●■■چجوری روحمونو از بند "کبر" رها کنیم؟■■●

تب‌های اولیه

7 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
●■■چجوری روحمونو از بند "کبر" رها کنیم؟■■●

یا عزیز..
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم:Gol:

با سلام
چطور میشه از صفت ناپسند کبر دوری کرد؟
بعضی وقتا احساس میکنم منتظر یه فرصتم تابه خودم بگم که من از دیگران برترم...x(
جانم رسیده بر لب...از دست خودم و این اخلاقم...هل من ناصر ینصرنی؟....:Sham:

با نام الله

کارشناس بحث: استاد سینا

والي;496525 نوشت:
یا عزیز..
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم:Gol:

با سلام
چطور میشه از صفت ناپسند کبر دوری کرد؟
بعضی وقتا احساس میکنم منتظر یه فرصتم تابه خودم بگم که من از دیگران برترم...x(
جانم رسیده بر لب...از دست خودم و این اخلاقم...هل من ناصر ینصرنی؟....:Sham:

[=microsoft sans serif]همانطور که مستحضر هستید برای درمان رذائل اخلاقی توجه به دو راهکار علمی وعملی لازم است.كبر، همانند ساير بيماريهاى اخلاقى به وسيله «شناخت و درك صحيح» و «عمل» درمان مى ‏شود.امّا راه علمى، به اين صورت است كه انسان متکبر لازم است به تفکر واندیشیدن در رابطه ی با خود بپردازد، به اصل پیدایش خود که نطفه ای بی ارزش بوده ودر پایان نیز به مردار بد بویی تبدیل می شودتوجه نماید.توجه به عظمت پروردگار و ناچيزى انسان ، بهترین راهکار علمی کبر است.نحوه پيدايش انسان و كيفيت شكل گيرى او، بيانگر اين حقيقت است كه انسان به خودى خود ذليل و حقير است اين اراده و قدرت خداوند است كه زمينه رشد مادّى و معنوى ما را فراهم مى‏ سازد و گرنه انسان ضعيف و ناتوان است..داشتن این نوع نگاه نسبت به گذشته وآینده باعث می شود انسان تا حدی در برابر کبر بیمه شود.



[=microsoft sans serif][=microsoft sans serif]در حديثى از امام باقر عليه السلام مى‏خوانيم: «عَجَباً لِلْمُخْتَالِ الْفَخُورِ وَ انَّمَا خُلِقَ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ يَعُودُ جِيفَةً وَ هُوَ فِيَما بَيْنَ ذَلِكَ لَايَدْرِى مَا يُصْنَعُ بِهِ؛
از متكبّر فخرفروش در شگفتم! او در آغاز از نطفه بى ارزشى آفريده شده و در پايان كار مردار گنديده‏ اى خواهد بود و در اين ميان نمى‏ داند به چه سرنوشتى گرفتار م ى‏شود و با او چه مى‏ كنند». «1»
[=microsoft sans serif]

توجه به مرگ نیز به انسان کمک می کند تا از کبر دست بردارد.

[=microsoft sans serif]
حضرت علی علیه السلام می فرمایند:
ضَعْ فَخْرَكَ وَ احْطُطْ كِبْرَكَ وَ اذْكُرْ قَبْرَكَ» «2»
از باليدن به خود دست بردار و تكبر را فرو گذار و گورت راهميشه به يادآر.
[=microsoft sans serif]

آنچه که انسان نسبت به آن تکبر می ورزد همه از آن خداست وچنانچه خداوند اراده کند در یک لحظه ممکن است همه ی آن داشته ها از انسان گرفته شود گاهی افراد به مال ودارایی خود می نازند وگاه دلیل تکبرشان زیبایی وجمال است ،گاهی نیز اطاعت وعبادت خود را برتر می بینند وکبر می ورزند،عده ای هم به مقام وقدرت ومناصب دنیایی خود می بالند عده ای نیز به میزان علم وسواد خود مغرور می شوند،عده ای هم به نسب خود می نازند،اما با یک نیم نگاه به راحتی می توان دریافت که همه ی انچه به انسان رسیده است امانتهای الهیست وانسان مالکیت استقلالی ندارد
.بنابراین اموری كه اين قدر ناپايدار است چگونه ممكن است اين همه مايه غرور و غفلت گردد؟؟؟

از طرفی تفکر در عواقب وعوارض دنیایی وآخرتی بیماری کبر نیز به انسان کمک می کند تا راحت تر از این رذیله نجات یابد.

