تنها هدیه‌ای که شهید باکری به همسرش داد •● پای صحبت همسر شهید

تب‌های اولیه

4 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
تنها هدیه‌ای که شهید باکری به همسرش داد •● پای صحبت همسر شهید

با نام و یاد خدا

شهیدان مفقود «حمید و مهدی باکری» برادرانی بودند که در کودکی شان دست های پر مهر مادر از سرش برداشته شد؛
برادرشان «علی» در راه مبارزه با رژیم طاغوت
توسط ساواک به شهادت رسید و پدرشان که کارمند کارخانه قند ارومیه بود و

در کنارش کشاورزی می کرد، هم در سال 58 به رحمت خدا رفت.

در ایام سالگرد این دو برادر شهید «صفیه مدرس» همسر شهید «مهدی باکری» در گفت وگویی به ولایت پذیری آقا مهدی

و تنها هدیه ای که این شهردار شهید برایش گرفت، روایت کرد:

4 ماه هم پیش هم نبودیم


تقریباً 20 ساله بودم، حدود 40 روز پس از شروع جنگ در 11 آبان 59 بدون هیچ مراسمی، تنها با یک حلقه 800 تومانی من و آقا مهدی
به عقد هم درآمدیم؛ نخستین شرط او برای ازدواج این بود که هر جا و هر زمان که وجودش برای نظام اسلامی لازم باشد
و امام بخواهد به آنجا برود. همین طور هم شد و هر جا لازم می دید آنجا حاضر بود؛ او 20 دقیقه پس از مراسم عازم جبهه شد
و تا سه ماه در آنجا ماند. در این مدت تنها یک تماس تلفنی با او داشتم.

ما اسماً 4 سال با هم زندگی کردیم که واقعیتش مجموع روزهایی که با هم بودیم شاید به چهار ماه نکشید.

ادامه در پست بعدی ...

اولین و آخرین نامه ای که آقای مهدی برایم نوشت

در هر منطقه ای از جمله اهواز، دزفول، اسلام آباد و ... که قرار بود عملیاتی انجام بگیرد، ما هم اسباب و اثاثیه را جمع می کردیم

و به آن منطقه می رفتیم.

محل اسکان به منطقه عملیاتی نزدیک بود، آقا مهدی 20 روز یکبار به منزل می آمد، چند ساعتی بود و بعد می رفت؛ در زمانی که از او خبر نداشتم،
بنده خدا وقت هم نداشت برای من نامه بنویسد.

آقا مهدی در عملیات «رمضان» به عنوان فرمانده تیپ عاشورا مجروح شد، اولین و آخرین نامه ای هم که به من نوشت در

این عملیات بود که می خواست مرا از نگرانی دربیاورد.

بیان جایگاه امام خمینی(ره)

شهید باکری خیلی ولایت پذیر بود؛ علاقه زیادی به امام خمینی(ره) داشت؛ حتی به مسئله ای فکر نمی کرد که ایشان
در کاری اشتباه کنند؛ او برای توضیح جایگاه امام و ولایت می گفت: «درست است که
ایشان امام معصوم نیستند اما اشتباهات آنها این قدر ضعیف و ضعیف است که از بهترین کار ما درست تر است».

ادامه در پست بعدی ...

.. فقط یک عید نوروز در کنار هم بودیم


آقا مهدی به رسم و رسومات و اعیاد که مورد سفارش ائمه اطهار(ع) بود، خیلی توجه می کرد؛

در این ایام به دیدار خانواده شهدا، اقوام و خانواده می رفت؛ به برنامه های چهارشنبه سوری و سیزده به در اهمیت نمی داد.

من فقط در سال اول ازدواج مان همان عید نوروز را در کنار شهید باکری بودم، آن هم در ابتدا دیدار خانواده شهدا رفت

و بعد به دیدار بزرگتر ها رفتیم، او دائماً در جبهه بود، به کنار هم نبودیم.


.. تنها هدیه آقا مهدی برای من


در طول 4 سال زندگی مشترک مان جنگ بود و اصلاً فرصت نبود که خرید کنیم،[HL] تنها هدیه ای

که آقا مهدی برای من گرفت، یک روسری ژوژت که گوشه اش گلدوزی شده بود، با یک سجاده از مشهد بود؛[/HL]

هنوز هم آن را یادگاری نگه داشتم؛ برای دیدار امام یا سفر مشهد که می رفت، کتاب می خرید.

ادامه در پست بعدی ...

آرزویی که هیچ وقت برآورده نشد

همیشه از آقا مهدی دور بودم؛ دلتنگی هایم زیاد بود، همیشه حسرت می خوردم و خواهم خورد که چند روزی در کنار هم باشیم؛

اما وقتی می آمد، فقط چشم های خسته و لباس های خاکی اش او را می دیدم.

حتی لحظه ای نمی توانستم فکر کنم که یک روزی آقا مهدی از من دور باشد؛ او جرأت این را نداشت

که از شهادتش حرفی بزند، وقتی حرفی می زد، شروع می کردم به گریه کردن.

حتی پیکر آقا مهدی را ندیدم

5 روز به عیدنوروز مانده بود که آقا مهدی شهید شد؛ 25 اسفند سال 1363. اما کسی جرأت نمی کرد به من بگوید؛

همرزمان آقا مهدی تماس می گرفتند و احوال مرا می پرسیدند

تا بدانند فهمیده ام یا خیر؛ بالاخره از این رفتار و احوال اطرافیان فهمیدم که چه خبر شده از آنان تقاضا کردم بتوانم جنازه آقا مهدی را سیر ببینم، اما بعد فهمیدم که او هم مثل آقا حمید جنازه ندارد.

به گزارش توانا، شهید «مهدی باکری» در سال 1333 در شهرستان میاندوآب به دنیا آمد؛ تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در ارومیه به پایان رساند؛ بعد از گرفتن دیپلم، در رشته مهندسی مکانیک ادامه تحصیل داد و مبارزات سیاسی خود را در تبریز آغاز کرد.

پس از مدتی برادر کوچکترش حمید نیز به عنوان رابط با سایر مبارزان، به خارج از کشور رفت؛ مهدی به پیروی از فرمان امام خمینی(ره)، سربازخانه را ترک کرد و زندگی مخفیانه ای را تا پیروزی انقلاب اسلامی دنبال کرد؛ پس از پیروزی انقلاب و همزمان با تشکیل سپاه، به عضویت سپاه ارومیه درآمد.

وی در سازماندهی سپاه و ساخت اولیه آن نقشی فعال داشت؛ مدتی در سمت دادستانی دادگاه انقلاب خدمت کرد و همزمان به عنوان شهردار شهرستان ارومیه، خدمات ارزنده ای ارائه داد.

در عملیات «خیبر» بود که برادرش «حمید باکری» به شهادت رسید؛ آقا مهدی هم 15 روز بعد در عملیات «بدر» در 25 اسفند سال 1363 به شهادت رسید.

(باشگاه توانا)

منبع » روزنامه جام جم انلاین