★★★ معجزات علمي قرآن ★★★ قسمت سوم(فواصل ستارگان)

تب‌های اولیه

4 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
★★★ معجزات علمي قرآن ★★★ قسمت سوم(فواصل ستارگان)

آغـاز هـسـتـی

« و فضا را، ما آنرا با نيروی ويژه بنا کرديم، واين ما هستيم که پیوسته آنرا گسترش می دهيم»!


نکات آيه:
1ـــ فضا پيوسته در گسترش است:

وقتی منبع نور به طیف نور نزدیک می شود امواج نور آن بهم فشرده می شوند و خطوط سیاه در طيف به طـرف رنگ آبـی جابجا می شود. و وقتی منبع نور از طیف نور دور می شود خطوط سياه در طيف به طرف رنگ قـرمز جابجا می شوند.
وقتی انسان از طـيـف نور سـتارگان کهـکشانها تصوير می گيرد و آنها را با هم مـقايسه می کند، می بيند که خطوط طيفی آنها در نظام تجزيه طيفی در جائيکه می بايست باشند نيستند، بـلـکـه بـه سمت خط قـرمـز طيف جابجا شده اند. معنی اين جابجائی اين است که ستارگان پيوسته از ما دور می شوند و اين به اين معنی است که کهکشانها پيوسته از ما دور می شوند. و اين به اين معنی می شود که فـضا (يعنی جهان) پـيوسته در حال گسترش است. یعنیهمان چیزی که آیه گفته است.


2ـــ فضا با نيروی ويژه بنا شده است:

"پيوسته در گسترش بودن هستی" به اين معنی است که هر چه رو به عقب برمی گرديم نتيجه اين می شـود کـه کـهکـشانها به هم نزديک و نزديک تر میشوند. تا اينکه بالاخره هـمه جرم و انرژی موجود در جهان در يک نقطه به هم می رسند. و نتيجه اين می شود که همه جرم و انرژی موجود در هستی در ابتدا در يک نقطه مـتمـرکز بوده و ضمن يک انـفجار به هر سو پخش و پراکنده شده و جهان کـنونی مـا شکـل گـرفـته است. زمان آن انفجار حدوداً 18 ميليارد سال پيش تخمين زده می شود.

پس از پخش و پراکنده شدن جرم و انرژیاولـيه با نيرو (يا بعبارتی با انفجار)، هـر يک از سـيارات و خورشـيـدهـا نـيـز بنوبه خود با نيرو متولد می شوند. به اين شکل که ابتدا نيروی جـاذبـه آغـاز به جـذب مـواد و عـناصر بدور خود می کند و رفـته رفـته سياره يا خورشيد بزرگ و بزرگ تر می شود و شکـل می گيرد.

منبع :
سايت قرآن شناسي سوئد

:Gol:

goleleila;16882 نوشت:
« و فضا را، ما آنرا با نيروی ويژه بنا کرديم، واين ما هستيم که پیوسته آنرا گسترش می دهيم»!

ممنون از توضیحاتتون
نیروی ویژه میتونه همون نیروی جاذبه باشه
اما در باره گسترش جهان: در نوشته های جناب گل لیلا به انفجار اشاره شده بود. نظریه ای به نام بیگ بنگ (انفجار بزرگ)
لینک زیر رو ببینید
بيگ بنگ - انفجار بزرگ

قسمت دوم - پـايـان هـسـتی


« روزی که فـضا را مانند پيچاندن طومار نوشتار پيچانده و جمع کنيم، آنرا به همان ترتيبِ آغازِ آفرينشِ خود باز خواهيم گردانيد».


نکات آیه:
1ــ فضا (هستی) مانند پيچيده و جمع شدن طومار نوشتار پيچيده و جمع خواهند شد:
در آينده ( که زمان دقيق آن معلوم نيست ولی ميلياردها سال تخمين زده میشود) کهکشانها آغاز به پيچيدنِ طومار گونه به دور خود و بلعيدن اجرام و انرژی خود خواهـند نمود، و بعد نيز همديگـر را خواهند بلعيد، و در نهايت همه در يک نقطه بلعـيده و جمع و متمرکز خواهند شد.


