آیا عدالت میان همسران فقط در نفقه دادن می باشد؟

تب‌های اولیه

10 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آیا عدالت میان همسران فقط در نفقه دادن می باشد؟

بسم الله الرحمن الرحیم

با سلام و عرض ادب

آیا عدالت بین همسران فقط در نفقه دادن واجب میباشد و در بقیه موارد مثل احترام و محبت به ایشان مستحب است؟ منظور اینست که اگر در این موارد بیعدالتی صورت گیرد اشکالی دارد یا خیر؟

مراجع تقلید آیت الله خامنه ای و آیت الله مکارم شیرازی

با تشکر

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد شفا


.امین.;517518 نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم

با سلام و عرض ادب

آیا عدالت بین همسران فقط در نفقه دادن واجب میباشد و در بقیه موارد مثل احترام و محبت به ایشان مستحب است؟ منظور اینست که اگر در این موارد بیعدالتی صورت گیرد اشکالی دارد یا خیر؟

مراجع تقلید آیت الله خامنه ای و آیت الله مکارم شیرازی

با تشکر

سلام عليكم

طبق نظرمراجع تقلید آیت الله خامنه ای و آیت الله مکارم شیرازی:

مرد وظيفه دارد نفقه هركدام از زوجين دائم را به مقدار شان هركدام پرداخت كند وهر چهار شب يك مرتبه نزدهركدام آنها بخوابد.
اما در مورد احترام و محبت از جهت شرعي وظيفه نسبت به تساوي بين آنها ندارداگر چه از جهت اخلاقي مناسب است به نحوي عمل كند كه مراعات عدالت بشود.

شفا;518655 نوشت:
اما در مورد احترام و محبت از جهت شرعي وظيفه نسبت به تساوي بين آنها نداردالگر چه از جهت اخلاقي مناسب است به نحوي عمل كند كه مراعات عدالت بشود.

سلام
یعنی اگه مردی چند همسر داشته باشه و علاقه اش به هر کدام متفاوت باشه و این باعث بشه حس حسادت در بین زنان و فرزندان به وجود بیاد و سرنوشت این اشخاص تغییر پیدا کند هیچ عقوبت اخروی دامن این مرد رو نمیگیرد؟؟

سلام عليكم

اين مسائلي كه مطرح شد مسائل اخلاقي است كه مي توانيد با كارشناسان اخلاق در ميان بگذاريد.

(نگین);518661 نوشت:
سلام
یعنی اگه مردی چند همسر داشته باشه و علاقه اش به هر کدام متفاوت باشه و این باعث بشه حس حسادت در بین زنان و فرزندان به وجود بیاد و سرنوشت این اشخاص تغییر پیدا کند هیچ عقوبت اخروی دامن این مرد رو نمیگیرد؟؟

شفا;518668 نوشت:
سلام عليكم

اين مسائلي كه مطرح شد مسائل اخلاقي است كه مي توانيد با كارشناسان اخلاق در ميان بگذاريد.

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام و عرض ادب

نقل قول:
با توجه به:
پاسخ حضرت آیت الله مکارم به این سؤال چنین است:

سؤال 875- منظور از عدالت ميان همسران چيست؟
جواب: منظور از عدالت آن است كه بر طبق شئون آنها هركدام متناسب حالش رفتار كند و عدالت هميشه به معناى مساوات نيست و در مورد حقّ‌القسم آن است كه براى هركدام يكى از چهار شب را قرار دهد.


وقتی می فرمایند با هر کس مطابق شئون و متناسب حالش رفتار کند ؛

بر می آید بغیر از عدالت در نفقه ، اگر از نظر رفتار ایرادی در کار بود "مثلا از نظر رفتار مطابقی شان و منزلت یک نفر رفتار نکرد ! و صرفا بخاطر محبت قلبی توجهش به یک نفر بود نه بخاطر سان و منزلت این بی عدالتی محسوب می شود"

خود قرآن میفرمایید رعایت عدالت(احتمالا منظور در بحث محبت هست) امکان پذیر نیست.هرچند این ادعای قرآن ممکن است با عقل سازگار باشد اما نیاز به اثبات دارد.ممکن لست کسی ادعا کند من دقیقا به مساوات محبت میکنم یا اینکه کسی بگوید دو همسر من مثل پدر و مادر من هستند ، آیا شما به یکی از پدر و مادر بیشتر محبت میکنید؟
در کل این ادعای قرآن نیاز به اثبات دارد از جانب خداوندی.
اما در کل گفتم که بگم ، قرآن خودش میگه رعایت عدالت بین همسران ممکن نیست

[="Tahoma"]سلام و عرض ادب.

مطلبی طنز برای اینکه حال و هوای تاپیک کمی عوض شود:

مردی از زنش می‌پرسد که بین چهار فرزندمان کدامیک را بیشتر دوست داری و به او بیشتر محبت میکنی؟
زن پاسخ می‌دهد که همه فرزندانم برایم عزیزند و همه را به یک میزان دوست دارم و در قلبم جای دارند.
مرد بلافاصله می‌گوید: این همان رمز و راز جای گرفتن چهار زن در قلب ما مردان است!!!

