جمع بندی تقويت انگيزه براي نماز شب

تب‌های اولیه

20 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
تقويت انگيزه براي نماز شب

به نام رب العالمين.
سلام. خدا قوت.
ببخشيد، يه سؤال دارم.
چه كار كنيم كه خدا توفيق خواندن نماز شب را به ما عنايت كنه؟ اصلا با چه انگيزه اي بايد نماز شب خواند؟ درسته كه درباره پاداشهايي كه به بنده ي نماز شب خوان داده ميشه چيزهايي ميدانيم، اما چه كار كنيم كه انگيزه مان قويتر بشه؟
با تشكر.
«يا حسين»

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد اویس

[=Georgia]با عرض سلام و ادب خدمت سرکار گرامی گدای اهل بیت و با تشکر از شما بابت سوال خوبی که مطرح نمودید.
در روایات اشارات فراوانی به فضائل نماز شب شده است که برخی از آنان عبارتند از: درخششی براي اهل آسمان همانند ستارگان، روشني دل استجابت سريع دعا، پذيرش توبه و پاك شدن از گناهان، كفاره گناهان، زيبايي صورت و شادابي چهره و نوراني شدن آن، سلامتي و تندرستي و رفع انواع بيماريهاي جسمي و روحي، از بين رفتن غم و اندوه و تقويت نور چشم، محبوب القلوب شدن بين مردم، افزايش عمر، جلب رزق و روزي فراوان و اداي قرض، زينت آخرت و نور مؤمن، كليد رفتن به بهشت و جواز عبور از پل صراط، همچون سايباني در روز قيامت و ...
همه اینها می تواند انگیزه فراوانی برای نماز شب خواندن و استمرار آن در فرد ایجاد کند اما از همه اینها مهمتر روایاتی است که دلالت بر مهر و محبت و رضایت الهی و مباهات خداوند به ملائکه نسبت به فرد نماز شب خوان می کند.
مثلا از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله روایت است که فرمود: اِذا قـامَ الْعَبْدُ مِنْ لَذيذِ مَضْـجَعِهِ وَالنُّعـاسُ فِى عَيْنَـيْهِ لِيُـرْضِىَ رَبَّـهُ جَلَّ وَ عَزَّبِصَـلاةِ لَيْلِهِ، بـاهَى اللّهُ بِهِ مَلائِـكَتَهُ، فَقـالَ: اَمـا تَرَوْنَ عَـبْدى هذا، قَدْ قـامَ مِنْ لَذيذِ مَضْـجَعِهِ اِلى صَـلاةٍ لَمْ اَفْـرُضْها عَـلَيْهِ اِشْـهَدُوا اَنِّى قَـدْ غَفَـرْتُ لَهُ.( بحار الانوار،ج 87، ص 156)
یعنی هنگامى كه انسان از بستر لذتبخش خود برخيزد در حالى كه چشمانش خواب آلوده است براى اينكه با نماز شبش پروردگار خود را خوشنود كند، خداوند در مقابل فرشتگانش به او مى نازد و مى فرمايد: آيا بنده مرا نمى بينيد كه از رختخواب گوارايش برخاسته براى نمازى كه من بر او واجب نكردم. گواه باشيد كه او را بخشودم.

به نام رب العالمين.
سلام. خدا قوت.
به خاطر نكات زيبايي كه فرموديد از شما سپاسگزارم.
اما مي گويند اگر ما در طول روز گناهي مرتكب شويم، خداوند توفيق نماز شب را به ما عنايت نميكند.
اگر اين حرف صحيح است خدا هيچگاه توفيق نماز شب را به ما نميدهد. چون ما كه معصوم نيستيم و در طول روز گناهان زيادي مرتكب مي شويم.
راستش به همين خاطر نا اميد شده ام،
من قبلا نماز شب مي خواندم. ولي مدتي است كه كاملا انگيزه ام را از دست داده ام. چون حس مي كنم خداي متعال دوست نداره صداي منو بشنوه. حس مي كنم نماز شب فقط مخصوص افراديست كه خدا دوستشان دارد.
اگه ميشه كمكم كنيد.
با تشكر.
« يا حسين »

[=Times New Roman]نظر من اینه که اگر خدا توفیق نماز شب رو بهت بده ، توقعش ازت بالا میره ، همونطور که کسی از یه سرهنگ انتظار نداره اشتباهاتی که یه سرباز انجام میده رو انجام بده ، به هر حال کسی که توفیق نماز شب پیدا میکنه ، خدا جایگاه خاصی رو واسش قائل میشه و نعمتهای خاص و ویژه ای رو بهش میده ، و از اون طرف اگر گناه بکنی تنبیهت سخت تر میشه ، و تاوان دادنتم سنگین تره ، اینها همش بخاطر دلسوزی و لطف و رحمت خداست که میخواد ما رشد کنیم..:Gol:

گداي اهل بيت;488244 نوشت:
اما مي گويند اگر ما در طول روز گناهي مرتكب شويم، خداوند توفيق نماز شب را به ما عنايت نميكند.
اگر اين حرف صحيح است خدا هيچگاه توفيق نماز شب را به ما نميدهد. چون ما كه معصوم نيستيم و در طول روز گناهان زيادي مرتكب مي شويم.
راستش به همين خاطر نا اميد شده ام،
من قبلا نماز شب مي خواندم. ولي مدتي است كه كاملا انگيزه ام را از دست داده ام. چون حس مي كنم خداي متعال دوست نداره صداي منو بشنوه. حس مي كنم نماز شب فقط مخصوص افراديست كه خدا دوستشان دارد.
اگه ميشه كمكم كنيد.

