✿☷ نقی صحیفه زهرا(س) ☷✿ ویژه نامه امام علی النقی علیه السلام

[="Tahoma"][="#4169e1"]

بسم الله الرحمن الرحیم

یا اَبا الحَسَنِ یا عَلِیَّ بنَ مُحَمَّدٍ اَیُّهَا الهادیِ النِّقِیُّ یَابنَ رَسوُلِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلی خَلقِهِ یا سَیِدَناوَ مَولانا اِنا تَوَجَّهنا وَستَشفَعنا وَ تَوَسَّلنا بِکَ اِلیَ اللّهِ وَ قَدَّمناکَ بَینَ یَدَی حاجاتِنا یا وَجیهاً عِندَاللّهِ اِشفَع لَنا عِندَاللّه

صـد بـار اگـر حُرمـت و قـدرت شـکنـنـد
از مـنـزلـت تــو ذرهّ ای کــم نـشـود ...

[="Tahoma"]با سلام....
به اطلاع میرساند طی توهین بی سابقه به ساحت مقدس حضرت امام علی النقی علیه السلام که توسط مزدور خوک صفت انگلیسی شاهین نجفی صورت گرفته است زمانی که اسم مقدس این امام معصوم را با نام های نقی و امام نقی در جست و جوگر گوگل سرچ میکنیم همراه با چهره ها و عکسهای زننده ظاهر میشود..

توجه داشته باشید دوستانی که وب دارند پوسترهای زیبا از امام هادی علیه السلام را با برچسب های نقی , naghi , امام نقی , imam naghi , امام نقی(ع)
emam naghi در وب خود قرار دهند تا از ادامه این حرکت زشت جلوگیری شود..

شایان به ذکر است شما می توانید با ورود به وب ya-20.blogfa.com از تعدادی پوستر امام نقی علیه السلام برای استفاده در وبتان بهرمند شوید..

این مطلب را گسترش دهید...!

یا علی...
دوستان اگه میشه درباره امام هادی النقی (علیه السلام) وبلاگ بسازید.
توجه:بچه شیعه ها توروخدا بیایید کمک.
اطلاع رسانی شود حتما
مراجعه شود به وبلاگ امام هادی النقی (علیه السلام)
http://yahadiyanaghi.blogfa.com
چند وبلاگ که در زمینه(حمایت از امام نقی علیه السلام بخاطر توهینی که در فضای مجازی به ساحت مقدس این امام بزرگوارشده) فعالیت دارند به محضر شما محب اهل بیت عصمت وطهارت علیهم السلام معرفی میشوند ان شاءالله برای حمایتشون لینک نمائید.

1.امام هادی النقی (علیه السلام)
http://yahadiyanaghi.blogfa.com

2.عشقم امام هادی علیه السلام
http://ya-20.blogfa.com

3.امام هادی(علیه السلام)
http://emam-hadi.blogfa.com/

http://www.yaalinage.blogfa.com-4

[="Black"]حضرت امام هادی (ع)

1- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : مَنِ اتَّقي اللهَ يُتَّقي، وَ مَنْ أطاعَ اللّهَ يُطاعُ، وَ مَنْ أطاعَ الْخالِقَ لَمْ يُبالِ سَخَطَ الْمَخْلُوقينَ، وَمَنْ أسْخَطَ الْخالِقَ فَقَمِنٌ أنْ يَحِلَّ بِهِ سَخَطُ الْمَخْلُوقينَ.
«بحارالأنوار، ج 68، ص 182، ح 41»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: كسي كه تقوي الهي را رعايت نمايد و مطيع احكام و مقرّرات الهي باشد، ديگران مطيع او مي شوند و هر شخصي كه اطاعت از خالق نمايد، باكي از دشمني و عداوت انسان ها نخواهد داشت; و چنانچه خداي متعال را با معصيت و نافرماني خود به غضب درآورد، پس سزاوار است كه مورد خشم و دشمني انسان ها قرار گيرد.

2- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : مَنْ أنِسَ بِاللّهِ اسْتَوحَشَ مِنَ النّاسِ، وَعَلامَةُ الاُْنْسِ بِاللّهِ الْوَحْشَةُ مِنَ النّاسِ.
«عُدّة الداعي، ص 208»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: كسي كه با خداوند متعال مونس باشد و او را أنيس خود بداند، از مردم احساس وحشت مي كند.
و علامت و نشانه أنس با خداوند وحشت از مردم است ـ يعني از غير خدا نهراسيدن و از مردم احتياط و دوري كردن ـ..

3- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : السَّهَرَ أُلَذُّ الْمَنامِ، وَ الْجُوعُ يَزيدُ في طيبِ الطَّعامِ.
«بحارالانوار، ج 84، ص 172»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: شب زنده داري، خواب بعد از آن را لذيذ مي گرداند; و گرسنگي در خوشمزگي طعام مي افزايد ـ يعني هر چه انسان كمتر بخوابد بيشتر از خواب لذت مي برد و هر چه كم خوراك باشد مزّه غذا گواراتر خواهد بود.[/]

[="Black"]

4- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : لا تَطْلُبِ الصَّفا مِمَّنْ كَدِرْتَ عَلَيْهِ، وَلاَ النُّصْحَ مِمَّنْ صَرَفْتَ سُوءَ ظَنِّكَ إلَيْهِ، فَإنَّما قَلْبُ غَيْرِكَ كَقَلْبِكَ لَهُ.
«بحار الأنوار، ج 75، ص 369، ح 4»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: از كسي كه نسبت به او كدورت و كينه داري، صميّميت و محبّت مجوي. همچنين از كسي كه نسبت به او بدگمان هستي، نصيحت و موعظه طلب نكن، چون كه ديدگاه و افكار ديگران نسبت به تو همانند قلب خودت نسبت به آن ها مي باشد.

5- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : الْحَسَدُ ماحِقُ الْحَسَناتِ، وَالزَّهْوُ جالِبُ الْمَقْتِ، وَالْعُجْبُ صارِفٌ عَنْ طَلَبِ الْعِلْمِ داع إلَي الْغَمْطِ وَالْجَهْلِ، وَالبُخْلُ أذَمُّ الاْخْلاقِ، وَالطَّمَعُ سَجيَّةٌ سَيِّئَةٌ.
«بحارالأنوار، ج 69، ص 199، ح 27»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: حسد موجب نابودي ارزش و ثواب حسنات مي گردد. تكبّر و خودخواهي جذب كننده دشمني و عداوت افراد مي باشد. عُجب و خودبيني مانع تحصيل علم خواهد بود و در نتيجه شخص را در پَستي و ناداني نگه مي دارد. بخيل بودن بدترين اخلاق است; و نيز طَمَع داشتن خصلتي ناپسند و زشت مي باشد.

6- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : الْهَزْلُ فكاهَةُ السُّفَهاءِ، وَ صَناعَةُ الْجُهّالِ.
«الدرّة الباهرة، ص 42»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: مسخره كردن و شوخي هاي - بي مورد - از بي خردي است و كار انسان هاي نادان مي باشد.[/]

[="Black"]

7- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : الدُّنْيا سُوقٌ رَبِحَ فيها قَوْمٌ وَ خَسِرَ آخَرُونَ.
«أعيان الشّيعة، ج 2، ص 39»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: دنيا همانند بازاري است كه عدّه اي در آن ـ براي آخرت ـ سود مي برند و عدّه اي ديگر ضرر و خسارت متحمّل مي شوند.

8- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : النّاسُ فِي الدُّنْيا بِالاْمْوالِ وَ فِي الاْخِرَةِ بِالاْعْمالِ.
«أعيان الشّيعة، ج 2، ص 39»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: مردم در دنيا به وسيله ثروت و تجمّلات شهرت مي يابند ولي در آخرت به وسيله اعمال محاسبه و پاداش داده خواهند شد.

9- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : مُخالَطَةُ الاْشْرارِ تَدُلُّ عَلي شِرارِ مَنْ يُخالِطُهُمْ.
«مستدرك الوسائل، ج 12، ص 308، ح 14162»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: همنشين شدن و معاشرت با افراد شرور نشانه پستي و شرارت تو خواهد بود.[/]

[="Black"]

10- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : أهْلُ قُمْ وَ أهْلُ آبَةِ مَغْفُورٌ لَهُمْ، لِزيارَتِهِمْ لِجَدّي عَلي ابْنِ مُوسَي الرِّضا - عليه السلام - بِطُوس، ألا وَ مَنْ زارَهُ فَأصابَهُ في طَريقِهِ قَطْرَةٌ مِنَ السَّماءِ حَرَّمَ جَسَدَهُ عَلَي النّارِ.
«عيون أخبار الرّضا - عليه السلام -، ج 2، ص 260، ح 22»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: أهالي قم و أهالي آبه ـ يكي از روستاهاي حوالي ساوه ـ آمرزيده هستند به جهت آن كه جدّم امام رضا - عليه السلام - را در شهر طوس زيارت مي كنند. و سپس حضرت افزود: هر كه جدّم امام رضا - عليه السلام - را زيارت كند و در مسير راه صدمه و سختي تحمّل كند خداوند آتش را بر بدن او حرام مي گرداند.

11- عَنْ يَعْقُوبِ بْنِ السِّكيتْ، قالَ: سَألْتُ أبَاالْحَسَنِ الْهادي - عليه السلام - : ما بالُ الْقُرْآنِ لا يَزْدادُ عَلَي النَّشْرِ وَالدَّرْسِ إلاّ غَضاضَة؟
قالَ - عليه السلام - : إنَّ اللّهَ تَعالي لَمْ يَجْعَلْهُ لِزَمان دُونَ زَمان، وَلالِناس دُونَ ناس، فَهُوَ في كُلِّ زَمان جَديدٌ وَ عِنْدَ كُلِّ قَوْم غَضٌّ إلي يَوْمِ الْقِيامَةِ.
«أمالي شيخ طوسي، ج 2، ص 580، ح 8»
يكي از اصحاب حضرت به نام ابن سِكيّت گويد: از امام هادي - عليه السلام - سؤال كردم: چرا قرآن با مرور زمان و زياد خواندن و تكرار، كهنه و مندرس نمي شود; بلكه هميشه حالتي تازه و جديد در آن وجود دارد؟ امام - عليه السلام - فرمود: چون كه خداوند متعال قرآن را براي زمان خاصّي و يا طايفه اي مخصوص قرار نداده است; بلكه براي تمام دوران ها و تمامي اقشار مردم فرستاده است، به همين جهت هميشه حالت جديد و تازه اي دارد و براي جوامع بشري تا روز قيامت قابل عمل و اجراء مي باشد.

12- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : الْغَضَبُ عَلي مَنْ لا تَمْلِكُ عَجْزٌ، وَ عَلي مَنْ تَمْلِكُ لُؤْمٌ.
«مستدرك الوسائل، ج 12، ص 11، ح 13376»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: غضب و تندي در مقابل آن كسي كه توان مقابله با او را نداري، علامت عجز و ناتواني است، ولي در مقابل كسي كه توان مقابله و رو در روئي او را داري علامت پستي و رذالت است.[/]

[="Black"]

13- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : يَاْتي عَلماءُ شيعَتِنا الْقَوّامُونَ بِضُعَفاءِ مُحِبّينا وَ أهْلِ وِلايَتِنا يَوْمَ الْقِيامَةِ، وَالاْنْوارُ تَسْطَعُ مِنْ تيجانِهِمْ.
«بحارالأنوار، ج 2، ص 6»
فرمود: علماء و دانشمنداني كه به فرياد دوستان و پيروان ما برسند و از آن ها رفع مشكل نمايند، روز قيامت در حالي محشور مي شوند كه تاج درخشاني بر سر دارند و نور از آن ها مي درخشد.

14- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : لِبَعْضِ قَهارِمَتِهِ: اسْتَكْثِرُوا لَنا مِنَ الْباذِنْجانِ، فَإنَّهُ حارٌّ في وَقْتِ الْحَرارَةِ، بارِدٌ في وَقْتِ الْبُرُودَةِ، مُعْتَدِلٌ فِي الاْوقاتِ كُلِّها، جَيِّدٌ عَلي كلِّ حال.
«الكافي، ج 6، ص 373، ح 2»
امام هادي - عليه السلام - به بعضي از غلامان خود فرمود: بيشتر براي ما بادمجان پخت نمائيد كه در فصل گرما، گرم و در فصل سرما، سرد است; و در تمام دوران سال معتدل مي باشد و در هر حال مفيد است.

15- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : التَّسْريحُ بِمِشْطِ الْعاجِ يُنْبُتُ الشَّعْرَ فِي الرَّأسِ، وَ يَطْرُدُ الدُّودَ مِنَ الدِّماغِ، وَ يُطْفِيءُ الْمِرارَ، وَ يَتَّقِي اللِّثةَ وَ الْعَمُورَ.
«بحارالأنوار، ج 73، ص 115، ح 16»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: شانه كردن موها به وسيله شانه عاج، سبب روئيدن و افزايش مو مي باشد، همچنين سبب نابودي كرم هاي درون سر و مُخ خواهد شد و موجب سلامتي فكّ و لثه ها مي گردد.[/]

[="Black"]

16- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : اُذكُرْ مَصْرَعَكَ بَيْنَ يَدَي أهْلِكَ لا طَبيبٌ يَمْنَعُكَ، وَ لا حَبيبٌ يَنْفَعُكَ.
«أعلام الدّين، ص 311»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: بياد آور و فراموش نكن آن حالت و موقعي را كه در ميان جمع اعضاء خانواده و آشنايان قرار مي گيري و لحظات آخر عمرت سپري مي شود و هيچ پزشكي و دوستي ـ و ثروتي ـ نمي تواند تو را از آن حالت نجات دهد.

17- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : إنَّ الْحَرامَ لا يَنْمي، وَإنْ نَمي لا يُبارَكُ فيهِ، وَ ما أَنْفَقَهُ لَمْ يُؤْجَرْ عَلَيْهِ، وَ ما خَلَّفَهُ كانَ زادَهُ إلَي النّارِ.
«الكافي، ج 5، ص 125، ح 7»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: همانا ـ اموال ـ حرام، رشد و نموّ ندارد و اگر هم احياناً رشد كند و زياد شود بركتي نخواهد داشت و با خوشي مصرف نمي گردد. و آنچه را از اموال حرام انفاق و كمك كرده باشد أجر و پاداشي برايش نيست و هر مقداري كه براي بعد از خود به هر عنوان باقي گذارد معاقب مي گردد.

18- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : اَلْحِكْمَةُ لا تَنْجَعُ فِي الطِّباعِ الْفاسِدَةِ.
«نزهة النّاظر و تنبيه الخاطر، ص 141، ح 23»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: حكمت اثري در دل ها و قلب هاي فاسد نمي گذارد.[/]

[="Black"]

19- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : مَنْ رَضِي عَنْ نَفْسِهِ كَثُرَ السّاخِطُونَ عَلَيْهِ.
«بحارالأنوار، ج 69، ص 316، ح 24»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: هر كه از خود راضي باشد بدگويان او زياد خواهند شد.

20- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : اَلْمُصيبَةُ لِلصّابِرِ واحِدَةٌ وَ لِلْجازِعِ اِثْنَتان.
«بحارالأنوار، ج 75، ص 369»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: مصيبتي كه بر كسي وارد شود و صبر و تحمّل نمايد، تنها يك ناراحتي است; ولي چنانچه فرياد بزند و جزع كند دو ناراحتي خواهد داشت.

21- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : اِنّ لِلّهِ بِقاعاً يُحِبُّ أنْ يُدْعي فيها فَيَسْتَجيبُ لِمَنْ دَعاهُ، وَالْحيرُ مِنْها.
«بحارالأنوار، ج 98، ص 130، ح 34.»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: براي خداوند بقعه ها و مكان هائي است كه دوست دارد در آن ها خدا خوانده شود تا آن كه دعاها را مستجاب گرداند كه يكي از بُقْعه ها حائر و حرم امام حسين - عليه السلام - خواهد بود.[/]

[="Black"]

22- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : اِنّ اللّهَ هُوَ الْمُثيبُ وَالْمُعاقِبُ وَالْمُجازي بِالاَْعْمالِ عاجِلاً وَآجِلاً.
«بحارالأنوار، ج 59، ص 2»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: همانا تنها كسي كه ثواب مي دهد و عِقاب مي كند و كارها را در همان لحظه يا در آينده پاداش مي دهد، خداوند خواهد بود.

23- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : مَنْ هانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ فَلا تَأمَنْ شَرَّهُ.
«تحف العقول، ص 383»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: هركس به خويشتن إهانت كند و كنترل نفس نداشته باشد خود را از شرّ او در أمان ندان.

24- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : اَلتَّواضُعُ أنْ تُعْطَيَ النّاسَ ما تُحِبُّ أنْ تُعْطاهُ.
«محجّة البيضاء، ج 5، ص 225»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: تواضع و فروتني چنان است كه با مردم چنان كني كه دوست داري با تو آن كنند.[/]

[="Black"]

25- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : اِنّ الْجِسْمَ مُحْدَثٌ وَاللّهُ مُحْدِثُهُ وَ مُجَسِّمُهُ.
«بحارالأنوار، ج 57، ص 81، ح 51»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: همانا اجسام، جديد و پديده هستند و خداوند متعال به وجود آورنده و تجسّم بخش آن ها است.

26- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : لَمْ يَزَلِ اللّهُ وَحْدَهُ لا شَيْئي مَعَهُ، ثُمَّ خَلَقَ الاَْشْياءَ بَديعاً، وَاخْتارَ لِنَفْسِهِ أحْسَنَ الاْسْماء.
«بحارالانوار، ج 57، ص 83، ح 64»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: خداوند از أزَل، تنها بود و چيزي با او نبود، تمام موجودات را با قدرت خود آفريده، و بهترين نام ها را براي خود برگزيد.

27- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : اِذا قامَ الْقائِمُ يَقْضي بَيْنَ النّاسِ بِعِلْمِهِ كَقَضاءِ داوُد - عليه السلام - وَ لا يَسْئَلُ الْبَيِّنَةَ.
«بحارالأنوار، ج 50، ص 264، ح 24»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: زماني كه حضرت حجّت (عجّ) قيام نمايد در بين مردم به علم خويش قضاوت مي نمايد; همانند حضرت داود - عليه السلام - كه از دليل و شاهد سؤال نمي فرمايد.[/]

[="Black"]

28- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : مَنْ اَطاعَ الْخالِقَ لَمْ يُبالِ بِسَخَطِ الْمَخْلُوقينَ وَ مَنْ أسْخَطَ الْخالِقَ فَقَمِنٌ أنْ يَحِلَّ بِهِ الْمَخْلُوقينَ.
«بحارالأنوار، ج 50، ص 177، ح 56»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: هركس مطيع و پيرو خدا باشد از قهر و كارشكني ديگران باكي نخواهد داشت.

29- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : اَلْعِلْمُ وِراثَةٌ كَريمَةٌ وَالاْدَبُ حُلَلٌ حِسانٌ، وَالْفِكْرَةُ مِرْآتٌ صافَيةٌ.
«مستدرك الوسائل، ج 11، ص 184، ح 4»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: علم و دانش بهترين يادبود براي انتقال به ديگران است، ادب زيباترين نيكي ها است و فكر و انديشه آئينه صاف و تزيين كننده اعمال و برنامه ها است.

30- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : الْعُجْبُ صارِفٌ عَنْ طَلَبِ الْعِلْمِ، داع إلي الْغَمْطِ وَ الْجَهْلِ.
«بحارالأنوار، ج 75، ص 369»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: خودبيني و غرور، انسان را از تحصيل علوم باز مي دارد و به سمت حقارت و ناداني مي كشاند.
31- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : لا تُخَيِّبْ راجيكَ فَيَمْقُتَكَ اللّهُ وَ يُعاديكَ.
«بحارالأنوار، ج 75، ص 173، ح 2»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: كسي كه به تو اميد بسته است نااميدش مگردان، وگرنه مورد غضب خداوند قرار خواهي گرفت.[/]

[="Black"]

32- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : الْعِتابُ مِفْتاحُ التَّقالي، وَالعِتابُ خَيْرٌ مِنَ الْحِقْدِ.
«نزهة النّاظر، ص 139، ح 12»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: (مواظب باش كه) عتاب و پرخاش گري، مقدّمه و كليد غضب است، ولي در هر حال پرخاش گري نسبت به كينه و دشمني دروني بهتر است (چون كينه، ضررهاي خظرناك تري را در بردارد).

33- وَ قالَ - عليه السلام - : مَا اسْتَراحَ ذُو الْحِرْصِ.
«مستدرك الوسائل، ج 2، ص 336، ح 11»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: شخص طمّاع و حريص ـ نسبت به اموال و تجمّلات دنيا ـ هيچگاه آسايش و استراحت نخواهد داشت.

34- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : الْغِني قِلَّةُ تَمَنّيكَ، وَالرّضا بِما يَكْفيكَ، وَ الْفَقْرُ شَرَهُ النّفْسِ وَ شِدَّةُ القُنُوطِ، وَالدِّقَّةُ إتّباعُ الْيَسيرِ وَالنَّظَرُ فِي الْحَقيرِ.
«الدّرّة الباهرة، ص 14»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: بي نيازي و توانگري در آن است كه كمتر آرزو و توقّع باشد و به آنچه موجود و حاضر است راضي و قانع گردي، وليكن فقر و تهي دستي در آن موقعي است كه آرزوهاي نفساني اهميّت داده شود، امّا دقّت و توجّه به مسائل، اهميّت دادن به امكانات موجود و مصرف و استفاده صحيح از آن ها است، اگر چه ناچيز و كم باشد.

35- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : الاِْمامُ بَعْدي الْحَسَنِ، وَ بَعْدَهُ ابْنُهُ الْقائِمُ الَّذي يَمْلاَُ الاَْرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلاً كَما مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً.
«بحارالأنوار، ج 50، ص 239، ح 4»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: امام و خليفه بعد از من (فرزندم) حسن; و بعد از او فرزندش مهدي ـ موعود(عليهما السلام)ـ مي باشد كه زمين را پر از عدل و داد مي نمايد، همان طوري كه پر از ظلم و ستم گشته باشد.[/]

[="Black"]

36- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : إذا كانَ زَمانُ الْعَدْلِ فيهِ أغْلَبُ مِنَ الْجَوْرِ فَحَرامٌ أنْ يُظُنَّ بِأحَد سُوءاً حَتّي يُعْلَمَ ذلِكَ مِنْهُ.

«بحارالأنوار، ج 73، ص 197، ح 17»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: در آن زماني كه عدالت اجتماعي، حاكم و غالب بر تباهي باشد، نبايد به شخصي بدگمان بود مگر آن كه يقين و معلوم باشد.

37- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : إنَّ لِشيعَتِنا بِوِلايَتِنا لَعِصْمَةٌ، لَوْ سَلَكُوا بِها في لُجَّةِ الْبِحارِ الْغامِرَةِ.
«بحارالأنوار، ج 50، ص 215، ح 1»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: همانا ولايت ما اهل بيت براي شيعيان و دوستانمان پناهگاه أمني مي باشد كه چنانچه در همه امور به آن تمسّك جويند، بر تمام مشكلات (مادّي و معنوي) فايق آيند.

38- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : يا داوُدُ لَوْ قُلْتَ: إنَّ تارِكَ التَّقيَّةَ كَتارِكِ الصَّلاةِ لَكُنتَ صادِقاً.
«وسائل الشّيعة، ج 16، ص 211، ح 21382»
امام هادي - عليه السلام - به يكي از اصحابش - به نام داود صرّمي - فرمود: اگر قائل شوي كه ترك تقيّه همانند ترك نماز است، صادق خواهي بود.

