جمع بندی سیرت زیبا یا صورت زیبا؟ کدامیک؟
تب‌های اولیه
با عرض سلام خدمته کارشناس محترم سایت ....
امیدوارم که خوب و سلامت باشین ...
یه سوالی برام پیش اومده ... میخواستم بدونم سیرت زیبا به چه دردی میخوره ؟؟؟ اینی که یه آدم تو دلش آدم خوبی باشه به چه درده من میخوره ؟؟
همه جا هم دارن میگن سیرت بهتر از صورت هست ؟؟؟ خوب چرا ؟؟؟
1- من به تجربه برام ثابت شده که انسانهایی که زیبا هستند معمولا اخلاق بهتری دارند ... معوملا خویشتن دار تر هستند ... معمولا مهربانتر هستند ... برعکس کسانی که زیبا نیستند ... اخلاقشون بدتر هست ... نمیتونن با انسانها تو تعامل قرار بگیرن ... انسانهایی که زیبا هستند ... به مراتب اخلاقشون دلنشین تر هست .
2- فرض کنین خدا به کسی دندون صدفی بده ... این شخص اگر تمام عمرش رو هم مسواک نزنه ... بهترین دندون ها رو خواهد داشت ... برعکس اگر خدا به شخصی دندون هایی بده که جنسش بد باشه ... اگر تمام عمرش روزی 3 بار هم مسواک بزنه 30 سالگی تمام دندون هاش رو از دست میده ... حالا آیا مسواک زدن یا نزدن کسی باید برایه من مهم باشه ... یا اینکه دندانهای زیبایی داشته باشه ؟؟؟
3- خیلی از ماها تجربه برخورد با آدمهایی رو داشتیم که انسانهای خوبی بودند ... ولی اجتماعی نبودند ... زود داغ میکردن ... روابط اجتماعی رو نمیشناختن ... برعکس انسانهایی رو هم دیدیم که انسانهای خوبی نبودند ... با این حال مراعات آداب و رفتارهای اجتماعی رو میکنن ... برای چی باید خوب بودن یا بد بودن درونی آدم ها برایه من مهم باشه ... چرا سیرت شخص باید برای من مهم باشه ؟؟؟ ... اصلا سیرته شخص به چه درده من میخوره ؟؟؟
4- خیلی موقع ها بوده که 2 نفر یک شوخی بخصوصی رو با من کردن ... ولی یکیشون زیبا بوده ... و دیگری زشت بوده ... زمانیکه شخص زیبا اون شوخی رو با من کرده من ناراحت نشدم ... چون اولا زیبا بوده ثانیا اون شوخی رو به زیبایی انجام داده ... برعکس شخصی که زشت بوده ... با اینکه میدونستم تو دلش مقصود و منظوری نداشته ... از کارش ناراحت شدم ... آیا من باید تو این موقع ها به زیبایی درونی اشخاص فکر کنم ؟؟؟ چرا ؟؟؟
5- یا مثلا ... افرادی تو زندگیم بودن که آدمهای بسیار خوبی بودند ... ولی گفتارشون با تعصب بوده ... بودن در کنارشون اعصابم رو خورد میکرده .... در حالیکه افراده دیگری هم تو زندگیم بودن ... که افراد زیاد خوبی نبودن ... ولی مراعات ارتباطات اجتماعی رو میکردن ... مثلا تولدم بهم تبریک میگفتن ... وانمود به مهربان بودن میکردن ... و ...
میخوام بدونم خوبی درونی اشخاص به چه درده من میخوره ... اینی که شخصی تو دلش آدم خوبی باشه ...برای چی باید برای من مهم و ارزشمند باشه ؟؟؟
با عرض سلام خدمته کارشناس محترم سایت ....
