درخواست منبع حدیث

تب‌های اولیه

60 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
درخواست منبع حدیث

با سلام
منبع این دو حدیث رو اگه میشه برام بگید؟

1. امام باقر(ع) ذیل این آیه،(”یا بَنی‏ آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنا عَلَیْکُمْ لِباساً یُواری سَوْآتِکُمْ وَ ریشاً وَ لِباسُ التَّقْوى‏ ذلِکَ خَیْر”/ ای فرزندان آدم! ما برای شما لباسی در نظر گرفتیم تا زشتی هایتان را پوشانده و زینتی برایتان باشد. با این وجود، لباس پرهیزگاری ارزشمندتر از لباس ظاهریتان است.) لباس تقوی را به عفت تفسیر کرده و در بیان اهمیت آن می فرماید: فرد عفیف، حتی اگر برهنه نیز بماند، عفت خود را حفظ خواهد کرد، اما فردی که پاکدامن نیست، حتی اگر لباس ظاهری، تمام بدن او را بپوشاند، همانند برهنگان رفتار خواهد کرد.
2. امام صادق(ع) نیز، آیه فوق را چنین تبیین فرموده است: زینتی ترین لباس برای فرد با ایمان، لباس تقوای الاهی بوده و با برکت ترین لباس، لباس ایمان است…اما این لباس مادی (نیز گرچه به پای آنها نمی رسد، اما آن هم) نعمتی از جانب خداوند است تا به وسیله آن، زشتی های انسان پوشانده شود، نعمتی که از میان جانداران گوناگون، تنها انسان از آن بهره مند شده است. افراد با ایمان، لباس ظاهری را نیز وسیله ای برای پیشبرد مقاصد معنوی خود در نظر می گیرند. بر این اساس، بهترین لباس، لباسی است که تو را از خدا دور نسازد، بلکه به یاد، شکر و پیروی از او نزدیکت کند. لباست نباید به گونه ای باشد که تو را به خودپسندی، ریاکاری، خودنمایی، فخرفروشی و خود برتر بینی وادارد که تمام اینها از آفتهای دین و موجب سنگدلی انسان می شود. پس هنگامی که لباست را پوشیدی، به یاد پروردگار باش که گناهانت را در پوشش رحمت خود مخفی کرده و ...

با نام الله


کارشناس بحث: استاد مجید

اللیل والنهار;482875 نوشت:
با سلام
منبع این دو حدیث رو اگه میشه برام بگید؟

1. امام باقر(ع) ذیل این آیه،(”یا بَنی‏ آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنا عَلَیْکُمْ لِباساً یُواری سَوْآتِکُمْ وَ ریشاً وَ لِباسُ التَّقْوى‏ ذلِکَ خَیْر”/ ای فرزندان آدم! ما برای شما لباسی در نظر گرفتیم تا زشتی هایتان را پوشانده و زینتی برایتان باشد. با این وجود، لباس پرهیزگاری ارزشمندتر از لباس ظاهریتان است.) لباس تقوی را به عفت تفسیر کرده و در بیان اهمیت آن می فرماید: فرد عفیف، حتی اگر برهنه نیز بماند، عفت خود را حفظ خواهد کرد، اما فردی که پاکدامن نیست، حتی اگر لباس ظاهری، تمام بدن او را بپوشاند، همانند برهنگان رفتار خواهد کرد.
2. امام صادق(ع) نیز، آیه فوق را چنین تبیین فرموده است: زینتی ترین لباس برای فرد با ایمان، لباس تقوای الاهی بوده و با برکت ترین لباس، لباس ایمان است…اما این لباس مادی (نیز گرچه به پای آنها نمی رسد، اما آن هم) نعمتی از جانب خداوند است تا به وسیله آن، زشتی های انسان پوشانده شود، نعمتی که از میان جانداران گوناگون، تنها انسان از آن بهره مند شده است. افراد با ایمان، لباس ظاهری را نیز وسیله ای برای پیشبرد مقاصد معنوی خود در نظر می گیرند. بر این اساس، بهترین لباس، لباسی است که تو را از خدا دور نسازد، بلکه به یاد، شکر و پیروی از او نزدیکت کند. لباست نباید به گونه ای باشد که تو را به خودپسندی، ریاکاری، خودنمایی، فخرفروشی و خود برتر بینی وادارد که تمام اینها از آفتهای دین و موجب سنگدلی انسان می شود. پس هنگامی که لباست را پوشیدی، به یاد پروردگار باش که گناهانت را در پوشش رحمت خود مخفی کرده و ...


با صلوات بر محمد وآل محمد
وسلام وعرض ادب
روایت فوق در کتاب تفسیر قمی آمده است:
و قوله يا بَنِي آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنا عَلَيْكُمْ لِباساً يُوارِي سَوْآتِكُمْ وَ رِيشاً وَ لِباسُ التَّقْوى‏ ذلِكَ خَيْرٌ؛ قال لباس التقوى لباس البياض
5 و في رواية أبي الجارود عن أبي جعفر ع في قوله يا بَنِي آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنا عَلَيْكُمْ لِباساً يُوارِي سَوْآتِكُمْ وَ رِيشاً»
فأما اللباس فالثياب التي يلبسون، و أما الرياش فالمتاع و المال، و أما لباس التقوى فالعفاف لأن العفيف لا تبدو له عورة و إن كان عاريا من الثياب، و الفاجر بادي العورة و إن كان كاسيا من الثياب، يقول وَ لِباسُ التَّقْوى‏ ذلِكَ خَيْرٌ يقول العفاف خير ذلِكَ مِنْ آياتِ اللَّهِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُون.( تفسير القمي، ج‏1، ص: 226)

واي بر مردمي که چيزي را مي پوشند که خود نمي بافند. پيامبر اکرم(ص)
اگه میشه لطف کنید منبع حدیث رو بگید.

اللیل والنهار;500837 نوشت:
واي بر مردمي که چيزي را مي پوشند که خود نمي بافند. پيامبر اکرم(ص)
اگه میشه لطف کنید منبع حدیث رو بگید.

با صلوات بر محمد وآل محمد
وعرض سلام وادب
کاربر گرامی در نرم افزار هایی که در اختیار بنده بود گشتم چنین روایتی در منابع شیعی ذکر نشده است. موفق باشید

أَنَّ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ع قَالَ‏ إِذَا أَرَادَ اللَّهُ
‏ بِعَبْدٍ خَيْراً رَمَاهُ بِالصَّلَعِ فَتَحَاتُّ الشَّعْرُ عَنْ رَأْسِهِ وَ هَا أَنَا ذَا» علل الشرائع ؛ ج‏1 ؛ ص159

امير المؤمنين عليه السّلام فرمودند: وقتى خداوند خيرى را براى بنده‏اى بخواهد قصد مى‏كند كه او اصلع شود پس موهاى جلو سرش مى‏ريزد و من مصداق اين معنا هستم
منبع درست هست؟
علل الشرائع ؛ ج‏1 ؛ ص159

اللیل والنهار;502950 نوشت:
منبع درست هست؟علل الشرائع ؛ ج‏1 ؛ ص159

با صلوات بر محمد وآل محمد
وعرض سلام وادب
بله منبع روایت صحیح است.

اللیل والنهار;502950 نوشت:
أَنَّ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ع قَالَ‏ إِذَا أَرَادَ اللَّهُ
‏ بِعَبْدٍ خَيْراً رَمَاهُ بِالصَّلَعِ فَتَحَاتُّ الشَّعْرُ عَنْ رَأْسِهِ وَ هَا أَنَا ذَا» علل الشرائع ؛ ج‏1 ؛ ص159

امير المؤمنين عليه السّلام فرمودند: وقتى خداوند خيرى را براى بنده‏اى بخواهد قصد مى‏كند كه او اصلع شود پس موهاى جلو سرش مى‏ريزد و من مصداق اين معنا هستم


با صلوات بر محمد وآل محمد
امّاتوضیح روایت
در رواياتي آمده است كه حضرت علي عليه السلام اصلع بود . (1)
صلع« به فتح صاد و لام» به معناي ريختن موي جلو سر است . (2) اصلع به كسي مي گويند كه موي جلو سر او ريخته باشد .
اصلع بودن از صفات خوب انسان است و در حديثي آمده است كه : لا تجد في اربعين اصلع، رجل سوء .(3) در ميان چهل تن مرد اصلع ، مرد بدي نمي بيني .
در حديث ديگري آمده است كه علي عليه السلام فرمود: اذا اراد الله بعبد خيرا رماه بالصلع فتحات الشعر من راسه و ها انا ذا .(4) هنگامي كه خداوند بنده اي را دوست بدارد او را اصلع مي كند .
در ميان مردم عرب اصلع بودن خوب بود و آن را دوست مي داشتند و به فال نيك مي گرفتند . (5)
حضرت علي عليه السلام را « انزع » هم مي ناميدند و اين هم در روايات آمده است . (6)
انزع به كسي مي گويند كه موي جلو سرش ريخته شده باشد . (7)
بر اين اساس نبايد آن حضرت را طاس گفت چون طاس معناي ديگري دارد و آن معنا بد است ولي اصلع بودن مدح است .
سري كه بر اثر كچلي يا مرض ديگري موهايش ريخته شده باشد و سر، بدون مو بماند ، طاس ناميده مي شود . (8)
پی نوشت
1- بحار الانوار ج 35 ص 2 س 7 ، ص 53 ح 8 و ص 54 س 1 . موسوعه الامام علي بن ابي طالب ج اول ص 87 به نقل از منابع مختلف ال سنت مانند طبقات و تاريخ طبري و غير اينها .
2- اقرب الموارد ماده صلع .
3- بحار الانوار ج 5 ص 280 .
4- همان ج 35 ح 8 به نقل از عيون اخبار الرضا.
5- لسان العرب ج 8 ص 352 ماده نزع .
6- بحار الانوار ج 35 ح6 .
7- همان ، سطر آخر .
8- فرهنگ معين كلمه طاس .