39- قالَ: سَألْتُهُ عَنِ الْحِلْمِ؟ فَقالَ - عليه السلام - : هُوَ أنْ تَمْلِكَ نَفْسَكَ وَ تَكْظِمَ غَيْظَكَ، وَ لا يَكُونَ ذلَكَ إلاّ مَعَ الْقُدْرَةِ.
«مستدرك الوسائل، ج 2، ص 304، ح 17»
يكي از اصحاب از امام هادي - عليه السلام - پيرامون معناي حِلم و بردباري سؤال نمود؟ حضرت در پاسخ فرمود: اين كه در هر حال مالك نَفْس خود باشي و خشم خود را فرو بري و آن را خاموش نمائي و اين تحمّل و بردباري در حالي باشد كه توان مقابله با شخصي را داشته باشي.

40- قالَ الإمامُ الهادي - عليه السلام - : اِنّ اللّهَ جَعَلَ الدّنيا دارَ بَلْوي وَالاْخِرَةَ دارَ عُقْبي، وَ جَعَلَ بَلْوي الدّنيا لِثوابِ الاْخِرَةِ سَبَباً وَ ثَوابَ الاْخِرَةِ مِنْ بَلْوَي الدّنيا عِوَضاً.
«تحف العقول، ص 358»
امام هادي - عليه السلام - فرمود: همانا خداوند، دنيا را جايگاه بلاها و امتحانات و مشكلات قرار داد; و آخرت را جايگاه نتيجه گيري زحمات، پس بلاها و زحمات و سختي هاي دنيا را وسيله رسيدن به مقامات آخرت قرار داد و اجر و پاداش زحمات دنيا را در آخرت عطا مي فرمايد.[/]

[="Black"]شعری كه متوكل را گریانید

مناظره امام هادي(ع) با متوكل عباسي

از امام هادی ـ علیه السلام ـ نزد متوكّل سعایت كردند كه در منزل او اسلحه و نوشته‌های تحریك برانگیز و اشیای دیگر است كه از شیعیان او در قم به او رسیده و او عزم شورش بر ضد دولت دارد. متوكل گروهی را به منزل آن حضرت فرستاد و آنان شبانه به خانه امام هجوم بردند، ولی چیزی به دست نیاوردند، آن گاه امام ـ علیه السلام ـ را در اطاقی تنها دیدند كه در به روی خود بسته، جامه پشمین بر تن دارد و بر زمینی مفروش از شن و ماسه نشسته و به عبادت خدا و تلاوت قرآن مشغول است.
امام را با همان حال نزد متوكل بردند و به او گفتند: «در خانه‌اش چیزی نیافتیم و او را رو به قبله دیدیم كه قرآن می‌خواند.»
متوكل چون امام ـ علیه السلام ـ را دید، عظمت و هیبت امام ـ علیه السلام ـ او را گرفت و بی‌اختیار حضرت را احترام كرد و در كنار خود نشاند و جام شرابی را كه در دست داشت به آن حضرت تعارف كرد!
امام ـ علیه السلام ـ سوگند یاد كرد و فرمود: «گوشت و خون من با چنین چیزی آمیخته نشده است، مرا معاف دار!»
متوكل از تقاضایش منصرف شد ولی برای این كه امام ـ علیه السلام ـ را در نظر جمع سبك جلوه دهد گفت: پس شعری بخوان!
امام فرمود: من شعر، كم از بر دارم.
گفت: باید بخوانی.
امام ـ علیه السلام ـ اشعار زیر را خواند:
باتُوا عَلی قُللِ الجِبالِ تَحرُسُهُم غُلْبُ الرّجالِ فَما اَغْنَتهُمُ القُلَلُ
وَ اسْتَنزَلُوا بَعدَ عِزٍّ عن َمَعاقِلِهِم فَاُوَدّعُوا حُفَراً یا بِئسَ مانَزَلُوا
ناداهُم صارِخٌ مِن بعدِ ما قُبِرُوا اَیْنَ الاَساوِرَ و التّیجانُ وَ الحُلَلُ؟
اَینَ الوُجوهُ الّتی كانَت مُنعِمَهً مِنْ دُونِها تَضْرِبُ الاَستارُ وَ الْكُلَلُ؟
فَافصَحُ القَبرُ عَنهُم حینَ ساءَ لَهُم تِلكَ الوُجُوهَ عَلَیها الدَّود یَقتَتِلُ
قَد طالَما اَكَلُوا دَهراً وَ ما شَرَبُوا فَاَصْبَحُوا بَعدَ حُلولِ الاَكُلِ قَد اُكِلُوا
وَ طالَما عَمَّروا دُوراً لِتَحَصُّنِهِمْ فَفارَقُوا الدّوَر عَلَی الاَعداءِ وَ ارْتَحِلُوا
اَضْحَتْ مَنازِلُهُم قَفْراً مُعَطَّلَهً وَ ساكِنُوها اِلی الاَجْداثِ قَدْ رَحَلُوا
ترجمه: (زمامداران جهانخوار و مقتدر) بر قله كوهسارها شب را به روز آوردند، در حالی كه مردان نیرومند از آنان پاسداری می‌كردند، ولی قلّه‌ها نتوانستند آنان را (از خطر مرگ) برهانند.
آنان پس از مدتها عزّت‌ از جایگاه‌های امن به زیر كشیده شدند و در گودال‌ها (گورها) جایشان دادند؛ چه منزل و آرامگاه ناپسندی!
پس از آن كه به خاك سپرده شدند، فریادگری فریاد برآورد: كجاست آن دست بندها و تاجها و لباسهای فاخر؟
گور به جای آنان پاسخ داد: اكنون كِرمها بر سر خوردن آن چهره‌ها با هم می‌ستیزند!
آنان مدت درازی در دنیا می‌خوردند و می‌آشامیدند، ولی امروز آنان كه خورنده همه چیز بودند، خود خوراك حشرات و كرمهای گور شده‌اند!
چه خانه‌هایی ساختند، تا آنان را از گزند روزگار حفظ كند، ولی سرانجام پس از مدتی این خانه‌ها و خانواده‌ها را ترك گفتند و به خانه گور شتافتند!
چه اموال و ذخائری انبار كردند، ولی همه آنها را ترك گفتند و آنها را برای دشمنان خود واگذاشتند!
خانه‌ها و كاخهای آباد آنان به ویرانه‌ها تبدیل شد و ساكنان آنها به سوی گورهای تاریك شتافتند!
تأثیر كلام امام ـ علیه السلام ـ چندان بود كه متوكل به سختی گریست، چنان كه ریشش تر شد. دیگر مجلسیان نیز گریستند.
متوكل دستور داد بساط شراب جمع كنید و چهار هزار درهم به امام ـ علیه السلام ـ تقدیم كرد و آن حضرت را با احترام به منزل برگرداند.[/]

[="Black"]سوره مانع از جهنّم

مناظره امام هادي(ع) با پادشاه روم

قیصر، پادشاه روم به یكی از خلفای بنی عباس نوشت، ما در انجیل دیده‌ایم، هر كس سوره‌ای را بخواند كه خالی از هفت حرف باشد، خداوند جسدش را بر آتش جهنّم حرام می‌كند و آن هفت حرف عبارتست از «ثاء»، «جیم»، «خاء»، «زاء»، «شین»، «ظاء» و «فاء». ما، در تورات و انجیل آن سوره را نیافته‎ایم، آیا در كتب خود چنین سوره‎ای را دارید؟ و اگر جواب مثبت است مراد از این حروف هفتگانه چیست؟
خلیفه عباسی، علماء و دانشمندان را جمع كرد و سؤال را مطرح نمود. لكن هیچ یك نتوانستند جواب سؤال را بدهند؛ به ناچار سؤال را از حضرت علی بن محمد بن الرضا ـ علیهم‎السلام ـ پرسید.
حضرت هادی ـ علیه‎السلام ـ فرمود: «آن سوره‎ای كه آنها در جستجوی آن هستند و در كتب آسمانی سابق نیافتند، در قرآن مجید موجود است و آن سوره، «سوره حمد» است كه هیچ یك از این حروف هفتگانه در آن نمی‎توان یافت.»
پرسیدند: «حكمت آن چیست؟ و این حروف علامت چیست؟»
حضرت فرمودند: «ث» اشاره به «ثبور» دارد؛ مراد از «ج» «جحیم»است؟ مقصود از «خ» «خبیث» است و «ز» اشاره به «زقّوم» دارد و «ش» «شقاوت» است و مراد از «ظ» ظلمت است و «ف» اشاره به «فرقت» دارد.»
این پاسخ را برای قیصر روم فرستادند؛ چون جواب به پادشاه رسید بسیار مشعوف شد و دانست كه دین حق همان اسلام است و لذا بلافاصله به اسلام گروید.[/]

