جمع بندی همسران و فرزندان حضرت علی ابن ابی طالب (ع)
تب‌های اولیه
با سلام..اگر میشه نام همسران علی ابن ابی طالب (ع) بنویسید و نام بچه های آنان نیز هم
[=Times New Roman][="Tahoma"]اسامی همسرا ن حضرت علی علیه السلام و فرزندان ایشاناز این قرار است[="Tahoma"]
[=Times New Roman][="Tahoma"]1. [="Tahoma"]حضرت فاطمه سلام الله علیها
[=Times New Roman][="Tahoma"]فرزندان ایشان : امام حسن امام حسین حضرت محسن و حضرت زینب و حضرت امکلثوم صلوات الله علیهم اجمعین[="Tahoma"]
[=Times New Roman][="Tahoma"]2. [="Tahoma"]امامه بنت ابی العاص بن ربیع [="Tahoma"]
[=Times New Roman][="Tahoma"]محمد اوسط[="Tahoma"]
[=Times New Roman][="Tahoma"]3. [="Tahoma"]خوله بنت جعفر بن حنفیه[="Tahoma"]
[=Times New Roman][="Tahoma"]محمد حنفیه[="Tahoma"]
[=Times New Roman][="Tahoma"]4. [="Tahoma"]الصهباء [="Tahoma"]
[=Times New Roman][="Tahoma"]عمر و رقیه[="Tahoma"]
[=Times New Roman][="Tahoma"]5. [="Tahoma"]ام البنین فاطمه بنت حزام بن خالد بن ربیعهکلابیه[="Tahoma"]
[=Times New Roman][="Tahoma"]حضرت عباس و جعفر و عثمان و عبداللهعلیهم السلام[="Tahoma"]
[=Times New Roman][="Tahoma"]6. [="Tahoma"]لیلا بنت مسعود دارمیه[="Tahoma"]
[=Times New Roman][="Tahoma"]محمد اصغر و عبدالله[="Tahoma"]
[=Times New Roman][="Tahoma"]7. [="Tahoma"]اسماء بنت عمیس الخثعمیه[="Tahoma"]
[=Times New Roman][="Tahoma"]یحیی و عون[="Tahoma"]
[=Times New Roman][="Tahoma"]8. [="Tahoma"]ام شعیب یا ام مسعود یا ام سعید دارمیه احتمالا علتاختلاف در استنساخ باشد[="Tahoma"]
[=Times New Roman][="Tahoma"]ام الحسن و رمله[="Tahoma"]
[=Times New Roman][="Tahoma"]9. [="Tahoma"]الهملاء بنت مسروق نهشلیه[="Tahoma"]
[=Times New Roman][="Tahoma"]ابوبکر و عبدالله[="Tahoma"]
[=Times New Roman][="Tahoma"]10. [="Tahoma"]محیاةبنت امری القیس [="Tahoma"]
[=Times New Roman][="Tahoma"]البته فرزندان دیگری به نام نفیسه، زینبصغری، رقیه صغری، ام هانی، جمانه، امامه، ام سلمه، میمونه، ام الکرام را از آن حضرت میدانند. مجلسی بحارالانوار، ج 42ص 92-74 [="Tahoma"]
[=Times New Roman]
. لیلا بنت مسعود دارمیه
محمد اصغر و عبدالله
چرا عبدالله توسط مختار کشته شد؟
با سلام
برای این که پاسخ خود را کامل دریافت کنید به پست دوم این لینک مراجعه نمایید
کدام یک از پسران حضرت علی در لشکر مختار شهید شد؟
پرسش:
نام همسران و فرزندان حضرت علی(علیه السلام) چیست؟
چرا عبدالله فرزند حضرت علی(علیه السلام) توسط مختار کشته شد؟
پاسخ:
حضرت علی(علیه السلام)چندین همسر داشتند که به اسامی آنان اشاره میکنم.
1. حضرت زهرا(سلام الله علیها) که 9 سال با امیرالمومنین زندگی کرد و پس از آن به شهادت رسید.
2. امامه : پدرش ابی العاص بن ربیع و مادرش زینب خواهر حضرت زهراست. طبق وصیت فاطمه زهرا(سلام الله علیها)حضرت علی(علیه السلام) پس از شهادت فاطمه(سلام الله علیها) با امامه ازدواج نمود.
3. اسماء بنت عمیس : وی از زنان مومن و پاکدامن بود اول همسر جعفر طیار شد پس از شهادت جعفر در جنگ موته به همسری ابوبکر در آمد و پس از مرگ ابوبکر با حضرت علی(علیه السلام) ازدواج نمود.