در رابطه با راهکار عملی نیز علمای اخلاق سفارشاتی را ارائه فرموده اند یکی از این راه حل ها تواضع وفروتنی در برابر خداوند وخلق خداست.

[=microsoft sans serif]
در كلمات قصار اميرمؤمنان على عليه ‏السلام آمده است كه فرمود:

«ضادُّوا الْكِبْرَ بِالتَّواضُعِ» «3»

به وسيله «تواضع» با «كبر» مبارزه كنيد.

[=microsoft sans serif]
انسان تواضع خود را در برابر خداوند می تواند با سجده ی طولانی نشان دهد وبرای تواضع کردن در برابر مردم نیز می تواند از طرق گوناگون خود را متخلق به تواضع نماید
براى دستيابى به چنين تواضعى، موارد زير پيشنهاد مى ‏شود:

1- ابتداء به سلام به كوچك و بزرگ.
2- نشستن در جايى كه انسان، آن را كمتر از شأن خود مى‏داند.
3- توجه كردن به امتيازات و فضايل ديگران در خلقت و اخلاق.
4- نشست و برخاست با كسانى كه انسان آنها را پايين‏تر ازخود تصور مى ‏كند.
5- پرهيز از همنشينى با ثروتمندان، قدرتمندان و متكبّران.

[=microsoft sans serif]
1 بحارالانوار، جلد 70، صفحه 229
2 نهج البلاغه، محمد عبده، ج 2، ص 299; و فيض الاسلام، ج 2، ص 1262.
3 شرح غررالحكم، صفحه 232، شماره 5920.

بزرگی می گفت بهترین درمان(پادزهر) "کبر" اصرار به تواضع است!
یعنی عمدا و مکرر در مواقع مختلف که چه امکان تهییج کبر وجود دارد یا خیر تواضع بکنید!

یاعلی

مجلس روضه امام حسین علیه السلام زیاد شرکت کن روضه گوش کردن تواضع وفروتنی میاره

[="Indigo"]

سینا;496729 نوشت:
حضرت علی علیه السلام می فرمایند:
ضَعْ فَخْرَكَ وَ احْطُطْ كِبْرَكَ وَ اذْكُرْ قَبْرَكَ» «2»
از باليدن به خود دست بردار و تكبر را فرو گذار و گورت راهميشه به يادآر

این حدیثه به نظرم خیلی کار آمده....
من خودمم همین مشکل و داشتم.... یعنی هنوزم دارم...اما خوب در حد خیلی کم....
من اینقد اخلاقم گند بود یه موقعی که جایی میرفتم یا مهمونی میومد... یه جایی جدا از بقیه میشستم و بیتوجه بودم نسبت به اطرافیان و صحبتاشون... اصلا با کسی همصحبت نمیشدم...
حتی اگه طرفم شروع به صحبت میکرد ... یه جوری جواب میدادم بیچاره واسه همیشه ساکت میشد.. ( وحشتناک بودم اصا :god:)

ولی تو این مدت که سعی کردم رو اخلاقم کار کنم .... :dohkhtar:هر موقع میبینم میخوام برا کسی گنده دماغ بازی در بیارم.... با خودم میگم : که چی؟ آخرش میخوابوننت تو گور ... یکی هم نمیاد زیر جنازه تو بگیره...:Ghamgin: نکن این کارا رو....

کلا فکر کردن به مرگ خیلی کمک میکنه....تو هر چیزی....وقتی ملکه ی ذهنت بشه قراره به جایی برسی که حتی نتونی خاک بریزی رو خودت و واسه همیشه از این دنیا جمع کنی بری.... دست از این گنده بازی ها میکشی.... هرچند این ها هم مربوط به یه سنیه.... بتونی کنترلش کنی تا جزئی از وجودت نشه کار کردی... والا تو میونسالی.... این چیزا کمتر میشه تو وجودت...غرور و کبر و کله خری و هرچی ....

کسی و میشناسم تا دیروز سر کوچه وایمیستاد و یکه بزن محل بود.... امروز سکته زده ، پوشکشم یکی دیگه عوض میکنه....

اگه بشینی فکر کنی میبینی واقعا انسان در حدی نیست که بخواد کبر داشته باشه...