[="Black"]مقدار نذر نامعلوم

مناظره امام هادي(ع)در حل مشكلات علمي متوكل

روزی متوكل دچار مسمومیّت شد، پس نذر كرد كه اگر چنانچه بهبودی یابد «مال كثیری» در راه خدا صدقه دهد؛ اتفاقاً پس از چند روز عافیت یافت و حالش به بهبودی گروید، بنابراین خواست تا به نذر خود عمل كند ولی ندانست كه «مال كثیر» چه مقدار است. پس فقهاء و دانشمندان را جمع كرد و مشكل را با آنها در میان گذاشت، لكن فقهاء در حدّ و اندازه «مال كثیر» با هم اختلاف كردند، برخی گفتند: «اگر هزار درهم صدقه دهی نذرت را ادا كرده‌ای» ولی برخی دیگر گفتند: «مال كثیر» معادل ده هزار درهم است» و برخی گفتند: «صد هزار درهم باید بدهی»؛ و خلاصه امر بر آنها مشتبه شد و در آخر به نتیجه‌ای نرسیدند.
یكی از وزراء متوكل (كه گویا شیعه بوده) گفت: «یا امیرالمؤمنین! اگر من جواب صحیح را برای تو بیاورم چه جایزه‌ای به من می‌دهی؟»
متوكل گفت: «اگر پاسخ صحیح دهی، ده هزار درهم پاداش خواهی گرفت ولی بدان كه اگر جوابت غلط باشد، سرت را از دست خواهی داد.»
پس وزیر خدمت حضرت امام هادی ـ علیه‌السّلام ـ مشرف گشت و سؤال را مطرح كرد.
حضرت فرمود: «به متوكل بگو اگر هشتاد درهم صدقه دهی به نذرت عمل كرده‌ای.»
وزیر پاسخ را به متوكل رساند. متوكل پرسید: «این پاسخ از خودت نیست، بگو از چه كسی پرسیده‌ای؟»
وزیر جریان را نقل كرد. متوكل پرسید: «برو از حضرت سؤال كن دلیل شما بر این مدّعا چیست؟»
پس وزیر علت را جویا شد. حضرت فرمودند:«بدلیل این آیه شریفه «وَ لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللهُ فی مَواطِنَ كثیرهٍ»[1] یعنی «ای پیامبر ما تو را در جنگ‌های بسیاری یاری كردیم». و همه خاندان ما روایت كرده‌اند كه تعداد جنگ‌های پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ هشتاد و سه جنگ بود، پس چون مواطن كثیره مساوی با هشتاد و سه است، مال كثیر نیز معادل هشتاد و سه درهم خواهد بود.»
متوكل پاسخ حضرت را پسندید و هشتاد و سه درهم صدقه داد.

[="Black"]مناظره امام هادي(ع) با يحيي ابن اكثم

یحیی بن اكثم دانشمند‎ترین قاضی عصر مأمون در بصره بود.وی در احتجاج با امام هشتم ـ علیه‎السّلام ـ شكست خورد. همچنین در حضور مامون ،در مناظره با امام جواد - علیه السلام- نیز مغلوب گردید و هر دو یقین كردند كه علم و سیادت از مختصات خاندان علوی است. گرچه یحیی بن اكثم متوجه شده بود كه علم امام هرگز با علم بشر عادی قابل مقایسه نیست، لكن چون شكست‎های سابق او موجب خفّت و كسر شأن او شده بود، همواره سعی می‎كرد تا روزی انتقام شكست‌های سابق خود را از امام بعد از حضرت جواد ـ علیه‎السّلام ـ بگیرد.
پس از شهادت جواد الأئمه ـ علیه‎السّلام ـ در مجلسی حضرت هادی ـ علیه‎السّلام ـ را ملاقات كرد و سؤالات و غوامض لا ینحل خود را بدین شرح از آن حضرت پرسید.[1]
سؤال اول: در مورد آیه‌شریفه: «وَ قالَ الَّذی عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الكتابِ أنا آتیكَ بِهِ قَبْلَ أنْ یَرْتَدَّ الیكَ طَرْفُكَ»[2] پرسید: «سلیمان تخت بلقیس را خواست و آصف بن برخیا، تخت را پیش از آنكه سلیمان چشم بر هم زند حاضر كرد، چگونه سلیمان كه پیغمبر بود، بر علوم آصف بن برخیا بی‌اطلاع بود و خود نتوانست تخت را حاضر كند؟»
حضرت پاسخ داد: «سلیمان پیغمبر در انجام این عمل خود قادر بود، لكن خواست عظمت آصف بن برخیا را بر مردم روشن سازد و خلیفه و جانشین پس از خود را كه از نظر علمی افضلیت بر سایر مردم داشته معرفی كند. آصف بن برخیا خلیفه و جانشین سلیمان بوده وهر چه علم و دانش داشت از مكتب نبوّت سلیمان گرفته بود و این سنّت پیغمبران بوده كه جانشینان خود را به علم و افضلیت معرفی كنند.
سؤال دوم: در آیه شریفه «وَ رَفَعَ أبَوَیْهِ عَلَی الْعَرْشِ وَ خَرَّوا لَهُ سُجَّداً»[3] مربوط به یعقوب نبی و رفتن او به كنعان نزد یوسف و شناختن فرزند و سجده كردن او با فرزندش برای یوسف است، «چرا یعقوب با اینكه پیغمبر بود به یوسف سجده كرد در حالی كه سجده و خضوع وخشوع مخصوص پروردگار است؟»[/]

[="Black"]حضرت پاسخ داد: «سجده یعقوب برای یوسف نبوده، بلكه به شكرانه ملاقات با فرزند گم كرده خود،‌ خدای آفریننده را سجده كرد چرا كه پس از سالیان درازی چشم پدری كه خبر مرگ فرزند را شنیده بود به دیدار او روشن شد واین سجده مانند سجده ملائكه برای آدم ـ علیه‎السّلام ـ است. ملائكه در حقیقت بر آدم سجده نكردند بلكه بمنظور اطاعت و شكرگزاری در برابر بزرگترین خلقت حق سجده نمودند.»
سؤال سوم: در آیه شریفه «وَ اِنْ كُنْتَ فی شَكَّ ممّا أنْزَلنْا اِلَیكَ فَاسْئَلِ الّذینَ یقْرَؤونَ الكتابَ»[4] اگر در آنچه بر تو نازل كردیم شك داری پس بپرس از كسانی كه می‎خوانند كتاب را؛ مخاطب این آیه كیست؟ آیا مخاطب پیامبر است و او در مُنزَلتات آسمانی شك كرده بود یا مخاطب كس دیگری است؟ و از چه كسی باید سؤال كند؟»
حضرت پاسخ داد: «این آیه خطاب به شخص پیغمبر ـ صلی‎الله علیه و آله ـ است؛ البته آن حضرت در هیچ یك از آیات قرآن شك و تردید نداشته است ولی چون برخی می‎گفتند: چرا خداوند كسی از فرشتگان را به عنوان پیامبر مبعوث نكرد؛ این آیه خطاب به پیغمبر و برای آنهاست كه از كسانی كه از كتب آسمانی اطلاع دارند بپرس و خواهی دانست كه تمام پیغمبرانی كه پیش از تو فرستادیم همه از نوع و جنس خود آن امت بودند و مانند مردم زندگی می‎كردند و در اجتماعیات شركت داشتند و با مردم معاشرت داشتند و با وقوف بر كتب گذشته آسمانی این شك و تردید از دل سائلین بر طرف می‎‎شد.»
سؤال چهارم: در آیه شریفه: «وَ لَوْ أنَّ ما فِی الأرضِ مِنْ شَجَرَهٍ أقلامٌ وَ الْبَحْرُ یَمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعهُ أبحُرٍ ما نَفِدَتْ كَلِماتُ اللهِ»[5] آن هفت دریا كه اگر آب آنرا برای شرح كلمات خدا بكار برند خشك می‎شود در حالیكه هنوز كلمات و آثار او بیان نشده كدام است؟[/]

