تمام دعاها و دستورات باید با رعایت آداب و شرایط انجام داده بشوند

تب‌های اولیه

4 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
تمام دعاها و دستورات باید با رعایت آداب و شرایط انجام داده بشوند

عرض ادب

میخواستم زیر این تایپیک پست بزنم دیدم بسته شده
http://www.askdin.com/thread30572.html

یه سوالی داشتم

منظور از این جمله چیه؟ تمام دستورات باید با رعایت آداب و شرایط انجام داده بشن

تو اون تایپیک یه سری شرایط گفته شده شرایط دیگه مثل ساعات سعد و نحس چیه ؟ اذن استاد چیه ؟

و ایا تمام این موارد ( منظورم شرایط و اداب است نه خود دعا )برمیگرده به باور انسان یا واقعیت حتمی است؟

با تشکر

با نام الله

:Gol::Gol::Gol::Gol::Gol:

کارشناس بحث: استاد سینا

cwar;494484 نوشت:
عرض ادب

میخواستم زیر این تایپیک پست بزنم دیدم بسته شده
http://www.askdin.com/thread30572.html

یه سوالی داشتم

منظور از این جمله چیه؟ تمام دستورات باید با رعایت آداب و شرایط انجام داده بشن

تو اون تایپیک یه سری شرایط گفته شده شرایط دیگه مثل ساعات سعد و نحس چیه ؟ اذن استاد چیه ؟

و ایا تمام این موارد ( منظورم شرایط و اداب است نه خود دعا )برمیگرده به باور انسان یا واقعیت حتمی است؟

با تشکر

[=microsoft sans serif]

یکی از مواردی که لازم است به آن دقت شود این است که در روایات، آدابی با عنوان آداب وشرایط استجابت دعا مطرح شده است که برخی ظاهری وبعضی معنوی وباطنی می باشند ونتیجه ی رعایت آداب دعا ،این است که اجابت را نزدیک تر می نماید وموجبات تقرب انسان را بیشتر فراهم می کندوحتی بی توجهی به آنها گاهی باعث بی اثر شدن دعا می شود.مهمترین شرط استجابت دعا پاکی قلب وروح انسان است که ما از طریق توبه وبازگشت به سوی خداوند می توانیم دریچه ی اجابت را بر روی دعاهای خود بگشاییم

[=microsoft sans serif]
از امام صادق عليه السلام نقل شده كه فرمودند:

«إيَّاكُمْ أنْ يَسْأَلَ أحَدُكُمْ رَبِّهُ شَيْئَاً مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْيَا وَ الآخِرَةِ حَتَّى يَبْدَءَ بِالثَّنَاءِ عَلَى اللّهِ وَ المِدْحَةِ لَهْ وَ الصَّلَوةِ عَلَى النَّبِىِّ وَ آلِهِ ثُمَّ الاعْتِرَافِ بِالذَّنْبِ ثُمَّ المَسْألَةَ

بپرهيزيد از اين كه كسى از شما، چيزى را از خدا بخواهد مگر اين كه نخست مدح و ثناى الهى بجا آورد و درود بر پيامبر و آل او بفرستد، سپس اعتراف به گناه خويش كند و بعد چيزى را از خدا بخواهد»(1)

[=microsoft sans serif]

شخصی نزد امير مؤمنان عليه السلام از عدم استجابت دعا شكايت كرد و گفت: با اين كه خداوند فرمود، دعا كنيد، من اجابت مى‏كنم، چرا ما دعا مى‏كنيم و به اجابت نمى‏رسد؟! حضرت در پاسخ فرمود:
«إنَّ قُلُوبَكُمْ خَانَ بِثَمَانِ خِصالٍ:
أوّلُها: أنَّكُمْ عَرَفْتُمُ اللهَ فَلَمْ تَؤُدُوا حَقَّهُ كَمَا أوْجَبَ عَلَيْكُمْ فَمَا اغْنَتْ عَنْكُمْ مَعْرِفَتُكُمْ شَيْئاً.
وَ الثَّانِيَةُ: أنَّكُمْ امَنْتُمْ بِرَسُولِهِ ثُمَّ خَالَفْتُمْ سُنَّتَه وَ امنْتُم شَرِيعَتَهُ فَأيْنَ ثَمَرَةُ إيمَانِكُمْ؟
وَ الثَّالِثَةُ: أنَّكُمْ قَرَأْتُمْ كِتَابَهُ المُنْزَلَ عَلَيْكُمْ فَلَمْ تَعْمَلُوا بِهِ وَ قُلْتُمْ سَمِعْنَا وَ أطَعْنَا ثُمَّ خَالَفْتُمْ.
وَ الرَّابِعَةُ: أنَّكُمْ قُلْتُمْ تَخَافُونَ مِنَ النَّارِ وَ أنْتُمْ فِى كُلِّ وَقْتٍ تُقَدِّمُونَ إلَيْهَا بِمَعَاصيكُمْ فَأيْنَ خَوْفُكُمْ؟
وَ الْخَامِسَةُ: أنَّكُمْ قُلْتُمْ تَرْغُبُونَ فِى الجَنَّةِ وَ أنْتُمْ فِى كُلِّ وَقْتٍ تَفْعَلُونَ مَا يُبَاعِدُكُمْ مِنْهَا فَأيْنَ رَغْبَتُكُمْ فِيهَا؟
وَ السَّادِسَةُ: أنَّكُمْ أكَلْتُمْ نِعْمَةَ المَوْلَى فَلَمْ تَشْكُرُوا عَلَيْهَا.
وَ السَّابِعَةُ: أَنَّ اللّهَ أمَرَكُمْ بِعَدَاوَةِ الشَّيْطَانِ وَ قَالَ «إنَّ الشَّيْطَانَ لَكُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوّاً» فَعَادَيْتُمُوهُ بِلَا ثَوْلٍ وَ وَالَيْتُمُوهُ بِلَا مُخَالِفَةً.
وَ الثَّامِنَةُ: أنَّكُمْ جَعَلْتُمْ عُيُوبَ النَّاسِ نَصْبَ أعْيُنِكُمْ وَ عُيُوبِكُمْ وَرَاءَ ظُهُورِكُمْ تَلوُمُونَ مَنْ أنْتُمْ أحَقُّ بِاللَّوْمِ مِنْهُ فَأىُّ دُعَاءٌ يُسْتَجَابُ لَكُمْ مَعَ هَذَا وَ قَدْ سَدَدْتُمْ أبْوَابَهُ وَ طُرُقَهَ فَاتَّقُوا اللّهَ وَ أصْلِحُوا أعْمَالَكُمْ وَ أخْلَصُوا سَرَائِرَكُمْ وَ آمُرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ انْهُوَا عَنِ الْمُنْكَرِ فَيَسْتَجِيبُ لَكُمْ دُعَائُكُمْ.؛

قلب و فكر شما در هشت چيز خيانت كرده (به همين جهت دعايتان مستجاب نمى‏شود):
1- شما خدا را شناخته ‏ايد، امّا حقّ او را ادا نكرده‏ايد، به همين دليل شناخت شما سودى به حالتان نداشته است.
2- شما به فرستاده او ايمان آورده ‏ايد، سپس با سنّتش به مخالفت برخاسته‏ ايد، ثمره ايمان شما كجاست؟
3- كتاب او را خوانده ‏ايد، ولى به آن عمل نكرده ‏ايد ....
4- شما مى‏گوييد از مجازات و كيفر خدا مى‏ترسيد، امّا همواره كارهايى مى‏كنيد كه شما را به آن نزديك مى‏سازد ...
5- مى‏گوييد به پاداش الهى علاقه داريد، امّا همواره كارى مى‏كنيد كه شما را از آن دور مى‏سازد.
6- نعمت خدا را مى‏خوريد و حقّ شكر او را ادا نمى‏كنيد.
7- به شما دستور داده دشمنِ شيطان باشيد و شما طرح دوستى با او مى‏ريزيد ....
8- شما عيوب مردم را نصب العين خود ساخته و عيوب خود را پشت سر افكنده‏ ايد ... با اين حال چگونه انتظار داريد دعايتان به اجابت برسد؟ در حالى كه خودتان درهاى آن را بسته ‏ايد؟ تقوا پيشه كنيد، اعمال خويش را اصلاح نماييد، امر به معروف و نهى از منكر كنيد تا دعاى شما به اجابت برسد»(2).

بنابراین وعده ی خداوند مبنی بر استجابت دعا یک وعده ی مشروط است نه مطلق که همانطور که اشاره شد بعضی از این شروط معنویست وبه عملکرد انسان بر می گردد وبعضی اداب ظاهریست مثلا زمان ویا مکان خاصی برای دعا مورد سفارش قرار گرفته است ویابه داشتن حالت خاصی همچون سجده کردن در زمان دعا تاکید شده است که رعایت این امورچون مورد سفارش معصومین علیهم السلام است می تواند به ما در امر استجابت دعا کمک نماید.

[=microsoft sans serif]گفتن بِسم اللّهِ الرَّحمنِ الَّرحيمِ در اول دعا،تمجید وستایش خدا پیش از دعا،صلوات فرستادن در هنگام دعاشفيع قرار دادن انبيا، اوليا وصالحان‏ ،اقرار به گناه و تقصير و بالابردن دستها به سوى آسمان و گريه وزارى كردن.خواندن دو ركعت نماز قبل از دعا ،حسن ظن داشتن به اجابت دعا،[=microsoft sans serif][=microsoft sans serif]ازجمله شرایطی است که در روایات به آن اشاره شده است ونشان دهنده ی سیره ی معصومین علیهم السلام در امر دعا بوده است



[=microsoft sans serif][=microsoft sans serif][=microsoft sans serif]

[=microsoft sans serif]گرچه درهاى رحمت الهى، همواره به سوى بندگان ، باز است و خداوند، وعده پاسخ داده است، امّا امامان معصوم عليهم السلام به بعضى از زمانها و اوقات، عنايت بيشترى داشته ‏اند و احتمال استجابت را در آن مواقع خاص، بيشتر دانسته ‏اند. جاى دعا كردن نيز در چگونگى استجابت دعا نقش دارد. مكان هر چه مقدستر باشد دعا به استجابت نزديكتر است.



[=microsoft sans serif]هریک از شرایط مطرح شده در روایات دارای فلسفه وحکمت خاصی بوده است وباعث نزدیک تر شدن دعا به اجابت می شود برای مثال همانطور که گفته شد یکی از شرایط دعا ومناجات این است که انسان دستهای خود را به سوی آسمان بالا ببرد.
امام صادق عليه السلام در مورد حكمت اين كار فرمود:
«هر گاه بنده دستهايش را به سوى خدا بالا برد، او حيا مى‏كند كه آنها را خالى برگرداند.» «3»

بنابراین اگر برای دعا توصیه شده که با آداب وشرایط انجام شود گاه این اداب، اداب عمومی است که بخشی از انها مطرح شد وبرای همه ی دعا ها می توان از آنها بهره برد وگاه در بعضی از دعاها سفارشات ویژه وخاصی برای طرز دعا کردن مطرح شده است که بهتر است دعا با همان شرایط خاص انجام شود.
در رابطه با سعد ونحس ایام واذن استاد نیز اگر منظورتان بحث دعا کردن است باید گفت که در مساله ی دعا ،این مطالب موضوعیت ندارد و در هرشرایطی می توان دعا نمود.(اگر منظورتان بحث دیگریست واضح تر بفرمایید)

در رابطه با سوال آخرتان نیز لازم است توجه کنید که برای استجابت دعا اموری مورد سفارش معصومین علیهم السلام قرار گرفته است ورعایت هر یک از این امور دعا را به اجابت نزدیک ونزدیک تر می کند. البته گاهی انسان نیز با رعایت تمام شرایط ظاهری وباطنی دعایی می کند اما اجابت نمی گردد که آن نیز دلایل متعددی دارد.


