جمع بندی چرا نام حضرت محمد(ص) می آید صلوات می فرستیم و واجب است بفرستیم اما نام خدا می آید هیچ....

تب‌های اولیه

13 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
چرا نام حضرت محمد(ص) می آید صلوات می فرستیم و واجب است بفرستیم اما نام خدا می آید هیچ....

بسم الله الحی القیوم....با سلام...اگر هر جا نامی از حضرت محمد(ص)-صلوات الله علیه و آله...بیاید...باید بر وجود مبارک این پیامبر عظیم الشان صلوات فرستاد....یعنی صد در صد واجب است که صلوات فرستاده شود...بطوری که اگر فردی نام مبارک ایشان را ببینید و بشوندو صلوات نفرستد...زمین و آسمان او را لعنت می کنند....با عقل و منطق هم جور در میاد وقتی چنین پیامبر عظیمی داریم باید چنین واجب باشد یاد او بودن.....اما سوال عظیمی من دارم....پیامبر(ص) اصلا قابل مقایسه نیست در برابر خداوند متعال....تمام عالم هیچ اند در برابر الله تعالی....اونوقت چرا هرجا نامی از خدا بیاید نامی از الله تعالی بیاید...چیزی نداریم که واجب باشه یادی از خدا کنیم؟ آیا احادیثی داریم که هرجا نامی از خدا یادی از خدا شد مثلا سجده واجب باشه یا مثلا لا اله الا الله بگیم...یا یاد خدا .واجب باشه؟ قطعا پیامبران و امامان و پاکان عالم تا نام خدا بیاد در کمال فروتنی و بندگی یاد خدا هستند....اما چرا چنین موضوعی به این مهمی علنی و واجب نشده؟ از طرف خدا واجب نشده اما برای پیامبر واجبه و اگر نفرستی صلوات لعنت میشی؟

[=arial]

با نام الله


[=arial]


[=arial] کارشناس بحث: استاد هادی

با سلام خدمت برادر بزرگوار جناب nothing و تشکر از بابت پرسش خوبتان

اولا: به فتوای تمامی مراجع تقلید صلوات فرستادن بر رسول خدا صل الله علیه و آله مستحب موکد است نه واجب! امام خمینی (ره) می فرماید:
«هر وقت انسان اسم مبارک حضرت رسول (ص) مانند محمد و احمد، یا لقب و کنیه آن جناب را مثل مصطفی و ابوالقاسم بگوید یا بشنود، اگر چه در حال نماز باشد، مستحب است صلوات بفرستد.»[ رساله توضیح المسائل نه مرجع ، تدوین و تطبیق: لطیف راشدی و سعید راشدی، ص 632، مسأله 916، چاپ امیدوار قم ، چاپ اول، 1385]
ثانیا: همان گونه که هنگام شنیدن نام مقدس رسول خدا (صل الله علیه و آله) صلوات فرستادن مستحبت است، همچنین در روایات نیز آمده است که هرگاه نام خدا بر زبان آمد باید ذکر صلوات نیز بر زبان باشد :«سَئَل الإمام الرضا علیه السلام عن قوله تعالی «وَذَکرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّی»فَقال علیه السلام : کلَّمَا ذَکرَ اسْمَ رَبِّهِ صَلّی عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِه»
امام رضا علیه السلام در تفسیر آیه «وَ ذَکرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلّی»فرمود: مراد از این آیه این است که هرگاه نام پروردگار متعال [اللّه] بر زبان آمد، بر محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله درود و صلوات فرستاده شود.(کافی،ج2،ص 495،ح 18؛وسائل الشیعه،ج 7،ص 201)
به طور کلی صلوات فرستادن هنگام شنیدن اسامی مقدس از قبیل نام خدا، اسمای الهی، نام مبارک رسول الله (صل الله علیه و آله) و ائمه معصومین علیهم السلام استحباب دارد و این موجب رشد و ترقی معنوی خود انسان می گردد.
مطل دیگر اینکه: طبق آیات قرآن کریم خداوند و ملائکه نیز بر رسول خدا صلوات می فرستند؛ « إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا » خدا و فرشتگانش بر پيامبر درود مى‏فرستند اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد بر او درود فرستيد و به فرمانش بخوبى گردن نهيد.
در تفاسیر گفته شده صلوات فرستادن خداوند بر پیامبر به این معنی است که خداوند رحمت خود را شامل حال پیامبر می کند لذا اگر مومنین نیز بر پیامبر صلوات بفرستند رحمت خدا شامل انان نیز خواهد شد بنابراین صلوات فرستادن بر پیامبر علاوه بر اینکه احترام به نام مقدس این بزرگوار است موجب جذب رحمت و عنایت ویژه خداوند به خود می باشد. هدیه صلوات بر پیامبر و آل، موجب سر ریز شدن رحمت الهی بر افراد صلوات فرستنده می شود.

هادی;520014 نوشت:
صلوات فرستادن بر رسول خدا صل الله علیه و آله مستحب موکد است نه واجب
با سلام مجدد...ولی اگر مستحب است پس چرا در احادیث حتی از خود پیامبر هم نقل شده کسی که نام مرا بشنون و صلوات نفرستد لعنت می شود....مگر می شود عملی مستحب باشد و رسول خدا بگه که اگر این عمل مستحب رو انجام ندید لعنت می شوید؟ پس بی شک واجب است که اگر نفرستیم لعنت می شویم....من که بشخصه بر خودم واجب می دونم هربار یاد پیامبر افتادم صلوات بفرستم....

هادی;520014 نوشت:
به فتوای تمامی مراجع تقلید صلوات فرستادن بر رسول خدا صل الله علیه و آله مستحب موکد است نه واجب! امام خمینی (ره) می فرماید:
«هر وقت انسان اسم مبارک حضرت رسول (ص) مانند محمد و احمد، یا لقب و کنیه آن جناب را مثل مصطفی و ابوالقاسم بگوید یا بشنود، اگر چه در حال نماز باشد، مستحب است صلوات بفرستد
عجبا به این نظرات و فتواهای مراجع بزرگواری که بدین گونه نسبت به حضرت محمد صل الله علیه و آله ارادت دارند.....بهتره نظر شما را به فتوای رسول اکرم(ص) جلب کنم تا دیگر شکی نباشد: من ذکرت عنده فلم یصل علی فدخل النار فابعده الله عزوجل من رحمه... هرکس که من نزد او یاد شوم و بر من صلوات نفرستد داخل آتش جهنم می شود و خدا او را از رحمتش دور می کند! سند: امالی صدوق:676 ح 20 مجلس 85 بحار الانوار:49/94 ح 7 کدوم عمل مستحب اگر انجام نشود وارد جهنم می شویم؟؟؟؟ با اجازه....طبق فتوای رسول الله و فرمانروای هستی و سرور تمام خلایق فتوای تمام مراجع اگر این است باطل است.....چون با این حدیث از حضرت محمد می فهمیم که صلوات فرستادن بر او بی شک واجب است که نفرستادنش موجب آتش جهنم است.... اصلا هیچ مدرکی هم نداشتم بازم وظیفه هر انسانیه که قلبا و عقلا برای عظیم ترین مخلوق خدا صلوات بفرسته و بر خودش واجب کنه... اما برای واجب شدن یاد خدا هم فکر کنم خود خدا می خواد که یادش زوری نباشه و هرکس لیاقت داره یادش کنه و عشقی دو طرفه بین خالق و مخلوق باشه.....

فرياد رسي صلوات در قبر:



شبلي نقل نموده است : من همسايه اي داشتم که وفات نمود . او را خواب ديدم ،از او پرسيدم : خدا با تو چه کرد ؟گفت : اي شيخ ! هول هاي بزرگ ديدم ، و رنج هاي عظيم کشيدم . از آن جمله به وقت سوال منکر و نکير ، زبان من از کار باز ماند . با خود مي گفتم : واويلاه ، اين عقوبت از کجا به من رسيد ؟ آخر ، من مسلمان بودم و بر دين اسلام مُردم. آن دو فرشته با غضب از من جواب طلبيدند. ناگاه شخصي نيکو موي و خوش بوي آمد ، ميان من و ايشان حايل شد و مرا تلقين کرد تا جواب ايشان را به نحو خوب بدهم ، از آن شخص پرسيدم : تو کيستي – خدا تو را رحمت کند – که من را از اين غصه خلاصي دادي ؟

گفت : من شخصي هستم که از صلواتي که تو بر پيغمبر (ص) فرستادي آفريده شده ام ، و مامورم در هر وقت و هر جا که در ماني به فرياد تو رسم

نجات عبور از صراط:


رسول خدا (ص) فرمودند : شب گذشته ، عجيب خوابي ديدم . مردي از امت خود را ديدم که از صراط مي گذشت و هر لحظه مي لرزيد ، و در هر قدم مي لغزيد . پس ديدم صلواتي که بر من فرستاده بود ، آمد و دست او را گرفت ، و به سلامت او را از صراط گذرانيد . صلوات بر پيامبر(صلى الله عليه وآله) آن قدر ارزش و عظمت در درگاه خداوند دارد كه براى اجابت دعاها گفته اند: تا صلوات در آن نباشد به اجابت نخواهد رسيد