[="Black"]حضرت پاسخ داد: «دریاهای هفتگانه عبارتند از:
1. عین كبریت، «دریای كبریت»
2. عین برهوت، «دریای مدیترانه»
3. دریای طبریّه در فلسطین
4. دریای حمئه و آن دریایی است كه خاكش سیاه و آبش گرم است و مراد دریاچه «آلبرت» یا ویكتوریا است كه زیر خط استوا واقع شده است.
5. دریای «مارسیدان» یا «مارسودان» كه در سودان حبشه است.
6. دریای «افریقیه»
7. دریای «سجرون».
و مراد از «كلمات الله» ما ائمه جانشینان پیغمبر خدا ـ صلی‎الله علیه و آله ـ هستیم كه فضایل ما تمام نشدنی است.»
سؤال پنجم: در آیه شریفه «و فیها ما تَشْتَهیهِ الأنْفُسُ وَ تَلَذُّ الأعْیُنُ»[6] اگر در بهشت هر چه خوردنی و هر چه دیدنی است برای لذت است، چرا در آنجا خداوند آدم را از شجره گندم نهی و به جرم آن معاقب گردانید و او را از بهشت رانده و به دنیا فرستاد؟
حضرت پاسخ داد: «چون خداوند متعال با آدم ـ علیه‎السّلام ـ پیمان بست كه پیرامون حسد نگردد و نزدیك شجره گندم نرود ولی چون آدم تحت تأثیر حوّا قرار گرفت و از گندم خورد، بجرم عدم اطاعت از فرمان خدا از بهشت رانده شد و امّا منظور از لذت نفس و التذاذ چشم، خوردن و خفتن و دفع كردن (به مستراح رفتن) مانند دنیا نیست بلكه مراد، لذت معنوی و روحانی است.»
سؤال ششم: در آیه شریفه «أو یُرَوِّجُهُمْ ذُكراناً وَ إناثاً»[7] ترویج مرد به مرد جایز دانسته شده و اگر چنین است چرا قوم لوط را به سبب همین عمل تشنیع مورد عقاب و عتاب سخت خدا واقع شده است؟»[/]

[="Black"]حضرت در پاسخ فرمود: تمام این آیه چنین است. «لِلّهِ مُلْكُ السَّمواتِ و الأرضِ. یَخْلُقُ ما یَشاءُ، وَ یَهَبُ لِمَنْ یَشاءُ اناثاً وَ یَهَبُ لِمَنْ یَشاءُ الذُّكورَ أوْ یُزَوِّجُهُمْ ذُكْراناً و اناثاً وَ یجْعَلُ مَنْ یَشاءُ عَقیماً، انَّه علیمٌ قدیرٌ». یعنی: آسمان و زمین از آن پروردگار است، اوست كه به هر كه بخواهد می‎بخشد و هر كه را بخواهد خلق می‎كند، به هر كه بخواهد دختر می‎دهد و به هر كه اراده كند پسر عنایت می‎فرماید تا با یكدیگر ازدواج كنند و در تزویج هر كه او را خواست عقیم و نازا و یا ولود وكثیر الأولاد می‎سازد.» لكن نا بخردان برخی از آیات را سر و ته می‎خوانند و مردم را به انحراف می‎كشانند.»
سؤال هفتم: در آیه شریفه: «وَ اَشْهِدُوا ذَوَیْ عَدْلٍ مِنْكُم»[8] «در چه صورتی شهادت یك زن به تنهایی پذیرفته می‎شود، در حالیكه از شرایط شهادت رجولیت، عدالت است؟»
حضرت در پاسخ فرمود: «یگانه زنی كه شهادت او به تنهایی پذیرفته می‎گردد، همانا شخص قابله است كه در امور زنانگی شهادت او مورد قبول است، آنهم با شرط تراضی طرفین، ولی در صورت عدم رضایت، باید دو زن شهادت دهند و اگر آنهم كفایت نكند باید طبقه‎ای از زنان شهادت دهند.»
سؤال هشتم: در فرمایش امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب ـ علیه‎السّلام ـ كه فرمود: «خنثی، اگر از مجرای رجولیت بول كرد، در بردن ارث، ملحق به مردان می‎شود و اگر از مجرای زنانه بول كرد در بردن ارث به زنان ملحق خواهد شد» از آنجا كه شهادت این مطلب از خودش مسموع نیست، آیا تشخیص اینكار با مرد خواهد بود یا زن؟ اگر مرد باشد و بر آلت زنانه او نگاه كنید یا زن باشد و بر آلت مردانه او نظر افكند عمل حرام انجام داده، با این حال راه تشخیص چیست؟[/]

[="Black"]حضرت پاسخ داد: «باید تنی چند از عدول امت در آینه‎ای كه مقابل او گذاشته می‎شود نظر افكنده و مجرای بول او را تشخیص دهند تا مرد و زن بودن خنثی معین شود.»
سؤال نهم: از گوسفند موطوئه و مشتبه[9] سؤال كرد كه «تكلیف ما با آن چیست؟»
حضرت فرمود: «اگر گوسفند موطوئه شناخته شود او را ذبح كنند و در آتش اندازند و اگر راهی برای تشخیص آن پیدا نكردند می‎توانند با قید قرعه گوسفند مشتبه را از گله خارج نمایند، آنگاه ذبح كرده و در آتش بسوزانند تا سایر گوسفندان از آسیب سوختن مصون مانند.»
سؤال دهم: «علت آشكارا خواندن قرائت در فریضه صبح و آهسته خواندن آن در نماز ظهر و عصر چیست با اینكه هر دو جزء صلوه یومیّه هستند؟»
حضرت جواب داد: «از آنجا كه موقع نماز صبح هوا تاریك است و كسی نمازگذار را نمی‎بیند حكم شد كه بلند بخواند و نماز ظهرین را كه همه می‎بینند آهسته خواندن آن ارجح است.»
سؤال یازدهم: «چرا امیرالمؤمنین علی ـ علیه‎السّلام ـ قاتل زبیر را به آتش جهنم بشارت داد و چرا در جنگ جمل خود آن حضرت او را به قتل نرسانید با آنكه خلیفه وقت و امام مقتدر بود؟»
حضرت در پاسخ فرمود: «چون رسول خدا ـ صلی‎الله علیه و آله ـ فرمود: قاتل «صفیّه» (یعنی زبیر) در جنگ نهروان خروج خواهد كرد و كشته خواهد شد و لذا علی ـ علیه‎السّلام ـ او را در جنگ بصره (جمل) آزاد گذاشت، زیرا یقین داشت كه او جزء خوارج نهروان به قتل خواهد رسید و قول پیغمبر ـ صلی‎الله علیه و آله ـ دروغ نیست.»
سؤال دوازدهم:‌«امیرالمؤمنین ـ علیه‎السّلام ـ در جنگ صفین فرمان داد شامیان را در هر حال باشند سالم یا مجروح، پیاده یا سواره، مسلّح یا بدون سلاح، هر كه را هر كجا یافتند از دم تیغ بگذارنند در صورتیكه در جنگ جمل چنین فرمان نداد بلكه فرمود: فقط جنگجویان را دنبال كنید. این تفاوت حكم برای چیست؟»[/]