امیدوارم که خوب و سلامت باشین ...یه سوالی برام پیش اومده ... میخواستم بدونم سیرت زیبا به چه دردی میخوره ؟؟؟ اینی که یه آدم تو دلش آدم خوبی باشه به چه درده من میخوره ؟؟
همه جا هم دارن میگن سیرت بهتر از صورت هست ؟؟؟ خوب چرا ؟؟؟1- من به تجربه برام ثابت شده که انسانهایی که زیبا هستند معمولا اخلاق بهتری دارند ... معوملا خویشتن دار تر هستند ... معمولا مهربانتر هستند ... برعکس کسانی که زیبا نیستند ... اخلاقشون بدتر هست ... نمیتونن با انسانها تو تعامل قرار بگیرن ... انسانهایی که زیبا هستند ... به مراتب اخلاقشون دلنشین تر هست .
2- فرض کنین خدا به کسی دندون صدفی بده ... این شخص اگر تمام عمرش رو هم مسواک نزنه ... بهترین دندون ها رو خواهد داشت ... برعکس اگر خدا به شخصی دندون هایی بده که جنسش بد باشه ... اگر تمام عمرش روزی 3 بار هم مسواک بزنه 30 سالگی تمام دندون هاش رو از دست میده ... حالا آیا مسواک زدن یا نزدن کسی باید برایه من مهم باشه ... یا اینکه دندانهای زیبایی داشته باشه ؟؟؟
3- خیلی از ماها تجربه برخورد با آدمهایی رو داشتیم که انسانهای خوبی بودند ... ولی اجتماعی نبودند ... زود داغ میکردن ... روابط اجتماعی رو نمیشناختن ... برعکس انسانهایی رو هم دیدیم که انسانهای خوبی نبودند ... با این حال مراعات آداب و رفتارهای اجتماعی رو میکنن ... برای چی باید خوب بودن یا بد بودن درونی آدم ها برایه من مهم باشه ... چرا سیرت شخص باید برای من مهم باشه ؟؟؟ ... اصلا سیرته شخص به چه درده من میخوره ؟؟؟
4- خیلی موقع ها بوده که 2 نفر یک شوخی بخصوصی رو با من کردن ... ولی یکیشون زیبا بوده ... و دیگری زشت بوده ... زمانیکه شخص زیبا اون شوخی رو با من کرده من ناراحت نشدم ... چون اولا زیبا بوده ثانیا اون شوخی رو به زیبایی انجام داده ... برعکس شخصی که زشت بوده ... با اینکه میدونستم تو دلش مقصود و منظوری نداشته ... از کارش ناراحت شدم ... آیا من باید تو این موقع ها به زیبایی درونی اشخاص فکر کنم ؟؟؟ چرا ؟؟؟
5- یا مثلا ... افرادی تو زندگیم بودن که آدمهای بسیار خوبی بودند ... ولی گفتارشون با تعصب بوده ... بودن در کنارشون اعصابم رو خورد میکرده .... در حالیکه افراده دیگری هم تو زندگیم بودن ... که افراد زیاد خوبی نبودن ... ولی مراعات ارتباطات اجتماعی رو میکردن ... مثلا تولدم بهم تبریک میگفتن ... وانمود به مهربان بودن میکردن ... و ...
میخوام بدونم خوبی درونی اشخاص به چه درده من میخوره ... اینی که شخصی تو دلش آدم خوبی باشه ...برای چی باید برای من مهم و ارزشمند باشه ؟؟؟
[=microsoft sans serif]نکته ای که لازم است به ان توجه کنید این است که در آموزه های اسلام برای همه چیزملاک ومعیار مشخص شده است.زیبایی نیز از مقوله هایی است که مورد توجه دین قرار گرفته است وملاک ومعیار زیبایی در دین نیز به خوبی تبیین شده است به گونه ای که نگاه ما را از توجه به ظواهر به عمق بواطن معطوف می دارد.از نظر اسلام هرچه که باعث تقرب به خداوند شود زیباست.آنچه شما مطرح فرمودید به هیچ وجه کلیت ندارد وهرگز به عنوان یک امر کلی صادق نمی باشد چرا که عکس این قضیه در مصادیق گوناگون، قابل مشاهده است.