شما چیکار داری به این که کی چی گفته و میگه....
اگه قرار باشه کسی که گناه میکنه نتونه نماز شب بخونه که من اصلا نباید بتونم نصف شب از خواب بیدار شم.... چه برسه به اینکه نماز بخونم....
خواهر من شما گناه هم که میکنی با خودت نگو خدا دوست نداره صدامو بشنوه ....مثه من باش.... بچه پررو....پا میشم میگم من که اینقد بچه خوبی ام...اینقد حال میکنی با من پیش فرشته ها.... منی که الان برم نماز بخونم مثه ستاره میدرخشم براشون :Nishkhand:( هرچند حالت عادی ام میدرخشم :khandeh!:) بیا العفو میگم و این بارم ببخش مارو...:ok:

شما هم باس همینجوری کنه بشی.... از این فکرا هم نکنی.... اگه قرار بود خدا با گناه کردن نخواد مارو ببینه و صدامونو بشنوه که همه از دم باید سرمونو بزاریم بمیریم.... اگه اینجوری بود خدا نمیگفت توبه تا هر زمانی قبوله الا وقتی که جونتون به گلوگاه برسه .... حتی من شنیدم یه حدیثی از پیامبر هست که میگه اگه ماها هممون هم خوب بودیم و گناه نمیکردیم .... بازم خدا یه گروه گناهکاری رو می اورد تا ببخشه....

البته فقط شنیدم حدیثو.... این که کجا شنیدمم یادم نمیاد:Gig:

راستی من یه سوال داشتم از کارشناس محترم .... سوال که نه یه راهنمایی...

قبلا من نماز شب که میخوندم وقتی تو دعای دست استغفار میکردم هر یک کلمه ای که میگفتم از ته دل بود....احساس سبکی داشتم....دلم میخواست وقت داشتم و همینجوری تا صبح میگفتم....اونقد حواسم به کلماتی که میگفتم بود که همیشه تو دعای دستم گریه ام میگرفت....

اما الان چند وقت شده نمیدونم...حس قبلا رو ندارم.... یه جورایی دوست دارم نمازم زودتر تموم شه....یعنی نمازام به دلم نمیچسبه....
ذکرامو کمتر کردم...
همونایی رو هم که میگم شروع که میکنم فقط میشمارم تا کی تموم بشه....اگرچه یه کار واجب نیست... ولی مثه یه کار اجباری دارم انجام میدم...:Ghamgin:

چیکار میشه کرد از این حالت بیام بیرون:crying:

سلام
شش گوشه چقدر اسم کاربری تونو خلاقانه نوشتین
منم مثل شما بودم دیدیم اینجوری شدم
دیگه اصلا نخوندم
اینکه بشماری تا ببینی کی تموم میشه
فکر کنم اثرات خواب الودگیه بیشتر

sepid*;488285 نوشت:
فکر کنم اثرات خواب الودگیه بیشتر

سلام مجدد.
نه، ارتباطي به خواب آلودگي نداره.
من وقتي دانشگاه ميرفتم، شبهاي امتحان ساعت 12 ألي 1 مي خوابيدم، از اون طرف هم ساعت 8 امتحان داشتم. با اين حال براي نماز شب بيدار ميشدم و اتفاقا معدل اون ترم از همه ي ترمها بالاتر شد.

**** یه راهکار عملی برای نماز شب خوان شدن **** سلام
بزرگی برای این که نماز شب خون بشیم به دستورالعمل عمومی دادند که واقعاً محشره ، طول میکشه ولی جواب میده، می دونید که روح و جسم باید با هم موافق و همراه باشند تا انسان بتونه کاری رو انجام بده، مثلاً روحمون خیلی وقتا دوست داره بلند شیم نماز شب بخونیم حالا از جلسه ای اومدیم که فضایل نماز شب رو شنیدیم یا تو کتابی خوندیم یا .... خیلی از موارد رو هم رعایت کردیم مثلاً شب زودتر خوابیدیم و کم خوردیم و سعی کردیم گناه نکنیم و ..... نیت هم کردیم که بلند شیم و نماز شب بخونیم اما بلند نشدیم حتی اگه بیدار هم شده باشیم خواب آلود بودیم و از تو رختخواب درنیومدیم، بعد صبح میگیم ای بابا بازم که نشد!!
ما از جسمی که تا حالا شبا می خوابیده انتظار داریم یکدفعه ای نصف شب بلند شه ! خوب قبول کنید که براش سخته از خواب شیرین بگذره، چطوره که وقتی کسی میخواد مثلاً بره المپیک سالها تلاش می کنه و تمرین میکنه که بدنش اون آمادگی لازم رو داشته باشه، اینم همونه یعنی باید تمرین بیدار شدن از خواب در نیمه شب رو انجام بدیم .
ببینید میگم تمرینا، اصل تمرین آروم آرومه، یعنی باید کم کم انجام بدیم تا بعد که کمی آماده شدیم بیشترش کنیم، اینو گفتم که نگید چقدر طول میکشه ما میخواییم یه شبه نماز شب خون بشیم، خیلی ها اینو میگن ولی بپرسید ببینید چند نفرشون موفق شدن که از وقتی تصمیم به نماز شب خواندن گرفتن دیگه هر شب بلند شن و نماز بخونن، یه شبه نمیشه باید تمرین کرد

