با چه دلایلی باید بپذیریم نسل کشی ایرانیان در یکی از دوره های هخامنشی توسط قوم یهود رخ داده؟

[=arial]

از تاخیر در جواب پوزش می طلبم
در سفر زیارتی دعا گوی دوستان بودم

در مورد سوال شما، تاریخ دقیقی از زمان خشایار شاه در درست نیست، ولی قاعده عقلی وجود دارد که می گوید اقرار العقلا علی انفسهم جایز
یعنی اگر کسی علیه خود حرفی زد از او پذیرفته میشود،
وقتی در عهد عتیق که کتاب مقدس یهودیان است، کتابی مخصوص این جریان آمده ،، بنام کتاب استر در باب 9 ایه 26 به تعداد 77000کشته اشاره شده است، و در باب 11ایه 9 نیز به این جریان مفصل اشاره شده است
گیرم که تعداد 77000هزار مبالغه باشد ولی نمی شود با بعید دانستن عدد اصل قضیه را بعید دانست،
به هر حال اگر چه بسیاری از افراد این قضیه را زیر سوال برده اند، ولی وقتی در کتاب مقدسی که خود یهودیان آن را قبول دارند چنین جریانی به تفصیل آمده باشد، نمی توان به راحتی آن را زیر سوال برد.

بلکه کتاب فعلی یهودیان تحریف شده است، اما در بحث همانطور که عرض کردم ، مسئله اقرار العقلا علی انفسهم جاری میشود
مثلا ما کتاب صحیح بخاری را قبول نداریم، و استنادات آن را نیز نمی پذیریم ولی اگر در همین کتاب نکته ای علیه سقیفه پیدا شود، با آنکه نویسنده سعی بر عدم بیان آن دارد ، می تواند به عنوان پایه استدالال قرار گیرد،
کتاب عهد عتیق مورد اعتماد ما نیست، ولی شما می بینید در جریان بنی قریظه سعد بن معاذ به همین کتاب استناد می کند (1)و طبق همین کتاب دستور کشتن جنگوجویان ( نه همه مردان) بنی قریظه را صادر می کند(2)، و اتفاقا پیامبرصلی الله علیه واله وسلم نیز آن را تایید می کند(3)

1.کتاب مقدس،سفر تثنیه ، باب، فقره ۱۴-۱۳
2.الصحیح،علامه سید جعفر مرتضی ، ج۱۲ص 88
3.طبری، سلسلة اول، ص۱۴۹۳؛ ابن هشام، ج۳، ص۲۶۵-۲۶۶؛ ابن سعد، ج۲، ص۷۵. ۸۸