مجید;503184 نوشت:
امّاتوضیح روایت

با سلام و خدا قوت
دیدم توضیحات نداشت رفتم موضعی زدم در مورد همین که توضیحی در مورد منظور این روایت
با تشکر
یاحق

امام صادق (علیه السلام) می فرمایند: «خوش بخت كسی است كه مادرش دارای گوهر گران بهای عفت باشد».

اللیل والنهار;508610 نوشت:
امام صادق (علیه السلام) می فرمایند: «خوش بخت كسی است كه مادرش دارای گوهر گران بهای عفت باشد».

با صلوات بر محمد وآل محمد
وعرض سلام وادب
اصل روایت در کتاب علل الشرایع آمده است:« حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ الْكُوفِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفَضْلِ عَنْ سَعْدِ بْنِ عُمَرَ الْجَلَّابِ قَالَ قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع‏ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى خَلَقَ الْجَنَّةَ طَاهِرَةً مُطَهَّرَةً فَلَا يَدْخُلُهَا إِلَّا مَنْ طَابَتْ وِلَادَتُهُ وَ
قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع طُوبَى‏ لِمَنْ‏ كَانَتْ‏ أُمُّهُ‏ عَفِيفَة»

مادران عفيف‏
يكى از خوشبختي ها و سعادت انسان پاكدلى و عفت اخلاقى مادر است. امام صادق (ع) فرمود:
طوبى لمن كانت امّه عفيفة «
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏5، ص: 285».
خوب و خوشبخت كسى كه مادرش داراى گوهر گران بهاى عفت و طهارت فكر باشد! دامن پدر و مادر اولين محيط مقدس تربيت كودك است. خوشبخت فرزندانى كه پدران و مادران پاكدل و با ايمان بخوبى در تربيت شان كوشيدند و كودكان را از اول با فضيلت بار آوردند. اسلام به چنين پدر و مادرى احترام بسيار كرده و احسان به آنان را بعد از پرستش خدا توصيه فرموده است، بفرزندان سفارش كرده كه در برابر آن ها مؤدب و متواضع باشند و بپاس تربيت در باره پدر و مادر دعاى خير كنند: وَ اخْفِضْ لَهُما جَناحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَ قُلْ رَبِّ ارْحَمْهُما كَما رَبَّيانِي صَغِيراً «سوره 17، آيه 24». در مقابل پدر و مادر با گفتار و رفتارت فروتنى و تواضع كن و همانند مرغى كه از روى مهر و محبت، بال هاى خود فرومى‏ افكند و جوجه‏ هاى خويش را زير پر مي گيرد، تو نيز كه اكنون جوان و نيرومندى و بال و پرى گشوده دارى پدر و مادر را در آغوش مهر خود جاى ده و بگو پروردگارا والدينم را مشمول رحمت واسعه خود بنما، همان طور كه اينان از روى رحمت و عطوفت مرا در كودكى پرورش دادند.( الحديت-محمد تقى فلسفى‏، روايات تربيتى، ج‏2، ص: 117)

ماه رجب را ریسمانی بین خود و بندگانم قرار دادم که هر کسی به آن چنگ زند به من برسد. حدیث قدسی منبع حدیث؟

و یک سوال در دعای ماه رجب یا مَنْ اَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ اشاره شده به این که با دست چپ محاسن خود را گرفته خانم ها که محاسن ندارند.

اللیل والنهار;510974 نوشت:
ماه رجب را ریسمانی بین خود و بندگانم قرار دادم که هر کسی به آن چنگ زند به من برسد. حدیث قدسی منبع حدیث؟

با صلوات بر محمد وآل محمد
وعرض سلام وادب
نَقَلْنَاهُ مِنْ كُتُبِ الْعِبَادَاتِ عَنِ النَّبِيِّ ص أَنَّهُ قَالَ‏ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى نَصَبَ فِي السَّمَاءِ السَّابِعَةِ مَلَكاً يُقَالُ لَهُ الدَّاعِي فَإِذَا دَخَلَ شَهْرُ رَجَبٍ يُنَادِي [نادى‏] ذَلِكَ الْمَلَكُ كُلَّ لَيْلَةٍ مِنْهُ إِلَى الصَّبَاحِ طُوبَى لِلذَّاكِرِينَ طُوبَى لِلطَّائِعِينَ وَ يَقُولُ اللَّهُ تَعَالَى أَنَا جَلِيسُ مَنْ جَالَسَنِي وَ مُطِيعُ مَنْ أَطَاعَنِي وَ غَافِرُ مَنِ اسْتَغْفَرَنِي الشَّهْرُ شَهْرِي وَ الْعَبْدُ عَبْدِي وَ الرَّحْمَةُ رَحْمَتِي فَمَنْ دَعَانِي فِي هَذَا الشَّهْرِ أَجَبْتُهُ وَ مَنْ سَأَلَنِي أَعْطَيْتُهُ وَ مَنِ اسْتَهْدَانِي هَدَيْتُهُ وَ جَعَلْتُ‏ هَذَا الشَّهْرَ حَبْلًا بَيْنِي‏ وَ بَيْنَ‏ عِبَادِي‏ فَمَنِ اعْتَصَمَ بِهِ وَصَلَ إِلَي‏.از پیامبر (ص) روایت شده است: بدان که خداوند تعالی در آسمان هفتم فرشته‌ای را گماشته، که داعی (دعوت کننده) نامیده می‌شود. پس هنگامی که ماه رجب داخل شود، آن فرشته هر شب تا صبح ندا می‌دهد که، خوشا به حال ذاکران، خوشا به حال اطاعت کنندگان. خداوند تعالی می‌گوید: من همنشین کسی هستم که با من بنشیند، و مطیع آنم که اطاعتم کند، آمرزنده‌ی کسی هستم که از من طلب بخشش کند. ماه، ماه ِ من است و بنده، بنده‌ی من، و مهربانی و رحمت از آن من است، پس هر کس بخواند مرا در این ماه اجابتش کنم، و کسی که بخواهد از من عطایش کنم، و هر کس از من هدایت جوید، هدایتش می کنم، این ماه را ریسمانی میان خودم و بندگانم قرار دادم، هر کس بدان چنگ زند به من می‌رسد[=Andalus].([=Andalus]إقبال الأعمال (ط - القديمة)، ج‏2، ص: 628، بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏95، ص: 377)

[=Andalus] [=Andalus]

اللیل والنهار;510974 نوشت:
و یک سوال در دعای ماه رجب یا مَنْ اَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ اشاره شده به این که با دست چپ محاسن خود را گرفته خانم ها که محاسن ندارند.

بنا بر فرمایشی از حضرت آیه الله جوادی آملی پاسخ شما در ادامه می آید: اما در ماه پربرکت رجب که این ماه رجب زمینه است که انسان وارد شهر النبوه بشود که شهر رسول خدا(صلّی الله علیه و آله و سلّم) که محفوف به رحمت است و این دو ماه زمینه برای ضیف الرحمان شده صائم هست که وارد ماه مبارک رمضان بشوند بخشی از آن دعاها از وجود مبارک امام صادق(سلام الله علیه) است.

شما در صحیفه‌صادقیه این بیان نورانی امام صادق(سلام الله علیه) را می‌بینید این دعای «یا من ارجوه لکل خیر» این از وجود مبارک امام صادق(سلام الله علیه) است و ظاهر این دعا این است که از همان اول حضرت دست مبارک را روی چانه شریف گذاشتند این مربوط به لحیه نیست این انسان وقتی مضطر شد دست به چانه می‌زند که حالت اضطرار و اضطراب است از همان اول دست به چانه گذاشتند و این دست را حرکت دادند که حالت نگرانی و اضطراب و پریشانی و امثال ذلک باشد نه این که وقتی به آن جمله آخر رسیدند یا ذاالجلال و الاکرام دست را گذاشته باشند.

با سلام و خدا قوت
[SPOILER]اَلْقَبْرُ یُنادِی کُلُّ یَوْمٍ بِخَمْسَ کَلَماتٌ
قبر در هر روز پنج کلمه را فریاد میزند.

۱- اَنا بَیْتُ الْوَحْدَه فَاحْمِلوا اِلیَّ اَنیساً
من خانه تنهاییم پس با خود انیس و مونسی به سوی من آورید .تلاوت قرآن

۲- اَنا بَیْتُ الْظُّلْمَه فَاحْمِلوا اِلیَّ سِراجاً
من خانه تاریکی هستم پس با خودتان چراغی به سوی من آورید. نافله شب

۳- اَنا بَیْتُ التُرابْ فَاحْمِلوا اِلیَّ فِراشاً
من خانه خاکیی هستم پس با خودتان فرشی به سوی من بیاورید.عمل صالح

۴- اَنا بَیْتُ الْعِقابْ فَاحْمِلوا اِلیَّ تَرْیاقاً
من خانه گزندگان هستم پس با خودتان پادزهری به سوی من بیاورید.لااله الا الله و محمد
رسول الله و علی ولی الله

۵-اَنا بَیْتُ الْفَقْرْ فَاحْمِلوا اِلیَّ کَنْزاً
من خانه فقر هستم پس با خودتان گنجی به سوی من بیاورید. صدقه[/SPOILER]
منبع ؟

مجید;512257 نوشت:
از همان اول دست به چانه گذاشتند و این دست را حرکت دادند

بنده شنیده‌ام که منبع آن در اقبال سيد بن طاووس است

از طرفی در روایت می‌گوید انگشت سبابه را تکان می‌دهد نه همه‌ی دست راست را !!