[="Black"]حضرت فرمود: «هر فرمانی در جای خود بجاست و هر حكمی در قضیّه مخصوصی پسندیده است كه جای دیگر ناپسند است و اگر عناد و لجاج و خصومت شامیان را با مردم خوارج در نظر بگیریم و اوضاع و احوال جنگ را از زمان و مكان و مصالح روزگار بنگریم، حكم بر اساس مصلحت بوده است.»
سؤال سیزدهم: «مردی كه به لواط اقرار كند آیا حدّی بر او هست یا خیر؟»
حضرت در پاسخ فرمودند: «اگر اقرار او به لواط با بیّنه و شاهد تأیید نشود، امام می‎تواند او را مجازات نكند بدلیل آیه شریفه «هذا عَطاؤُنا، فَامْنُنْ أوْ أمسِكْ»[10]
در اینجا مسائل یحیی بن أكثم خاتمه یافت و بجواب آنها نائل شد و اعتراف به عظمت علمی حضرت هادی ـ علیه‎السّلام ـ كرد.[1] . برخی از مورخین معتقدند كه یحیی ابتدا این سؤالات را از موسی مبرقع فرزند بلاواسطه امام جواد (ع) پرسید و چون موسی نتوانست پاسخ گوید به او گفت: برو از برادرت امام علی النقی (ع) سؤال كن و جوابها را برای من بیاور؛ لكن در كتاب كافی و تهذیب باب «میراث الخنثی» آمده است كه یحیی بن اكثم این سؤالات را مستقیماً از حضرت هادی (ع) پرسید و امام دهم پاسخ را برای او نوشت. زیرا یحیی در بصره بود و حضرت هادی (ع) در سامرا و موسی مبرقع هم د رسال 244هـ. ق وفات كرده و یحیی نیز در سال 242هـ. ق وفات كرده بود و مسافرت موسی مبرقع به بغداد پس از فوت یحیی بوده است.
[2] . سوره نمل: آیه 40.
[3] . سوره یوسف: آیه100.
[4] . سوره یونس، آیه 94.
[5] . سوره لقمان آیه 27.
[6] . سوره زخرف، آیه 71.
[7] . سوره شوری آیه50.
[8] . سوره طلاق آیه 2.
[9] . اگر مردی به گوسفندی دخول كند آن گوسفند را موطوئه نامند، حال اگر بدانیم كه مثلاً یكی از ده گوسفند ما موطوئه است ولی عین آن گوسفند موطوئه برای ما مشخص نیست امر بر ما «مشتبه» شده است، مولف
[10] . سوره صاد آیه 39.[/]

همانگونه که می دانید نام مبارک 4 تن از 14 معصوم محمد و نام مباک 4 تن از آنها علی است
اما در امامان 12 گانه
در قرآن خداوند می فرمایید از روز خلقت 12 ماه وجود داشته است
توجه کنید از روز خلقت. ولی جالب ایت بدانید قبلاً کره ماه وجود نداشته است و بعدها در اثر یک برخورد کره ماه بوجود آمد، پس از آن طول هر سال حدود 400 روز شد و امروزه به 360 روز رسیده است که البته این 360 روز با سرعت کمی در حال کاهش هستند
بسم الله الرحمن الرحیم
إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللهِ اثْنا عَشَرَ شَهْراً في كِتابِ الهِن يَوْمَ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ مِنْها أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذالِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ فَلا تَظْلِمُوا فيهِنَّ أَنْفُسَكُمْ وَ قاتِلُوا الْمُشْرِكينَ كَافَّةً كَما يُقاتِلُونَكُمْ كَافَّةً وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللهَ مَعَ الْمُتَّقينَ (009 | توبه - 36)
تعداد ماهها نزد خداوند در كتاب (آفرينش) الهى، از آن روز كه آسمانها و زمين را آفريده، دوازده ماه است; كه چهار ماه از آن، ماه حرام است; (و جنگ در آن ممنوع مى باشد.) اين، آيين هميشگى و استوار (الهى) است. بنابراين، در اين ماهها به خود ستم نكنيد (و از هرگونه خونريزى بپرهيزيد). و با همه مشركان، پيكار كنيد، همان گونه كه آنها با همه شما پيكار مى كنند; و بدانيد خداوند با پرهيزگاران است.

حال این سوال مطرح می شود که چرا خداوند فرموده از ابتداری خلقت 12 ماه وجود داشته است؟ منظور از ماه چیست؟
چرا 4 تای آنها حرمت خاص دارند؟ اگر این ماه ها ماه های سال هستند اصلاً چه اهمیتی دارد که چهارتای آنها حرمت خاصی داشته باشند؟
وقتی آیه بعدی را می خوانیم کمی بیشتر متوجه می شویم که منظور از این ماه ها، ماه های سال نیست

إِنَّمَا النَّسيءُ زِيادَةٌ فِي الْكُفْرِ يُضَلُّ بِهِ الَّذينَ كَفَرُوا يُحِلُّونَهُ عاماً وَ يُحَرِّمُونَهُ عاماً لِيُواطِؤُا عِدَّةَ ما حَرَّمَ اللهُ فَيُحِلُّوا ما حَرَّمَ اللهُ زُيِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمالِهِمْ وَ اللهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكافِرينَ (009 | توبه - 37)
تأخير ماههاى حرام (و جا به جا كردن آنها) فقط، افزايشى در كفر (مشركان) است;كه با آن، كافران گمراه مى شوند; يك سال، آن را حلال، وسال ديگر آن را حرام مى كنند، تا با مقدار ماههايى كه خداوند تحريم كرده هماهنگ شود (و عدد چهار ماه، به پندارشان تكميل گردد); و به اين ترتيب، آنچه را خدا حرام كرده، حلال بشمرند. اعمال زشتشان در نظرشان زينت داده شده; و خداوند جمعيّت كافران را هدايت نمى كند.

ای بابا انگار خیلی قضیه جدیه، خدا چرا سر این ماه ها اینقدر پافشاری می کند؟ میگه کافری اگر بخوایی این ماه ها را تغیر بدی
حالا منظور خدا از تغیر چیست؟ چه کسی می خواد امامان دوازده گانه یا ماه های دوازده گانه را تغیر دهد؟ اولین نفری که باعث این کار می شود را خود خدا یکجوارایی معرفی کرده. در ادامه می خوانیم:
إِلّا تَنْصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذينَ كَفَرُوا ثانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُما فِي الْغارِ إِذْ يَقُولُ لِصاحِبِهِ لا تَحْزَنْ إِنَّ اللهَ مَعَنا فَأَنْزَلَ اللهُ سَكينَتَهُ عَلَيْهِ وَ أَيَّدَهُ بِجُنُود لَمْ تَرَوْها وَ جَعَلَ كَلِمَةَ الَّذينَ كَفَرُوا السُّفْلى وَ كَلِمَةُ اللهِ هِيَ الْعُلْيا وَ اللهُ عَزيزٌ حَكيمٌ (009 | توبه - 40)
اگر او[= پيامبر] را يارى نكنيد، خداوند او را (در سخت ترين لحظات) يارى كرد; آن هنگام كه كافران او را (از مكّه) بيرون كردند، در حالى كه يكى از دو نفر بود (و يك نفر بيشتر همراه نداشت); در آن هنگام كه آن دو در غار بودند، و او به همسفر خود مى گفت: «غم مخور، خدا با ماست.» آنگاه، خداوند، آرامش خود را بر او فرستاد; و با لشكرهايى كه مشاهده نمى كرديد، او را تأييد نمود; و گفتار (و خواسته) كافران را پايين تر قرار داد،(و آنها را با شكست مواجه ساخت;) و تنها سخن خدا (و آيين او)، برتر (و پيروز) است;و خداوند توانا و حكيم است.