سلام علیکم،
البته حقیر اطلاعات کافی برای شرکت در بحث شما را ندارم و فقط آن را دنبال می‌کنم، فقط خواستم یکی دو نکته بگویم که شاید کمکی کند:
۱. تورات فقط بخشی از کتاب‌های یهودیان است و یهودیان رخدادهای سالها و قرن‌های بعدی را هم نوشته و به ان اضافه کرده‌اند و به همین دلیل هم هست که مثلاً در مسأله‌ی اصحاب کهف نظراتی می‌دادند مثل اینکه در کتاب ما آمده که ایشان ۳۰۰ سال خواب بودند و در قرآن آمده که ۳۰۰ سال و ۹ سال هم بیشتر. اصحاب کهف در دوره‌ی بعد از حضرت مسیح علیه‌السلام بوده‌اند و نه در زمان حضرت موسی علیه‌السلام یا قبل از آن. ماجرای استر هم به زمان هخامنشیان نسبت داده می‌شود که قرن‌ها بعد از زمان حضرت موسی علیه‌السلام بوده‌اند و در نتیجه اینکه کتاب استر جز> کتب اصلی ایشان نباشد اصلاً عجیب نباید باشد. به راحتی می‌توانند درستی آن را در دوره‌ای بپذیرند و در دوره‌ای دیگر انکارش کنند.
۲. وقتی داستان به کوه طور رفتن حضرت موسی علیه‌السلام به همراه برگزیدگان قومشان را از قرآن و احادیث شیعه برای یک یهودی می‌گفتم تعجب می‌کرد که شما اینها را از کجا می‌دانید اینها بخشی در تورات است که همه بر درستی آن اقرار دارند و بخشی در احادیث ایشان است که روی آنها اتفاق نظری بین علمایشان نیست و می‌خواست نتیجه‌گیری کند که آغازکننده‌های شیعه (به زعم او عبدالله سلام و ...) همه یهودی بوده‌اند که این مطالب را می‌دانستند ولی وقتی فهمید که رؤسای شیعه همه از نوادگان رسول خاتم صل‌الله‌علیه‌و‌آله هستند که سابقه‌ی دینی او مشخص است حاضر نبود قبول کند که همان خدایی که شاهد آن وقایع و بلکه خالق آن وقایع بوده است اینها را به رسولش در آخرالزمان گفته باشد. غرض اینکه بسیاری از اطلاعات حتی حدیثی یهودیان مورد اتفاق یهود نیست و آنچه آنها روی صحتش اصرار دارند فقط خود تورات است که آن را منزل می‌دانند از جانب خدا و تحریفش را هم قبول ندارند چون می‌گویند بر هر یهودی از همان ابتدا واجب بوده که در طول عمرش حداقل یک‌بار کل تورات را بنویسد، آن هم بر روی پوست و اگر یک اشتباه در آن باشد چون قابل تصحیح نیست کل آن پوست دارای غلط باید سوزانده می‌شده است. با این حال طبق روایات ما نزدیک به یک قرن یا کمتر یا بیشتر تورات از میان ایشان گم شده است و دوباره توسط حضرت عزیر علیه‌السلام به ایشان رسیده است واینطور نبوده که همیشه این توالی نوشتن‌ها حفظ شده باشد. با این وجود چون بازگرداننده‌ی تورات هم یکی از پیامبران خدا بوده است نمی‌توان آن گم شدن تورات را مسبب تحریف آن دانست. در قرآن هم حقیر ندیدم جایی صحبت از تحریف تورات شود و بحث از تحریف اوامر خداست:

... يُحَرِّ‌فُونَ الْكَلِمَ عَن مَّوَاضِعِهِ ... [النساء، ۴۶]
... حقایق [کتاب آسمانی] را [با تفسیرهای نابجا و تحلیل های غلط و ناصواب] از جایگاه های اصلی و معانی حقیقی اش تغییر می دهند ...

یعنی چیزی شبیه اینکه برادران اهل سنت در متشابهات به بیراهه می‌روند، آیات قرآن را به نفع خود مصادره به مطلوب می‌کنند و تأویل می‌کنند که برخی از این تأویل‌ها هم به قصد فتنه‌گری است چنانکه در آیه‌ی ۷ سوره‌ی آل‌عمران آمده است.
اگر این درست باشد و دلیلی برای تحریف متن تورات --و نه برداشت از تورات-- نداشته باشیم احتمالاً بتوانید بحث‌های خود را بر روی خود تورات متمرکز کنید تا حواشی آن از کتب متأخر یا حدیث و ...

البته درستش این است که حقیر سوادی نسبت به تورات ندارم که بتوانم راحت بگویم این کتاب تحریف شده یا نشده، ولی اینکه یهودیان بتوانند به راحتی کتاب‌های استر و ... را فاقد منبع بدانند مطرح است. با تمام این اوصاف کتاب‌های استر و مشابه آن را می‌توان کتبی تاریخی و نه دینی در نظر گرفت و از آنها به عنوان منبع تاریخی استفاده نمود. اینکه کارشناس بحث هم از انها استفاده نمایند می‌تواند در همین راستا باشد و نیازی هم به تأیید یهود امروز نخواهد داشت، چنانکه سایر کتب تاریخی هم موافق و مخالف‌های خود را دارند، همینکه یهود دیروز ان را قبول داشته است قابل استناد است وقتی بر علیه خودشان حرف زده باشند.
یا علی

سلام علیکم و رحمه الله

حال باید دید بریتانیکا چطور به ین نتیجه رسیده . گذشته از مساله جعل تاریخی و یا صحت آن

این کتاب مورد اعتماد و اعتقاد اکثر یهودیان و مسیحیان است . یعنی اگر اثبات شود که جعل هم هست باید به عده ای اثبات کنید که عقیده شما هم بر پایه یک جعل تاریخی است.