جمال وزیبایی دو گونه است جمال ظاهری که با چشم سرقابل رویت است وجمال باطنی که با چشم دل می توان درک نمود.اصولاً از نظر اسلام هر برتري اگر در كنارش ايمان، عقل و وجدان باشد ارزش پيدا ميكند.زیبایی نیز در کنار ایمان ارزشمند است.لازم است توجه کنیم که ملاک ارزش وبرتری در اسلام مسائل زودگذر وزیبایی ظاهری نیست.اگرچه به اين امور هم بي توجه نيست البته این اشتباه امروزه بین مردم جامعه ی ما نیز وجود دارد به گونه ای که صرفا به ظاهر توجه کرده وزیبایی بدون ایمان را بر ظاهری متوسط(از نظر زیبایی) اما با ایمان ترجیح می دهند.
بنابراین ما باید با تغییر نگاه خود نسبت به این مسائل سعی کنیم تا ضد ارزش ها فراموش شده وارزش ها جایگاه واقعی خود رابیابند.
[=microsoft sans serif]توجه کنیم که زیبایی های ظاهری ماندگار نیستنددر حالی که زیبایی های نهاد و سیرت انسان، پایدار و بادوام است[=microsoft sans serif]
انسان فطرتا زیبایی خواه است وگرایش به زیبایی دارد اما از بین زیبایی ها،زیبایی باطن که با ایمان وعمل صالح تجلی می یابد بیشتر از زیبایی ظاهری ارامش می اورد وارامش حاصل از ان نیز با دوام تر می باشد.بنابراین شاید شما با توجه به ظاهر زیبای افراد به آرامشی تلقینی دست یابید که چه بسا کاذب نیز می باشد اما با دریافت زیبایی معنوی ودرک آن؛ لذت این نوع زیبایی بیشتر وماندگارتر خواهدبود چرا که با فطرت انسان موافق تر است.ودر این حالت است که دیگر توجهی به زیبایی ظاهری نمی کنید.
اگر انسان از بصیرت برخوردار باشد زیبایی باطن را می بیند وآن را درک کرده واز آن لذت می برد.اما اگرکسی بصیرت لازم برای دیدن زیبایی باطنی را نداشته باشد به زیبایی های ظاهری بسنده می کند وازآنها لذت می برد..
با عرض سلام خدمته کارشناس محترم سایت ....
امیدوارم که خوب و سلامت باشین ...یه سوالی برام پیش اومده ... میخواستم بدونم سیرت زیبا به چه دردی میخوره ؟؟؟ اینی که یه آدم تو دلش آدم خوبی باشه به چه درده من میخوره ؟؟
همه جا هم دارن میگن سیرت بهتر از صورت هست ؟؟؟ خوب چرا ؟؟؟1- من به تجربه برام ثابت شده که انسانهایی که زیبا هستند معمولا اخلاق بهتری دارند ... معوملا خویشتن دار تر هستند ... معمولا مهربانتر هستند ... برعکس کسانی که زیبا نیستند ... اخلاقشون بدتر هست ... نمیتونن با انسانها تو تعامل قرار بگیرن ... انسانهایی که زیبا هستند ... به مراتب اخلاقشون دلنشین تر هست .
2- فرض کنین خدا به کسی دندون صدفی بده ... این شخص اگر تمام عمرش رو هم مسواک نزنه ... بهترین دندون ها رو خواهد داشت ... برعکس اگر خدا به شخصی دندون هایی بده که جنسش بد باشه ... اگر تمام عمرش روزی 3 بار هم مسواک بزنه 30 سالگی تمام دندون هاش رو از دست میده ... حالا آیا مسواک زدن یا نزدن کسی باید برایه من مهم باشه ... یا اینکه دندانهای زیبایی داشته باشه ؟؟؟
3- خیلی از ماها تجربه برخورد با آدمهایی رو داشتیم که انسانهای خوبی بودند ... ولی اجتماعی نبودند ... زود داغ میکردن ... روابط اجتماعی رو نمیشناختن ... برعکس انسانهایی رو هم دیدیم که انسانهای خوبی نبودند ... با این حال مراعات آداب و رفتارهای اجتماعی رو میکنن ... برای چی باید خوب بودن یا بد بودن درونی آدم ها برایه من مهم باشه ... چرا سیرت شخص باید برای من مهم باشه ؟؟؟ ... اصلا سیرته شخص به چه درده من میخوره ؟؟؟
4- خیلی موقع ها بوده که 2 نفر یک شوخی بخصوصی رو با من کردن ... ولی یکیشون زیبا بوده ... و دیگری زشت بوده ... زمانیکه شخص زیبا اون شوخی رو با من کرده من ناراحت نشدم ... چون اولا زیبا بوده ثانیا اون شوخی رو به زیبایی انجام داده ... برعکس شخصی که زشت بوده ... با اینکه میدونستم تو دلش مقصود و منظوری نداشته ... از کارش ناراحت شدم ... آیا من باید تو این موقع ها به زیبایی درونی اشخاص فکر کنم ؟؟؟ چرا ؟؟؟
5- یا مثلا ... افرادی تو زندگیم بودن که آدمهای بسیار خوبی بودند ... ولی گفتارشون با تعصب بوده ... بودن در کنارشون اعصابم رو خورد میکرده .... در حالیکه افراده دیگری هم تو زندگیم بودن ... که افراد زیاد خوبی نبودن ... ولی مراعات ارتباطات اجتماعی رو میکردن ... مثلا تولدم بهم تبریک میگفتن ... وانمود به مهربان بودن میکردن ... و ...
