جمع بندی حلالت کردم اما...

تب‌های اولیه

14 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
حلالت کردم اما...

با سلام
کسی که گفته حلالت کردم ،بابت هر موضوعی ، آیا میتواند در قیامت بگوید که من حلالت نکردم و ازت راضی نیستم؟
با تشکر

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد اویس

[="Georgia"][="Blue"]با عرض سلام خدمت سرکار خانم سوگل

اگر کسی که اظهار حلالیت از شما نموده است در تحت فشار نبوده و آنچه را که به زبان آورده حاکی از حلالیت قلبی او باشد در روز قیامت نمی تواند پیشمان شده و اظهار نارضایتی کند اما اگر اکنون در تحت شرایط اجباری و ناخواسته اظهار رضایت نموده و رضایت قلبی نداشته باشد در روز قیامت می تواند اظهار نارضایتی بکند زیرا قیامت روز حشر بطون و درونیات افراد است.
[/]

[="Tahoma"][="DarkGreen"]

اویس;504199 نوشت:
و ناخواسته اظهار رضایت نموده و رضایت قلبی نداشته باشد در روز قیامت می تواند اظهار نارضایتی بکند زیرا قیامت روز حشر بطون و درونیات افراد است.

اللهم عجل لولیک الفرج

سلام
خب چکار کنیم ما که به درون آگاه نیستیم![/]

اویس;504199 نوشت:
[="Georgia"][="Blue"]با عرض سلام خدمت سرکار خانم سوگل

اگر کسی که اظهار حلالیت از شما نموده است در تحت فشار نبوده و آنچه را که به زبان آورده حاکی از حلالیت قلبی او باشد در روز قیامت نمی تواند پیشمان شده و اظهار نارضایتی کند اما اگر اکنون در تحت شرایط اجباری و ناخواسته اظهار رضایت نموده و رضایت قلبی نداشته باشد در روز قیامت می تواند اظهار نارضایتی بکند زیرا قیامت روز حشر بطون و درونیات افراد است.

[/]

سلام

بعضیا میگفتن رضایت زبانی هم کفایت میکنه ,یعنی همینکه بگه حلال کردم,کافیه.
اینطور نیست؟

[="Indigo"]فک کنم منظور استاد اینه چاقو نگیرین زیر گلوش بگین باید حلالم کنی ...:khandeh!:

خودش باید راضی بشه ببخشدتون ... بعد به زبون بیاره ... اونوخ دیگه نمیتونه بزنه زیرش...

ولی اگه وادار بشه فایده نداره ...

فردا میگه مجبور شدم ... قلبا حلالش نکردم[/]

[="Georgia"][="Blue"]

رستگاران;504214 نوشت:
اللهم عجل لولیک الفرج

سلام
خب چکار کنیم ما که به درون آگاه نیستیم!

سـاغر;504268 نوشت:
سلام

بعضیا میگفتن رضایت زبانی هم کفایت میکنه ,یعنی همینکه بگه حلال کردم,کافیه.
اینطور نیست؟


اگر اون شخص رو در شرایط اجبار و اکراه قرار ندیم و اون شخص با اختیار کامل خود اظهار رضایت زبانی بکند کفایت می کند.
[/]

بعضی وقتا کسی خیلی اذیتمون میکنه و رو زندگیمون تاثیر منفی میذاره، ولی ممکنه بعد از گذشتن سالیان دراز از اون اتفاق و به اصطلاح از یاد رفتن برخی مسائل ما اون فردو بخشیم؛ در صورتی که اگه به زمان قدیم و اون زمانی که اون ما رو اذیت کرده برگردیم و اون مشکلاتی که اون فرد برامون به وجود آورده رو با چشم ببینیم نمیتونیم ازش بگذریم.
این جور مواقع تکلیف چیه؟ اون فرد با بخشیدن ما گناهانش کاملا پاک میشه و اصلا برای آزار و اذیت هایی که در حق ما کرده مواخذه نمیشه؟

[="Georgia"][="Blue"]

رنگ خدا;504372 نوشت:
بعضی وقتا کسی خیلی اذیتمون میکنه و رو زندگیمون تاثیر منفی میذاره، ولی ممکنه بعد از گذشتن سالیان دراز از اون اتفاق و به اصطلاح از یاد رفتن برخی مسائل ما اون فردو بخشیم؛ در صورتی که اگه به زمان قدیم و اون زمانی که اون ما رو اذیت کرده برگردیم و اون مشکلاتی که اون فرد برامون به وجود آورده رو با چشم ببینیم نمیتونیم ازش بگذریم.
این جور مواقع تکلیف چیه؟ اون فرد با بخشیدن ما گناهانش کاملا پاک میشه و اصلا برای آزار و اذیت هایی که در حق ما کرده مواخذه نمیشه؟

اگر گذر ایام و گذشت روزگاران موجب شود که ما بدیهای دیگران را در حق خودمان فراموش کنیم و تصریح به عفو و بخشش آنان نماییم همین موجب عفو و مغفرت آنان خواهد شد ولو اینکه اگر به گذشته بازگردیم شاید نتوانیم با دیدن آن ظلمها او را ببخشیم.
البته لازم به ذکر است کسی که ظلمی را در حق دیگران روا داشته و بعد از ناحیه ایشان مورد بخشش قرار گرفته است اگر چه این گناهش در پیشگاه الهی مورد بخشش قرار میگیرد اما برخی توفیقات معنوی در دنیا از او به خاطر همان ظلمی که روا داشته سلب می شود و این است فرق کسی که اصلا ظلم نکرده و در مراعات حق دیگران ساعی بوده با کسی که ظلمی روا داشته و مورد عفو و بخشش قرار گرفته است.
[/]

گاهی از آنجا که نمی خواهیم کینه ای در دل خود از فردی که به ما بد کرده داشته باشیم بر زبان میگوییم حلالش کردیم اما واقعا دلم ما با این سخن یکرنگ نیست
در این مورد باید اینقد تلقین کنیم تا قلبمون هم باورش بشه یا همین به زبان آوردن کافی است؟

با سلام به عزیزان

تا جای ممکن ادم باید با دیگران به روزی دچار نشه که مجبور شه عذرخواهی کنه...