[/]

پست جمعبندی:
سوال:
چطور میشه از صفت ناپسند کبر دوری کرد؟

پاسخ:
همانطور که مستحضر هستید برای درمان رذائل اخلاقی توجه به دو راهکار علمی وعملی لازم است.كبر، همانند ساير بيماريهاى اخلاقى به وسيله «شناخت و درك صحيح» و «عمل» درمان مى ‏شود.امّا راه علمى، به اين صورت است كه انسان متکبر لازم است به تفکر واندیشیدن در رابطه ی با خود بپردازد، به اصل پیدایش خود که نطفه ای بی ارزش بوده ودر پایان نیز به مردار بد بویی تبدیل می شودتوجه نماید.توجه به عظمت پروردگار و ناچيزى انسان ، بهترین راهکار علمی کبر است.نحوه پيدايش انسان و كيفيت شكل گيرى او، بيانگر اين حقيقت است كه انسان به خودى خود ذليل و حقير است اين اراده و قدرت خداوند است كه زمينه رشد مادّى و معنوى ما را فراهم مى‏ سازد و گرنه انسان ضعيف و ناتوان است..داشتن این نوع نگاه نسبت به گذشته وآینده باعث می شود انسان تا حدی در برابر کبر بیمه شود.

در حديثى از امام باقر عليه السلام مى‏خوانيم: «عَجَباً لِلْمُخْتَالِ الْفَخُورِ وَ انَّمَا خُلِقَ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ يَعُودُ جِيفَةً وَ هُوَ فِيَما بَيْنَ ذَلِكَ لَايَدْرِى مَا يُصْنَعُ بِهِ؛
از متكبّر فخرفروش در شگفتم! او در آغاز از نطفه بى ارزشى آفريده شده و در پايان كار مردار گنديده‏ اى خواهد بود و در اين ميان نمى‏ داند به چه سرنوشتى گرفتار م ى‏شود و با او چه مى‏ كنند». «1»
توجه به مرگ نیز به انسان کمک می کند تا از کبر دست بردارد.

حضرت علی علیه السلام می فرمایند:
ضَعْ فَخْرَكَ وَ احْطُطْ كِبْرَكَ وَ اذْكُرْ قَبْرَكَ» «2»
از باليدن به خود دست بردار و تكبر را فرو گذار و گورت راهميشه به يادآر.
آنچه که انسان نسبت به آن تکبر می ورزد همه از آن خداست وچنانچه خداوند اراده کند در یک لحظه ممکن است همه ی آن داشته ها از انسان گرفته شود گاهی افراد به مال ودارایی خود می نازند وگاه دلیل تکبرشان زیبایی وجمال است ،گاهی نیز اطاعت وعبادت خود را برتر می بینند وکبر می ورزند،عده ای هم به مقام وقدرت ومناصب دنیایی خود می بالند عده ای نیز به میزان علم وسواد خود مغرور می شوند،عده ای هم به نسب خود می نازند،اما با یک نیم نگاه به راحتی می توان دریافت که همه ی انچه به انسان رسیده است امانتهای الهیست وانسان مالکیت استقلالی نداردبنابراین اموری كه اين قدر ناپايدار است چگونه ممكن است اين همه مايه غرور و غفلت گردد؟؟؟از طرفی تفکر در عواقب وعوارض دنیایی وآخرتی بیماری کبر نیز به انسان کمک می کند تا راحت تر از این رذیله نجات یابد.
در رابطه با راهکار عملی نیز علمای اخلاق سفارشاتی را ارائه فرموده اند یکی از این راه حل ها تواضع وفروتنی در برابر خداوند وخلق خداست.

در كلمات قصار اميرمؤمنان على عليه ‏السلام آمده است كه فرمود:

«ضادُّوا الْكِبْرَ بِالتَّواضُعِ» «3»

به وسيله «تواضع» با «كبر» مبارزه كنيد.

انسان تواضع خود را در برابر خداوند می تواند با سجده ی طولانی نشان دهد وبرای تواضع کردن در برابر مردم نیز می تواند از طرق گوناگون خود را متخلق به تواضع نماید
براى دستيابى به چنين تواضعى، موارد زير پيشنهاد مى ‏شود:

1- ابتداء به سلام به كوچك و بزرگ.
2- نشستن در جايى كه انسان، آن را كمتر از شأن خود مى‏داند.
3- توجه كردن به امتيازات و فضايل ديگران در خلقت و اخلاق.
4- نشست و برخاست با كسانى كه انسان آنها را پايين‏تر ازخود تصور مى ‏كند.
5- پرهيز از همنشينى با ثروتمندان، قدرتمندان و متكبّران.

1 بحارالانوار، جلد 70، صفحه 229
2 نهج البلاغه، محمد عبده، ج 2، ص 299; و فيض الاسلام، ج 2، ص 1262.
3 شرح غررالحكم، صفحه 232، شماره 5920.

موضوع قفل شده است