میخوام بدونم خوبی درونی اشخاص به چه درده من میخوره ... اینی که شخصی تو دلش آدم خوبی باشه ...برای چی باید برای من مهم و ارزشمند باشه ؟؟؟
سلام
ولی تجربیات من برعکس تجربیات شما رو نشون میده.
دوستانی داشتم که بسیار زیبا بودند اما باطن بد اونها ، زیبایی صورت اونها رو برام زشت میکرد.و دوستانی هم داشتم که چندان زیبا نبودند یا حتی زشت بودند و من قبل از برخورد با اونها ؛حتی از صحبت کردن با اونها واهمه داشتم اما با اینحال اونها بهترین دوستانی بودند که من داشتم.همان کسانی که قبل از شناختن سیرت اونها ، برام زشت و غیر قابل تحمل بودند ، بعد ها سیرت زیبا و یا هوش بالاشون باعث شدند تا من وقتی به اونها نگاه می کنم ، صورتشون رو زیبا ببینم.
در نتیجه معتقدم سیرت و صورت پوشاننده ی هم هستند.(البته زمانی که هر دو رو در یک بشناسیم.وگرنه من هم در ابتدا که زشتی صورت را میدیدم از فرد خوشم نمیامد.)
یعنی اگر صورت زیبا باشد و سیرت زشت =در کل صورت را زشت جلوه می دهد.
و اگر صورت زشت باشد و سیرت زیبا = در کل صورت را زیبا جلوه می دهد.
حتی در شخصیت های منفی کارتونی هم بچه ها همین برداشت رو دارن!هیچ بچه ای از جادوگر زیبای کارتون سفید برفی خوشش نمیاد!هرچند که هم در کارتون و هم در فیلمش اون شخصیت زیباست! اما باطن شیطانی داره!
یاحق
[="Indigo"] درسته من تا حدودی باهاتون موافقم ؛ یعنی بیشتر افرادی که دیدم جزو گزینه ی ( هرچی طرف زشت تره ...ادا و اصولش بیشتره :Gig:) بودن... اونایی که زشت ترن بیشتر خودشون و میگیرن...یا خیلی مورد های دیگه .... ولی هیچوقت نمیشه گفت " همیشه " همینطوره... چیزی که امکان وقوعش هست اینه : اونی که فقط ظاهرش خوشگله ، به هر دلیلی ممکنه عوض بشه....به قیافه ای برسه که حتی دلت نخواد باهاش همکلام بشی.... بالعکس ممکنه اونی که زشته ولی باطن خوبی داره با چند بار برخورد تو دلت جا باز کنه ؛ جوری که هرچی هم بهت بگه ازش ناراحت نشی... یعنی واسه آدمیزاد که نیاز به برقرار کردن رابطه داره .... رفته رفته چیزی که ارزش پیدا میکنه باطنه نه ظاهر... یادمه یه بنده خدایی از اشناها میخواست ازدواج کنه.... طرفش همه موقعیت هاش پرفکت بود ، ولی زشت بود ! همش میگفت.... نمیتونم با قیافه اش کنار بیام و خلاصه نه ! یکی از بزرگتر ها بهش گفته بود.... به قیافه اش عادت میکنی... چه زشت ... چه خوشگل ... شیش ماه اوله :ok: دقیقا چیزی که الان اتفاق افتاده... هیچ نارضایتی نداره.... در کل واسه شخص من که ظاهر افراد بی تاثیره تو روابط و برخوردها...