یعنی همانطور که دست روی زانو است اضطرار را با تکان دادن فقط انگشت انجام می‌دهد که آیا بهشتی می‌شوم یا جهنمی ؟

اگر اهل جهنم باشیم اول ریش می‌سوزد و فرقی بین مونث و مذکر نیست چون همه‌ی صورت آب می‌شود!

اللیل والنهار;510974 نوشت:
ماه رجب را ریسمانی بین خود و بندگانم قرار دادم که هر کسی به آن چنگ زند به من برسد. حدیث قدسی منبع حدیث؟

و یک سوال در دعای ماه رجب یا مَنْ اَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ اشاره شده به این که با دست چپ محاسن خود را گرفت

ه خانم ها که محاسن ندارند.

در روايت آمده است كه امام «لحيه» خود را با دست گرفت و لحيه در لغت به چانه مي گويند كه كه دندان ها روي آن مي رويند

بنابراين خانم ها هم لحيه دارند هر چند در عرف امروزي بيشتر لحيه را به محاسن و ريش معنا مي كنند ولي معناي دقيق آن چانه است.

[="RoyalBlue"]

اللیل والنهار;520169 نوشت:
با سلام و خدا قوت
[SPOILER]اَلْقَبْرُ یُنادِی کُلُّ یَوْمٍ بِخَمْسَ کَلَماتٌ
قبر در هر روز پنج کلمه را فریاد میزند.

۱- اَنا بَیْتُ الْوَحْدَه فَاحْمِلوا اِلیَّ اَنیساً
من خانه تنهاییم پس با خود انیس و مونسی به سوی من آورید .تلاوت قرآن

۲- اَنا بَیْتُ الْظُّلْمَه فَاحْمِلوا اِلیَّ سِراجاً
من خانه تاریکی هستم پس با خودتان چراغی به سوی من آورید. نافله شب

۳- اَنا بَیْتُ التُرابْ فَاحْمِلوا اِلیَّ فِراشاً
من خانه خاکیی هستم پس با خودتان فرشی به سوی من بیاورید.عمل صالح

۴- اَنا بَیْتُ الْعِقابْ فَاحْمِلوا اِلیَّ تَرْیاقاً
من خانه گزندگان هستم پس با خودتان پادزهری به سوی من بیاورید.لااله الا الله و محمد
رسول الله و علی ولی الله

۵-اَنا بَیْتُ الْفَقْرْ فَاحْمِلوا اِلیَّ کَنْزاً
من خانه فقر هستم پس با خودتان گنجی به سوی من بیاورید. صدقه[/SPOILER]
منبع ؟

سلام توی اینترنت سرچ کردم این آدرس رو پیدا کردم:
تحریر المواعظ العددیة ص 390

مجموعه ورّام، ابی الحسین ورام صفحه 200
و الدعوات، قطب الدین الراوندى، مدرسة الامام المهدی4، قم، 1407 ق، صفحه 258

[/]

اللیل والنهار;520169 نوشت:
با سلام و خدا قوت

اَلْقَبْرُ یُنادِی کُلُّ یَوْمٍ بِخَمْسَ کَلَماتٌ
قبر در هر روز پنج کلمه را فریاد میزند.

۱- اَنا بَیْتُ الْوَحْدَه فَاحْمِلوا اِلیَّ اَنیساً
من خانه تنهاییم پس با خود انیس و مونسی به سوی من آورید .تلاوت قرآن

۲- اَنا بَیْتُ الْظُّلْمَه فَاحْمِلوا اِلیَّ سِراجاً
من خانه تاریکی هستم پس با خودتان چراغی به سوی من آورید. نافله شب

۳- اَنا بَیْتُ التُرابْ فَاحْمِلوا اِلیَّ فِراشاً
من خانه خاکیی هستم پس با خودتان فرشی به سوی من بیاورید.عمل صالح

۴- اَنا بَیْتُ الْعِقابْ فَاحْمِلوا اِلیَّ تَرْیاقاً
من خانه گزندگان هستم پس با خودتان پادزهری به سوی من بیاورید.لااله الا الله و محمد
رسول الله و علی ولی الله

۵-اَنا بَیْتُ الْفَقْرْ فَاحْمِلوا اِلیَّ کَنْزاً
من خانه فقر هستم پس با خودتان گنجی به سوی من بیاورید. صدقه

منبع ؟


با صلوات بر محمد و آل محمد
وسلام وعرض ادب
تحرير المواعظ العددية 390، الفصل الثالث مما روته الخاصة و العامة عن النبي صلى الله عليه و اله ..... ص : 387
و قال النّبي صلّى اللّه عليه و آله: القبر ينادي بخمس كلمات: أنا بيت الوحدة؛ فاحملوا إليّ أنيسا، و أنا بيت الحيّات؛ فاحملوا إليّ ترياقا، و أنا بيت الظلم فاحملوا إليّ سراجا، و أنا بيت التراب فاحملوا إليّ فراشا، و أنا بيت الفقر فاحملوا إليّ كنزا.

با عرض سلام و ارادت،

اين که أمير المؤمنين صلوات‌الله عليه تنها يک پيراهن داشتند که يک وقتي آنرا شسته بودند خيس بود و در منبر باد مي‌زدند تا خشک شود،

متن عربيش را مي‌خواستم.

بي‌نهايت ممنونم.

امام صادق(عليه‌السلام) :«پوشيدگي شديد لقمان را از علل حكيم شدن وي مي‌دانند.»

پيامبر سه بار فرمود :«خدايا ! زنان شلوار پوش را بيامرز . اى مردم ! شلوار بپوشيد كه شلوار پوشاننده ترين جامه‌‏هاى شماست و زنان خود را در موقعى كه بيرون مى‏آيند با شلوار حفظ كنيد.»

منبع??

مجید;503184 نوشت:
در حديث ديگري آمده است كه علي عليه السلام فرمود: اذا اراد الله بعبد خيرا رماه بالصلع فتحات الشعر من راسه و ها انا ذا .(4) هنگامي كه خداوند بنده اي را دوست بدارد او را اصلع مي كند .

سلام
شبیه دکتر چمران دیگه نه؟

سلام

در کتابچه ای کوچک خونده بودم پیامبر (ص) گفتن اگر این دعا را هر روز بعد از نماز بخوانید یک قصر از مروارید در اسمان اول درست میشه
و اگر این دعا رو بخانید یک قصر از طلای نقره و ...در اسمان های بعدی برای مومن درست میشه!

خواستم بدونم می دونید اون دعا ها رو کجا نوشته؟(هر کدوم دو خط بیشتر نبود)

سلام و عرض ادب

اللیل والنهار;586800 نوشت:
امام صادق(عليه‌السلام) :«پوشيدگي شديد لقمان را از علل حكيم شدن وي مي‌دانند.»

لقَدْ آتَيْنا لُقْمانَ الْحِكْمَةَ أَنِ اشْكُرْ لِلَّهِ وَ مَنْ يَشْكُرْ فَإِنَّما يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ وَ مَنْ كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ [1]: (به تحقيق ما به لقمان حكمت داديم تا خدا را سپاس گويد و هر كه سپاس او گويد، سپاس خود را بجا آورده و هر كس كفران نمايد بدرستى كه خداوند بى‏نياز و ستوده است).