حال چهار تن از این ماه ها حرمت ویژه دارند. چهار تا علی. علی علی علی
ارتباط بسیار نزدیکی بین این چهار امام است. همه آنها در ماه حرام به امامت رسیده اند.
اولی امام علی که قبل از او 25 سال حکومت رو به فساد رفت و اسلام در حال نابود بود. خدا یک علی رو کرد. علی دوم پس از امام حسین آمد. زمانیکه نسل رسول اکرم رو به انقراض بود. علی سوم پس امام کاظم که 14 سال در زندان انفرادی بود!!! و علی چهارم در دوره متوکل که این ملعون روی یزید را سفید کرد!!

اما امام علی نقی امام هادی که در بین از همه غریب تر است و حقش را ادا نکردیم و آن ملعون هم از غفلت ما سو استفاده کرد و تا توانست به امام ما توهین کرد.

در انتها لازم است بگویم این بطن قرآن است. ولی در ظاهر آیات: در زمان نزول قرآن ماه های سال را به گونه چرخش می دادند که روزهای احرام در فصل خوش آب و هوای سال واقع شود.

بر گرفته شده از سخنان استاد رائفی پور

برچسب ها: من مشتعل عشق نقی ام چه کنم, نقی, هادی, امام نقی, امام هادی, امام علی النقی (ع)

با تشکر از مطلبتون
با اجازه لینک سخنرانی ایشون درباره امام هادی (ع) رو هم قرار می دم، پیشنهاد می کنم همه دوستان گوش بدن ما خیلی چیزا رو راجع به ایشون نمی دونیم

دانلود قسمت اول

دانلود قسمت دوم

منبع

خبرگزاری فارس ـ محمد حسین کلهر: به شهادت «تقویم شیعه» حرم شریف امامان هادی و عسکری علیهما السلام در سامرا، قریب 13 بار در طول تاریخ به دست ناصبی‌ها تخریب شده است.آخرین مرتبه این تعرض‌ها صبح روز بیست و سوم محرم 1427 هجری (سوم اسفند 1384) بود و مقدس‌ترین مکان شهر سامرا یعنی حرم امام علی النقی(ع) و امام حسن عسکری(ع) بر اثر انفجاری شدید به طور کامل تخریب شد.
در پی این فاجعه دردناک، در عراق و ایران عزای عمومی اعلام شد. علمای حوزه علمیه و مراجع تقلید دروس خود را تعطیل کردند و بازارها در اکثر شهرهای بزرگ بسته شد.پس از هتک حرمت مرقد مطهر امامین همامین عسکریین سلام الله علیهما،‌ رهبر معظم انقلاب نیز با صدور بیانیه‌ای اعلام کردند: دست تبهکار فتنه‌انگیزان بار دیگر خنجر زهرآلود خود را به پیکره امت اسلامی فرود آورد و مرتکب جنایتی فجیع شد. حادثه انفجار درحرم سامراء و هتک حرمت مرقد مطهر امامین همامین عسکریین سلام الله علیهما نه فقط دل شیعیان جهان را خونین و عموم مسلمان را که به خاندان مکرم پیامبر اعظم صلی‌الله علیه وآله عشق و ارادت می‌ورزند، غمگین و جریحه دار کرد، بلکه دنیای اسلام را در برابر توطئه هولناکی قرار داد که هدفش ایجاد جنگ داخلی در عراق و مشغول کردن ملت‌های مسلمان به حوادث خونین مذهبی و فرقه‌ای است.ایشان، این مصیبت بزرگ و سایر مصائب مسلمین را به حضرت بقیة‌الله ارواحناه فداه تسلیت عرض کردند و از خداوند برطرف شدن شر مستکبران ظالم و کافر را از سر ملت‌های مسلمان خواستار شدند.
بازسازی این حرم مطهر پس از آواربرداری آغاز شد و کار ساخت گنبد آن در سال 1389 کلید خورد. این گنبد منور یکهزار و 200 متر مربع مساحت دارد و یکی از بزرگترین گنبد‌ها در عتبات عالیات عراق محسوب می‌شود؛ گنبدی که تابستان سال گذشته با بیش از 23 هزار خشت طلا پوشانده شد. آخرین طلاکاری این گنبد قبل از تخریب به دوره قاجار باز می‌گردد.
به گفته منابع عربی، بازسازی حرم عسکریین(ع) با صرف مبلغی حدود یکصد میلیون دلار (300 میلیارد تومان) محقق شده است.حسن پلارک، رئیس ستاد بازسازی عتبات عالیات در این باره می‌گوید: کار آیینه‌کاری، گچ‌کاری، مقرنس‌‌کاری، کاشی‌کاری‌ها و ... به پایان رسیده است و فقط باید داربست‌های حرم باز شود. البته وی به دلیل شرایط ویژه سامرا تاریخ دقیقی برای مفروش کردن حرم و رونمایی از آن اعلام نمی‌کند.
علاوه بر بازسازی صحن و سرای حرم عسکریین، مسئله ساخت ضریح مطهر نیز مطرح بود که به دلیل ناامنی حاکم بر منطقه سامرا و نارضایتی محبان اهل بیت(ع) از سرعت پایین بازسازی، آیت‌الله سیدعلی سیستانی بزرگترین مرجع تقلید شیعیان عراق وارد این عرصه شد و ساخت ضریح متبرک امامان هادی و عسکری علیهما السلام را با هزینه شخصی بر عهده گرفت.
پیرو این موضوع، کارگاه ساخت ضریح امامین عسکریین در سال 1389 در قم و زیر نظر حجت‌الاسلام والمسلمین سیدجواد شهرستانی (نماینده آیت‌الله سیستانی در ایران) دایر شد.طراحی این ضریح را «سید مهدی علمدار» از طراحان کشور انجام داد و طراح سازه «مهدی خوش‌نژاد» است. «سیدمهدی دیدار» نیز سرپرستی گروه نجاری را بر عهده دارد. «سید محمد حسینی موحد» خطاط ضریح جدید امام حسین(ع) کار خطاطی این ضریح منور را نیز انجام داده است.
به گفته حجت‌الاسلام سیدابراهیم لاجوردی مدیر کارگاه ساخت ضریح امامین عسکریین، در این‌ پروژه 70 کیلو طلا، 4500 کیلوگرم نقره، 1100 کیلوگرم مس و 11 تن چوب ساج (با دوام بالغ بر 300 سال) استفاده شده است.وی می‌گوید: وزن این ضریح مطهر پس از اتمام به 21 تن خواهد رسید و کلیه هزینه‌های آن به همراه چهار صندوق خاتم‌کاری داخل ضریح و 12 در طلای حرم، حدود 20 میلیارد تومان برآورد شده که تماماً توسط دفتر آیت‌الله سیستانی پرداخت می‌شود. یعنی برخلاف پروژه ساخت ضریح مطهر امام حسین(ع)، از کمک‌های مردمی جز در موارد معدود نذری استفاده نشده است.تاکنون شخصیت‌های بسیاری از روند بازسازی ضریح جدید عسکریین در شهر مقدس قم بازدید کرده‌اند که حجت‌الاسلام سیدعمار حکیم رئیس مجلس اعلای اسلامی عراق از جمله آن‌هاست. این بازدید در شهریور سال گذشته انجام شد که پروژه از پیشرفت 80 درصدی برخوردار بود. هم‌اکنون پروژه مذکور بیش از 90 درصد پیشرفت داشته است و طبق اعلام مسئولان ذی‌ربط، تا پایان امسال به اتمام می‌رسد. ضریح ساخته‌شده پس از اتمام جایگزین ضریح موقت فعلی می‌شود.
امام هادی(ع)، امام حسن عسکری‌(ع)، فرزند امام هادی(ع)، مادر امام زمان(عج)، مادر امام هادی(ع)، حکیمه خاتون، دختر امام جواد (ع) و حدیثه مادر امام حسن عسکری(ع) بزرگانی هستند که در سامرا مدفون شده‌اند.

فقط حرم یک امام علی دیگر یعنی امام علی بن حسین (ع) و همچنین امام حسن، امام محمد باقر و امام صادق ع باقیمانده که ساخته شوند. انشاا... آن هم با خواست خدا و دعای امام زمان ع به دست شیعیان ساخته می شود