سلام و عرض ادب
ضمن تبریک اعیاد شعبانیه
:Gol:
در سایتی سوال پرسیده شده بود:
معنی و مفهوم صلوات چیست؟ چرا بر پیامبر(ص) صلوات می فرستیم؟
گفتم شاید قسمت دوم این سوال با موضوع این تاپیک ارتباط داشته باشه
صلوات درود قلبی انسان به سید و سالار پیامبران(ص) است و یک ارتباط معنوی و روحی با آن جناب می باشد که به مثابه همة پیامبران الهی خواهد بود

چون که صد آید نود در پیش ما است
نام احمد نام جمله انبیاء است
و با فرستادن این درود بر آن پیامبر(ص) با همه اولیاء الهی ارتباط روحی و معنوی برقرار کرده ای چه که این عزیزان سرور و سید اولیاء الهی هستند صلوات جمله ای مختصر است که اصول عقاید در آن به گونه ای اجمالی و سر بسته مورد اشارت واقع شده است چون اللهم می گویی توحید را اشارت کرده ای و چون صلوات(صل) را قصد کنی در واقع اعتراف ضمنی به حیات بعد از مرگ طبیعی کرده ای و چون محمد صلی الله علیه و آله و سلم را مورد درود قرار می دهی به نبوت آن حضرت تسلیم گشته ایی و چون آل او و عترت و اهل بیت گرامیش را به زبان آورده و درود فرستادی به امامت و جانشینی آن اشارتی داشته ای ، اللهم صل علی محمد و آل محمد و اگر بر پیامبر(ص) دورد فرستی و آل او نفرستی صلوات تو ابتر و نارسا بوده است چنان چه اگر به رسالت او ایمان آورده و ایمان به امامت اینان نیاوری ایمانت ناقص خواهد بود. و چون نام آن حضرت را بشنوی و صلوات نفرستی بخیل ترین انسانها خواهی بود که درود فرستان بر آن سرور کائنات هزینه ای جز قلب پاک و محبت پاک نطلبد.
____________
بحار الانوار/ج9/ص228وج49/ص232.


nothing;522706 نوشت:
عجبا به این نظرات و فتواهای مراجع بزرگواری که بدین گونه نسبت به حضرت محمد صل الله علیه و آله ارادت دارند.....بهتره نظر شما را به فتوای رسول اکرم(ص) جلب کنم تا دیگر شکی نباشد: من ذکرت عنده فلم یصل علی فدخل النار فابعده الله عزوجل من رحمه... هرکس که من نزد او یاد شوم و بر من صلوات نفرستد داخل آتش جهنم می شود و خدا او را از رحمتش دور می کند! سند: امالی صدوق:676 ح 20 مجلس 85 بحار الانوار:49/94 ح 7 کدوم عمل مستحب اگر انجام نشود وارد جهنم می شویم؟؟؟؟ با اجازه....طبق فتوای رسول الله و فرمانروای هستی و سرور تمام خلایق فتوای تمام مراجع اگر این است باطل است.....چون با این حدیث از حضرت محمد می فهمیم که صلوات فرستادن بر او بی شک واجب است که نفرستادنش موجب آتش جهنم است.... اصلا هیچ مدرکی هم نداشتم بازم وظیفه هر انسانیه که قلبا و عقلا برای عظیم ترین مخلوق خدا صلوات بفرسته و بر خودش واجب کنه... اما برای واجب شدن یاد خدا هم فکر کنم خود خدا می خواد که یادش زوری نباشه و هرکس لیاقت داره یادش کنه و عشقی دو طرفه بین خالق و مخلوق باشه.....


با سلام و عرض ادب
برادر بزرگوار صلوات فرستادن هنگام شنيدن نام مبارك رسول خدا(ص) بسيار بسيار مورد تأكيد اسلام است؛ به نحوي كه اگر كسي نام مبارك آن بزرگوار را بشنوند و عمداً و بدون عذر صلوات نفرستند، يقيناً شعبه اي از نفاق در قلب او موجود است، به تعبیر حضرت عالی مگر می شود انسان نام مبارک حضرت را بشنود ولی بر محمد و آلش درود و صلوات نفرستد! امّا اجمع فقها بر این است که صلوات فرستادن بر حضرت هنگام شنیدن یا ذکر نام حضرت مستحب است نه واجب.
«مستحب است انسان هر وقت نام پيامبر اكرم(ص) را شنيد اگر چه در حال نماز باشد؛ صلوات بفرستد. ولي اگر در حال نماز بود بايد بلافاصله بعد از صلوات بقيه نماز را ادامه دهد». (توضيح المسائل مراجع، ج 1، ص 571)