أَبِي عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ دَاوُدَ الْمِنْقَرِيِّ عَنْ حَمَّادٍ قَالَ‏ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ لُقْمَانَ‏[1] وَ حِكْمَتِهِ الَّتِي ذَكَرَهَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ، فَقَالَ: أَمَا وَ اللَّهِ مَا أُوتِيَ لُقْمَانُ الْحِكْمَةَ بِحَسَبٍ وَ لَا مَالٍ- وَ لَا أَهْلٍ وَ لَا بَسْطٍ فِي جِسْمٍ وَ لَا جَمَالٍ- وَ لَكِنَّهُ كَانَ رَجُلًا قَوِيّاً فِي أَمْرِ اللَّهِ مُتَوَرِّعاً فِي اللَّهِ- سَاكِتاً سَكِيناً عَمِيقَ النَّظَرِ طَوِيلَ الْفِكْرِ حَدِيدَ النَّظَرِ مُسْتَعْبِراً بِالْعِبَرِ لَمْ يَنَمْ نَهَاراً قَطُّ- وَ لَمْ يَرَهُ أَحَدٌ مِنَ النَّاسِ عَلَى بَوْلٍ- وَ لَا غَائِطٍ وَ لَا اغْتِسَالٍ لِشِدَّةِ تَسَتُّرِهِ- وَ عُمْقِ نَظَرِهِ وَ تَحَفُّظِهِ فِي أَمْرِهِ- وَ لَمْ يَضْحَكْ مِنْ شَيْ‏ءٍ قَطُّ مَخَافَةَ الْإِثْمِ، وَ لَمْ يَغْضَبْ قَطُّ وَ لَمْ يُمَازِحْ إِنْسَاناً قَطُّ- وَ لَمْ يَفْرَحْ بِشَيْ‏ءٍ إِنْ أَتَاهُ مِنْ أَمْرِ الدُّنْيَا- وَ لَا حَزِنَ مِنْهَا عَلَى شَيْ‏ءٍ قَطُّ، وَ قَدْ نَكَحَ مِنَ النِّسَاءِ وَ وُلِدَ لَهُ مِنَ الْأَوْلَادِ الْكَثِيرَةِ- وَ قَدَّمَ أَكْثَرَهُمْ أَفْرَاطاً، فَمَا بَكَى عَلَى مَوْتِ أَحَدٍ مِنْهُمْ، وَ لَمْ يَمُرَّ بِرَجُلَيْنِ يَخْتَصِمَانِ أَوْ يَقْتَتِلَانِ إِلَّا أَصْلَحَ بَيْنَهُمَا- وَ لَمْ يَمْضِ عَنْهُمَا حَتَّى يُحَابَّا، وَ لَمْ يَسْمَعْ قَوْلًا قَطُّ مِنْ أَحَدٍ اسْتَحْسَنَهُ- إِلَّا سَأَلَ عَنْ تَفْسِيرِهِ وَ عَمَّنْ أَخَذَهُ، وَ كَانَ يُكْثِرُ مُجَالَسَةَ الْفُقَهَاءِ وَ الْحُكَمَاءِ، وَ كَانَ يَغْشَي الْقُضَاةَ وَ الْمُلُوكَ وَ السَّلَاطِينَ، فَيَرْثِي لِلْقُضَاةِ مَا ابْتُلُوا بِهِ- وَ يَرْحَمُ لِلْمُلُوكِ وَ السَّلَاطِينِ لِعِزَّتِهِمْ بِاللَّهِ- وَ طُمَأْنِينَتِهِمْ فِي ذَلِكَ- وَ يَعْتَبِرُ وَ يَتَعَلَّمُ مَا يَغْلِبُ بِهِ نَفْسَهُ- وَ يُجَاهِدُ بِهِ هَوَاهُ وَ يَحْتَرِزُ بِهِ مِنَ الشَّيْطَانِ فَكَانَ يُدَاوِي قَلْبَهُ بِالْفِكْرِ وَ يُدَاوِي نَفْسَهُ بِالْعِبَرِ- وَ كَانَ لَا يَظْعَنُ إِلَّا فِيمَا يَنْفَعُهُ- فَبِذَلِكَ أُوتِيَ الْحِكْمَةَ وَ مُنِحَ الْعِصْمَةَ، فَإِنَ‏اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَمَرَ طَوَائِفَ مِنَ الْمَلَائِكَةِ- حِينَ انْتَصَفَ النَّهَارُ وَ هَدَأَتِ الْعُيُونُ بِالْقَائِلَةِ- فَنَادَوْا لُقْمَانَ حَيْثُ يَسْمَعُ وَ لَا يَرَاهُمْ- فَقَالُوا: يَا لُقْمَانُ هَلْ لَكَ أَنْ يَجْعَلَكَ اللَّهُ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ- تَحْكُمُ بَيْنَ النَّاسِ فَقَالَ لُقْمَانُ: إِنْ أَمَرَنِيَ اللَّهُ بِذَلِكَ فَالسَّمْعَ وَ الطَّاعَةَ- لِأَنَّهُ إِنْ فَعَلَ بِي ذَلِكَ أَعَانَنِي عَلَيْهِ وَ عَلَّمَنِي وَ عَصَمَنِي- وَ إِنْ هُوَ خَيَّرَنِي قَبِلْتُ الْعَافِيَة....

تفسير القمي، ج‏2، ص: 163



تفسير (على بن ابراهيم) از حماد نقل مى‏كند: از امام صادق (ع) در باره لقمان و حكمت او پرسيدم، فرمود: به خدا سوگند حكمتى كه به لقمان داده شده بود، در باره حسب و نسب و مال و خانواده و قدرت بدنى و جمال و زيبايى نبود، بلكه او مردى قوى در راه خدا و متّقى در محارم خدا و مردى درست انديش و صاحب فكر و نظر بود كه هرگز در طول روز نمى‏خوابيد و هيچ يك از مردم از جهت دقّت در پوشيدگى او را در حال قضاى حاجت يا غسل كردن نديد، و هرگز از چيزى خنده نكرد و با هيچ فردى منازعه و جدال ننمود و با زنانى ازدواج كرد و فرزندان زيادى بوجود آورد كه بيشتر آنها در كودكى مردند، امّا او براى هيچ يك از آنها گريه و زارى نكرد، و هرگز از كنار دو نفر كه در حال نزاع و كشمكش بودند عبور نمى‏كرد جز اينكه ميانشان صلح و آشتى برقرار مى‏نمود و هرگز هيچ سخن نيكو و پسنديده‏اى را از كسى نمى‏شنيد، جز اينكه او را تحسين مى‏كرد و از او مى‏پرسيد كه چه كسى اين سخن را به او گفته و در باره توضيح و تفسير آن سؤال مى‏كرد و اغلب در مجالس حكما و فقها شركت مى‏كرد و با قضاة و پادشاهان معاشرت مى‏كرد و به آنها پند و اندرز مى‏داد كه مواظب امتحان الهى باشند و به خدا تكيه كنند و همواره در طلب علمى بود كه بوسيله آن بر نفس خود تسلّط يابد و با هواى نفس مبارزه كند و همواره قلب خود را با تفكّر مداوا مى‏كرد و نفس خود را با عبرتها و مواعظ تربيت و تعديل مى‏نمود و هرگز در باره چيزى كه نديده بود اظهار نظر نمى‏كرد و به همين دليل از جانب پروردگار به او حكمت عطا شد و خداوند تعالى گروههايى از ملائكه را در نيم روز به سوى او فرستاد و آنها لقمان را ندا كردند، (در حالى كه لقمان صداى آنها را مى‏شنيد، ولى آنها را نمى‏ديد) و به او گفتند: اى لقمان، آيا مى‏خواهى خداوند تو را خليفه و جانشين خود در زمين قرار دهد تا ميان مردم حكم نمايى؟ لقمان گفت: اگر پروردگارم فرمان دهد به گوش دل مى‏شنوم و اطاعت مى‏كنم، چون اگر پروردگارم چنين فرمان دهد، مرا يارى نموده و مرا تعليم داده و عصمت مى‏بخشد و اگر پروردگارم به من اختيار داده من عافيت و كناره‏گيرى از اين مسئوليّت عظيم را ترجيح مى‏دهم‏......
______________________________
[1] سوره لقمان، آيه 12.

اللیل والنهار;586800 نوشت:
پيامبر سه بار فرمود :«خدايا ! زنان شلوار پوش را بيامرز . اى مردم ! شلوار بپوشيد كه شلوار پوشاننده ترين جامه‌‏هاى شماست و زنان خود را در موقعى كه بيرون مى‏آيند با شلوار حفظ كنيد.»

این روایت ظاهرا کتب اهل سنت امده

متن کامل:


حضرت امير المومنين مى فرمايند: در يك روز ابرى و بارانى با پيامبر اكرم (ص ) در بقيع نشسته بودم كه زنى سوار بر الاغى گذشت ، ناگهان دست الاغ در گودالى ليز خورد و زن به زمين افتاد. پيامبر اكرم (ص) فورا رويشان را برگرداندند.
اصحاب عرض كردند: اى رسول خدا! اين زن شلوار پوشيده است .
حضرت (خوشحال شدند و) سه بار عرض كردند: خداوندا! زنان شلوار پوشيده را مورد آمرزش قرار بده . و بعد فرمودند: اى مردم ! از شلوارها استفاده كنيد چون آن از محفوظ ترين لباس هاى شماست و با آن زنانتان را وقتى از خانه بيرون مى روند، مصون و در امان نگاه داريد.

پیامبر (صلى الله علیه وسلم) می‌ فرماید: « صِنْفَانِ مِنْ أَهْلِ النَّارِ لَمْ أَرَهُمَا… وَنِسَاءٌ کَاسِیَاتٌ عَارِیَاتٌ مُمِیلَاتٌ مَائِلاَتٌ رُءُوسُهُنَّ کَأَسْنِمَةِ الْبُخْتِ الْمَائِلَةِ لاَ یَدْخُلْنَ الْجَنَّةَ وَلاَ یَجِدْنَ رِیحَهَا وَإِنَّ رِیحَهَا لَیُوجَدُ مِنْ مَسِیرَةِ کَذَا وَکَذَا».
معنی: دو گروه از اهل دوزخ می ‌باشند که مثل آنها را مشاهده نکرده ‌ام… دسته دوم زنانی هستند که ظاهراً لباس پوشیده‌ اند اما در حقیقت و عریانند، دور از راه حق، و موهای سرشان را چنان در یک جا جمع می‌کنند که به کوهان کج شترها می‌ ماند این نوع زنان داخل جنت نمی‌ شوند حال آنکه بوی جنت از مسیرهای چنین و چنان (کنایه از بعد مسافت) به مشام می رسد».

اللیل والنهار;610899 نوشت:
پیامبر (صلى الله علیه وسلم) می‌ فرماید: « صِنْفَانِ مِنْ أَهْلِ النَّارِ لَمْ أَرَهُمَا… وَنِسَاءٌ کَاسِیَاتٌ عَارِیَاتٌ مُمِیلَاتٌ مَائِلاَتٌ رُءُوسُهُنَّ کَأَسْنِمَةِ الْبُخْتِ الْمَائِلَةِ لاَ یَدْخُلْنَ الْجَنَّةَ وَلاَ یَجِدْنَ رِیحَهَا وَإِنَّ رِیحَهَا لَیُوجَدُ مِنْ مَسِیرَةِ کَذَا وَکَذَا».
معنی: دو گروه از اهل دوزخ می ‌باشند که مثل آنها را مشاهده نکرده ‌ام… دسته دوم زنانی هستند که ظاهراً لباس پوشیده‌ اند اما در حقیقت و عریانند، دور از راه حق، و موهای سرشان را چنان در یک جا جمع می‌کنند که به کوهان کج شترها می‌ ماند این نوع زنان داخل جنت نمی‌ شوند حال آنکه بوی جنت از مسیرهای چنین و چنان (کنایه از بعد مسافت) به مشام می رسد».

