آیا این مطلب واقعیت دارد؟
تب‌های اولیه
بنظر میرسد نویسنده مطلب چند روایت را باهم جمع کرده وخواسته با ادبیات جدیدی ثواب اذکار رابگوید مانند ذکر یونسیه که مطالبی پیرامون آن ذکر می کنیم:َ
1) خداوند در پایان داستان یونس مىفرماید: «وكذلكَ نُنجِى المؤمنین؛ ما اینچنین مؤمنان را از غم و گرفتارى نجات مىدهیم.» گویا داستان یونس براى این در قرآن آمده است كه این قانون كلى و سنّت همیشگى الهى بازگوشود: نجات مؤمنان گرفتار، برنامه دائمى خداست كه درهمه زمانها و مكانها و درتمام نسلها جارى است.
پر واضح است كه این بشارت و مژدهاى براى همه ماست.
پیامبر گرامى ما فرمود: «آیا شما را راهنمایى كنم به اسم اعظم الهى، كه هر گاه خداوند با آن اسم خوانده شود جواب دهد، و هر گاه با آن اسم از خداوند درخواست شود پاسخ دهد؟ آن دعاى یونس است كه در تاریكىها خواند: «لا إِلهَ إلّا أنتَ سُبْحانَكَ إِنِّى كُنْتُ مِنَ الظّالمینَ».
مردى پرسید: اى رسول خدا! آیا این دعا مخصوص یونس بود یا براى همه مؤمنان است؟ پیامبر(ص) فرمود: «آیا نشنیدى بقیه آیه را: «وَكَذلِكَ نُنْجِى المُؤمِنینَ.» (قوارع القرآن، ص67)
2) عارفان الهى به دعاى حضرت یونس اهمیت فراوان مىدهند وبدان اهتمام ورزند و آن را ذكر یونسیّه نامند.
3) دعاهاى معصومان(ع) ریشه قرآنى دارد. چرا كه آنان فرزندان قرآنند و از معرفت زلال قرآنى بهرهمندند. امام حسین(ع) با اقتباس از دعاى حضرت یونس، در دعاى عرفه گوید:
لا إلهَ إلّا أنْتَ سُبْحانَكَ إنّى كُنْتُ مِنَ الظالمینَ. لا إلهَ اِلّا أَنْتَ سُبْحانَكَ اِنّى كُنْتُ مَنَ المُسْتَغْفِرینَ. لا إلهَ إلّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إنّى كُنْتُ مِنَ المُوَحِّدینَ. لا اِلهَ اِلّا أَنْتَ سُبْحانَكَ اِنّى كُنْتُ مِنَ الخائِفینَ. لا اِلهَ اِلّا أَنْتَ سُبْحانَكَ اِنّى كُنْتُ مِنَ الوَجِلینَ. لا اِلهَ اِلّا أَنْتَ سُبْحانَكَ اِنّى كُنْتُ مِنَ الرَّاجینَ. لا اِلهَ اِلّا أَنْتَ سُبْحانَكَ اِنّى كُنْتُ مِنَ الرّاغِبینَ. لا اِلهَ اِلّا أَنْتَ سُبْحانَكَ اِنّى كُنْتُ مِنَ المُهَلِّلینَ. لا اِلهَ اِلّا أَنْتَ سُبْحانَكَ اِنّى كُنْتُ مِنَ السّائِلینَ. لا اِلهَ اِلّا أَنْتَ سُبْحانَكَ اِنّى كُنْتُ مِنَ المُسَبِّحینَ. لا اِلهَ اِلّا أَنْتَ سُبْحانَكَ اِنّى كُنْتُ مِنَ المُكَبِّرینَ. لا اِلهَ اِلّا أَنْتَ سُبْحانَكَ رَبّى ورَبُّ آبائى الأَوَّلینَ؛
به جز تو خدایى نیست، منزّهى از عیب، من از ستمكارانم. به جز تو خدایى نیست، منزهى تو، من از استغفار كنندگانم. به جز تو خدایى نیست، منزّهى تو، من از یكتا پرستانم. به جز تو خدایى نیست، منزّهى، من از بیمناكان از عذاب توام. به جز تو خدایى نیست، منزّهى تو، من از افراد ترسانم. به جز تو خدایى نیست، منزّهى تو، من از امیدوارانم. بهجز تو خدایى نیست، منزّهىتو، من از آرزومندانم. به جز تو خدایى نیست، منزهى تو، من از لا اله اِلّا اللَّه گویانم. به جز تو خدایى نیست، منزّهى تو، من از گدایانم. به جز تو خدایى نیست، منزهى تو، من از تسبیح گویانم. به جز تو خدایى نیست، منزّهى تو، من از اللَّه اكبر گویانم. به جز تو خدایى نیست، منزهى تو كه پروردگار من و پروردگار پدران پیشین منى.