بسم الله الرحمن الرحیم

توصیه آن مرد خدا اینه:
1- یک صده یعنی صد شب وقتی میخواهیم بخوابیم حالا هر کسی هر ساعتی که میخوابه ده- یازده ... ، دو رکعت نماز به نیت نماز شب بخونیم بعد بخوابیم، همین، منتها به شرطی که هر شب بخونیما، اگه یه شب به هر دلیلی نخونیدیم دوباره صده رو از اول شروع کنیم که این نفس فریبکار بفهمه که نباید توش وقفه بندازه، یکبار که این کار رو کردیم اون نفس اماره که همش ما رو وسوسه میکنه که بابا ولش کن، تنبیه میشه، همیشه و همه جا باید حواسمون به این نفس ملعون باشه.
2- بعد از این که صد شب موفق به انجام این کار شدیم، حالا در ادامه یه صده باید علاوه بر آن دو رکعتی که شب موقع خوابیدن میخوندیم، دو رکعت هم قبل از اذان صبح بخونیم، یعنی تو صد روز دوم دو رکعت قبل خواب به نیت نماز شب و دو رکعت قبل اذان صبح به نیت نماز شب. هر شبا.
3- بعد این دویست شب، تو صد شب بعدی، اون دو رکعت قبل از خواب رو باز هر شب میخونیم و قبل از اذان صبح دو تا دو رکعتی می خونیم ، یعنی شد شبی شش رکعت، هر شبا.
4- بعد این سیصد شب، تو صد شب بعدی، اون دو رکعت قبل از خواب رو باز هر شب میخونیم و قبل از اذان صبح سه تا دو رکعتی می خونیم ، یعنی شد شبی هشت رکعت، هر شبا.
5- بعد این چهارصد شب، تو صد شب بعدی، اون دو رکعت قبل از خواب رو باز هر شب میخونیم و قبل از اذان صبح چهار تا دو رکعتی می خونیم ، یعنی شد شبی ده رکعت، هر شبا.
6- بعد این پانصد شب، تو صد شب بعدی، اون دو رکعت قبل از خواب رو باز هر شب میخونیم و قبل از اذان صبح چهار تا دو رکعتی می خونیم ، یه دو رکعت هم به نیت شفع میخونیم، یعنی شد شبی دوازده رکعت، هر شبا.
7-بعد این ششصد شب، تو صد شب بعدی، اون دو رکعت قبل از خواب رو باز هر شب میخونیم و قبل از اذان صبح چهار تا دو رکعتی می خونیم ، یه دو رکعت هم به نیت شفع میخونیم، یک تک رکعت هم به نیت نمازوتر میخونیم، یعنی شد نماز شب، هر شبا.
8- از این به بعد هم به حول و قوه الهی نماز رو ادامه میدهیم، یادتون باشه اون دو رکعت قبل از خواب رو همیشه بخونید تا آخر عمر ، ایشون فرمودند بعد از این که نماز شب خون شدید، اون دو رکعت قبل از خواب را تا آخر عمر به نیت شکر که توفیق نماز شب خواندن رو به شما دادند، بخونید.

کسانی هستند که چند بار صده شون خراب شده ولی باز ادامه میدن، این راهکاری است که میتونه به ما کمک کنه به شرطی که بقیه مسائل رو هم مراعات کنیم و نذاریم هیچ کدوم از روح و جسممون آلوده و ضعیف بشن که این توفیق رو از دست بدیم.
امیدوارم خدا به هممون نیروی و اراده چنین کار بزرگی رو تو زندگیمون بده. این جور راه حل ها برای امثال منه که تا حالا خیلی مراقبه نکردن و باید سختی زیادی بکشن تا تنشون از تنبلی دربیاد. اونایی که نماز شب خون هستند که نیازی به این کارها ندارند خوش به حالشون. ما رو هم دعا کنید.

ببخشید که پست طولانی شد

این جوری 2سال طول میکشه
اون وقت فقط در مورد اقایون جواب میده
چون خانم ها که نمیتونن 100شب پشت سر هم نماز بخونن
عذر شرعی واین حرفها...:mohandes:

گداي اهل بيت;488299 نوشت:
سلام مجدد.
نه، ارتباطي به خواب آلودگي نداره.
من وقتي دانشگاه ميرفتم، شبهاي امتحان ساعت 12 ألي 1 مي خوابيدم، از اون طرف هم ساعت 8 امتحان داشتم. با اين حال براي نماز شب بيدار ميشدم و اتفاقا معدل اون ترم از همه ي ترمها بالاتر شد.