یا آنها می پذیرند و پای لرزش می نشینند یا نمی پذیرند و برای جشن پوریم سال بعد تصمیم میگیرند.

پس در این مقوله صرفا تاریخ دخیل نیست و مساله اعتقادی دو دین هم مطرح است.

در مورد هرودوت استاد توضیح دادند اما در مورد گزنفون , تاریخ حضور گزنفون ( البته بشرطی که آنهم جعلی نباشد ) در دوره نبرد اردشیر درازدست و کوروش سوم است . ایشان در زمان کشتار مذکور در ایران نبوده و بنا بر دعوت کوروش سوم و در درگیریهای جانشینی خشایار وارد ایران شده. لذا اینکه در آن شرایط به این مساله بپردازد بعید به نظر میرسد

یاحق

سلام علیکم خواهر،
این فرضیه‌ی شما هم تا حد فرضیه قابل قبول است، اما بعد می‌توان به صحت‌سنجی هردو فرضیه پرداخت، مثلاً بر اساس تاریخی که در مورد کوروش به عنوان ناجی یهود مورد اتفاق حتی یهود امروز است این حس حقارت و دشمنی با ایرانی‌ها که ایشان را به لحاظ روانی وادار به نوشتن چنان کتاب افسانه‌ای بکند نبوده است. البته اگر قرار باشد افسانه باشد هم باید متأخر از دوره‌ی استر باشد وگرنه مردم معاصر که حقیقت را کم و بیش می‌دانسته‌اند. در بعد از آن دوران شما سراغ از چنان حقارت و دشمنی‌ای بین یهود و ایرانی‌ها دارید؟در عوض اینکه یهود از زمان کوروش در رجال نزدیک به پادشاه نفوذ کرده باشند و بعد به نیات متفاوت چنان کشتاری را به راه بیاندزند منطقی‌تر به نظر می‌رسد. با این وجود این هم فرضیه است و کسی رویش قسم نمی‌خورد. استدلال استاد این بوده که ادعای یک قوم (نه یک شخص که شاید افسرده و دیوانه و ... باشد) بر علیه خودش به لحاظ عقلی قابل استناد است. حالا شما بفرمایید که آن اتفاق افسانه‌سرایی است، به شما می‌گویند این چه قومی است که برای آرامش روان خودشان چنان افسانه‌ی خونباری را به اجداد خود نسبت داده‌اند تا با آن دلشان خنک شود، ایشان اگر آن کار را نکرده باشند هم به آن راضی بوده‌اند که مطابق قرآن از نظر خداوند فاعل آن کار به حساب خواهند آمد.
بحث تاریخی است، ما که نمی‌گوییم یهودیان امروز این کار را کرده‌آند که شما بفرمایید نه ایشان نکرده‌اند، بحث سر اجداد این قوم است که یا این کار را واقعاً کرده‌اند و یا آرزویش را داشته‌اند و در هر دو صورت خباثت و دشمنی ایشان را نشان می‌دهد ...

اشتباه می‌کنم؟
یا علی

سلام علیکم،
حقیر فکر می‌کنم علت نپرداختن به صحبت‌های ایشان این باشد که در زمان حاضر ضررش بیشتر از سودش باشد. نه اینکه بگویم هرچه ایشان گفته‌اند درست است، ولی خوب برخی از استدلال‌هایشان هم درست است و برخی جای تأمل و تحقیق بیشتر دارد، برخی هم زنجیره‌ی استدلالی ایشان نقص دارد، قبول ندارید؟ اما به شخصه واکنش برخی افراد از عامه‌ی مردم را به مستند او دیده‌ام که بدون لحظه‌ای تفکر در باره‌ی حرفهایش شروع کرده‌اند به فحاشی به ایشان و بعد افتخار کردن به ایران باستان و نژاد آریایی، بدون اینکه برایشان مهم باشد که اصلاً شجره‌نامه‌ی خودشان به این قوم برمی‌گردد یا خیر، بعد هم انگشت اتهامشان به سمت مسلمین دراز شد که شما می‌خواهید هرچه داریم از ما بگیرید!