چند حدیث در فضیلت این دعا
1)پیامبر گرامى(ص): «هر بیمار مسلمانى كه این دعا را بخواند، اگر در آن بیمارى (بهبودى نیافت و) مرد پاداش شهید به او داده مىشود، و اگر بهبودى یافت خوب شده در حالى كه تمام گناهانش آمرزیده شده است.» (قوارع القرآن، ص67)
2) رسول خدا(ص): «آیا به شما خبر دهم از دعایى كه هر گاه غم و گرفتارى پیش آمد آن دعا را بخوانید گشایش حاصل شود؟» اصحاب گفتند: آرى اى رسول خدا. آن حضرت فرمود: «دعاى یونس كه طعمه ماهى شد: لا اِلهَ اِلّا أَنْتَ سُبْحانَكَ اِنّى كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ.» (كشاف، ج3 ص132، پاورقی)
3) امام صادق(ع): «عجب دارم از كسى كه غم زده است چطور این دعا را نمىخواند لا اِلهَ اِلّا أَنْتَ سُبْحانَكَ اِنّى كُنْتُ مِنَ الظّالِمِینَ» چرا كه خداوند به دنبال آن مىفرماید: «فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَنَجَّیْنَاهُ مِنَ الغَمِّ وَكَذلِكَ نُنْجِى المُؤْمِنِینَ.» (ما او را پاسخ دادیم و از غم نجات دادیم و اینچنین مؤمنان را نجات مىدهیم.) (خصال، ص218)
4) مرحوم كلینى نقل مىكند: مردى خراسانى بین مكه و مدینه در ربذه به امام صادق(ع) برخورد و عرضه داشت: فدایت شوم من تاكنون فرزنددار نشدهام، چه كنم؟
حضرت فرمود: «هر گاه به وطن برگشتى و خواستى به سوى همسرت روى،آیه وَذَا النُّونِ إِذ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنادى فِى الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّى كُنْتُ مِنَ الظّالِمِینَرا تا سه آیه بخوان، إن شاء اللَّه فرزنددار خواهى شد.» (كافى، ج6، ص10)
[h=2] یا ثواب شگفت انگیز ذکر «لا اله الا اللّه»
[/h] عَنِ النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله قَالَ اللّهُ عَزَّ وَجَلَّ لِمُوسَی بْنِ عِمْرَانَ یَا مُوسی لَوْ أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَعَامِریهِنَّ عِنْدی وَالْأَرَضینَ السَّبْعَ فی کَفَّةٍ وَلا إلهَ إلّااللّهُ فی کَفَّةٍ مَالَتْ بِهِنَّ لا إلهَ إلّا اللّه «وسائل الشیعة: 7/ 209، باب 44، حدیث 9132؛ بحار الأنوار: 90/ 196، باب 5، حدیث 18؛ ثواب الأعمال: 15؛ التوحید: 30، باب 1، حدیث 34.»
پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: خداوند عزّ و جل به موسی بن عمران فرمود: ای موسی! اگر آسمان‌ها و تمام ساکنینش و مجموع زمین‌های هفت گانه را در پیشگاه من به یک طرف ترازو و «لا اله الا اللّه» را در طرف دیگر بگذارند، به راستی که کفّه «لا اله الا اللّه» بر آن کفه ترجیح خواهد داشت.
اما به هرحال ذکر سند مطلبی که به عبادات ومستحبات برمیگردد باذکر شود وسلیقه در چینش ویا گزینش آن پدید نیاورد