اما در مورد من بیشتر خواب الودگی بوده تا بی انگیزگی ویا هماهنگ نبودن روح وجسم

حقیقت اینه که من به این نتیجه رسیدم که خداوند دنبال بهانه بوده تا آدمها رو به بهشت ببره و خیر دنیا و آخرت رو نصیبشون کنه و برای همین نمازی رو قرار داده به نام نماز شب ...
فکر میکنید شوخی میکنم؟ خودتون قضاوت کنید:
* آخه چه عبادتیه که حتی خوابیدن با نیتش صدقه محسوب میشه؟
«کسی که به نیّت بیدار شدن برای نماز شب بخوابد خواب او نوعی صدقه بشمار می‌آید و خداوند متعال برای او پاداش نماز شب را مقرّر می‌دارد»!
* یا حتی این که آدم موقع انجامش از شدت خواب آلودگی تلو تلو میخوره هم ثواب داره:
«امام صادق (ع) : گاهى بنده خدا آخر شب بیدار مى‌شود، درحالیکه از کسالت خواب به چپ و راست خم مى‌شود و یا سرش را خم کرده و چانه‌اش را به سینه مى‌چسباند، پس در این هنگام، خداى تعالى امر مى‌کند، تا درهاى آسمان باز مى‌شود، سپس به فرشتگان مى‌فرماید: به بنده من نگاه کنید، با آن که نماز شب را بر او واجب ننموده‌ام، ولى به سبب تقرب به من، خود را به چه زحمتى وادار نموده است و یکى از این سه خواسته را از من مى‌خواهد: یا گناه او را بیامرزم و یا تجدید توبه نموده با من رابطه برقرار کند و یا آن که روزى بیشترى مى‌خواهد اى فرشتگان! شما شاهد باشید هر سه مورد را به او بخشیدم.»
* و این که از بس پاداشش بزرگه اصلاً به بیان نمیاد. برای همین در قران از اون پاداش با عبارت «قُرّهَ عَین» یاد شده. یعنی چیزی که با دیدنش از شادی چشمها برق میزنه و به زبون بر و بچز، آدم کف میکنه!
«امام صادق (ع) :هیچ عمل نیكى نیست مگر اینكه ثواب روشنى در قرآن براى آن بیان شده، مگر نماز شب كه خداوند بزرگ، ثواب آن را روشن نساخته به خاطر عظمت و اهمیت آن؛ لذا فرموده است: هیچكس نمى‏داند چه ثوابهایى كه مایه روشنایى چشمان است براى کسانی که نماز شب میخوانند، نهفته شده است»
و یک عالمه ثواب دیگه ...
حالا اییییییینهمه ثواب در قبال چیه: فقط 3 یا نهایتاً 11 رکعت نماز، که اون هم هزار جور بونس و تخفیف شامل حالش میشه. خودتون ببینید:
*** زمان نماز:
زمان خوندن نماز شب از نیمه شب شرعی (یعنی 11 ساعت و ربع بعد از اذان ظهر) شروع میشه و تا اذان صبح ادامه داره. الان که ساعتها رو جلو کشیدن حدوداً از ساعت 12 و نیم شب به بعد میشه این نماز رو خوند. اما برعکس نمازهای واجب که هرچی اول وقت تر خونده بشن، فضلیتشون بیشتره، نماز شب هرچی آخر وقت تر خونده بشه، فضیلت بیشتری داره. یعنی هرچی به اذان صبح نزدیکتر میشیم، فضیلت این نماز به صورت تصاعدی بالا میره.
اما خوندن این نماز اینقدر ارزشمنده که خداوند همه جوره کار رو راحت کرده تا هیچکس بهانه ای برای نخوندنش نداشته باشه. مثلاً:
* مسافر و کسى که براى او سخت است نافله شب را بعد از نصف شب بخواند، مى‏تواند آن را در اول شب بخواند.
* جوانی که می‌ترسد خواب بماند و نماز شب از او فوت شود می‌تواند نماز شب را پیش از نیمه شب شرعی بخواند.
* کسانی که برای خواندن نماز شب بعد از نیمه شب عذری دارند، مانند افراد پیر و یا کسی که از سرد شدن هوا می‌ترسد و ... می‌توانند نماز شب را قبل از نیمه شب بخوانند.
و ...
ماحصل کلام اینکه درسته وقت این نماز از نیمه شب تا اذان صبحه، ولی خوندنش از زمانش مهمتره. یعنی اگه میدونین که اگه صبر کنید تا وقتش داخل بشه، خود نماز از دستتون میره، معطل نکنید و در آخر شب ترین وقت ممکن بخونیدش. حتی اگه هنوز نیمه شب نشده باشه.
*** خود نماز:
نماز شب کلاً یازده رکعته. یعنی 4 تا نماز 2 رکعتی (2 رکعتها دقیقا مثل نماز صبح هستند، بدون هیچ سوره یا ذکر خاصی) با نیت نماز نافله ی شب + یک نماز دو رکعتی دیگه (باز هم دقیقا مثل نماز صبح)، به نام نماز شفع + یک نماز یک رکعتی به نام نماز وتر.
تموم شد ... به همین سادگی، و به همین خوشمزگی!
اما خوشمزه تر اینه که میشه بدون هیچ عذر و بهانه ای به جای این 11 رکعت، فقط همون 2 رکعت نماز شفع و یک رکعت نماز وتر رو خوند ... بله درست شنیدید: میشه با 3 رکعت، ثواب کل نماز رو برد ...!
تازه اگه وقت کم باشه و چند دقیقه بیشتر به اذان صبح نمونده باشه، میشه فقط نماز وتر رو خوند (یعنی فقط یک رکعت) و این به عنوان نماز کامل پذیرفته میشه!
*** پس اصل ماجرا همین 11 رکعته ... یا حتی اگه دلتون خواست 3 رکعت ... اما حالا اگه بخواین به قول معروف پلوی زعفرون دار داشته باشین، مستحباتی هست که میتونین انجام بدین و حالش رو ببرین! و یک عالمه ذکرها و مستحباتی که با یه سرچ کوچولو میتونین پیداشون کنید...
این توضیح مهمه که تمام اعمال بجز اصل اون 11 رکعت، حتی قنوت نماز وتر مستحبن و اگه دوست داشتید میتونید نخونید. یا یه قنوت ساده بگین و حتی به زبون فارسی دعا کنید! این رو گفتم که یهو با دیدن اعمال مستحبی هول برتون نداره!
اما خود من چون به غایت تنبلم و میترسم همین پلوی ساده (یعنی همین 11 رکعت) هم از دستم دربره، فعلاً دور و بر مستحبات نمی گردم. و در نتیجه نماز شبم نهایتاً یک ربع طول میکشه. و بعدش دوباره میرم میخوابم. (اعتراف میکنم که یکی دو بار که شیطون داشت گولم میزد و میگفت: «اوووووووه! با اینهمه خستگی چطوری میخوای 11 رکعت نماز بخونی!»، به همون 3 رکعت اکتفا کرده ام!، اما اصلاً ناراحت نیستم.)
در مستحباب اون چیزی که مهمه نشاط هست ... یعنی اگه یک رکعت بخونی، ولی با نشاط و شادابی، بهتره از 10 رکعت با کسالت و از روی اکراه. وقتی خدا خودش اینقدر مهربونه که گفته عیبی نداره، هر وقت برات سخت بود، یا اصلاً هر وقت دلت خواست میتونی به جای 11 رکعت، 3 رکعت بخونی و من همون ثواب رو بهت میدم، من چرا بیخود مته به خشخاش بذارم؟ ... میگن شاه میبخشه، ولی وزیر نمی بخشه، حکایت اینجور وقتهاست!
*** تازه این نماز جزو نمازهای مستحبیه و مشمول تمام قوانین اون نمازها میشه، یعنی:
* میشه اون رو در حالی که رو به قبله نیستیم، یا درحال حرکت هستیم هم بخونیم ... یا حتی درحال دراز کشیدن (در این باره از دفتر مرجعتون سوال کنید تا دقیقاً براتون شرح بدن...)
* میتونیم دیگه سوره رو نخونیم و به حمد کافی اکتفا کنیم.
* برخلاف نمازهای واجب، در نماز مستحبی اگه در تعداد رکعتها شک کردیم میتونیم هر طوری راحتتریم تصمیم بگیریم. یا مثلاً اگه اعمال رو کم و زیاد انجام دادیم نمازمون باطل نمیشه.
*** فکر کردین تموم شد؟ نخیر! یه سورپرایز دیگه هم هست:
حالا اگه با تمام این حرفها خواب موندیم، یا به هر علتی نتونستیم شب نماز شب رو بخونیم، میشه توی روز قضاش رو بخونیم. اونوقت نه تنها خدا ناراحت نمیشه، بلکه تازه بنده ی نورچشمی هم میشیم. به این روایتها توجه کنید:
* «از امام صادق (ع) روایت است که شخصی به آن حضرت عرض کرد: فدایت شوم چه بسا اتفاق می‌افتد که یک، دو، یا سه ماه نماز شب از من فوت می‌شود و من آن را در روز قضا می‌کنم. آیا این کار جایز است؟ فرمودند: به خدا قسم این کار مایه روشنی چشم تو است. و این جمله را سه بار تکرار کرد.»
* «رسول خدا (ص) فرمودند: خدای تعالی به بنده‌ای که قضای نماز شب را بجای می‌آورد مباهات می‌کند و می‌فرماید: ای فرشتگان، این بنده چیزی را که به او واجب نکرده‌ام قضا می‌کند. گواه باشید که من او را آمرزیدم.»
و اینکه قضاى نماز شب بر تقدیم آن (یعنى پیش از نیمه شب خواندن) رجحان دارد. یعنی اگه میدونیم شب خواب میمونیم، لازم نیست قبل از نیمه شب نماز رو بخونیم، بلکه بهتره صبر کنیم فرداش قضاش رو بخونیم. جالبه نه؟
* حالا جالبتر اینه که این وسط برای اونهایی که مشتری دائم باشن یه تخفیفهایی هم هست! مثلاً حاج آقا فاطمی نیا میگن:
«دانشجویی که فردا امتحان دارد و وقت نمی کند، یا زنی که کارهای خانه را انجام داده، شب خسته است و نمی‌تواند برای نماز شب بلند شود، اگر فرزندش از خواب بیدار شد و خواست شیر بخورد، یا باد دری را باز کرد، یا به هر صورتی که نیمه شب بیدار شد،‌ ذکر «یا اکرم الاکرمین» را بگوید و دوباره بخوابد،و مطمئن باشد که ثواب نماز شب را خواهد برد.»
***
یکی از اسامی روز قیامت یوم الحسرت هست ...
یعنی در اون روز آدمها کلی حسرت میخورن که چقدر آسون میشده بهشتی بشن و نشدن. وقتی داشتم درباره نماز شب تحقیق میکردم تمام مدت این موضوع در سرم دور میزد که چرا من تا الان نفهمیده بودم که نماز شب خوندن چقدر راحته و چقدر خدا برامون تسهیلات ایجاد کرده که یه وقت این فیض عظیم رو از دست ندیم. چرا همه فکر میکنن نماز شب خوندن یه چیزیه تو مایه های کوه کندن!
در واقع داشتم فکر میکردم با اینهمه مهربونی خدا، آدم باید چقدر در بد بودن مهارت داشته باشه که از اینهمه همراهی ها و گذشتها و آسان گیری های خدا بی نصیب بمونه و نتونه درست و زیبا زندگی کنه و عاقبت کارش به جهنم ختم بشه!