تاج العروس من جواهر القاموس‏ ج15 ص708
(به نقل از کتب عامه)

با عرض سلام. صرفاً جهت اطلاع خواستم عرض کنم که حديث زير رو دنبالش ميگشتم:

Hadi99g;525338 نوشت:
اين که أمير المؤمنين صلوات‌الله عليه تنها يک پيراهن داشتند که يک وقتي آنرا شسته بودند خيس بود و در منبر باد مي‌زدند تا خشک شود،

متن عربيش را مي‌خواستم.


به لطف خدا و عنايت مولا اميرالمؤمنين(ع) پيداش کردم:

ابو هلال الثقفي في الغارات، ج1 ص98: حدثنا محمد، حدثنا الحسن، قال: حدثنا إبراهيم، قال: أخبرني الحسين بن هاشم عن أبي عثمان الدوري،

[=courier new]عن أبي إسحاق السبيعي قال:

كنت على عنق أبي يوم الجمعة وأمير المؤمنين علي بن أبي طالب - عليه السلام - يخطب وهو يتروّح بكُمّه.

فقلت: يا أبه، أمير المؤمنين يجد الحرّ ؟ - فقال لي: لا يجد حرّاً ولا برداً،

ولكنّه غسل قميصه وهو رطب ولا له غيره فهو يتروّح به!

با سلام منبع
و منظور چیست؟

نقل قول:

يكي از شما (مسلمانان) ‌پيوسته به دنبال سؤال نمي¬رود مگر اين زمان ملاقات با خدا در صورتش گوشت كمي وجود دارد. (‌يعني چنين شخصي نزد خدا بي‌آبرو مي¬¬باشد.)حضرت محمد (ص)

اللیل والنهار;615525 نوشت:
با سلام منبع
و منظور چیست؟

2451 لا تزال المسألة بأحدكم حتّى يلقى اللَّه و ما في وجهه مزعة لحم.

رسول الله صلي الله عليه وآله وسلم فرمود: شخص همواره با خواهش کردن از ديگران کارش را جلو میبرد تا اينکه با خداوند روبرو مي شود، در حاليکه در رويش پارهء گوشتي نيست.

نهج الفصاحة ص: 670

منظور از سوال گدایی و درخواست از خلق خداست به جای در خواست از خداوند

( و ما في وجهه مزعة لحم )
کنایه از این است که آبرو و عزتی پیش خداوند ندارد.

به اين معني كه خداوند جمال صورت و عزت آن را از بين مي برد همين گونه آن شخص فاقد جمال معنوي و آبرو نيز مي باشد، نزد خداوند بروز قيامت مقام و منزلت نخواهد داشت

همچنان پيامبر - صلى الله عليه وآله و سلم - فرموده است:

«من سأل الناس تكثراً فإنما يسال جمراً فليستقل أو ليستكثر».
«کسي که براي زياد شدن مال، سوال و گدايي کند، در واقع اخگر آتش (جهنم) را گدايي کرده است (آن مال، اخگر آتش مي شود)، چه کم گدايي کند، چه زياد».

«من سأل الناس وعنده ما يغنيه فإنما يستكثر من جمر جهنم».
آن كه از مردم مي خواهد و حال آن كه نزد او چيز ي است كه او را كافيست هر آينه از آتش دوزخ براي خودش مي افزايد.

وعن ابن مسعودٍ رضيَ اللَّه عنه قال: قال رسُولُ اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: «مَنْ أَصابَتْهُ فَاقَةٌ فَأَنْزَلَهَا بِالنَّاسِ لَمْ تُسَدَّ فاقَتُه، وَمَنْ أَنْزَلها باللَّه، فَيُوشِكُ اللَّه لَهُ بِرِزقٍ عاجِلٍ أَوْ آجِلِ» رواهُ أبو داود، والترمذي وقال: حديث حسن.

534 - از ابن مسعود رضي الله عنه مروي است که:
رسول الله صلي الله عليه وآله وسلم فرمود: آنکه به گرسنگي مبتلا شده و آنرا به مردم نسبت دهد، گرسنگي اش چاره نشود، و آنکه آنرا به خدا نسبت دهد، پس بزودي خداوند برايش رزقي زود رس يا دير رس برساند.

فهم احادیث اهل بیت رسول خدا بسیار دشوار است. جز فرشتگان مقرب و یا پیامبر مرسل یا بنده‌ای که خدا دلش را به ایمان آزموده، نخواهد فهمید. پس هر جمله‌ای از اهل بیت پیامبر (ص) به شما رسید که دلتان از آن رمید و معنای حقیقی‌اش را ندانستید انکارش نکنید و [آن را به خدا و پیامبر و عالم آل محمد (ص) و امام (ع) رد کنید ...
متن و منبع آن??

اللیل والنهار;624405 نوشت:
فهم احادیث اهل بیت رسول خدا بسیار دشوار است. جز فرشتگان مقرب و یا پیامبر مرسل یا بنده‌ای که خدا دلش را به ایمان آزموده، نخواهد فهمید. پس هر جمله‌ای از اهل بیت پیامبر (ص) به شما رسید که دلتان از آن رمید و معنای حقیقی‌اش را ندانستید انکارش نکنید و [آن را به خدا و پیامبر و عالم آل محمد (ص) و امام (ع) رد کنید ...
متن و منبع آن??

[=Traditional Arabic] عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ الْبَرْقِيِّ عَنِ ابْنِ سِنَانٍ أَوْ غَيْرِهِ رَفَعَهُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:
[=Traditional Arabic]إِنَّ حَدِيثَنَا صَعْبٌ مُسْتَصْعَبٌ لَا يَحْتَمِلُهُ إِلَّا صُدُورٌ مُنِيرَةٌ أَوْ قُلُوبٌ سَلِيمَةٌ أَوْ أَخْلَاقٌ حَسَنَةٌ إِنَّ اللَّهَ أَخَذَ مِنْ شِيعَتِنَا الْمِيثَاقَ كَمَا أَخَذَ عَلَى بَنِي آدَمَ‏ أَ لَسْتُ بِرَبِّكُمْ‏ فَمَنْ وَفَى لَنَا وَفَى اللَّهُ لَهُ بِالْجَنَّةِ وَ مَنْ أَبْغَضَنَا وَ لَمْ يُؤَدِّ إِلَيْنَا حَقَّنَا فَفِي النَّارِ خَالِداً مُخَلَّداً.[=Traditional Arabic]


[=Traditional Arabic] امام صادق (ع) فرمود: به راستى حديث ما دشوار است و سخت گير تحمل آن را ندارد جز سينه‏هاى روشن يا دلهاى پاك و سالم يا اخلاق خوب، به راستى خدا از شيعه‏هاى ما پيمان ولايت گرفته است چنانچه از بنى آدم پيمان ربوبيت خود را گرفته و فرموده: «آيا من پروردگار شما نيستم» هر كه براى ما وفا كند، خدا به او بهشت ايفاء كند و هر كه ما را دشمن دارد و حق ما را نپردازد در دوزخ باشد هميشه و جاويدان‏

[=Traditional Arabic]

الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏1، ص: 402

[=Traditional Arabic]

اللیل والنهار;624405 نوشت:
فهم احادیث اهل بیت رسول خدا بسیار دشوار است. جز فرشتگان مقرب و یا پیامبر مرسل یا بنده‌ای که خدا دلش را به ایمان آزموده، نخواهد فهمید. پس هر جمله‌ای از اهل بیت پیامبر (ص) به شما رسید که دلتان از آن رمید و معنای حقیقی‌اش را ندانستید انکارش نکنید و [آن را به خدا و پیامبر و عالم آل محمد (ص) و امام (ع) رد کنید ...
متن و منبع آن??

ثقة الإسلام کليني در اصول کافي ج1 ص401 به سند معتبر:

مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ عَمَّارِ بْنِ مَرْوَانَ عَنْ جَابِرٍ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص :

إِنَّ حَدِيثَ آلِ مُحَمَّدٍ صَعْبٌ مُسْتَصْعَبٌ لَا يُؤْمِنُ بِهِ إِلَّا مَلَكٌ مُقَرَّبٌ أَوْ نَبِيٌّ مُرْسَلٌ أَوْ عَبْدٌ امْتَحَنَ اللَّهُ قَلْبَهُ لِلْإِيمَانِ

فَمَا وَرَدَ عَلَيْكُمْ مِنْ حَدِيثِ آلِ مُحَمَّدٍ(ص) فَلَانَتْ لَهُ قُلُوبُكُمْ وَ عَرَفْتُمُوهُ فَاقْبَلُوهُ

وَ مَا اشْمَأَزَّتْ مِنْهُ قُلُوبُكُمْ وَ أَنْكَرْتُمُوهُ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَإِلَى الرَّسُولِ وَإِلَى الْعَالِمِ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ

وَ إِنَّمَا الْهَالِكُ أَنْ يُحَدِّثَ أَحَدُكُمْ بِشَيْ‌ءٍ مِنْهُ لَا يَحْتَمِلُهُ فَيَقُولَ وَ اللَّهِ مَا كَانَ هَذَا وَ اللَّهِ مَا كَانَ هَذَا وَ الْإِنْكَارُ هُوَ الْكُفْرُ.

التماس دعا

حضرت امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند:
که جبرئیل به محضر رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) شرفیاب شد عرض کرد:
خدایت می گوید هرکس بنده ی مومن مرا اهانت نماید با ستیز و جنگ به استقبال من آمده است.

اللیل والنهار;627594 نوشت:
حضرت امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند:
که جبرئیل به محضر رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) شرفیاب شد عرض کرد:
خدایت می گوید هرکس بنده ی مومن مرا اهانت نماید با ستیز و جنگ به استقبال من آمده است.