قَالُوا إِنْ هَـٰذَانِ لَسَاحِرَ‌انِ يُرِ‌يدَانِ أَن يُخْرِ‌جَاكُم مِّنْ أَرْ‌ضِكُم بِسِحْرِ‌هِمَا وَيَذْهَبَا بِطَرِ‌يقَتِكُمُ الْمُثْلَىٰ [طه، ۶۳]
گفتند: مسلماً این دو نفر (حضرات موسی و هارون علیهماالسلام) جادوگرند، می خواهند شما را با جادویشان از سرزمینتان بیرون کنند و آیین برتر شما را از بین ببرند.
وَكَذَٰلِكَ مَا أَرْ‌سَلْنَا مِن قَبْلِكَ فِي قَرْ‌يَةٍ مِّن نَّذِيرٍ‌ إِلَّا قَالَ مُتْرَ‌فُوهَا إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءَنَا عَلَىٰ أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَىٰ آثَارِ‌هِم مُّقْتَدُونَ / قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكُم بِأَهْدَىٰ مِمَّا وَجَدتُّمْ عَلَيْهِ آبَاءَكُمْ ۖ قَالُوا إِنَّا بِمَا أُرْ‌سِلْتُم بِهِ كَافِرُ‌ونَ [الزخرف، ۲۳ و ۲۴]
[پیروی کورکورانه و جاهلانه مخصوص اینان نیست] و به همین گونه پیش از تو در هیچ شهری بیم دهنده ای نفرستادیم، مگر آنکه سران خوشگذران و مست و مغرورش گفتند: ما پدرانمان را بر آیینی یافتیم و ما هم حتماً به آثارشان اقتدا می کنیم. / [بیم دهنده] گفت: آیا هر چند من آیینی هدایت کننده تر از آیینی که پدرانتان را بر آن یافته اید، برایتان بیاورم؟ گفتند: ما به آیینی که به آن فرستاده شده اید، کافریم!

مردم دوره‌ی ما هم افتخارشان به آریایی بودنشان است، به تاریخ باستانشان و جدیداً دارد به دین زردشت و خط میخی و ... هم متمایل می‌شوند و همه جا می‌نویسند گفتار نیک و پندار نیک و رفتار نیک، نه اینکه به خودی خود بد باشد ولی اگر جلوی اسلام بخواهند علمش کنند یعنی یک جای کار می‌لنگد و مشکوک است دیگر. آنها که متعصبانه عکس‌العمل نشان می‌دهند خیلی از وقتها نه از ایران باستان اطلاع درستی دارند و نه برایشان مهم است که چیز زیادی بدانند. اینکه امروز افتخار به نژاد آریایی و تمدن چندهزارساله در بسیاری از اوقات مقابل دعوت به اسلام علم می‌شود اما سبک زندگی به صورت غربی دنبال می‌شود نشان می‌دهد که تحریف تاریخ کارکردش تنها مقاوت در مقابل پذیرش هدایت خداست و نه اینکه ایشان واقعاً ایران باستان را دوست داشته باشند یا برایشان مهم باشد که در تاریخ چه کسی چه کاری انجام داده است.
فعلاً هم برای اینکه این جبهه‌گیری‌ها زیاد نشود شاید بهتر باشد که طرح این مسائل علنی انجام نگیرد، متخصصان البته حتماً به آن می‌پردازند، ولی صدا و سیما وارد گود شود خدا می‌داند که عاقبت کار به کجا بکشد، از طرفی هم بروز آن تعصبات و دشمنی‌ها مورد نظر تحریف‌کنندگان تاریخ است، البته باز با تأکید بر این فرض که صحبت‌های آن آقا ولو اندکی قابل پذیرش یا تأمل باشد.

این یک تحلیل شخصی بود روی درست بودنش اصراری ندارم، حقیر همچنان مطلع و متخصص نیستم.
یا علی