چقدر طولانی بود اعتراف میکنم
حسش نبود تا ته بخونم
کاش خلاصه تر مینوشتی

sepid*;489973 نوشت:
چقدر طولانی بود اعتراف میکنم
حسش نبود تا ته بخونم
کاش خلاصه تر مینوشتی

شما شروع کنین به خوندن، خودش حسش میاد که تا تهِ تهش بخونین..
انقدر مطالب جذابه که آدم دلش نمیاد حتی یه کوچولو ازش رو حذف کنه...
اگه تا آخرش بخونید بهتون قول میدم ضرر نمی کنید
حیفه که وقتمونو صرف کارهای بیهوده و فیلم دیدن و تو نت چرخیدن و خوابیدن و حرفهای غیرضروری زدن و... میکنیم ولی حاضر نیستیم پنج دقیقه بذاریم تا در مورد کاری که خدا سفارش فرموده و ما رو به خدا نزدیک میکنه و احادیث معصومین بخونیم ( در درجه ی اول با خودم بودم چون خودمم خیلی وقتا اینجوری میشم)

همه در درجه اول خودشونو میگن
اما در واقع به در میگن تا دیوار بشنوه
خدارو شکر که ما وقتمون انقدر پره فرصت دین فیلم وعکس وسایرخزعبلات رو نداریم:ok:
ممنون از پست مفیدتون
حتما میخونمش

[="Georgia"][="Blue"]