پست جمعبندی:
سوال:
یه سوالی برام پیش اومده ... میخواستم بدونم سیرت زیبا به چه دردی میخوره ؟؟؟
من به تجربه برام ثابت شده که انسانهایی که زیبا هستند معمولا اخلاق بهتری دارند ... معوملا خویشتن دار تر هستند ... معمولا مهربانتر هستند ... برعکس کسانی که زیبا نیستند ... اخلاقشون بدتر هست ... نمیتونن با انسانها تو تعامل قرار بگیرن ... انسانهایی که زیبا هستند ... به مراتب اخلاقشون دلنشین تر هست همه جا هم دارن میگن سیرت بهتر از صورت هست ؟؟؟ خوب چرا ؟؟؟
پاسخ:
نکته ای که لازم است به ان توجه کنید این است که در آموزه های اسلام برای همه چیزملاک ومعیار مشخص شده است.زیبایی نیز از مقوله هایی است که مورد توجه دین قرار گرفته است وملاک ومعیار زیبایی در دین نیز به خوبی تبیین شده است به گونه ای که نگاه ما را از توجه به ظواهر به عمق بواطن معطوف می دارد.از نظر اسلام هرچه که باعث تقرب به خداوند شود زیباست.آنچه شما مطرح فرمودید به هیچ وجه کلیت ندارد وهرگز به عنوان یک امر کلی صادق نمی باشد چرا که عکس این قضیه در مصادیق گوناگون، قابل مشاهده است.جمال وزیبایی دو گونه است جمال ظاهری که با چشم سرقابل رویت است وجمال باطنی که با چشم دل می توان درک نمود.اصولاً از نظر اسلام هر برتري اگر در كنارش ايمان، عقل و وجدان باشد ارزش پيدا ميكند.زیبایی نیز در کنار ایمان ارزشمند است.لازم است توجه کنیم که ملاک ارزش وبرتری در اسلام مسائل زودگذر وزیبایی ظاهری نیست.اگرچه به اين امور هم بي توجه نيست البته این اشتباه امروزه بین مردم جامعه ی ما نیز وجود دارد به گونه ای که صرفا به ظاهر توجه کرده وزیبایی بدون ایمان را بر ظاهری متوسط(از نظر زیبایی) اما با ایمان ترجیح می دهند.بنابراین ما باید با تغییر نگاه خود نسبت به این مسائل سعی کنیم تا ضد ارزش ها فراموش شده وارزش ها جایگاه واقعی خود رابیابند.توجه کنیم که زیبایی های ظاهری ماندگار نیستنددر حالی که زیبایی های نهاد و سیرت انسان، پایدار و بادوام است انسان فطرتا زیبایی خواه است وگرایش به زیبایی دارد اما از بین زیبایی ها،زیبایی باطن که با ایمان وعمل صالح تجلی می یابد بیشتر از زیبایی ظاهری ارامش می اورد وارامش حاصل از ان نیز با دوام تر می باشد.بنابراین شاید شما با توجه به ظاهر زیبای افراد به آرامشی تلقینی دست یابید که چه بسا کاذب نیز می باشد اما با دریافت زیبایی معنوی ودرک آن؛ لذت این نوع زیبایی بیشتر وماندگارتر خواهدبود چرا که با فطرت انسان موافق تر است.ودر این حالت است که دیگر توجهی به زیبایی ظاهری نمی کنید.اگر انسان از بصیرت برخوردار باشد زیبایی باطن را می بیند وآن را درک کرده واز آن لذت می برد.اما اگرکسی بصیرت لازم برای دیدن زیبایی باطنی را نداشته باشد به زیبایی های ظاهری بسنده می کند وازآنها لذت می برد..