اما روایتی که ذکر فرمودید علی الظاهر اشاره به همین مسئله ای باشد که عرض کردم، مسلمان حقیقی هنگام ذکر نام حضرت یقینا صلوات می فرستد اگر کسی به عمد و بدون عذر صلوات نفرستاد یا کافر است و یا شعبه ای از نفاق در قلبش وجود دارد، کافر و منافق نیز ملعون پروردگار متعال هستند.
در روایتی ذکر شده است کسی که در ماه رمضان مورد رحمت و آمرزش خداوند قرار نگیرد ملعون است، از این روایت استفاده نمی شود که برای همه مومنین واجب فقهی است که مورد آمرزش قرار بگیرند! آنچه که واجب است روزه گرفتن در این ماه است؛ امّا ممکن است بسیاری از روزه داران مورد آمرزش قرار نگیرند چون اکثر انسان ها روزه را در حدّ اسقاط تکلیف می گیرند و این روزه ارزشش در حدّ اسقاط تکلیف است نه بشتر.
در روایت فوق نیز استفاده نمی شود که صلوات فرستادن بر رسول خدا صل الله علیه و آله واجب فقهی باشد، چون در این روایت علّت جهنمی شدن فرد، داشتن نفاق و یا کفر است که موجب وارد شدنش بر جهنم می شود نه عدم صلوات بر پیامبر صل الله علیه و آله.
فقهای طراز اول شیعه مانند محقق (ره) و علامه (ره) ادعاء اجماع بر عدم وجوب می كنند، پس معلوم مي شود این نوع روایات در بيان تأكید استحباب است.