گداي اهل بيت;488244 نوشت:
به نام رب العالمين.
سلام. خدا قوت.
به خاطر نكات زيبايي كه فرموديد از شما سپاسگزارم.
اما مي گويند اگر ما در طول روز گناهي مرتكب شويم، خداوند توفيق نماز شب را به ما عنايت نميكند.
اگر اين حرف صحيح است خدا هيچگاه توفيق نماز شب را به ما نميدهد. چون ما كه معصوم نيستيم و در طول روز گناهان زيادي مرتكب مي شويم.
راستش به همين خاطر نا اميد شده ام،
من قبلا نماز شب مي خواندم. ولي مدتي است كه كاملا انگيزه ام را از دست داده ام. چون حس مي كنم خداي متعال دوست نداره صداي منو بشنوه. حس مي كنم نماز شب فقط مخصوص افراديست كه خدا دوستشان دارد.
اگه ميشه كمكم كنيد.
با تشكر.
« يا حسين »

با عرض سلام خدمت سرکار خانم گدای اهل بیت
در پاسخ به سوال شما چند نکته قابل ذکر است:
اول این که درست است که ما معصوم نیستیم اما این بدان معنا نیست که در روز گناهان زیادی را مرتکب می شویم بلکه با کمی حضور و مراقبت بیشتر می توان از انجام گناهان کاست و منزلتی در پیشگاه الهی فراهم کرد.
دوم این که درست است که ممکن است ما در طول روز گناهانی را مرتکب شویم اما همه اینها به معنای سلب توفیق نماز شب خواندن نیست زیرا چه بسا از انجام گناهانمان اظهار ندامت و پشیمانی نموده و در پیشگاه الهی توبه نماییم. یکی از اسرار جعل توبه برای بندگان از ناحیه پروردگار همین است که تمامی راه ها برای بنده مذنب برای رجوع دوباره به پروردگارش بسته نباشد.
سوم اینکه با مشاهده انبوه آیات و روایاتی که در باب پذیرش توبه بندگان نادم از گناهان وارد شده است جایی برای نا امیدی و بی انگیزگی برای عبادات باقی نمی ماند. خداوند در قرآن کریم می فرماید:يا عبادي الذين أسرفوا علي أنفسهم لا تقنطوا من رحمة الله إنّ الله يغفر الذنوب جميعاً(سوره زمر، آيه 53) یعنی بگو اي بندگان من كه بر خود اسراف و ستم كرده ايد ! از رحمت خداوند نو ميد نشويد كه خدا همه گناهان را مي آمرزد.
[/]

[="Georgia"][="Blue"]

SH!SH-GoOoSHe*;488283 نوشت:
راستی من یه سوال داشتم از کارشناس محترم .... سوال که نه یه راهنمایی...

قبلا من نماز شب که میخوندم وقتی تو دعای دست استغفار میکردم هر یک کلمه ای که میگفتم از ته دل بود....احساس سبکی داشتم....دلم میخواست وقت داشتم و همینجوری تا صبح میگفتم....اونقد حواسم به کلماتی که میگفتم بود که همیشه تو دعای دستم گریه ام میگرفت....

اما الان چند وقت شده نمیدونم...حس قبلا رو ندارم.... یه جورایی دوست دارم نمازم زودتر تموم شه....یعنی نمازام به دلم نمیچسبه....
ذکرامو کمتر کردم...
همونایی رو هم که میگم شروع که میکنم فقط میشمارم تا کی تموم بشه....اگرچه یه کار واجب نیست... ولی مثه یه کار اجباری دارم انجام میدم...

چیکار میشه کرد از این حالت بیام بیرون


با عرض سلام و ادب خدمت سرکار گرامی SH!SH-GoOoSHe
این حالتی که شما فرمودید میتواند معلول عوامل گوناگونی باشد که برخی از مهمترین آنها عبارتند از:
1- انجام گناهان صغیره یا کبیره در طی روز: نافرماني از اوامر و نواهي پروردگار، با سلب توفيق از عبادت و نیز بی حالی در شب زنده داری پيوند ناگسستني دارد. مهم‌ترين اثر گناه، محروم‌ شدن از منبع فيض و کمال مطلق است. همان‌گونه که نور و ظلمت در يک‌جا جمع نمي‌شوند، ارتکاب گناه و لذت از شب‌زنده‌داري با يکديگر سازگار نيستند. در روايت آمده است که شخصي نزد اميرمؤمنان عليه السلام آمد و عرض کرد: «من از نماز شب محروم مي‌شوم و توفيق آن را پيدا نمي‌کنم». امام عليه السلام فرمود: «قَدْ قَيَّدَتْکَ ذُنُوبُکَ» (1) یعنی گناهانت تو را از نماز شب محروم کرده است.
لازم به ذکر است گناه و معصيتي که باعث سلب توفیق نماز شب یا بی حالی در هنگام شب زنده داری است، لزوماً گناه کبيره يا نخواندن نماز يا ترک واجبات و انجام محرمات نيست بلکه گناهي که باعث اين محروميت مي‌شود، مفهوم عامي دارد و همه گناهان کبيره و صغيره‌، حتي برخي مکروهات، ترک اولي و رفتار ناشايست را نيز شامل مي‌شود. با توجه به درجه معرفت، موقعيت افراد و موضوع گناه، درجه مانع بودن آن متفاوت است؛ به‌ويژه افرادي که با مردم در ارتباط‌اند ممکن است يک نگاه تحقيرآميز به بنده‌اي از بندگان خدا، موجب محروم شدن از شب‌زنده‌داري شود.
2- دیر خوابیدن در شبها:شب‌نشيني‌هاي طولاني و بي‌حاصل‌، سرگرم شدن به برخي برنامه‌هاي لغو و بيهوده یکی دیگر از عوامل عدم بهره برداری از سحر است.
3- با شکم بسیار پر به رختخواب رفتن و خوابیدن
4- اشتغالات زیاد در طی شبانه روز
5- عدم برنامه ریزی برای افزایش علم و معرفت و خودسازی و خودشناسی
6- خود بینی و عجب: یکی از عوامل اصلی بی توفیقی در انجام صحیح عبادات و لذت بردن از آنها، خود بینی و عجب است.در حديث قدسي آمده است:اِنَّ مِنْ عِبادِيَ المُؤْمِنين لَمَنْ يَساَلنُي الشَّيءَ مِنْ طاعَتِي فَأَصْرِفُهُ عَنْه مَخافَةَ الاِعْجابِ(2) یعنی برخي از بندگان مؤمنم کساني‌اند که از من چيزي از عباداتم را طلب مي‌کنند، اما من توفيق عبادت را به او نمي‌دهم به سبب ترس از خود‌بيني و عجب.
7- لقمه حرام: در روایات زیاید به تاثیرات نامطلوب لقمه حرام بر جان و روان انسان اشاره شده است و و یکی از دلایل عدم تاثیر نصایح و فرمایشات امام حسین علیه السلام پیش از ظهر عاشورا در صحرای كربلا همین لقمه های حرام بود چنانچه حضرتش در همان روز تصریح نمود فَقَدْ مُلِئَتْ بُطُونُكُمْ مِنَ الْحَرَامِ(3) چون شكم‌های شما از حرام پرشده است ، حرف‌های من در شما اثر نمی گذارد.

