (9). این‌ها تبلیغات دست خودشان است. از آن طرف این‌طور تبلیغات می‌کنند، از آن طرف این‌طور کشتار می‌کنند. تمام این مفاسد برای اسلحه دار بودن غیر صُلَحاست. صُلَحا باید اسلحه داشته باشند (10).

منابع:
1. صحیفه امام، ج 12، ص 290-293، سخنرانی در تاریخ 23/2/1359، اهمیت رادیو وتلویزیون
2. تبیان، آثار موضوعی امام، ج 23، سخنرانی در تاریخ 5/1/1358
3. تبیان، آثار موضوعی امام، ج 23، سخنرانی در تاریخ 12/11/1357
4. همان 18/8/1357
5. همان15/1/1358
6. صحیفه امام، ج21، ص434، وصیتنامه سیاسی-الهی
7. همان 5/8/1358
8. همان 3/11/1361
9. همان 19/10/1356
10 تبیان، آثار موضوعی امام، ج 23، سخنرانی در تاریخ 2/6/1362

کد مطالب
۳۱۹۱۰۵ | تاريخ: ۱۳۹۳/۳/۴
و

۳۱۹۴۲۰ | تاريخ: ۱۳۹۳/۳/۵

منبع : خبرگزاری دانشجو[/]