با سلام و درود .
این ایام فرخنده تبریک .
اما در رابطه با پرسش شما یكى از صفات خداوند در مكتب اسلام حكمت خداوند است، حكيم به كسى گفته مى شود كه كار بدون هدف و مصلحت انجام نمى دهد، از جمله آفرينش انسان است كه بنا به حكمت خلق شده و در خلقت آن غايت و هدف متعالى فرض شده است.
از طرفى خداوند غنى بالذات است لذا در خلقت و آفرينش به حكم عقل و نقل چيزى عايد او نخواهد شد كه در غير اين صورت او كمال مطلق و غنى بالذات نخواهد بود. بنابراين در خلقت هر چه خير است به مخلوقين برمى گردد كه او فياض على الاخلاق است. انسان با دلايل كلامى و فلسفى و عقلى و نقلى بر ممكن الوجودى خود اذعان داد و به صراحت عقل مى فهمد كه خلقتش براى به كمال رسيدن و كامل شدن است. و اين را نيز مى فهمد كه همه جهات سعادت و كمال را با نردبان عقل نمى تواند طى كند، كه عقل بر او حكم مى كند تا براى نيل به سعادت ابدى قوانين و مقرراتى را بفهمد و بداند تا با به كار گماردن آن روح كمال خواهى خود را سيراب كند.
اين قانون، قانون خداست كه به وسيله وحى براى انسان ها از طرف خداوند ابلاغ مى شود و واسطه آن به نام پيامبر بايستى داراى صفت عصمت باشد تا در گرفتن دستورات از خدا و در نگهدارى آن و ابلاغش به مردم از خطا و لغزش مصون باشد.
به سبب نقل، در گذشته تاريخ پيغمبران بسيارى براى هدايت بشر آمده اند، و قرآن كريم كثرت ايشان را تأييد فرموده است و عده اى را با نام و نشان ذكر كرده است.
به نص قرآن كريم و كتب آسمانى گذشته، خاتم الانبياء(صلى الله عليه وآله) وجود مبارك حضرت محمد بن عبدالله است كه طبق روايات فريقين، علامات و معنوياتى از ايشان ظهور و بروز داشته كه با توجه به آيات متعدد از جمله آيه شريفه (لقد كان فى رسول الله اسوةٌ حسنةٌ لمن كان يرجوا لله و اليوم الاخر و ذكر الله كثيراً);از خداست و ويژگى خاص در نظام خلقت خداى حكيم برخوردار است.
حتى در زمان كودكى ملك قلبش را شستشو داد.و از زمانى كه از شير گرفته شد، خداوند بزرگترين فرشته را قرين و همدم او نمود، آيات معراج، مباهله و... خود دليلى ديگر بر يگانگى و شخصيت ويژه و خاص آن حضرت دارد.
پيش از مبعوث شدن به رسالت، نبوت داشته اند، و در بعضى روايات آمده كه: "شش ماه قبل از رسالت، به نبوت مشرف شدند"; آيه شريفه 9 و 10 سوره علق، اشاره به نماز خواندن آن بزرگوار قبل از نبوت نموده است.
دليل افضليت حضرت(صلى الله عليه وآله) شريعت، وجود مبارك خودشان، مقاماتش و اينكه او رسول است تا آخر عالم و براى همه جهانيان و كتاب او به نام قرآن حجتى براى اهل عالم و بهترين دليل براى افضليت ايشان دعوت به معارف الهى و توحيدى و ـ مبارزه دليلى قران ـ كه پيامبران پيشين(عليهما السلام) مانند آن را نياورده اند مى باشد.
و آيه شريفه: (ان الله و ملائكته يصلون على النبى يا ايها الذين آمنوا صلوا عليه و سلموا تسليماً);[10] علاقه خاص خداوند و فرشتگان نسبت به پيامبر(صلى الله عليه وآله) است كه به مؤمنان دستور مى دهد كه شما هم صلوات و سلام بر او بفرستيد.
صلاة در آيه در اصل به معناى انعطاف بوده و صلات خدا بر پيغمبر به معناى انعطاف او به وى است، به وسيله رحمتش البته انعطافى مطلق، چون در آيه شريفه صلات را مقيد به قيدى نكرده و همچنين صلاة ملائكه او بر آن جناب(صلى الله عليه وآله) انعطاف ايشان است بر وى، به اين كه او را تزكيه نموده و برايش استغفار كنند، و صلات مؤمنين بر او انعطاف ايشان است به وسيله درخواست رحمت براى او.
و در اينكه خداوند قبل از امر به مؤمنين كه بر او صلوات بفرستيد، نخست صلات خود و ملائكه خود را ذكر كرده، دلالتى است بر اينكه صلوات مؤمنين بر آن جناب به پيروى خداى سبحان و متابعت ملائكه اوست. و اين خود دليلى است بر عظمت آن بزرگوار(صلى الله عليه وآله).
صفت حكيم بودن اقتضاء دارد كه كارها با عنايت و هدف باشد، غنى ذاتى خداوند بى نيازى از هدف و غايت را مى رساند، و امر به پيروى و اطاعت و صلوات بر بهترين مخلوقش به طور حتم براى خير رساندن به ديگران است. از طرفى عقل هم حكم مى كند حال كه او بهترين مخلوقين است و مورد توجه ويژه و خاص خداوند، و از طرفى اطاعت از خدا و رسولش براى نيل به كمال مطلق واجب است، مى يابيم در اطاعت به اين امر مهم قطعاً هدف تكاملى پيروان لحاظ شده است. چون مى گوييم: "خدايا رحمتت را بر پيامبر(صلى الله عليه وآله) نازل فرما وقتى رحمت بر حضرت نازل شد به ديگران هم مى رسد چون او مجراى فيض است و اگر بخواهد خيرى به ديگران برسد بايد به عنوان رحمت خاصه نخست به حضرت(صلى الله عليه وآله) نازل شده و سپس به ديگران برسد".
لذا صلوات براى توضيح درجه ما ـ فرستنده صلوات ـ است، چرا كه پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) اشرف موجودات است، پس بايد يك كمال وجودى اى را داشته باشد كه "لا كمال فوقه" هيچ كمالى بالاتر از آن نباشد، بنابراين اعطاى كمال جديدى به ايشان كه داراى آن نباشد، تصور نمى شود، پس صلوات ما يك نحوه تعظيم و تكريم است كه در اثر آن به كمال و مرتبه آن بزرگوار هيچ اضافه نمى شود و عيناً مثل اين است كه يك سيب به باغ سيب ببرند و براى تعظيم و تكريم صاحب باغ به او بدهند، زيرا هر مزيت دينى و دنيايى از بركات رسول اكرم)است و آن حضرت صاحب همه خيرات و مبرات مى باشد.
صلوات بر محمد و آل محمد(صلى الله عليه وآله) فعلى از افعال ما است و علم و عمل هر دو جوهرند، كه گوهر انسان را مى سازند و عين حقيقت و ذات انسان مى شوند و انسان كامل مبراى از امكان استعدادى است كه در كمال فعليت رسيده است هر چند عبد شكور امت پس بداند كه صلوات عايد ما مى شود كه از نقص به كمال و از قوه به فعليت مى رويم نه عايد آن كه خود عارى از قوت است.
و صلوات، نيز مانند ساير اعمال شكل و روحى دارد، روح آن اين است كه مقام آنان را نزد خدا فهميده و بفهميم كه آنها وسيله ها و شفيع هايى نزد خدا بوده و خداوند كسى را بدون توسل به آنان نمى پذيرد. و نيز آنان به انسان به خود او اُولى مى باشند.
و پايه اين مطلب اندك شناخت واقعى است كه باعث عمل به اولويت آنان مى باشد، و آن گاه كه اين شناخت واقعى تحقق يافت و بنده با اين شناخت يك بار صلوات فرستاد، رسول خدا(صلى الله عليه وآله) ده بار بيشتر و بى نهايت بر او صلوات مى فرستد، و اگر اين صلوات در دعا باشد، دعا مستجاب مى گردد.
و گفته اند كه فايده صلوات بر آن حضرت(صلى الله عليه وآله) براى فرستنده است كه بر اثر اين عمل پاداش مى يابد، زيرا خداى تعالى درجه و مقامى به آن بزرگوار داده و نعمت هايى به او بخشيده كه درود و دعا بر آن چيزى نمى افزايد، البته عده اى گفته اند فايده آن درخواست، بالا بردن درجه و افزوده شدن پاداش آن حضرت(صلى الله عليه وآله) هم هست، زيرا نعمت هاى خدا را اندازه نيست، و بر اين گفتار اخبار رسيده از معصومين(عليهم السلام) است كه دلالت به مطلب دارد.
از جمله آن روايات، اينكه صلوات بر پيامبر(صلى الله عليه وآله) موجب مغفرت و بخشش گناهان است. از امام صادق(عليه السلام)است كه فرمود: حضرت رسول خدا(صلى الله عليه وآله) فرمود: هر كه بر من درود فرستد خدا و فرشتگان بر او درود فرستند، پس هر كه خواهد كم و هر كه خواهد بسيار درود بفرستد. و همچنين پيامبر(صلى الله عليه وآله) فرمود: صداهاتان را به درود بر من بلند كنيد كه نفاق و دو رويى را از بين مى برد.در جايى ديگر در حالى كه شاد بود فرمود: جبرييل به نزدم آمد و گفت: اى محمد! هر كسى بر تو يك بار درود فرستد خداوند براى او ده حسنه مى نويسد و ده گناه او را محو م يكند و ده درجه بر درجات او مى افزايد.[20] و فرمود هر كسى بر من درود بفرستد خداوند و فرشتگان بر او درود مى فرستند.
صلوات بر پيامبر(صلى الله عليه وآله) آن قدر ارزش و عظمت در درگاه خداوند دارد كه براى اجابت دعاها گفته اند: تا صلوات در آن نباشد به اجابت نخواهد رسيد و در دعاى مكارم الاخلاق و دعاى به والدين در صحيفه سجاديه زياد صلوات تكرار مى شود، علت همين است.
هشام بن سالم از امام صادق(عليه السلام) نقل مى كند كه فرمود: همواره دعا از عروج به مرتبه اجابت ممنوع است تا آن كه در او صلوات بر پيغمبر(صلى الله عليه وآله) و آل او فرستاده شود. سكونى نيز از حضرت امام صادق(عليه السلام) نقل كرده كه فرمودند: اگر كسى دعا كند و نام مبارك رسول خدا(صلى الله عليه وآله) را با درود ياد نكند آن دعا بر بالاى سرش پرپر مى كند و توان عروج ندارد و چون نام مبارك رسول الله(صلى الله عليه وآله) را با درود يادآورى مى كند دعايش به مرتبه اجابت عروج مى نمايد.
مطلب را خلاصه میکنم : بنابراين اولاً قدردانى و سپاسگزارى از حضرت پيامبر(صلى الله عليه وآله) امر عقلايى است كه او واسطه فيض و اسوه و مربى و راهنماى ماست و از طرفى بهترين مخلوق خداوند و عصاره خلقت و ثانياً او و خاندانش راه و صراط اقوم براى نيل به سوى خداوند كه حتى نماز بدون ذكر صلوات بر آنان قبول نيست و ثالثاً به دليل نياز بشر به كمال و ضعف مفرط او وفور نعمت هاى خداوند بر او عقل حكم مى كند، شكر منعم و سپاسگزارى از او در گفتار و عمل، لذا خداوند فرمود من و ملائكه درود مى فرستيم بر محمد(صلى الله عليه وآله) اى مؤمنين شما نيز چنين كنيد لذا از اين جهت هم واجب و لازم است، اگر چه بيان شد كه نفس صلوات برا فرستنده است و خود راهى و صراطى براى هدايت و به كمال رسيدن بشر است.