[=Traditional Arabic]

وَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّهُ قَالَ: نَزَلَ جَبْرَئِيلُ عَلَى النَّبِيِّ ص وَ قَالَ لَهُ يَا مُحَمَّدُ إِنَّ رَبَّكَ يَقُولُ مَنْ أَهَانَ عَبْدِيَ الْمُؤْمِنَ فَقَدِ اسْتَقْبَلَنِي بِالْمُحَارَبَة

المؤمن‏ ص69
مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل‏ ج9 ص101

از امام صادق عَلَيْهِ السَّلَامُ (نقل شده است كه) فرمود:
جبرئيل عَلَيْهِ السَّلَامُ بر پيامبر خدا صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ فرود آمد و گفت: اى محمّد! كسى كه بنده مؤمن مرا اهانت نمايد، پس در جنگ و ستيز با من روبرو گشته است.

وَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: نَزَلَ جَبْرَئِيلُ عَلَى النَّبِيِّ ص فَقَالَ يَا مُحَمَّدُ إِنَّ رَبَّكَ يَقُولُ مَنْ أَهَانَ عَبْدِيَ الْمُؤْمِنَ فَقَدِ اسْتَقْبَلَنِي بِالْمُحَارَبَةِ وَ مَا تَقَرَّبَ إِلَيَّ عَبْدِيَ الْمُؤْمِنُ بِمِثْلِ أَدَاءِ الْفَرَائِضِ وَ إِنَّهُ لَيَتَنَفَّلُ لِي حَتَّى أُحِبَّهُ فَإِذَا أَحْبَبْتُهُ كُنْتُ سَمْعَهُ الَّذِي يَسْمَعُ بِهِ وَ بَصَرَهُ الَّذِي يُبْصِرُ بِهِ وَ يَدَهُ الَّتِي يَبْطِشُ بِهَا وَ رِجْلَهُ الَّتِي يَمْشِي بِهَا وَ مَا تَرَدَّدْتُ فِي شَيْ‏ءٍ أَنَا فَاعِلُهُ كَتَرَدُّدِي فِي مَوْتِ [فَوْتِ‏] عَبْدِيَ الْمُؤْمِنِ يَكْرَهُ الْمَوْتَ وَ أَنَا أَكْرَهُ مَسَاءَتَهُ وَ إِنَّ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ مَنْ لَا يَسَعُهُ إِلَّا الْفَقْرُ وَ لَوْ حَوَّلْتُهُ إِلَى الْغِنَى كَانَ شَرّاً لَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ لَا يَسَعُهُ إِلَّا الْغِنَى وَ لَوْ حَوَّلْتُهُ إِلَى الْفَقْرِ لَكَانَ شَرّاً لَهُ‏ وَ إِنَّ عَبْدِي لَيَسْأَلُنِي قَضَاءَ الْحَاجَةِ فَأَمْنَعُهُ إِيَّاهَا لِمَا هُوَ خَيْرٌ لَهُ‏

المؤمن، ص: 32

از امام صادق عَلَيْهِ السَّلَامُ (نقل شده است كه) فرمود:

جبرئيل عَلَيْهِ السَّلَامُ بر پيغمبر خدا صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ نازل شد و اظهار نمود: اى محمّد! همانا پروردگارت مى‏فرمايد: هر كس بنده مؤمن مرا اهانت و تحقير كند، در حقيقت به جنگ با من بر خاسته است؛ و بنده مؤمنى مقرّب درگاه من قرار نمى‏گيرد، مگر با انجام دادن واجبات؛ و آن قدر به مستحبّات مى‏پردازد كه مورد محبّت من قرار مى‏گيرد، پس اگر دوستش بدارم گوش شنوا، چشم بينا، دست توانا و پاى راه گشاى او خواهم بود، درنگ نمى‏كنم در چيزى همانند درنگ در مرگ بنده مؤمنى كه مرگ را دوست ندارد؛ در حالى كه بدى او را دوست نخواهم داشت.
چه بسا بعضى از مؤمنان تحمّل ندارند مگر فقر و تنگدستى را، چون كه اگر ثروت براى ايشان روى آورد برايشان بدبختى و شرّ باشد؛ و بعضى ديگر از مؤمنان آنهايى هستند كه توان ندارند مگر با حالت ثروت و توانمندى، كه چه بسا حالت فقر برايش شرّى باشد.
و همانا بنده مؤمن از من حاجتى درخواست نمايد و من به جهت نفع و بهبوديش، مانع آن گردم.

امشب تا فردا شب هرکه 133 مرتبه ذکر یا کاشف الکرب عن وجه الحسین اکشف کربی بحق اخیک الحسین ، را جهت بر طرف شدن مشکلات بخواند ردخور ندارد
باسلام
خدا قوت
فعلا اینجا به ذهنم رسید بپرسم شب دوم و سوم ماه رمضان
منبع
و صحتش

[="Tahoma"][="Purple"]سلام..

تا جایی که شنیدم این صحت پست قبل من نداره..

ببخشید یه سوال دارم خیلییی فوری اما نمیدونم جاش کجاست؟؟
یه سری حدیث و روایت و آیه با منبع میخوام که امروزه از نظر علمی هم اثبات شده باشن..[/]

Maneli;694941 نوشت:
یه سری حدیث و روایت و آیه با منبع میخوام که امروزه از نظر علمی هم اثبات شده باشن..

با سلام.

با عرض معذرت، اين يک مبناي کاملاً اشتباهي است که آيه و روايت را با علوم روز اثبات کنيم،

اين علوم تجربي هستند که بايد به تأييد آيه و روايت برسند، نه اينکه بياييم صحّت آيه و روايت را با علوم تجربي اثبات کنيم،

سرّش اين است که علوم تجربي همواره در معرض تغيير و تحوّلند، ديروز يه چيزي ميگفتند امروز خلافش رو ميگن، فردا هم يه چيز ديگه...،

حالا شما چطور ميخواهيد با اين علوم متحوّل، بياييد يک آيه يا روايت را اثبات کنيد؟

و الله يقول الحقّ و هو يهدي السبيل.

[="Tahoma"][="Purple"]خب حرفتون درسته..
منتها میدونید که این اتفاق افتاده و خیلی از مطالبی که از طرف پیامبر صلی الله و ائمه گفته شده الان دلایل علمی شون هم اثبات شده..
میدونم ک باید پذیرش به وسیله توجیه علمی صورت نگیره.. ولی به این مطلب نیاز دارم..
ممنون میشم اگر کسی اطلاعی داره در اختیارم بذاره..[/]

باسلام

ازامام صادق (ع) سوال شد.یابن رسول الله اثری که گناه بر قلب انسان می گذارد چیست؟ فرمودند: همانندمیخی است که بر دیواری فرو کنی!پرسیدند: پس اثر توبه چیست؟ قرمودند: بمانند کشیدن همان میخ است از دیوار! اما جای زخم بر دیوار میماند همانگونه که اثر گناه برقلب نقش میبندد.

منبع ؟

Maneli;694941 نوشت:
سلام..

ببخشید یه سوال دارم خیلییی فوری اما نمیدونم جاش کجاست؟؟
یه سری حدیث و روایت و آیه با منبع میخوام که امروزه از نظر علمی هم اثبات شده باشن..

ثابت نبودن و متحرک بودن کوهها به نظرم یه نمونه اش می تونه باشه که در قرآن داریم همانند ابرهایی در حرکت می باشند.
یا وجود مغربها و مشرقها که دال بر گرد بودن زمین هست، با توجه به اینکه قدیم معتقد بودند زمین صافه و با فرض صحت این مطلب، می بایست فقط یک مشرق و یک مغرب می داشت.
یا اینکه نور ماه از منبعی دیگر است و نور خورشید از خودش! با توجه به تفسیر کلمه وصفیه نور ماه و خورشید!
و مطالبی این چنینی فکر می کنم نمونه هایی از مطالبی باشند که شما می خواهید!

اللیل والنهار;718973 نوشت:
باسلام

ازامام صادق (ع) سوال شد.یابن رسول الله اثری که گناه بر قلب انسان می گذارد چیست؟ فرمودند: همانندمیخی است که بر دیواری فرو کنی!پرسیدند: پس اثر توبه چیست؟ قرمودند: بمانند کشیدن همان میخ است از دیوار! اما جای زخم بر دیوار میماند همانگونه که اثر گناه برقلب نقش میبندد.

منبع ؟

سلام
با این متن پیدا نکردم اما تا حدودی مشابه اش:

عَنْهُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنِ ابْنِ بُكَيْرٍ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ‏ إِذَا أَذْنَبَ الرَّجُلُ خَرَجَ فِي قَلْبِهِ نُكْتَةٌ سَوْدَاءُ فَإِنْ تَابَ انْمَحَتْ وَ إِنْ زَادَ زَادَتْ حَتَّى تَغْلِبَ عَلَى قَلْبِهِ فَلَا يُفْلِحُ بَعْدَهَا أَبَداً.

شنيدم ابو عبد اللَّه صادق (ع) میفرمود: موقعى كه انسان مرتكب گناه مى‏شود، نقطه سياهى در دل او پديد مى‏آيد، اگر از گناه خود توبه و بازگشت كند آن سياهى مى‏رود و اگر گناهى بر گناه قبلى بيفزايد سياهى بر سياهى مى‏افزايد تا آن جا كه قلب او سياه گردد و ديگر روى رستگارى نبيند، هرگز.