پینوشتها:
1-ميزان الحکمة، ج5، ص421
2-بحارالانوار، ج69، ص322
3-بحار الانوار ، ج 45 ، ص 8
[/]

سؤال:
بهترین انگیزه برای خواندن نماز شب چیست؟ اگر گناه در روز، موجب خواب ماندن از نماز شب می شود، پس غیرمعصوم، هیچ وقت برای نماز شب بیدار نخواهد شد.

پاسخ:
در روایات اشارات فراوانی به فضائل نماز شب شده است که برخی از آنان عبارتند از: درخششی براي اهل آسمان همانند ستارگان، روشني دل استجابت سريع دعا، پذيرش توبه و پاك شدن از گناهان، كفاره گناهان، زيبايي صورت و شادابي چهره و نوراني شدن آن، سلامتي و تندرستي و رفع انواع بيماريهاي جسمي و روحي، از بين رفتن غم و اندوه و تقويت نور چشم، محبوب القلوب شدن بين مردم، افزايش عمر، جلب رزق و روزي فراوان و اداي قرض، زينت آخرت و نور مؤمن، كليد رفتن به بهشت و جواز عبور از پل صراط، همچون سايباني در روز قيامت و ...
همه اینها می تواند انگیزه فراوانی برای نماز شب خواندن و استمرار آن در فرد ایجاد کند اما از همه اینها مهمتر روایاتی است که دلالت بر مهر و محبت و رضایت الهی و مباهات خداوند به ملائکه نسبت به فرد نماز شب خوان می کند.
به عنوان نمونه، از پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله) روایت است که فرمود:
«اِذا قـامَ الْعَبْدُ مِنْ لَذيذِ مَضْـجَعِهِ وَالنُّعـاسُ فِى عَيْنَـيْهِ لِيُـرْضِىَ رَبَّـهُ جَلَّ وَ عَزَّبِصَـلاةِ لَيْلِهِ، بـاهَى اللّهُ بِهِ مَلائِـكَتَهُ، فَقـالَ: اَمـا تَرَوْنَ عَـبْدى هذا، قَدْ قـامَ مِنْ لَذيذِ مَضْـجَعِهِ اِلى صَـلاةٍ لَمْ اَفْـرُضْها عَـلَيْهِ اِشْـهَدُوا اَنِّى قَـدْ غَفَـرْتُ لَهُ» (1)
یعنی هنگامى كه انسان از بستر لذتبخش خود برخيزد در حالى كه چشمانش خواب آلوده است براى اينكه با نماز شبش پروردگار خود را خوشنود كند، خداوند در مقابل فرشتگانش به او مى نازد و مى فرمايد: آيا بنده مرا نمى بينيد كه از رختخواب گوارايش برخاسته براى نمازى كه من بر او واجب نكردم. گواه باشيد كه او را بخشودم.


گناه در روز، موجب بیدار نشدن در شب برای نماز شب می شود
اول این که درست است که ما معصوم نیستیم اما این بدان معنا نیست که در روز گناهان زیادی را مرتکب می شویم؛ بلکه با کمی حضور و مراقبت بیشتر می توان از انجام گناهان کاست و منزلتی در پیشگاه الهی فراهم کرد.
دوم این که درست است که ممکن است ما در طول روز گناهانی را مرتکب شویم اما همه اینها به معنای سلب توفیق نماز شب خواندن نیست؛ زیرا چه بسا از انجام گناهانمان اظهار ندامت و پشیمانی نموده و در پیشگاه الهی توبه نماییم. یکی از اسرار جعل توبه برای بندگان از ناحیه پروردگار همین است که تمامی راه ها برای بنده مذنب برای رجوع دوباره به پروردگارش بسته نباشد.
سوم اینکه با مشاهده انبوه آیات و روایاتی که در باب پذیرش توبه بندگان نادم از گناهان وارد شده است، جایی برای ناامیدی و بی انگیزگی برای عبادات باقی نمی ماند. خداوند در آیه
«يا عبادي الذين أسرفوا علي أنفسهم لا تقنطوا من رحمة الله إنّ الله يغفر الذنوب جميعاً» (2) می فرماید: بگو اي بندگان من كه بر خود اسراف و ستم كرده ايد! از رحمت خداوند نوميد نشويد كه خدا همه گناهان را مي آمرزد.