شفا;518655 نوشت:
سلام عليكم

طبق نظرمراجع تقلید آیت الله خامنه ای و آیت الله مکارم شیرازی:

مرد وظيفه دارد نفقه هركدام از زوجين دائم را به مقدار شان هركدام پرداخت كند وهر چهار شب يك مرتبه نزدهركدام آنها بخوابد.
اما در مورد احترام و محبت از جهت شرعي وظيفه نسبت به تساوي بين آنها ندارداگر چه از جهت اخلاقي مناسب است به نحوي عمل كند كه مراعات عدالت بشود.

با عرض سلام و ادب و احترام و تشکر

اگر مرد درمورد احترام و محبت وظیفه تساوی ندارد درخصوص دادن نفقه هم تساوی مطرح نیست و میفرمایند طبق شان هرکدام باید پرداخت شود و این میشود عدالت در نفقه.

پس در مورد محبت و احترام که یک امر قلبیست و میزان محبت و احترام برمیگردد به خلق و خوی فرد مخاطب عدالتی که در رفتار با زنها باید رعایت شود به معنای تساوی نیست.

پس منظور از اینکه میفرمایند
" اخلاقا این عدالت را باید رعایت کند" همان رعایت احترام و محبت بطور تساوی هست نه آن مقدار که لیاقت هر یک هست.

چون مشخصه که حداقل
وظیفه انسان در برخورد با همسر اینست که با او به میزان لیاقتش برخورد کند نه کمتر

پس چرا در حکم این مساله مطرح نشده و این ابهام را ایجاد میکند که مرد در خصوص رعایت اخلاق با همسران وظیفه شرعی ندارد؟

Serat;517518 نوشت:
با سلام و عرض ادب

آیا عدالت بین همسران فقط در نفقه دادن واجب میباشد و در بقیه موارد مثل احترام و محبت به ایشان مستحب است؟ منظور اینست که اگر در این موارد بیعدالتی صورت گیرد اشکالی دارد یا خیر؟


سلام علیکم؛
در غالب مکاتب اخلاقی، حسن یا باستگی عدالت، از اصول اخلاقی محسوب می‌شود. مراد از اصل اخلاقی یعنی آن قضیه یا گزاره‌ی اخلاقی که در هیچ زمان و مکانی و توسط هیچ قاعده‌ی اخلاقی دیگری استثنا و تخصیص نخواهد خورد. پس در موضوع سؤال ما، بی‌عدالتی نه تنها نسبت به همسران بلکه نسبت به همه ابناء بشر قبیح و فاعل آن مستحق ذم و تقبیح است.
اما نکته مهم دیگر تطبیق این قاعده بر مصادیق و موارد است که گاهی اوقات به اشتباه، موردی را مصداقی از بی‌عدالتی می‌انگاریم و حال آن که در حقیقت، مصداق بی‌عدالتی نیست. در مورد سؤال، اگر شدت و ضعف در محبت بروز و ظهور بیرونی نیافته است، این را نمی‌توان مصداق بی‌عدالتی نامید زیرا به یک لحاظ، امور قلبی، فعل اخلاقی محسوب نخواهند شد همانطور که امور اعتقادی نیز از امور قلبی بوده و اجبار و اکراه در آن معنا نخواهد داشت از همین رو، خداوند در قرآن می‌فرماید: «لاإکراه فی الدین». اما به محض بروز بیرونی و خارجی محبت، پای عدالت و بی‌عدالتی به میان کشیده خواهد شد و مصداق خواهد یافت.
در مورد «احترام»، به نظر می‌رسد، ضوابط احترام به هر شخص، بر اساس شأن و جایگاه و منزلت آن شخص تعیین و تعریف می‌گردد چه بسا، یک رفتار نسبت به فرد برخوردار از وجاهت و شأن و منزلت اجتماعی بالاتر و یا کمالات وجودی بیشتر، بی‌احترامی قلمداد شود و همان رفتار، نسبت به فرد دیگر که از چنان منزلت و وجاهت اجتماعی برخوردار نیست، بی‌احترام محسوب نگردد. بنابراین، در تعیین مصداق بی‌عدالتی، باید گفت، مؤلفه‌های متعددی می‌تواند در آن دخیل باشد. البته گفتنی است، این بدین معنا نیست که در ضوابط حاکم بر نوع رفتار و تعامل با انسان‌ها، قائل به نسبیت شویم، بلکه همه اقشار و افراد جامعه‌ تا یک حد خاص، در نوع رفتار با آنها و ضوابط حاکم بر تعاملات با آنها، یکسان‌اند اما تعیین کننده مازاد بر آن آداب و ضوابط یکسان بین همه انسان‌ها، شئون و منزلت‌های افراد و کمالات هر یک است. مثل احترام ما به یک مرجع تقلید و احترام ما به یک کاسب؛ که با مواجهه با این دو، آداب و ضوابط رفتاری، یکسان نخواهد بود.
این نظر شخصی بنده است لطفا صاحب‌نظران نیز نظر خودشان را مبذول نمایند.

موضوع قفل شده است