نحوه‌ی ارتباط با قرآن در کلام بزرگان ... نظر شما چیست؟
تب‌های اولیه
سلام بر همه ی کاربران محترم
در این تاپیک می‌خواهیم با مشارکت شما کاربران محترم در باره توصیه‌ی بزرگان برای ارتباط با قرآن آشنا شویم
تا شاید ما هم کمی به این توصیه ها عمل کنیم. در زیر بنده دو تا از این توصیه‌ها را می آورم
و منتظر مشارکت شما برای توصیه‌های دیگر بزرگان هستیم
-------------------------------------------------------------------------
توصیه‌ی امام خامنه ای(حفظه الله)
غلام شاه پسندی (محافظ امام خامنه ای) نقل می کند:
درباره ی قرآن خواندن ایشان به ما توصیه می کردند و می گفتند:
« بچه ها قرآن را زیاد بخوانید. قرآن نور است. قرآن را خیلی مطالعه کنید. من در جوانی هر سه روز یک دور قرآن می خواندم. یعنی روزی ده جزء. الآن دیگر حوصله اش نیست، پیر شده ام، از نظر سن و سال، وضعیت، شغل، گرفتاری های کاری، این همه مسائل واقعاً نمی توانم قرآن بخوانم. خیلی دور شده ام. نُه روز، ده روز طول می کشد من یک دور قرآن را بخوانم.»
الآن که دور شده اند، روزی سه جزء می خوانند! ما اگر توی ماه مبارک رمضان خدا عنایت کند یک بار قرآن بخوانیم، فکر می کنیم اعجاز کرده ایم!
کلی خدا را مؤاخذه می کنیم که آخر ما یک دور قرآن را خواندیم هیچ اتفاقی نیافتاد! قرآن خواندن را ما نیاز داریم، نه خدا..
آیت الله مجتبی تهرانی رحمة الله علیه:
اگر انسان کامل بخواهد به شکل مکتوب در آید صورتش می شود قرآن کریم
همانگونه که امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام قرآن ناطق بودند
حال اگر این قرآن قرائتش و تفکر در آیاتش قلوب ما را متحول نمی کند شک نکنید که زیارت انسان کامل، حضرت حجت هم قلوب ما را متحول
نخواهد کرد!!.... اگر می خواهید حال خود را هنگام ملاقات حضرت حجت بدانید ببینید الان در ملاقات با قرآن چه حالی دارید! .... اگر مشتاق قرآنید
می توانید امیدوار باشید که مشتاق حضرت حجت حقیقی هم هستید و گرنه اگر قرآن نزد شما مهجور است و با آن انسی ندارید و فکر می کنید
که مشتاق حضرت حجت هستید، آن شخص امام زمان، زاده وهم و خیال خودتان است.
مرحوم دولابی:
مرحله اولِ انس با قرآن، قرائت قرآن است. اما اگر سیر نشدی، به آن نظر کن. از این بالاتر، مسّ قرآن است.
قرآن نامه دوست است و زبان اهل محبّت، زبان اشاره است؛ اشارت را اهل محبت درک می کنند. اگر اهل محبت شدی قرآن را خواهی فهمید.
یک آیه قرآن که نظرت را جلب می کند، تا آن را هضم نکرده ای و نخورده ای و سیراب نشده ای از آن عبور نکن.
تدبر قرآن در كلام مقام معظم رهبري
بنده در تأمّلات قرآنی بارها اتفاق افتاده، بعد از آنكه یك آیه را بیشتر از صد مرتبه خواندم و یك معنای لطیفی را از آن نفهمیده بودم، وقتی
برای صدویكمین بار می‌خوانم و دقت می‌كنم آن معنا را درك می‌كنم و حال اینكه آیه همان آیه است و من هم همان آدمی هستم كه آیه
را صدبار با دقت خواندم و نفهمیدم! آنوقت انسان تعجب می‌كند كه چگونه این معنا را از آیه نمی‌فهمید، ولذا شما با انس به قرآن به این
سلسله تأمّلات قرآنی‌ی خودتان ادامه بدهید و با تدبر به قرآن مراجعه كنید، شاید بتوانید یك معنای لطیفی پیدا كنید.
البته توجه داشته باشید كه هر چیزی به ذهن انسان آمد فوراً نباید بگود این معنای قرآنی است، بلكه باید ازلحاظ تركیب زبانی، سازگار و
قابل قبول باشد، نه اینكه اگر یك معنای دوری به ذهن كسی برسد فوراً بگوید مراد این است! چه دلیلی دارد كه مراد آیه این است؟
باید انسان اهل زبان باشد تا بتواند معنا را از این جمله بیرون بیاورد و تا آنجایی كه من می‌فهمم اینطور است كه وقود آتش دوزخ سنگ است.