4. فاطمه کلابیه : معروف به ام البنین از زنان شجاع و با ایمان حضرت علی(علیه السلام) بود.
5. ام سعید دختر عروة بن مسعود ثقفی
6. خوله دختر جعفر بن قیس
7. صهباء معروف به ام حبیب دختر ربیعه
8. لیلی دختر مسعود
9. محیاة دختر امرء القیس
10 . ام شعیب مخزومیه
11. هملاء دختر مسروق نهشلیه
نکته قابل توجه این است که همسران حضرت علی(علیه السلام) پس از فاطمه زهرا(سلام الله علیها) عبارت بودند از: امامه، اسماء ، لیلی تمیمی و ام البنین و مابقی زنان کنیز بودند که پس از تولد فرزندشان ام ولد محسوب میشوند. هنگام شهادت امیرالمؤمنین(علیه السلام)، هر چهار نفر از همسرانش زنده بودند.
تعداد فرزندان حضرت علی(علیه السلام):
فرزندان امام علی (علیه السلام) را 25 (و در روایات دیگر، 27، 33، یا 35) نفر دانسته‌اند، که نام برخی از آنان در تاریخ ثبت شده است:
از حضرت فاطمه زهرا(علیهاسلام): حسن، حسین، محسن، زینب و ام کلثوم
از خوله: محمد بن حنفیه
از ام البنین: عبدالله، جعفر اکبر ، عباس و عثمان
از ام حبیب: رقیه و عمر (دو قلو)
از اسماء: یحیی و محمد اصغر
از ام سعید: نفیسه، زینب صغری، رقیه صغری
از ام شعیب مخزومیه: ام الحسن و رمله
از هملاء: ابوبکر و عبدالله
از امامه: محمد اوسط
از محیاة: خدیجه، ام هانی، تمیمه، میمونه و فاطمه.
از لیلی تمیمی : عبیدالله (14)
اگر سوال شود که چرا عبدالله فرزند حضرت علی(علیه السلام) توسط مختار کشته شد؟
درپاسخ میگوئیم
ظاهرا نام وی عبیدالله بن علی بن ابی طالب از مادری به نام لیلی دختر مسعود بن خالد بن مالک از قبیله بنی تمیم بود[1] که به دست سپاه مختار کشته شد.
زمانی که مختار قیام کرد عبیدالله فرزند حضرت علی(علیه السلام) از حجاز به جانب کوفه آمد و از مختار چیزی را درخواست نمود[2] در منابع تاریی مشخص نیست که عبیدالله از مختار چه چیزی طلب نموده است اما برخی از منابع تحلیل نمودند که عبیدالله خواهان بیعت مردم با وی بوده و خلافت و حکومت را خواستار بوده است.[3] در عوض مختار برخورد تندی با او نمود و مدتی او را زندانی سپس آزاد نمود و از نزد خود او را ترد کرد.[4]
به ناچار عبیدالله به شهر بصره و نزد مصعب بن زبیر رفت. وی آ ماده جنگ با مختار بود. مصعب از این فرصت استفاده نمود و مبلغ صد هزار درهم به عبیدالله هدیه نمود. [5]مصعب آهنگ جنگ نمود و همه را برای مبارزه با مختار تهییج میکرد وی از عبدالله خواست در این نبرد او را همراهی کند که با مخالفت او روبرو شد.
عبیدالله در بین اقوام و دایی های خود در بصره ماند. مدت زیادی از خروج مصعب از بصره نگذشته بود که اقوام عبیدالله علی رغم عدم میل باطنی عبیدالله با او به عنوان خلیفه بیعت کردند خبر به گوش مصعب رسید و عبدالله را طلب نمود وی نزد مصعب رفت و عدم موافقت خود برای بیعت مردم با خویش را به مصعب اعلام نمودو مصعب حرفش را پذیرفت.[6] اما به همین جهت مجبور شد در سپاه مصعب باقی بماند.