[=Traditional Arabic]

از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام منقول است : چون کسی نسبت به نماز بی رغبت باشد سوره مبارکه مومنون را با اخلاص و با توجه به معانی آیات هفت نوبت بخواند نسبت به نماز راغب گردد

سند و منبع

اللیل والنهار;724371 نوشت:
از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام منقول است : چون کسی نسبت به نماز بی رغبت باشد سوره مبارکه مومنون را با اخلاص و با توجه به معانی آیات هفت نوبت بخواند نسبت به نماز راغب گردد

سند و منبع


با سلام
خواص الآیات ص91
لینک کتاب
در کتاب های مرجع پیدا نکردم

[="Arial"][="Indigo"]سلام
منبع این حدیث رو میخوام
حضرت علی علیه السلام:
وفاداري با خيانت كاران نزد خدا نوعي خيانت، و خيانت به خيانت كاران نزد خدا وفاداري است.
[/]

عاشق مادرم زهرا(س);732089 نوشت:
سلام
منبع این حدیث رو میخوام
حضرت علی علیه السلام:
وفاداري با خيانت كاران نزد خدا نوعي خيانت، و خيانت به خيانت كاران نزد خدا وفاداري است.

وَ قَالَ ع‏ الْوَفَاءُ لِأَهْلِ الْغَدْرِ غَدْرٌ عِنْدَ اللَّهِ وَ الْغَدْرُ بِأَهْلِ الْغَدْرِ وَفَاءٌ عِنْدَ اللَّه‏


نهج البلاغة (للصبحي صالح)، ص: 513

حكمت 259
و درود خدا بر او، فرمود: وفادارى با خيانتكاران نزد خدا نوعى خيانت، و خيانت به خيانتكاران نزد خدا وفادارى است‏

سلام
یه حدیث خیلی وقت پیش خوندم ولی الان بهش نیاز مبرم دارم اگه کسی تونست پیداش کنه واقعا ممنونشم مفهوم کلیش این بود:
قلب موضع و مکانی از توست که محل خواست و اراده توست........

مهران احمدی;732117 نوشت:
سلام
یه حدیث خیلی وقت پیش خوندم ولی الان بهش نیاز مبرم دارم اگه کسی تونست پیداش کنه واقعا ممنونشم مفهوم کلیش این بود:
قلب موضع و مکانی از توست که محل خواست و اراده توست........

سلام این بود ؟

حدیث امام زمان(ع):قُلُوبنا اَوعیَةٌ لِمَشیَّةِ اللهِ فَاذا شاءَ شِئنا؛دلهای ما ظرف اراده و مشیت خداست پس هرگاه او چیزی را اراده کند،ما نیز همان چیز را اراده می کنیم.بحارالانوار،ج52،ص51

سلام
یه حدیث قبلا دیده بودم مبنی بر این که درباره فال نیک زدن
که پیامبر همیشه فال نیک می زد و کلا درباره فال نیک هرچی حدیث هست را هم می خواهم
ممنون

ali100;732139 نوشت:
سلام
یه حدیث قبلا دیده بودم مبنی بر این که درباره فال نیک زدن
که پیامبر همیشه فال نیک می زد و کلا درباره فال نیک هرچی حدیث هست را هم می خواهم
ممنون


چشم زخم، افسونها، جادو، شگون و فال‏ نيك‏ (مانند آنكه بيمار از كسى يا سالم «اى تندرست» بشنود و توجّه نمايد باينكه همانطورى كه شنيده بهبودى‏ خواهد يافت) حقّ است (هر يك اثر خود را مى‏بخشد) و فال بد و واگيرى بيمارى از شخصى بديگرى درست نيست (اثر ندارد)
ترجمه و شرح نهج البلاغة (فيض الإسلام)، ج‏6، ص: 1275

امام علی علیه السلام: فال‏ نيك‏ بزن تا به آن برسى.

نثر اللآلئ / ترجمه شيخى، ترجمه‏فارسى، ص: 57

اللیل والنهار;732123 نوشت:
سلام این بود ؟

حدیث امام زمان(ع):قُلُوبنا اَوعیَةٌ لِمَشیَّةِ اللهِ فَاذا شاءَ شِئنا؛دلهای ما ظرف اراده و مشیت خداست پس هرگاه او چیزی را اراده کند،ما نیز همان چیز را اراده می کنیم.بحارالانوار،ج52،ص51


تشکر از زحمت شما ولی این نیست

امام رضا(ع) فرمود: روز غدیر روز تبسم به روى مؤمنان است، کسى که در این روز به روى برادر مؤمنش تبسم کند، خداوند، در روز قیامت، نظر رحمت به او مى‏‌افکند، هزار حاجتش را برآورده ساخته و قصرى از در سفید برایش بنا مى‏‌کند و صورتش را زیبا مى‏‌سازد.

امام رضا(ع) فرمود: روز غدیر روز زینت است، کسى که براى روز غدیر زینت کند خداوند همه گناهان کوچک و بزرگش را آمرزیده، فرشتگانى به سویش مى‏‌فرستد تا حسنات او را بنویسند و تا عید غدیر سال بعد بر درجات او بیفزایند.

منبع ؟

اللیل والنهار;736727 نوشت:
امام رضا(ع) فرمود: روز غدیر روز تبسم به روى مؤمنان است، کسى که در این روز به روى برادر مؤمنش تبسم کند، خداوند، در روز قیامت، نظر رحمت به او مى‏‌افکند، هزار حاجتش را برآورده ساخته و قصرى از در سفید برایش بنا مى‏‌کند و صورتش را زیبا مى‏‌سازد.

امام رضا(ع) فرمود: روز غدیر روز زینت است، کسى که براى روز غدیر زینت کند خداوند همه گناهان کوچک و بزرگش را آمرزیده، فرشتگانى به سویش مى‏‌فرستد تا حسنات او را بنویسند و تا عید غدیر سال بعد بر درجات او بیفزایند.

