جمع بندی توبه از غیبت

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
توبه از غیبت

سلام خسته نباشید

من در کتاب "انسان از حشر تا دادگاه قیامت" نوشته نعمت الله صالحی حاجی آبادی صفحه 89 یک جمله ایی دیدم که خیلی نا امید شدم.
تو اون کتاب در اون صفحه نوشته شده:

"غیبت کننده اگر در دنیا هم توبه کند و با همان حال از دنیا برود، وقتی در قیامت محشور می شود بسیار معطل خواهد شد و آخر کسی است که داخل بهشت می گردد"

میشه اینو برام شیوا بازش کنید؟ یعنی چی آخر کسی که داخل بهشت می گردد؟ من این جمله را که دیدم از توبه نا امید شدم.

ممنون میشم شیوا توضیح بدهید
تشکر

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد نسیم رحمت

پرسش :
من در کتاب "انسان از حشر تا دادگاه قیامت" نوشته شده: "غیبت کننده اگر در دنیا هم توبه کند و با همان حال از دنیا برود، وقتی در قیامت محشور می شود بسیار معطل خواهد شد و آخر کسی است که داخل بهشت می گردد" من این جمله را که دیدم از توبه نا امید شدم.

پاسخ :
ظاهرا مراد روایت این است که شخص غیبت کننده اگر توبه کند، آخرین کسی است که داخل بهشت می گردد. یعنی ورود او به بهشت با تاخیر همراه خواهد بود و وای به حال کسی که بدون توبه از دنیا برود.
البته حقیر به کتابی که نام بردید دسترسی نداشتم لکن مفاد آن، مضمون روایتی است که درارشاد نیز آمده است که می فرماید :
أَوْحَى اللَّهُ إِلَى مُوسَى ع مَنْ مَاتَ تَائِباً عَنِ الْغِيبَةِ فَهُوَ آخِرُ مَنْ يَدْخُلُ إِلَى الْجَنَّةِ وَ مَنْ مَاتَ مُصِرّاً عَلَيْهَا فَهُوَ أَوَّلُ مَنْ يَدْخُلُ النَّار؛(1)
از سوى خدا به موسى وحى شد، كه هر غيب‏ كننده ‏اى كه با توبه از دنيا برود، آخرين كسى است كه به بهشت وارد مى‏ شود و هر غيبت‏ كننده اى كه بر آن اصرار داشته باشد، و با اين حال از دنيا برود و توبه نكند، اوّلين كسى است كه داخل دوزخ مى‏ گردد.

با این تفاصیل آیا باز از توبه ناامید می شوید ؟
قطعا پاسخ این سوال منفی است. توبه راه بازگشت انسان به سوی خداست و اگر واقعا انسان به دامن عفو الهی سربسپارد شکي نيست که خداوند آن را مي‌پذيرد و تمام گناهانش مورد رحمت بیکران الهی واقع می شود. اين بشارت را خداوند در قرآن داده است: «هو الّذي يقبل التوبة عن عباده ويعفو عن السيئات؛(2) خدا است که توبة بندگانش را مي‌پذيرد و گناهان آنان را عفو مي‌نمايد».
پس به رحمت الهي اميدوار باشيد. توبه، بازگشت انسان به خدا و لطف و رحمت خاص حضرت حق به گناهکار است.
نااميدي از رحمت خدا، گناهش از هر گناهي، بالاتر است.

پي نوشت ها :
1. ديلمى، شيخ حسن، ‏إرشاد القلوب إلى الصواب‏، نشر شريف رضى‏، چاپ قم‏، 1412 ق‏، چاپ اول‏، ج 1 ، ص 116.
2. شورى (42) آيه 25.

موضوع قفل شده است