تو درخواست کردن هم همین هست ممکن هست مثلا شما اجازه بگیرید که فلان وسیله دوستتون رو استفاده کنید. شاید زبانی به شما اجازه بده چون شما اون رو تو رو در بایستی گذاشتید اما قلبا راضی نباشه پس برای شما گرفتاری معنوی ایجاد میشه .

مفتقر;504459 نوشت:
با سلام به عزیزان

تا جای ممکن ادم باید با دیگران به روزی دچار نشه که مجبور شه عذرخواهی کنه...

تو درخواست کردن هم همین هست ممکن هست مثلا شما اجازه بگیرید که فلان وسیله دوستتون رو استفاده کنید. شاید زبانی به شما اجازه بده چون شما اون رو تو رو در بایستی گذاشتید اما قلبا راضی نباشه پس برای شما گرفتاری معنوی ایجاد میشه .

با سلام
برداشت من از گفته شما این هست که یعنی تا حد امکان از دیگران درخواستی نداشته باشیم؟ درسته؟ خب این آیا امکان پذیر هست؟ میشه کمی توضیح بفرمایید؟
ممنون

سوگل;504463 نوشت:
با سلام
برداشت من از گفته شما این هست که یعنی تا حد امکان از دیگران درخواستی نداشته باشیم؟ درسته؟ خب این آیا امکان پذیر هست؟ میشه کمی توضیح بفرمایید؟
ممنون

بله کاملا منظورم همین بود علت اینکه در احادیث بسیار سفارش ویژه و اکید داریم که بنده خدا خواستش خیلی کم هست بنده خدا از دیگران تقاضا نداره یا بنده خدا اگر درخواستی داره از مومن ابرو مند درخواست میکنه (برای درخواست های خیلی واجب) همین هست.
مسیر معنویت مسیر پر پیچ و خمی هست یکی از تمرین هاش هم همین هست که چیزی از کسی نخواید هیچی؟!
برعکس سفارش شده هرچی دارید بدید حتی ازین سخت تر اگر ایمان به خدا دارید ازون چیزهایی که دوست دارید بدید ما معمولا یه چیزی ه دوست نداریم رو میدیم به این و اون اما از اونجه مورد علاقمونهست نمی تونیم دست بکشیم.

تمرین کنید چیزی ازکسی نخواید می بینید چقدر نیازمند خدا میشید چقدر خدا خدا گفتنتون عمیق تر و با سوز و درد بیشتری میشه. واقعی تر میشه .

مثلا تو خونه روزی از دست پدر و مادر میگیرد ببینید اگر قرار باشه به این ها نگید چی میخواید تنها کسی که باقی میمونه برای ادم خدا هست و البته اینها هم واسطه خدا هستن اما این تمرین رو انجام بدید.

[=garamond]جمع بندی
پرسش
کسی که در دنیا از شخصی ابراز حلالیت میکند ، آیا میتواند در قیامت بگوید: من حلالت نکردم و از تو راضی نیستم؟!

پاسخ
اگر کسی که اظهار حلالیت از شما نموده است در تحت فشار نبوده و آنچه را که به زبان آورده حاکی از حلالیت قلبی او باشد در روز قیامت نمی تواند پیشمان شده و اظهار نارضایتی کند اما اگر اکنون در تحت شرایط اجباری و ناخواسته اظهار رضایت نموده و رضایت قلبی نداشته باشد در روز قیامت می تواند اظهار نارضایتی بکند زیرا قیامت روز ظهور و آشکار شدن بطون و درونیات افراد است.
برای اینکه دچار حلالیت زبانی و عدم حلالیت قلبی دیگران نشویم لازم است که با جبران خطاهایی که در مورد دیگران مرتکب شده ایم از حلالیت ایشان اطمینان خاطر پیدا کنیم.
پيامبر صلي الله عليه و آله: رَحِمَ اللّه ُ عَبْدا كانَتْ لأَِخيهِ عِنْدَهُ مَظْلِمَةٌ فى عِرْضٍ أَوْ مالٍ فَجاءَهُفَاسْتَحَلَّهُ قَبْلَ أَنْ يُؤْخَذَ وَلَيْسَ ثَمَّ دينارٌ وَلادِرْهَمٌ فَإِنْ كانَتْ لَهُ حَسَناتٌ اُخِذَ مِنْحَسَناتِهِ وَإِنْ لَمْ تَكُنْ لَهُ حَسَناتٌ حَمَلوا عَلَيْهِ مِنْ سَيِّئاتِهِ(1)
یعنی خدا رحمت كند بنده اى را كه حلاليت بطلبد از برادرى كه به آبرو يا مال او تجاوزكرده، قبل از آن كه (در قيامت) از او بازخواست كنند، آنجايى كه دينار و درهمى نباشد،در نتيجه اگر شخص كار نيكى داشته باشد از آن بردارند و اگر نداشته باشد، از گناهانمظلوم برداشته بر گناهان او بيفزايند.

پینوشت:
1-نهج الفصاحه، حدیث 1657


موضوع قفل شده است