در پاسخ به سوال شما چند نکته قابل ذکر است:
اول این که درست است که ما معصوم نیستیم اما این بدان معنا نیست که در روز گناهان زیادی را مرتکب می شویم بلکه با کمی حضور و مراقبت بیشتر می توان از انجام گناهان کاست و منزلتی در پیشگاه الهی فراهم کرد.
دوم این که درست است که ممکن است ما در طول روز گناهانی را مرتکب شویم اما همه اینها به معنای سلب توفیق نماز شب خواندن نیست زیرا چه بسا از انجام گناهانمان اظهار ندامت و پشیمانی نموده و در پیشگاه الهی توبه نماییم. یکی از اسرار جعل توبه برای بندگان از ناحیه پروردگار همین است که تمامی راه ها برای بنده مذنب برای رجوع دوباره به پروردگارش بسته نباشد.
سوم اینکه با مشاهده انبوه آیات و روایاتی که در باب پذیرش توبه بندگان نادم از گناهان وارد شده است جایی برای نا امیدی و بی انگیزگی برای عبادات باقی نمی ماند. خداوند در قرآن کریم می فرماید:يا عبادي الذين أسرفوا علي أنفسهم لا تقنطوا من رحمة الله إنّ الله يغفر الذنوب جميعاً(3) یعنی بگو اي بندگان من كه بر خود اسراف و ستم كرده ايد ! از رحمت خداوند نو ميد نشويد كه خدا همه گناهان را مي آمرزد.

منابع و مآخذ:
1. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 87، ص 156.
2. زمر: 39/ 53.
3- سوره زمر، آيه 53

سوال:
مدتی است که حال خوشی در نماز شب ندارم و دوست دارم زودتر نمازم به اتمام رسد لطفا دلیل این حال مرا بیان نمایید.

پاسخ:
این حالت میتواند معلول عوامل گوناگونی باشد که برخی از مهمترین آنها عبارتند از:
1- انجام گناهان صغیره یا کبیره در طی روز: نافرماني از اوامر و نواهي پروردگار، با سلب توفيق از عبادت و نیز بی حالی در شب زنده داری پيوند ناگسستني دارد. مهم‌ترين اثر گناه، محروم‌ شدن از منبع فيض و کمال مطلق است. همان‌گونه که نور و ظلمت در يک‌جا جمع نمي‌شوند، ارتکاب گناه و لذت از شب‌زنده‌داري با يکديگر سازگار نيستند. در روايت آمده است که شخصي نزد اميرمؤمنان عليه السلام آمد و عرض کرد: «من از نماز شب محروم مي‌شوم و توفيق آن را پيدا نمي‌کنم». امام عليه السلام فرمود : قَدْ قَيَّدَتْکَ ذُنُوبُکَ (2) یعنی گناهانت تو را از نماز شب محروم کرده است.

لازم به ذکر است گناه و معصيتي که باعث سلب توفیق نماز شب یا بی حالی در هنگام شب زنده داری است، لزوماً گناه کبيره يا نخواندن نماز يا ترک واجبات و انجام محرمات نيست بلکه گناهي که باعث اين محروميت مي‌شود، مفهوم عامي دارد و همه گناهان کبيره و صغيره‌، حتي برخي مکروهات، ترک اولي و رفتار ناشايست را نيز شامل مي‌شود. با توجه به درجه معرفت، موقعيت افراد و موضوع گناه، درجه مانع بودن آن متفاوت است؛ به‌ويژه افرادي که با مردم در ارتباط‌اند ممکن است يک نگاه تحقيرآميز به بنده‌اي از بندگان خدا، موجب محروم شدن از شب‌زنده‌داري شود.

2- دیر خوابیدن در شبها:شب‌نشيني‌هاي طولاني و بي‌حاصل‌، سرگرم شدن به برخي برنامه‌هاي لغو و بيهوده یکی دیگر از عوامل عدم بهره برداری از سحر است.
3- با شکم بسیار پر به رختخواب رفتن و خوابیدن
4- اشتغالات زیاد در طی شبانه روز
5 -عدم برنامه ریزی برای افزایش علم و معرفت و خودسازی و خودشناسی
6- خود بینی و عجب: یکی از عوامل اصلی بی توفیقی در انجام صحیح عبادات و لذت بردن از آنها، خود بینی و عجب است.در حديث قدسي آمده است:اِنَّ مِنْ عِبادِيَ المُؤْمِنين لَمَنْ يَساَلنُي الشَّيءَ مِنْ طاعَتِي فَأَصْرِفُهُ عَنْه مَخافَةَ الاِعْجابِ(3) یعنی برخي از بندگان مؤمنم کساني‌اند که از من چيزي از عباداتم را طلب مي‌کنند، اما من توفيق عبادت را به او نمي‌دهم به سبب ترس از خود‌بيني و عجب.

7- لقمه حرام: در روایات زیاید به تاثیرات نامطلوب لقمه حرام بر جان و روان انسان اشاره شده است و و یکی از دلایل عدم تاثیر نصایح و فرمایشات امام حسین علیه السلام پیش از ظهر عاشورا در صحرای كربلا همین لقمه های حرام بود چنانچه حضرتش در همان روز تصریح نمود فَقَدْ مُلِئَتْ بُطُونُكُمْ مِنَ الْحَرَامِ(4) چون شكم‌های شما از حرام پرشده است ، حرف‌های من در شما اثر نمی گذارد.

پینوشتها:
2- ميزان الحکمة، ج5، ص421
3- بحارالانوار، ج69، ص322
4- بحار الانوار ، ج 45 ، ص 8

موضوع قفل شده است