هادی;524583 نوشت:
با سلام و عرض ادب
با سلام و عرض ادب بر شما بزرگوار...من نفهمیدم شما چه جوری برداشت کردید از این حدیث که منظور از جهنمی شدن نفرستادن صلوات برای کافرینه....اصلا میگم واقعا هم رسول الله هم خود خداوند این عمل رو مستحب اعلام کردن....اما بازم من می گم این عمل واجبه چون خدا بخاطر درک ضعیفه ما مستحبش کرده وگرنه عاقلانه تر و خالصانه تر اینه که هر مسلمونی واجب کنه بر خودش...مثالی زیبا بزنم: خداوند در قرآن به حضرت محمد فرموده نماز شب مخصوص توست و بر توواجب کردم تا بمقام محمود برسی......اما می دانیم بر سایر مردم واجب نیست.....خب عاقل و عاشق و صالح و خدادوست واقعی کسی است که واقعا نماز شب رو واجب بدونه بر خودش....گریم ایمانش ضعیفه...خدا یه چیزی می دونسته که فقط بر پیامبر واجب کرده...گریم ما مثلا بدتر ایمانمونو با نماز شب از دست می دیم مثلا زده میشیم از کارای سخت دین..مثلا گفتما....ولی درکل حداقلش اینه که می دونیم نماز شب رو خدا دوست داره که در اصل واجب کنه ولی بخاطر ایمان ضعیف ما درگذشته از ما....پس واقعا بسیاری از اعمال هستند که حرمتش حفظ نمیشه و واقعا خدا از رو بزرگواری بقدر ضعف ما پوشش می ده و میبخشه وگرنه واجبه...اگه من مرجع تقلید بودم چنین می گفتم...مسلمان واقعی کسی است که بر خود واجب کنه....یه سلام معمولی جوابش واجبه....اونوقت سلام بر برترین مخلوق بسبب اینکه رحمتی است برای جهانیان و تمام مخلوقات شرمنده او هستند واجب نباشه وقتی یادی از شد؟ قطعا اگر مستحبه به خاطر بزرگواری ایشون و بخشش خداست وگرنه بی شک واجبه.....یا علی:hamdel:

با سلام مجدد خدمت برادر بزرگوار

شدت علاقه و محبت حضرت عالی نسبت به سرور کائنات عالم محمد مصطفی صل الله علیه و اله ستودنی است، مطالبی که فرمودید در جای خود صحیح هستند یک مومن واقعی و کسی که نفاق در او وجود ندارد یقینا موقع ذکر نام محمد صل الله علیه و اله صلوات می فرستد، این صلوات اولا به جهت احترام به مقام رسالت می باشد و ثانیا به جهت رشد معنوی خود انسان است؛ اما باید بدانیم فرق است بین واجب فقهی و واجب عقلی.
بله انسان وقتی به روایاتی که در مورد عظمت و جایگاه صلوات بر محمد و آل محمد نگاه می کند کسی که خود را از این فیض محروم کند، عقلا او را سفیه می نامند و یا جایگاهی که نماز شب در روایات دارد حقیقتا کسی که از این فیض محروم بماند خسارت جبران ناپذیری را متحمل شده است، عرفا و سالکین الی الله نماز شب را بر خود واجب می دانند اما نه واجب فقهی، نماز شب را واجب می دانند چون بدون نماز شب نمی توان سالک شد. همچنین است وجوب صلوات! کسی که عمدا بر حضرت صل الله علیه و اله صلوات نفرستد یقینا نفاق در دل او وجود دارد و الا مومن حقیقی برای اینکه خودش را از این فیض الهی محروم نکند بلافاصله صلوات می فرستد.
مومنین به هر بهانه ای این ذکر شریف را بر زبانشان جاری می سازند، برای ورود رهبر انقلاب صلوات می فرستند، در حوزه های علمیه هنگام ورود استاد به کلاس طلاب صلوات می فرستند و خلاصه به هر بهانه ای دوست دارند نام و یاد محمد و ال محمد زنده بوده و با صلوات از منافع مادی و معنوی ان بهره ببرند.
اما با این وجود، طبق فتوای فقهای عظام چه فقهای قدیم و چه فقهای جدید صلوات فرستادن واجب (به معنی فقهی) نیست؛ یعنی چنین نیست که اگر کسی صلوات نفرستاد در قیامت عقاب شود!

با تشکر

nothing;522706 نوشت:
با اجازه....طبق فتوای رسول الله و فرمانروای هستی و سرور تمام خلایق فتوای تمام مراجع اگر این است باطل است.....چون با این حدیث از حضرت محمد می فهمیم که صلوات فرستادن بر او بی شک واجب است

[=arial]با سلام
عرصه فتوا، عرصه ای احساسات نیست که انسان احساسات لطیفی که نسبت به پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) دارد در افتاء دخالت دهد؛ من احساس شما را نسبت به پیامبر(ص) درک می کنم اما یقین بدانید احساس مراجع تقلید هم نسبت به پیامبر اعظم(ص) و اهل بیت(ع) کمتر از من و شما نیست، و نباید به سادگی زحماتشان را نادیده گرفته و حکمشان را باطل خواند. در فتوا وحکم شرعی باید هم با زبان روایات آشنا بود وهم مجموع روایات را دید، و سایر شروط اجتهاد را دارا بود. نمی توان با تمسک به یک یا چند روایت و ندیده گرفتن روایات دیگر وجوب برداشت نمود، مثلا پیامبر(ص) در روایتی صلوات نفرستادن در هنگام ذکر ایشان را جفا دانسته که با استحباب صلوات سازگارتر است: « أَجْفَى النَّاسِ رَجُلٌ ذُكِرْتُ بَيْنَ يَدَيْهِ فَلَمْ يُصَلِّ عَلَي‏» (بحار الانوار، ج91، ص71) علاوه بر دیدن مجموع روایات باید با زبان روایات آشنا بود، اگر چه امر در ابتدا ظهور در وجوب دارد اما مدلول سایر روایات قرینه ای بر استحباب می شود، استحبابی که با تاکید فراوان همراه هست، همانطور که مراجع بزرگوار شیعه بیان نموده اند.
با تشکر

