کتابشناسی اخلاق و عرفان
تبهای اولیه
[h=1][/h] [h=3]معرفی کتاب[/h]
[/HR] حضرت علامه آیهالله حسینی طهرانی در سال 1345 قمری در طهران دیده به جهان گشود. پس از اتمام تحصیلات راه طلبگی را پیش گرفت و بهدست مرحوم آیهالله میرزا محمد طهرانی صاحب"مستدرك البحار"كه از اعاظم عصر و دائی پدری او بود، در مشهد مقدس ملبس به لباس تقوی و علم گردید و در سال 1364 قمری به شهر قم مشرف شده تحت عنایات حضرت معصومه سلاماللهعلیها با علامه طباطبائی آشنا شد.
[/HR]
در سال 1370قمری به سفارش علامه طباطبائی و شهید شیخ محمد صدوقی یزدی راهی دیار نورانی مولیالموالی امیرالمومنین علیهالسلام گردید. بالاخره تلاشها و مجاهدتهای مستمر به بار نشست و فیوضات امیرالمومنین علیهالسلام ایشان را به مرحوم حاج سیدهاشم موسوی حداد رضوان الله علیه متصل ساخت.
در كتاب"روح مجرد"كه یادنامه مرحوم حداد است نوشتهاند:"ای نور مطلق، ای روح مجرد،ای حداد، تو دریائی بودی كه امواج آن توحید و معرفت بود و آبهای آن شهود و بصیرت و یقین...."با اتصال به مرحوم حداد فصل نوینی در زندگانی ایشان پدید آمد. مراقبتهای سلوكی و زحمات گذشته به ثمر نشست و حقیقت توحید در روح شروع به بالیدن نمود.
پس از 24 سال تلاش الهی در طهران در سال 1400قمری به آستان ملائك پاسبان علیابنموسیالرضا علیهالسلام مُشرّف و رحل اقامت خود را در محضر فیاض آلمحمد صلیاللهعلیهوآله افكند.
در مدت 16 سال اقامت در مشهد مقدس دوره علوم و معارف اسلام را در قالب 19 عنوان در 52 جلد و در بیش از 20هزار صفحه به رشته تالیف درآورد و در پرورش طلاب مُزیّن به علم و عمل اهتمام نمود. مرحوم آیهالله حاج سید احمد خوانساری از ایشان به عنوان"فخر عالم اسلام"یاد مینمود و علامه طباطبائی او را "پاسدار مكتب تشیع" نامید و مرحوم حداد به"سید الطائفتین"مُلقّب فرمود. سرانجام قلبی كه یك عمر برای اعتلای توحید و ولایت و معارف حقّه علوی میطپید، در نهم صفر سال 1416 قمری در عَتَبه مقدّسه علی بن موسی الرضا علیه آلاف التحیه و الثناء از حركت ایستاد و نفس قدسیاش به ندای ارجعی لبیك گفت و سرمست از باده سقیهم ربهم شرابا طهورا به ریاض قدس پرواز نمود و پیكر پاكش در جوار مولایش در ضلع جنوب شرقی صحن عتیق حرم مطهر رضوی، آستان بوس كفشداری آن حضرت گردید.
یکی از آثار برجسته ایشان کتاب آیین رستگاری است که شامل مصاحبات علامه آیتالله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی(ره) با بعضی از دوستان صدیقش درباره سیر و سلوك الیالله است. این اثر، سخنان علامه سید محمدحسین حسینی طهرانی است كه در آن حركت به سوی توحید را پس از طی مراتب سلوك، شرح میكند.
كتاب حاضر در شش جلسه، مراتب سلوك و آیین رستگاری را شرح داده است. «منظور و مقصود پروردگار از خلقت انسان» عنوان نخستین جلسه این اثر است و جلسه دوم این اثر، چشمپوشی از هر چه غیرخدایی است را شرح میدهد. «بحثی در كتمان اسرار الهی و آثار سوء كشف سر» عنوان سومین جلسه این مجموعه است و جلسه چهارم به «لزوم متابعت كامل از استاد در سیر و سلوك الیالله» اشاره دارد. «چند ركن مهم در سیر و سلوك الیالله» عنوان مطلبی است كه در جلسه پنجم این اثر، به آن پرداخته میشود. جلسه ششم این اثر، «مراقبه و تزكیه و مواظبت در سیر و سلوك» را برای سالكان توضیح میدهد. پیمودن راه خدا تنها به حرف و گفتار نیست؛ بلكه توام با عمل است.
[h=2]برگی از این کتاب را با هم ورق می زنیم:[/h] ایشان در ادامه مبحث «منظور و مقصود پروردگار از خلقت انسان» میفرماید:
بهشتیها به جهنمیها میگویند: «قَدْ وَجَدْنَا مَا وَعَدَنَا رَبُّنَا حَقًّا فَهَلْ وَجَدتُّم مَّا وَعَدَ رَبُّکُمْ حَقًّا؛ ما آنچه را که خدا به ما وعده داد از بهشت و رضوان و فضاهای واسعه، همه را حق و استوار یافتیم! آیا آنچه را هم که پروردگار شما به شما بیم داده بود و بر حذر داشته بود حق و استوار یافتید؟! چنانچه میفرماید: «وَنَزَعْنَا مَا فِی صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍّ إِخْوَانًا عَلَى سُرُرٍ مُّتَقَابِلِینَ».