منبع ؟


[=century gothic]
[=comic sans ms]رَوَاهُ عَنِ الرِّضَا ع قَالَ: إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ زُفَّتْ أَرْبَعَةُ أَيَّامٍ إِلَى اللَّهِ كَمَا تُزَفُّ الْعَرُوسُ إِلَى خِدْرِهَا قِيلَ مَا هَذِهِ الْأَيَّامُ قَالَ يَوْمُ الْأَضْحَى وَ يَوْمُ الْفِطْرِ وَ يَوْمُ الْجُمُعَةِ وَ يَوْمُ الْغَدِيرِ وَ إِنَّ يَوْمَ الْغَدِيرِ بَيْنَ الْأَضْحَى وَ الْفِطْرِ وَ الْجُمُعَةِ كَالْقَمَرِ بَيْنَ الْكَوَاكِبِ وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي نَجَا فِيهِ إِبْرَاهِيمُ الْخَلِيلُ مِنَ النَّارِ فَصَامَهُ شُكْراً لِلَّهِ وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي أَكْمَلَ اللَّهُ بِهِ الدِّينَ فِي إِقَامَةِ النَّبِيِّ ع عَلِيّاً أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَماً وَ أَبَانَ فَضِيلَتَهُ وَ وِصَاءَتَهُ فَصَامَ ذَلِكَ الْيَوْمَ وَ إِنَّهُ لَيَوْمُ الْكَمَالِ وَ يَوْمُ مَرْغَمَةِ الشَّيْطَانِ وَ يَوْمُ تُقْبَلُ أَعْمَالُ الشِّيعَةِ وَ مُحِبِّي آلِ مُحَمَّدٍ وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي أَكْمَلَ اللَّهُ الدِّينَ يَعْمَدُ اللَّهُ فِيهِ إِلَى مَا عَمِلَهُ الْمُخَالِفُونَ فَيَجْعَلُهُ‏ هَباءً مَنْثُوراً وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي يَأْمُرُ جَبْرَئِيلَ ع أَنْ يَنْصِبَ كُرْسِيَّ كَرَامَةِ اللَّهِ بِإِزَاءِ بَيْتِ الْمَعْمُورِ وَ يَصْعَدُهُ جَبْرَئِيلُ ع وَ تَجْتَمِعُ إِلَيْهِ الْمَلَائِكَةُ مِنْ جَمِيعِ السَّمَاوَاتِ وَ يُثْنُونَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِشِيعَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْأَئِمَّةِ ع وَ مُحِبِّيهِمْ مِنْ وُلْدِ آدَمَ ع وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي يَأْمُرُ اللَّهُ فِيهِ الْكِرَامَ الْكَاتِبِينَ أَنْ يَرْفَعُوا الْقَلَمَ عَنْ مُحِبِّي أَهْلِ الْبَيْتِ وَ شِيعَتِهِمْ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ مِنْ يَوْمِ الْغَدِيرِ وَ لَا يَكْتُبُونَ عَلَيْهِمْ شَيْئاً مِنْ خَطَايَاهُمْ كَرَامَةً لِمُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ وَ الْأَئِمَّةِ وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي جَعَلَهُ اللَّهُ لِمُحَمَّدٍ وَ آلِهِ [عَلِيٍ‏] وَ ذَوِي رَحْمَتِهِ وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي يَزِيدُ اللَّهُ فِي حَالِ مَنْ عَبَدَ فِيهِ وَ وَسَّعَ عَلَى عِيَالِهِ وَ نَفْسِهِ وَ إِخْوَانِهِ وَ يُعْتِقُهُ اللَّهُ مِنَ النَّارِ وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي يَجْعَلُ اللَّهِ فِيهِ سَعْيَ الشِّيعَةِ مَشْكُوراً وَ ذَنْبَهُمُ مَغْفُوراً وَ عَمَلَهُمْ مَقْبُولًا وَ هُوَ يَوْمُ تَنْفِيسِ الْكَرْبِ وَ يَوْمُ تَحْطِيطِ الْوِزْرِ وَ يَوْمُ الْحَبَاءِ وَ الْعَطِيَّةِ وَ يَوْمُ نَشْرِ الْعِلْمِ وَ يَوْمُ الْبِشَارَةِ وَ الْعِيدِ الْأَكْبَرِ وَ يَوْمُ يُسْتَجَابُ فِيهِ الدُّعَاءُ وَ يَوْمُ الْمَوْقِفِ الْعَظِيمِ وَ يَوْمُ لُبْسِ الثِّيَابِ وَ نَزْعِ السَّوَادِ وَ يَوْمُ الشَّرْطِ الْمَشْرُوطِ وَ يَوْمُ نَفْيِ الْغُمُومِ [الْهُمُومِ‏] وَ يَوْمُ الصَّفْحِ عَنْ مُذْنِبِي شِيعَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ هُوَ يَوْمُ السُّبْقَةِ وَ يَوْمُ إِكْثَارِ الصَّلَاةِ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ يَوْمُ الرِّضَا وَ يَوْمُ عِيدِ أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ وَ يَوْمُ قَبُولِ الْأَعْمَالِ وَ يَوْمُ طَلَبِ الزِّيَادَةِ وَ يَوْمُ اسْتِرَاحَةِ الْمُؤْمِنِينَ وَ يَوْمُ الْمُتَاجَرَةِ وَ يَوْمُ التَّوَدُّدِ وَ يَوْمُ الْوُصُولِ إِلَى رَحْمَةِ اللَّهِ وَ يَوْمُ التَّزْكِيَةِ وَ يَوْمُ تَرْكِ الْكَبَائِرِ وَ الذُّنُوبِ وَ يَوْمُ الْعِبَادَةِ وَ يَوْمُ تَفْطِيرِ الصَّائِمِينَ فَمَنْ فَطَّرَ فِيهِ صَائِماً مُؤْمِناً كَانَ كَمَنْ أَطْعَمَ فِئَاماً وَ فِئَاماً إِلَى أَنْ عَدَّ عَشْراً ثُمَّ قَالَ أَ وَ تَدْرِي مَا الْفِئَامُ قَالَ لَا قَالَ مِائَةُ أَلْفٍ وَ هُوَ يَوْمُ التَّهْنِيَةِ يُهَنِّي بَعْضُكُمْ بَعْضاً فَإِذَا لَقِيَ الْمُؤْمِنُ أَخَاهُ يَقُولُ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّكِينَ بِوَلَايَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْأَئِمَّةِ ع وَ هُوَ يَوْمُ التَّبَسُّمِ فِي وُجُوهِ النَّاسِ مِنْ أَهْلِ الْإِيمَانِ فَمَنْ تَبَسَّمَ فِي وَجْهِ أَخِيهِ يَوْمَ الْغَدِيرِ نَظَرَ اللَّهُ إِلَيْهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ بِالرَّحْمَةِ وَ قَضَى لَهُ أَلْفَ حَاجَةٍ وَ بَنَى لَهُ قَصْراً فِي الْجَنَّةِ مِنْ دُرَّةٍ بَيْضَاءَ وَ نَضَّرَ وَجْهَهُ وَ هُوَ يَوْمُ الزِّينَةِ فَمَنْ تَزَيَّنَ لِيَوْمِ الْغَدِيرِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ كُلَّ خَطِيئَةٍ عَمِلَهَا صَغِيرَةً أَوْ كَبِيرَةً وَ بَعَثَ اللَّهُ إِلَيْهِ مَلَائِكَةً يَكْتُبُونَ لَهُ الْحَسَنَاتِ وَ يَرْفَعُونَ لَهُ الدَّرَجَاتِ إِلَى قَابِلِ مِثْلِ ذَلِكَ الْيَوْمِ فَإِنْ مَاتَ‏[=century gothic] مَاتَ شَهِيداً وَ إِنْ عَاشَ عَاشَ سَعِيداً وَ مَنْ أَطْعَمَ مُؤْمِناً كَانَ كَمَنْ أَطْعَمَ جَمِيعَ الْأَنْبِيَاءِ وَ الصِّدِّيقِينَ وَ مَنْ زَارَ فِيهِ مُؤْمِناً أَدْخَلَ اللَّهُ قَبْرَهُ سَبْعِينَ نُوراً وَ وَسَّعَ فِي قَبْرِهِ وَ يَزُورُ قَبْرَهُ كُلَّ يَوْمٍ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ وَ يُبَشِّرُونَهُ بِالْجَنَّةِ وَ فِي يَوْمِ الْغَدِيرِ عَرَضَ اللَّهُ الْوَلَايَةَ عَلَى أَهْلِ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ فَتَسْبِقُ إِلَيْهَا أَهْلُ السَّمَاءِ السَّابِعَةِ فَزَيَّنَ بِهَا الْعَرْشَ ثُمَّ سَبَقَ إِلَيْهَا أَهْلُ السَّمَاءِ الرَّابِعَةِ فَزَيَّنَهَا بِالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ ثُمَّ سَبَقَ إِلَيْهَا أَهْلُ السَّمَاءِ الدُّنْيَا فَزَيَّنَهَا بِالْكَوَاكِبِ ثُمَّ عَرَضَهَا عَلَى الْأَرَضِينَ فَسَبَقَتْ مَكَّةُ فَزَيَّنَهَا بِالْكَعْبَةِ ثُمَّ سَبَقَتْ إِلَيْهَا الْمَدِينَةُ فَزَيَّنَهَا بِالْمُصْطَفَى مُحَمَّدٍ ص ثُمَّ سَبَقَتْ إِلَيْهَا الْكُوفَةُ فَزَيَّنَهَا بِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع وَ عَرَضَهَا عَلَى الْجِبَالِ فَأَوَّلُ جَبَلٍ أَقَرَّ بِذَلِكَ ثَلَاثَةُ أَجْبُلٍ [أَجْبَالٍ‏] الْعَقِيقُ وَ جَبَلُ الْفَيْرُوزَجِ وَ جَبَلُ الْيَاقُوتِ فَصَارَتْ هَذِهِ الْجِبَالُ جِبَالَهُنَّ وَ أَفْضَلَ الْجَوَاهِرِ ثُمَّ سَبَقَتْ إِلَيْهَا جِبَالٌ أُخَرُ فَصَارَتْ مَعَادِنَ الذَّهَبِ وَ الْفِضَّةِ وَ مَا لَمْ يُقِرَّ بِذَلِكَ وَ لَمْ يَقْبَلْ صَارَتْ لَا تُنْبِتُ شَيْئاً وَ عَرَضَتْ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ عَلَى الْمِيَاهِ فَمَا قَبِلَ مِنْهَا صَارَ عَذْباً وَ مَا أَنْكَرَ صَارَ مِلْحاً أُجَاجاً وَ عَرَضَهَا فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ عَلَى النَّبَاتِ فَمَا قَبِلَهُ صَارَ حُلْواً طَيِّباً وَ مَا لَمْ يَقْبَلْ صَارَ مُرّاً ثُمَّ عَرَضَهَا فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ عَلَى الطَّيْرِ فَمَا قَبِلَهَا صَارَ فَصِيحاً مُصَوِّتاً وَ مَا أَنْكَرَهَا صَارَ أَخْرَسَ مِثْلَ اللَّكَنِ وَ مَثَلُ الْمُؤْمِنِينَ فِي قَبُولِهِمْ وَلَاءَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ فِي يَوْمِ غَدِيرِ خُمٍّ كَمَثَلِ الْمَلَائِكَةِ فِي سُجُودِهِمْ لِآدَمَ وَ مَثَلُ مَنْ أَبَى وَلَايَةَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ فِي يَوْمِ الْغَدِيرِ مَثَلُ إِبْلِيسَ وَ فِي هَذَا الْيَوْمِ أُنْزِلَتْ هَذِهِ الْآيَةُ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ‏ وَ مَا بَعَثَ اللَّهُ نَبِيّاً إِلَّا وَ كَانَ يَوْمُ بَعْثِهِ مِثْلَ يَوْمِ الْغَدِيرِ عِنْدَهُ وَ عَرَفَ حُرْمَتَهُ إِذْ نَصَبَ لِأُمَّتِهِ وَصِيّاً وَ خَلِيفَةً مِنْ بَعْدِهِ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ.

إقبال الأعمال (ط - القديمة)، ج‏1، ص: 464

خلاصه ترجمه:

از حضرت رضا عليه السّلام در فضيلت روز غدير ميفرمايد: در روز غدير خداوند عرضه داشت ولايت على را به اهل آسمان‏هاى هفتگانه اهالى آسمان هفتم از همه پيشى گرفتند بهمين جهت آن آسمان را بعرش آراست.


سپس اهل آسمان چهارم. آن را آراست با بيت المعمور بعد اهل آسمان دنيا، آن را آراست بوسيله ستارگان سپس عرضه داشت بر زمين‏ها مكه از همه سبقت گرفت. مكه را بوسيله كعبه آراست بعد مدينه سبقت گرفت آن را آراست بوسيله محمّد مصطفى صلّى اللَّه عليه و آله بعد كوفه آنجا را بوسيله امير المؤمنين عليه السّلام زينت بخشيد و بر كوهها عرضه داشت جلوتر از همه سه كوه پيشى گرفتند. عقيق و فيروزه و ياقوت اينها شدند معادن اين گوهرها و بهترين جواهر و بعد كوههاى ديگر پذيرفتند كه معدن طلا و نقره شدند و هر چه اقرار نياورد و نپذيرفت در او چيزى نروئيد.
در آن روز ولايت را بر آبها عرضه داشت هر آبى قبول كرد شيرين شد.

هر آبى نپذيرفت شور و تيز و تند شد. و بر گياهان عرضه داشت هر چه قبول كرد شيرين و خوب شد و هر چه نپذيرفت تلخ شد. سپس عرضه داشت در آن روز ولايت را بر پرندگان هر كدام قبول كردند فصيح و خوش صدا شدند و هر كدام انكار كردند گنگ و لال شدند تا آخر خبر ...