2ـــ هستی در آغاز خود در يک جا جمع و متمرکز بوده است:
"پيچاندن و جمع نمودن هـستی و برگردان آن به وضعيت آغازين خود" که آيه از آن صحبت میکند، به اين معنی است که جهان (يعنی: همه جرم و انرژی آن) در ابتدا در يک نقـطه جمع و متمرکـز بوده است. و اين چيزی است که انسان در قـرن بيستم يعنی 1400 سال بعد از گفـته قـرآن به آن رسيده است.


3ــ شکل هستی:


ه هـم جمع شـدن دوباره هـستی" به اين معنی هست که جهان مانند يک بادکنک می ماند که کهکشانها در سطح آن قـرار دارنـد. در صورتی که بشکل ديگر می بود برنمی گشت. مثلاً اگر مسطح می بود تا ابـد به گسترش خود ادامه می داد. (البته در صورت برگشت قانونمند. و گر نه با اراده خداوند به هر حالتی که باشد برمی گردد).


:Gol:

سـتـارگـان

فـاصـلـه سـتـارگان


«به فواصل ستارگان سوگند ياد می کنم ــ سوگندی که وقتی فواصل را دانستيد سوگند بسيار بسيار بزرگی خواهد بود ــ که اين قرآن قرآنِ پرباری است».
(اگر «لا» بر سر فعل اُقـسِمُ برای نفی باشد شايد به اين خاطر باشد کـه ستارگان در آن جائی که ما آنها را می بينيم نيستند بلکه بر اثر کج شدن مسير نور تحت تأثير نيروی جاذبه، ما آنها را در جای ديگری می بينيم. و هـمينطور به اين خاطر که برخی از ستارگانی که آنها را می بينيم فعلاً وجود ندارند بلکه هزاران و ميليونها سال پيش مرده اند و ما فقط نور آنـهـا را می بينيم. ولی «لا» ظاهـرا حرف تأکيد است).


نکات آيات:

1ــ فواصل ميان ستارگان سرسام آور است. 2ــ روزی انسان فواصل ستارگان را اندازه خواهد گرفت و آنها را خواهد دانست. 3ــ قرآن کتاب پرباری است.


1ــ فواصل ميان ستارگان سرسام آور است:
در زمان پيامبر اسلام(ص) انسان می دانسته که ستارگان خيلی از ما دور هستند. ولی اينکه فـاصله آنها بسيار بسيار زياد است (يعنی سرسام آور است) طبعاً کسی چيزی نمی دانسته است. (بسيار بسيار بزرگ بودن سوگند در آيه، بمعنی: بسيار بسيار دور بودن ستاره ها است).



ـــــ فاصله خورشـيد تا نزديکترين ستاره تقـريباً 4 سال و 4 ماه نوری است. يعنی نور که 300000 کيلو متر در ثانيه ميرود، 4 سال و4 ماه طول ميکشد تا به آن ستاره برسد.
ـــــ سيروس کـه يکـی از نزديکترين ستاره ها به خورشيد است 8،7 سال نوری دور است. نوری که ما از آن می بينيم تقريباً 9 سال پيش آن ستاره را ترک کرده است.
مواقع نجوم بمعنی فاصله ستاره ها نسبت به همدیگر نیز هست. چنانکه در تصویر میبینیم ما آنها را نزدیک بهم می بینیم، در حالیکه اینطور نیستند. بلکه فاصله های سرسام آوری از هم دارند.


2ــ روزی انسان فواصل ستارگان را اندازه خواهد گرفت و آنها را خواهد دانست:
فعلاً انسان فواصل ستارگان را اندازه گيری می کند و آنها را می داند.


3ــ قرآن کتاب پرباری است:
تا اينجا بخشی از پرباری آنرا ديديم و در ادامه بيشتر خواهيم ديد.

:Gol: