جمع بندی علم غیب پیامبر

تب‌های اولیه

9 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
علم غیب پیامبر

دیدگاه های مختلفی در مورد علم پیامبر ص وجود داره من حتی شنیدم که پیامبر ص علمش به اندازه خداست ولی بالغیر میخواستم بدانم پیامبر ص چقدر علم(غیب) دارند؟
با وجود حصری که در این آیات مبنی بر خلاف این مطلب وجود داره:

قُلْ لا أَقُولُ لَكُمْ عِنْدي خَزائِنُ اللهِ وَ لا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَ لا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ إِنْ أَتَّبِعُ إِلّا ما يُوحى إِلَيَّ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمى وَ الْبَصيرُ أَ فَلا تَتَفَكَّرُونَ(50)

وعنده مفاتح الغیب لا یعلمها الا هو.

با نام الله

کارشناس بحث: استاد هادی

محمد132;491425 نوشت:
دیدگاه های مختلفی در مورد علم پیامبر ص وجود داره من حتی شنیدم که پیامبر ص علمش به اندازه خداست ولی بالغیر میخواستم بدانم پیامبر ص چقدر علم(غیب) دارند؟
با وجود حصری که در این آیات مبنی بر خلاف این مطلب وجود داره:

قُلْ لا أَقُولُ لَكُمْ عِنْدي خَزائِنُ اللهِ وَ لا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَ لا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ إِنْ أَتَّبِعُ إِلّا ما يُوحى إِلَيَّ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمى وَ الْبَصيرُ أَ فَلا تَتَفَكَّرُونَ(50)

وعنده مفاتح الغیب لا یعلمها الا هو.

با سلام و عرض ادب و تقدیر و تشکر از پرسش زیبایتان
ضمن عذر خواهی از محضر شما دوست بزرگوار بابت تأخیر در پاسخگوی توجّه حضرت عالی را به پاسخ این پرسش جلب می کنم:
در قرآن کریم دو دسته از آیات در ارتباط با علم غیب انبیاء مطرح شده است، دسته ای از آیات علم غیب را منحصر در خدا می دانند و دسته دوم آیاتی هستند علم غیب را به انبیاء و رسولان الهی اثبات می کنند.
آیه 50 سوره مبارکه انعام که حضرت عالی هم اشاره فرمودید علم غیب را منحصر در خدا می داند اما برخی آیات دیگر مانند آیه 49 سوره مبارکه هود علم غیب را برای غیر خدا نیز ثابت می کند: «تِلْكَ مِنْ أَنْباءِ الْغَيْبِ نُوحيها إِلَيْكَ ما كُنْتَ تَعْلَمُها أَنْتَ وَ لا قَوْمُكَ مِنْ قَبْلِ هذا فَاصْبِرْ إِنَّ الْعاقِبَةَ لِلْمُتَّقين‏» (هود:49)اينها از خبرهاى غيب است كه به تو وحى مى‏كنيم؛ نه تو، و نه قومت، اينها را پيش از اين نمى‏دانستيد. بنا بر اين، صبر و استقامت كن، كه عاقبت از آن پرهيزگاران است.
آیات دسته اوّل، از علم غیب بالذّات سخن گفته اند ولی آیات دسته دوم از علم غیب بالغیر ؛ یعنی تنها خداست که بالذّات دارای علم به غیب است و غیر خدا اگر علم غیبی دارند، به تعلیم و اذن الهی است. لذا اگر رسول اکرم (ص) نیز اعلام نمودند که علم به غیب ندارد، منظور حضرت این بوده علم به غیب وی بالذات نیست.
در سوره مبارکه انعام حضرت رسول (ص) علم غیب را از خود نفی نمودند« لا أَعْلَمُ الْغَيْبَ » امّا بلافاصله آن را با عبارت «إِنْ أَتَّبِعُ إِلاَّ ما يُوحى‏ إِلَيَّ» برای خود اثبات کردند. چون علم به قرآن، یعنی علم به تمام امور گذشته و حال و آینده. چرا که فرمود: « وَ نَزَّلْنا عَلَيْكَ الْكِتابَ تِبْياناً لِكُلِّ شَيْ‏ء» و ما اين كتاب را بر تو نازل كرديم كه بيانگر همه چيز است. (النحل:89) و فرمود: «ما فَرَّطْنا فِي الْكِتابِ مِنْ شَيْ‏ء» ما هيچ چيز را در اين كتاب، فرو گذار نكرديم. (الأنعام:38). پس علم به قرآن که همان «ما يُوحى‏ إِلَيَّ» است، مساوی است با علم به ما کان و ما یکون.

مطالعه لینک زیر در این رابطه سودمند است:

آیا علم غیب منحصر به خدا و پیامبر است؟

حاضر: با توجه به همین دو آیه ای که دوست عزیز ما اشاره کردند، پیامبر اکرم علم غیب دارد ولی همه چیز را نمی داند و تنها چیزهایی را می داند که اراده خداوند به آن تعلق گرفته باشد و برخی از چیزها را هیچ کس حتی پیامبر اکرم هم نمی داند. انسان محدود است و در برابر علم خداوند تبارک و تعالی که دارای علم نامحدود است، چیزی نیست. پس پیامبر اکرم علم غیب دارد ولی به اندازه ای که خدا بخواهد.

[="Tahoma"][="Navy"]

محمد132;491425 نوشت:
دیدگاه های مختلفی در مورد علم پیامبر ص وجود داره من حتی شنیدم که پیامبر ص علمش به اندازه خداست ولی بالغیر میخواستم بدانم پیامبر ص چقدر علم(غیب) دارند؟
با وجود حصری که در این آیات مبنی بر خلاف این مطلب وجود داره:

قُلْ لا أَقُولُ لَكُمْ عِنْدي خَزائِنُ اللهِ وَ لا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَ لا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ إِنْ أَتَّبِعُ إِلّا ما يُوحى إِلَيَّ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمى وَ الْبَصيرُ أَ فَلا تَتَفَكَّرُونَ(50)

وعنده مفاتح الغیب لا یعلمها الا هو.


سلام
در آیه اول فرمود من نمیگویم که نشان دهنده مقام عبودیت و عدم استقلال اولیاء الهی در برخورداری از عجایب و خوارق عادات است
و اما حصر آیه دوم در موارد متعدد دیگری هم وجود دارد مثل مساله شفاعت عزت نصر وووو در عین حال استثنائات آن هم در آیات دیگر ذکر شده است
این حصر و آن استثنائات با هم منافاتی ندارند و نشانه عدم استقلال افراد در برخورداری از این امور است
یا علیم[/]

[="Arial Black"][="Navy"]پیامبر علم غیب دارد به اندازه ای که بخواهد[/]

vivaziba;573130 نوشت:
پیامبر علم غیب دارد به اندازه ای که بخواهد

با سلام
به نظرم اگر مقصودتون استقلال پیامبر باشه و صرف خواستن کافی باشه،یکم اشکال داره.درستش اینه : اذا اراد الامام أن يعلم شيئا أعلمه الله ذلك؛ هر گاه امام بخواهد چيزي را بداند، خداوند به او مي آموزد.فکر کنم داستان گم شدن شتر پیامبر در جنگ تبوک به همین اشاره داره.از مجموع آن چه شيعه و سني در ماجراي مشهور گرم شدن شتر پيامبرروايت كرده اند، چنين به دست مي آيد كه رسول خدا(ص) نخست از محل شتر اظهار بي اطلاعي كرد و بر اين پاي فشرد كه دايره آگاهي هايش از آن چه خدا به وي خبر داده است فراتر مي رود: «لا ألعم من ذلك ما علمني الله» اما با اوچ گيري طعنه هاي منافقان كه بيم آن مي رفت در ايمان مردم سستي پديد آورد و ارتباط پيامبر(ص) با جهان ديگر بي پايه قلمداد كند، فرشته الهي نازل شد و پيامبر(ص) را از جايگاه شتر آگاه ساخت.

حاضر
:welcome:

سلام علیکم و رحمة الله و برکاته

شما خودتان با ذکر این آیه، جوابتان را داده اید. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) بنده خالص و خاص خداوند است که خداوند او را از همه امور هستی، به جز اموری که اراده او تعلق گرفته است که پیامبر نداند، آگاه گردانده است.
خداوند در آیه
«قُلْ لا أَقُولُ لَكُمْ عِنْدي خَزائِنُ اللهِ وَ لا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَ لا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ إِنْ أَتَّبِعُ إِلّا ما يُوحى إِلَيَّ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمى وَ الْبَصيرُ أَ فَلا تَتَفَكَّرُونَ» (انعام: 6/ 50) به پیامبر خودش دستور می دهد که به مردم بگوید که من از خودم چیزی ندارم و اگر من خودم بودم با خودم، هیچ علمی نداشتم؛ ولی از آن جایی که خداوند به من عنایت نموده است و علوم و معارفی را در درون من قرار داده و به من الهام و وحی می کند، به همین دلیل، از بسیاری از امور آگاه هستم.
معصومین در حدیث
«اجعلونا عبیداً مخلوقین و قولوا فینا ما شئتم» (صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات، ج1، ص241، ح44؛ طوسی، محمد بن علی، الثاقب فی المناقب، ص403،ح330) می فرماید که ما را بندگان خلق شده (توسط خداوند) قرار دهید و آن گاه در مورد هر چه می خواهید بگویید.
یعنی این که درست است که بنابر آیه
«و عنده مفاتح الغیب لایعلمها إلا هو و یعلم ما فی البر و البحر و ما تسقط من ورقة إلا یعلمها و لا حبة فی ظلمات الأرض و لا رطب و لا یابس إلا فی کتاب مبین» (انعام: 6/ 59) بسیاری از مسائل را جز خداوند نمی داند؛ ولی خود خداوند، اراده نموده است که برخی از مسائلی که هیچ کسی آنها را نمی داند، معصومین (علیهم السلام) آنها را بدانند.
بنابراین این دست آیات با هم هیچ منافات و تضادی ندارند و می شود آنها را با هم جمع دلالی و جمع عرفی نمود.

موفق باشید.
:badkonaka::badkonak:

پرسش:
دیدگاه‌های مختلف در مورد علم پیامبر(صلی الله علیه و آله) چیست؟

پاسخ:
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) همان قدر به علم غیب آگاه است که خداوند خواسته است؛ طبق آموزه‌هاي قرآني، علم به غيب به صورت تام و تمام فقط در اختيار خداوند است؛ زيرا اوست كه احاطه همه جانبه بر تمامي عالم دارد.
قرآن در اين باره مي‌فرمايد بگو: غيب (و معجزات) تنها براى خدا (و به فرمان او) است(1). با توجه به محدوديت احاطه غير خدا و احاطه كامل خداوند بر همه چيز، روشن است كه علم غيب، مخصوص خداوند است و جز او كسي عالم به غيب نيست؛ زيرا فقط او احاطه كامل به عالم وجود دارد و از عالم غيب و شهادت آگاه است و در حقيقت، همه چيز نسبت به او، در عالم شهادت قرار می‌گيرد.

اما ديگران، بسته به ظرفيت وجودي و ادراكي شان، برخي امور برايشان مشهود است و برخي ديگر، از ديده و ساير قواي ادراكی آن‌ها، پوشيده است و نسبت به آن‌ها يا اصلا آگاهي ندارند و يا در سطح بسيار پاييني مطلع‌اند.
بنابر‌اين تخصيص علم غيب به خداوند مانع از آن نمی‌شود كه برخي اشخاص، به تعليم الاهی و بر اساس شايستگی‌هاي نفسانی كه از خود ابراز می‌دارند، به اسرار و علوم و امور غيبی آگاهی يابند و ناديدنی‌ها را ديده، و ناشنيدنی‌ها را بشنوند. اين موهبتی است كه خداوند به افراد برگزيده؛ مانند پيامبران و اوليا عنايت می‌نمايد.

در قرآن کریم دو دسته از آیات در ارتباط با علم غیب انبیاء مطرح شده است؛ دسته‌ای از آیات، علم غیب را منحصر در خدا می‌دانند و دسته دوم آیاتی هستند که علم غیب را به انبیاء و رسولان الهی اثبات می‌کنند.
آیه 50 سوره مبارکه انعام علم غیب را منحصر در خدا می‌داند اما برخی آیات دیگر مانند آیه 179 سوره مبارکه آل عمران علم غیب را برای غیر خدا نیز ثابت می‌کند:

«مَّا كاَنَ اللَّهُ لِيَذَرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلىَ‏ مَا أَنتُمْ عَلَيْهِ حَتىَ‏ يَمِيزَ الخَْبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَ مَا كاَنَ اللَّهُ لِيُطْلِعَكُمْ عَلىَ الْغَيْبِ وَ لَكِنَّ اللَّهَ يجَْتَبىِ مِن رُّسُلِهِ مَن يَشَاءُ » (انعام:6/50) چنين نبود كه خداوند شما را از اسرار غيب، آگاه كند، ولى خداوند از ميان رسولان خود، هر كس را بخواهد برمي‌گزيند (و قسمتى از اسرار نهان را كه براى مقام رهبرى او لازم است، در اختيار او مى‌‏گذارد)

در آیه دیگری فرمود:
«عَلِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلىَ‏ غَيْبِهِ أَحَدًا إِلَّا مَنِ ارْتَضىَ‏ مِن رَّسُولٍ » ( الجن:72/ 26) داناى غيب اوست و هيچ كس را بر اسرار غيبش آگاه نمى‏سازد، مگر رسولانى كه آنان را برگزيده.
آیات دسته اوّل، از علم غیب بالذّات سخن گفته‌اند ولی آیات دسته دوم از علم غیب بالغیر؛ یعنی تنها خداست که بالذّات دارای علم به غیب است و اگر غیر خدا هم علم غیب دارد، به تعلیم و اذن الهی است. بنابراین اگر خداوند به رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) امر فرمود که بگوید علم به غیب ندارد، منظور این است که علم غیب رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) ذاتی و مستقل از علم الهی نیست بلکه کاملا وابسته به علم خداوند است.
امام صادق (علیه السلام) در اين باره مي فرمايد: «هنگامي كه امام اراده مي‌كند، چيزي را بداند، خدا به او تعليم مي‌دهد».(2)

...............................................................................
1. «انما الغیب لله» (يونس:10/ 20)
2. كليني، اصول كافي، ج 1، باب، ان الائمه اذا شا ؤوا ان يعلموا، علموا، ح 3

موضوع قفل شده است