مقارنات اسلامی با نوروز ما ايرانيان

تب‌های اولیه

6 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
مقارنات اسلامی با نوروز ما ايرانيان

[="Black"]مقارنات اسلامی با نوروز ما ايرانيان

ناگفته پیداست که امسال با توجه به تقارن نوروز با ایام عزاداری حضرت زهرا (علیها السلام) مردم متدین و دوستدار اهل بیت(علیهم السلام) ایران، ضمن پرهیز از شادیهای مضاعف در این ایام، در سه روز 13،12 و 14 فروردین به سوگواری برای آن دردانه نبی(صلی الله علیه و آله) خواهند پرداخت؛ بدیهی است که بسیاری از رسوم نوروز همچون صله ارحام و عیادت بیماران و یاری مسکینان و زیارت اهل قبور و ... نه تنها در این ایام اشکالی ندارد بلکه در صورت اخلاص عمل ثواب مضاعف نیز خواهد داشت.[/]

[="Black"]عيد نوروز از آداب و آئين هاي باستاني در نزد ايرانيان به شمار مي رود. اين روز، روز اول فروردين است که ايرانيان و برخي از کشورهاي همسايه و جهان در اين روز به مناسبت اولين روز سال و آغاز سال هجري شمسي جشن مي گيرند:[1] يعقوبي و برخي ديگر از مورخين و منجمين درباره اين روز همان حرف ابوريحان را گفته و اين روز را عيد بزرگ ايرانيان نام نهاده اند، از مراسم اين روز عيدي دادن و هديه دادن است که مردم به شاهان و بزرگان تقديم مي کردند، و گاهي نيز بزرگان به مردم هديه مي کردند.[2]
پس از آمدن اسلام به ايران و ايجاد رابطه فرهنگي ميان ايرانيان و مسلمانان معاصر پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ و پس از آن از جمله آداب و رسومي که مورد توجه واقع شد، اين روز بود. مردم ايران به رسم ديرينه به بزرگان خود از جمله به پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ هديه اي دادند، چنان که از ابن عباس نقل شده در اين روز به حضور پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ در جام سفيد رنگ پر از حلوا آوردند، حضرت فرمود اين چيست؟ گفتند امروز روز نوروز است. پرسيد که نوروز چيست؟ گفتند عيد بزرگ ايرانيان است، حضرت درباره نوروز جملاتي گفت که از آنها فهميده مي شود اين روز قرين با مناسبت هايي در گذشته و روز مهمي بود، که به برخي از موارد اشاره مي شود:
[/]

[="Black"]1. در اين روز خداوند هزاران مردم را پس از مرگشان زنده نمود و بر آنها باران بارانيد.
2. اين روز روزي است که سليمان پيامبر بر تحت پادشاهي نشست.
3. در اين روز فرشته اي بنام پيروز ارواح را براي آفرينش مردم حرکت داده (آغاز آفرينش انسان).
4. اين روز بهترين ساعات خورشيد و بهترين روزهاست.
5. اين روز، نوروز، نام خداوند است ظاهرا آيه ...کلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ[3] خداوند در هر روز در مواهب و بخشش هاي جديد و تازه اي به بندگان خود مي بخشد. از امير مؤمنان نقل شده، در تفسير اين آيه که خداوند هر روز چيزهاي تازه اي مي آفريند که وجود نداشته است؛ «... و من احداث بديع لم يکن...».
[/]

[="Black"]يعني خداوند متعال نوآوري هاي فراوان از نعمت ها و موجودات دارد، علاوه بر اين که آفريدگان در استمرار وجود به قدرت لايزال او وابسته اند، علاوه بر آن آفرينش هاي جديدي در حال آفرينش هستند.[4]
مرحوم علامه طباطبايي نيز در تفسير اين آيه فرموده، منظور درخواست آسمانيان و زمينيان از خداوند است، که نيازهاي خود را به زبان و غير زبان از خداوند مي گيرند؛ از جمله وابستگي وجودي از حضرت حق دارند،[5] يعني پايدار بودن وجودشان از خداوند است.
از اين تفاسير مي توان يافت که حديث مذکور درست است که نوروز را از نام خداوند و از اوصاف جل جلاله گرفته اند، چون خداوند هر لحظه نو آفرين است و هر روزي که پروردگار متعال به آفرينش نو مي پردازد، علاوه بر اين که حيات نو به هستي و موجودات مي دهد؛
از زبان ائمه نيز مقارناتي درباره نوروز ذکر شده که قابل توجه است. که در ادامه آنها ذکر مي گردد.
[/]

[="Black"]6. آغاز حيات در هستي.
7. روز پيمان گرفتن خداوند از مؤمنان براي اظهار عبوديت و اقرار به ولايت ائمه ـ عليهم السلام ـ
8. در برخي از روايات اين روز را روز فرج و پيروزي حضرت صاحب الامر مهدي موعود ـ عليه السلام ـ ناميده اند که در اين روز خداوند او را بر تمام گمراهان پيروز خواهد فرمود:
9. گفته شده در اين روز باد آغاز به وزيدن گرفت و آفريده شده شايد حکمت بادي بودن بيشتر اين روزها همين مسئله باشد، که زمين را از خواب زمستاني بيدار مي کند.
10. آغاز رويش گل ها در زمين را نيز به اين روز نسبت داده اند.
11. هم چنين گفته شده خورشيد در اين روز آفريده شده و آغاز به تابش نموده است.[6]

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1ـ رساله نوروزيه، رسول جعفريان، چاپ شده در مجموعه کتاب هاي ميراث مکتوب مراجعه شود.
2ـ رساله نوروزيه، سيد عزيز الله امامت کاشاني.[/]

[="Black"]--------------------------------------
[1]. ابوريحان بيروني، آثار الباقيه عن القرؤن الخاليه، ترجمه علي اکبر دانا سرشت، تهران، چاپ سوم، امير کبير، 1363ش، ص290.
[2]. يعقوبي، تاريخ ترجمه آيتي، تهران، علمي فرهنگي، 1374ش، ج1، ص216 ـ 218.
[3]. الرحمن / 29.
[4]. مکارم شيرازي، ناصر و ديگران، الامثل کافي، تفسير کتاب الله، قم، مدرسه امام علي بن ابي طالب، 1421ق، ص397 ـ 398.
[5]. طباطبايي، سيد محمد حسين، تفسير الميزان، ترجمه موسوي، 1374ش،ج19، ص153.
[6]. مجلسي، محمد باقر، بحارالأنوار، بيروت، دارالوفاء، 1402ق، ج56، ص9، ح52.
[/]

موضوع قفل شده است