در این هنگام به دستور مصعب، عبیدالله بن على به جلوداران سپاه پیوست و براى رویارویى با لشکر مختار پیشروى کرد[7] و چون به منطقه مذار رسیدند سپاهیان مختار هم فرا رسیدند و ناگاه به لشکر مصعب شبیخون زدند و بسیاری از افرادش را کشتند و فقط اندکى توانستند فرار کنند. عبیدالله بن على بن ابیطالب نیز در همان حمله کشته شد.[8]
با این‌که مصعب به طعنه میگفت عبید الله را کسانی کشتند که او را می‌شناختند و گمان می‌بردند شیعه پدرش علی بن ابیطالب هستند؛[9] اما در عین حال بسیاری از منابع اذعان کرده‌اند که این حمله یک شبیخون بوده و افرادی که او را کشتند، او را نشناخته بودند.[10]
بنابر این، براساس منابع تاریخی عبیدالله بن علی با مصعب و زبیری‌ها بیعت کرده بود و در جنگ با سپاه مختار در سال 67 هجری،[11]کشته شد.[12]
به دلیل کمبود اطلاعات تاریخی در مورد حضور عبیدالله در سپاه مصعب تحلیل واقعی این جریان سخت به نظر میرسد. و مصعب از این ماجرا به نحو احسن برای خود استفاده سیاسی نمود وی میگفت ای مردم! مختار دروغ می‌گوید که به خون‌خواهی حسین بن علی قیام کرده است؛ چرا که برادر حسین بن علی(علیه السلام)یعنی عبیدالله این‌جا است و حکومت را می‌خواهد. و اگر مختار راست می‌گوید حکومت را به او واگذار کند.[13]
البته به نظر میرسد حضور عبیدالله در سپاه مصعب ناخواسته بوده و او از شبیخون هم خبری نداشته به هر حال تاریخ در این مورد همه وقایع را ذکر نکرده است.
کلید واژه :عبیدالله بن علی، کشته، سپاه مختار، مصعب
حضرت علی، همسران، فرزندان
منابع:
[/HR][1] . ابو الفرج اصفهانى، على بن حسین، مقاتل الطالبیین، تحقیق، صقر، سید احمد، ص 123، بیروت، دار المعرفة، بی‌تا؛ ثقفی، ابراهیم بن محمد، الغارات أو الإستنفار و الغارات، محقق، مصحح، حسینی، عبدا لزهراء، ج 1، ص 60، قم، دار الکتاب الإسلامی، چاپ اول، 1410ق. [2] . ابن سعد کاتب واقدی، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، تحقیق، عطا، محمد عبد القادر، ج 5، ص 88، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، 1410ق [3] . مقاتل الطالبیین ص 123 [4] . ابن سعد، طبقات، ج 5 ص 88 [5] . همان؛ زرکلی، خیر الدین، الاعلام، ج 4، ص 195، بیروت، دار العلم للملایین، چاپ هشتم، 1989م. [6] . الطبقات الکبری، ج 5، ص 89؛ بحار الانوار، ج 13، ص 308. [7] . ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، الاصابة فی تمییز الصحابة، تحقیق، عبد الموجود، عادل احمد، معوض، علی محمد، ج 6، ص 259، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، 1415ق. [8] . بلاذری، احمد بن یحیی، أنساب الاشراف، تحقیق، زکار، سهیل، زرکلی، ریاض، ج 2، ص 190، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، 1417ق؛ الطبقات الکبرى، ج 5، ص 89. [9] . مسکویه رازی، ابوعلی، تجارب الامم، تحقیق، امامی، ابو القاسم، ج 2، ص 207، تهران، سروش، چاپ دوم، 1379ش. [10] . بن اعثم کوفی، احمد بن اعثم، الفتوح، تحقیق، شیری، علی، ج 6، ص 288، بیروت، دار الاضواء، 1411ق؛ ابن قتیبة، عبد الله بن مسلم، المعارف، تحقیق، ثروت عکاشة، ص 401، القاهرة، الهیئة المصریة العامة للکتاب، چاپ دوم، 1992م؛ مقاتل الطالبیین، ص 123 [11] . الاصابة فی تمییز الصحابة، ج 6، ص 259. [12] . تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، ج 11، ص 664؛ ابن خلدون، عبد الرحمن بن محمد، دیوان المبتدأ و الخبر فی تاریخ العرب و البربر و من عاصرهم من ذوی الشأن الأکبر(تاریخ ابن خلدون)، تحقیق، خلیل شحادة، ج 3، ص 40، دار الفکر، بیروت، چاپ دوم، 1408ق. [13] . یعقوبی، احمد بن أبی یعقوب، تاریخ الیعقوبی، ج 2، ص 263، بیروت، دار صادر، چاپ اول، بی‌تا.
(14).الموسوعة، الامام علی بن ابیطالب فی الکتاب والسنه، ج1، ص108، دارالحدیث، قم، 1421 ق