جمع بندی
موضوع: ذکر صلوات

پرسش

چرا نام حضرت محمد(ص) می آید صلوات می فرستیم و واجب است بفرستیم اما هنگام شنیدن نام خدا صلوات واجب نیست؟

پاسخ:
اولا: به فتوای تمامی مراجع تقلید صلوات فرستادن بر رسول خدا صل الله علیه و آله مستحب موکد است نه واجب! به فتوای حضرت امام (ره): «هر وقت انسان اسم مبارک حضرت رسول (ص) مانند محمد و احمد، یا لقب و کنیه آن جناب را مثل مصطفی و ابوالقاسم بگوید یا بشنود، اگر چه در حال نماز باشد، مستحب است صلوات بفرستد.»(1)
ثانیا: صلوات از مصادیق ذکر خدا است همان گونه که هنگام شنیدن نام مقدس رسول خدا (صل الله علیه و آله) صلوات فرستادن مستحبت است، امام رضا علیه السلام در تفسیر آیه «وَ ذَکرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلّی»فرمود: مراد از این آیه این است که هرگاه نام پروردگار متعال [اللّه] بر زبان آمد، بر محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله درود و صلوات فرستاده شود.(2)
بنا به فرموده فقها صلوات فرستادن هنگام ذکر نام نبی مکرّم اسلام مستحب است، سوالی که مطرح می شود این است که لعن کردن کسی که بر پیامبر صلوات نفرستد (در روایات) چگونه با استحباب آن قابل جمع است؟ آیا این روایات وجوب صلوات را نمی رسانند؟
پاسخ این است که صلوات فرستادن هنگام شنيدن نام مبارك رسول خدا(ص) بسيار بسيار مورد تأكيد اسلام است؛ به نحوي كه اگر كسي نام مبارك آن بزرگوار را بشنوند و عمداً و بدون عذر صلوات نفرستند، يقيناً شعبه اي از نفاق در قلب او موجود است، مگر می شود انسان نام مبارک حضرت را بشنود ولی بر محمد و آلش درود و صلوات نفرستد!
این نوع روایات، علی الظاهر به همین مسئله اشاره می کنند که مسلمان حقیقی هنگام ذکر نام حضرت یقینا صلوات می فرستد اگر کسی به عمد و بدون عذر صلوات نفرستاد یا کافر است و یا شعبه ای از نفاق در قلبش وجود دارد، کافر و منافق نیز ملعون پروردگار متعال هستند.
مومنین به هر بهانه ای این ذکر شریف را بر زبانشان جاری می سازند، برای ورود رهبر انقلاب صلوات می فرستند، در حوزه های علمیه هنگام ورود استاد به کلاس طلاب صلوات می فرستند و خلاصه به هر بهانه ای دوست دارند نام و یاد محمد و ال محمد زنده بوده و با صلوات از منافع مادی و معنوی ان بهره ببرند. اما با این وجود، طبق فتوای فقهای عظام چه فقهای قدیم و چه فقهای جدید صلوات فرستادن واجب (به معنی فقهی) نیست، دلیلش هم این است که عرصه فتوا، عرصه ای احساسات نیست که انسان احساسات لطیفی که نسبت به پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) دارد در افتاء دخالت دهد، در فتوا وحکم شرعی باید هم با زبان روایات آشنا بود وهم مجموع روایات را دید، و سایر شروط اجتهاد را دارا بود. نمی توان با تمسک به یک یا چند روایت و ندیده گرفتن روایات دیگر وجوب برداشت نمود، مثلا پیامبر(ص) در روایتی صلوات نفرستادن در هنگام ذکر ایشان را جفا دانسته که با استحباب صلوات سازگارتر است: «أَجْفَى النَّاسِ رَجُلٌ ذُكِرْتُ بَيْنَ يَدَيْهِ فَلَمْ يُصَلِّ عَلَي‏» (3)

....................................................................................................................

1. رساله توضیح المسائل نه مرجع ، تدوین و تطبیق: لطیف راشدی و سعید راشدی، ص 632، مسأله 916، چاپ امیدوار قم ، چاپ اول، 1385
2. کافی،ج2،ص 495،ح 18؛وسائل الشیعه،ج 7،ص 201
3. بحار الانوار، ج91، ص71

موضوع قفل شده است