چوب را دیده بودیم كه در آتش بسوزد، اما آن آتش مشتعل و سوزنده‌ای كه سنگ را می‌گدازد طبعاً آتش بسیار سختی است. این برای ترساندن
ما و برای توجه‌دادن به ما است كه بدانیم این حقیقت دارد. یعنی این شكنجه برای انسانهای ناسپاس و برای كسانی است كه در این نشأه دنیوی
ناسپاسی كردند و این چیزی است كه امروز اینها با دست خودشان برای آنجا فراهم می‌كنند.
منبع :درسهایی از قرآن/مقام معظم رهبری
اقبال لاهورى و انس با قرآن
علامه اقبال لاهورى (دانشمند و متفكر معروف پاكستانى) از زمان كودكى، قرآن را به آواز بلند قرائت مى كرد. روزى هنگام تلاوت، پدرش از پهلوى او
گذشت و گفت: «اقبال! روزى تو را نكته اى درباره قرآن خواهم گفت». چندى بعد هنگامى كه اقبال مانند هميشه مشغول خواندن قرآن بود پدر گفت:
«قرآن را چنان بخوان كه گويى از جانب خدا بر تو نازل مى گردد». اين سخن پرمعنى در دلش تأثير شگفتى گذاشت.
اقبال، قرآن را هميشه با لحن جالب و دلكش قرائت مى نمود و در آن حال گريه مى كرد حتى اوراق مصحف نيز از اشك هاى او، تر مى شد.
اين نسخه قرآن در كتابخانه اسلاميه كالج لاهور محفوظ مى باشد.
اقبال طى نامه اى به خواهرش نوشت: «هنگامى كه نگاهى به زندگى گذشته ام مى كنم، بسيار متأسف مى شوم كه چرا قسمت عمده زندگى ام را
در مطالعات فلسفه اروپا تلف كردم. خدا به من نيروى فكرى اعطا كرده بود. اگر اين نيرو در مطالعه و تحقيق علوم دينى صرف مى شد لااقل خدمتى به دين
اسلام انجام مى دادم». آخرين كتاب اقبال لاهورى، «حواشى قرآن مجيد» نام دارد كه به زبان انگليسى نگاشته است.
نقش قرآن چون كه بر عالم نشست/نقشه هاى پاپ و كاهن را شكست
فاش گويم آنچه در دل مضمر است/اين كتابى نيست چيزى ديگر است
چون كه در جان رفت جان ديگر شود/جان كه ديگر شد جهان ديگر شود
منبع: یادنامه علامه امینی تبریزی مقاله قرآن و اقبال ص357
امام خمینی رحمه الله و انس با قرآن
در شبانه روز به ویژه هنگام نماز شب ،به تلاوت قرآن می پرداخت و در هر فرصتی که به دست می آورد مشغول تلاوت قرآن می شد.
یکی از بستگان نزدیک امام در این زمینه نقل می کند:«یک دفعه که با ایشان در نجف بودیم ،چشمشان ناراحت بود.دکتر بعد از معاینه
چشمشان ،گفت:شما باید چند روزی قرآن نخوانید و به چشمتان استراحت بدهید.امام خندید و گفتند :دکتر! من چشمم را برای قرآن
خواندن می خواهم .چه فایده ای دارد که چشم داشته باشم و قرآن نخوانم؟ شما کاری کنید که من بتوانم قرآن بخوانم.
آیت الله توسلی از نزدیکان امام،در زمینه قرائت مداوم و روزانه قرآن به وسیله ایشان می گوید :
«امام با همه اشتغالاتی که داشتند ،به انجام مستحبات به ویژه خواندن قرآن ،دعا و نماز اول وقت اهمیت می دادند .
امام هر روز ،سه تا پنج مرتبه قرآن می خواندند ،در ماه مبارک رمضان ،سه بار قرآن را ختم می کردند.
منبع: کتاب پا به پای آفتاب
[h=2]نحوه‌ی ارتباط با قرآن در کلام بزرگان ... نظر شما چیست؟
[/h]آیت الله بهجت میفرمودند :
اگر کتابی بود که عکس اشیا را نشان میداد ، آن کتاب همین قرآن است که بهشت و جهنم را نشان میدهد ؛ با این همه ما اینگونه بی تفاوت هستیم و به دنیا دل بسته ایم . ای کاش ما به التفاوت چیزی بود که ارزش جدا شدن از حق و پیوستن به باطل را داشت . دنیا و مقاماتش چه ارزش دارد ؟
خدا میداند که صاحبان مقامات معنوی در اوقات خلوت و مناجات چه حالی دارند و خاموشی فکر ، چگونه آنها را در اثر مشاهده ی انوار الهی میسوزاند ولو در مدت کوتاه .
منبع : در محضر بهجت ، ج 2 ، ص 11