1 سفینه البحار، ج 1، ص 448 و449
2 سفینه البحار،ج1، ص 448 و449
3 وسائل الشیعه،ج4،ص1104

سوال:
منظور از این جمله چیه؟((( تمام دستورات باید با رعایت آداب و شرایط انجام داده بشن)))و ایا تمام این موارد ( منظورم شرایط و اداب است نه خود دعا )برمیگرده به باور انسان یا واقعیت حتمی است؟

پاسخ:
یکی از مواردی که لازم است به آن دقت شود این است که در روایات، آدابی با عنوان آداب وشرایط استجابت دعا مطرح شده است که برخی ظاهری و بعضی معنوی و باطنی می باشند و نتیجه ی رعایت آداب دعا ،این است که اجابت را نزدیک تر می نماید و موجبات تقرب انسان را بیشتر فراهم می کند و حتی بی توجهی به آنها گاهی باعث بی اثر شدن دعا می شود.مهمترین شرط استجابت دعا پاکی قلب و روح انسان است که ما از طریق توبه وبازگشت به سوی خداوند می توانیم دریچه ی اجابت را بر روی دعاهای خود بگشاییم

از امام صادق عليه السلام نقل شده كه فرمودند:
«إيَّاكُمْ أنْ يَسْأَلَ أحَدُكُمْ رَبِّهُ شَيْئَاً مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْيَا وَ الآخِرَةِ حَتَّى يَبْدَءَ بِالثَّنَاءِ عَلَى اللّهِ وَ المِدْحَةِ لَهْ وَ الصَّلَوةِ عَلَى النَّبِىِّ وَ آلِهِ ثُمَّ الاعْتِرَافِ بِالذَّنْبِ ثُمَّ المَسْألَةَ
بپرهيزيد از اين كه كسى از شما، چيزى را از خدا بخواهد مگر اين كه نخست مدح و ثناى الهى بجا آورد و درود بر پيامبر و آل او بفرستد، سپس اعتراف به گناه خويش كند و بعد چيزى را از خدا بخواهد»(1)

بنابراین وعده ی خداوند مبنی بر استجابت دعا یک وعده ی مشروط است نه مطلق که همانطور که اشاره شد بعضی از این شروط معنویست وبه عملکرد انسان بر می گردد وبعضی اداب ظاهریست مثلا زمان ویا مکان خاصی برای دعا مورد سفارش قرار گرفته است و یا به داشتن حالت خاصی همچون سجده کردن در زمان دعا تاکید شده است که رعایت این امور چون مورد سفارش معصومین علیهم السلام است می تواند به ما در امر استجابت دعا کمک نماید.
گفتن بِسم اللّهِ الرَّحمنِ الَّرحيمِ در اول دعا،تمجید وستایش خدا پیش از دعا،صلوات فرستادن در هنگام دعاشفيع قرار دادن انبيا، اوليا وصالحان‏ ،اقرار به گناه و تقصير و بالابردن دستها به سوى آسمان و گريه وزارى كردن.خواندن دو ركعت نماز قبل از دعا ،حسن ظن داشتن به اجابت دعا،ازجمله شرایطی است که در روایات به آن اشاره شده است ونشان دهنده ی سیره ی معصومین علیهم السلام در امر دعا بوده است .گرچه درهاى رحمت الهى، همواره به سوى بندگان ، باز است و خداوند، وعده پاسخ داده است،

امّا امامان معصوم عليهم السلام به بعضى از زمانها و اوقات، عنايت بيشترى داشته ‏اند و احتمال استجابت را در آن مواقع خاص، بيشتر دانسته ‏اند. جاى دعا كردن نيز در چگونگى استجابت دعا نقش دارد. مكان هر چه مقدستر باشد دعا به استجابت نزديكتر است.هریک از شرایط مطرح شده در روایات دارای فلسفه وحکمت خاصی بوده است وباعث نزدیک تر شدن دعا به اجابت می شود برای مثال همانطور که گفته شد یکی از شرایط دعا ومناجات این است که انسان دستهای خود را به سوی آسمان بالا ببرد.
امام صادق عليه السلام در مورد حكمت اين كار فرمود:
«هر گاه بنده دستهايش را به سوى خدا بالا برد، او حيا مى‏ كند كه آنها را خالى برگرداند.» «2»

بنابراین اگر برای دعا توصیه شده که با آداب وشرایط انجام شود گاه این اداب، اداب عمومی است که بخشی از انها مطرح شد و برای همه ی دعا ها می توان از آنها بهره برد وگاه در بعضی از دعاها سفارشات ویژه وخاصی برای طرز دعا کردن مطرح شده است که بهتر است دعا با همان شرایط خاص انجام شود.

1 سفینه البحار، ج 1، ص 448 و449
2وسائل الشیعه،ج4،ص1104

موضوع قفل شده است