غل همین کثافات را میگویند، مثلا شکر را که میخواهند آب کرده و شیرینی درست کنند، روی آن اول یک کثافاتی میگیرد، و بعد باید مادهای به آن بزنند، مثل آن مادهای که میزنند و تمام کثافات را میگیرد، پاک و صاف و طیب و طاهر میکنند. خدا قلوب مۆمنین را این طور از هر غل و تاریکی و کدورت بیرون میآورد. بعد کم کم به جایی میرسد که انسان به همه اهل عالم حتی به کفار و اشقیا به نظر محبت و عطوفت نگاه کرده و برای آنها دلسوزی میکند، برای کافرها دلسوزی میکند، و میگوید: ای خدا بیا این فرد را هدایت کن! کافر است اما هدایتش کن.
زحمت میکشد آنها را هدایت کند، رحمت میکشد آنها را مسلمان کند. پیغمبر صلیالله علیه و آله و سلم جنگ میکردند، کشته میشدند کشته میدادند، برای اینکه آنها مسلمان شده، راه خودشان را پیدا کنند و بروند. انسان یک نظر رحمت واسعهای به همه خلق پیدا میکند و برای همه خلق، خیرخواه است و هر کدام را به حسب درجه و مرتبه خود، خواهان است، دوست دارد که همه راه مستقیم و صراط انسانیت و اسلام را طی کنند و به خدا برسند و به سوی مقصد و ممشای صحیح قدم بردارند. دیگر هیچ غلی، حسدی، کبری، دغدغهای، غشی، نگرانیای در آن نفس نیست.
كتاب «آیین رستگاری» شامل مصاحبات علامه آیتالله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی(ره) با بعضی از دوستان صدیقش درباره سیر و سلوك الیالله، با مقدمه و تصحیح سید محمدمحسن حسینی طهرانی، از سوی نشر مكتب وحی منتشر و روانه بازار كتاب شده است.
[h=1][/h]
مسئله خودسازی، در قرآن کریم با عنوان تزکیه و تزکی مطرح شده و معنای لغوی آن عبارت است از: پاک نمودن خود از ناپاکی ها.(مجمعالبحرین، ج 1، ص 203) در آیات متعددی از قرآن مجید بر اهمیت این پاکسازی تأکید شده است، مثلاً؛ در سوره شمس می خوانیم: "به تحقیق کسانی که نفس خود را پاک کردند، به رستگاری رسیدند و کسانی که آن را آلوده و ضایع کردند، ضرر دیدند"، همچنین در آیه 19 سوره فاطر و آیات 14 و 15 سوره اعلی، بر این مسئله تأکید شده است. پس خودسازی و تزکیه نفس، امری مقبول و مورد پسند شرع مقدس است.
در علم اخلاق ثابت است که انسان تا جان خویش را پاک نسازد و آینه دل را گردگیری و غبارروبی نکند به زیورهای اخلاق و ارزش ها دست نمی یازد. برای فهم معنا و مفهوم خود سازی لازم است ابتدا تصور درستی از خود داشته باشیم. هویت واحد انسانی در ابتدای تكوین و نشو و نمو چیزی جز استعداد نیست، انسان از این دیدگاه، مجموعه ای از توانایی ها و استعدادهای فراوانی است كه در طول زندگی باید به فعلیت و شكوفایی برسند.
بنابراین خود سازی؛ یعنی فراهم آوردن زمینه برای پرورش استعداد های درونی خود و به ظهور و فعلیت رساندن امكانات بالقوه ای كه خدای متعال در فطرت انسان قرار داده است.
در این راستا زندگی هم یعنی فرصتی برای به ظهور رساندن استعداد های انسانی و شكوفا شدن سرشت آدمی از طریق خود سازی و پرستش آزادانه خداوند ( عبادت احرار).
به عبارت دیگر خود سازی مجموعه فعالیت های اصلاحی و سازنده ای است كه انسان به صورت منظم و برنامه ریزی شده بر روی نفس خود اعمال می نماید تا در نتیجه آن به كمال حقیقی نایل و از لذت سعادت در دنیا و آخرت بر خوددار گردد.
انسانیت انسان مانند هسته ای است كه باید شكوفا و بارور گردد. به طور مثال یك هسته خرما را در نظر بگیرید ، این هسته استعداد تبدیل شدن به درخت و میوه خرما را در درون خود دارد، در صورت فراهم بودن شرایط و زمینه مناسب، استعداد درونی اش به فعلیت می رسد و دانه به درخت خرما و سپس به میوه شیرین تبدیل خواهد شد. آنچه در این میان حائز اهمیت است فراهم بودن شرایط و مقدمات لازم است. انسان با بهره گیری از معارف درست و صحیح و در عین حال موثق می تواند مراحل خودساز را به درستی پشت سر گذارد یکی از راه های کسب معارف و اطلاعت لازم در این زمینه استفاده از کتاب های نگاشته شده توسط افرادی است که خود دستی در خودسازی و تزکیه دارند یکی از این افراد استاد اخلاق حضرت آیت الله محمد شجاعی است حضرت آیت الله محمد شجاعی در سال 1319 هجری شمسی در زنجان دیده به هستی باز كردند. ایشان نیز، چون عضوی از منظومة خورشیدی عالمان، در همان آغاز طفولیت، آثار استادی و فرزانگی بر چهره داشت و چشمهای باطن بین را به فردایی درخشنده در عرصة ایمان و اجتهاد و مجاهده نوید میداد.
او از محضر اساتید ارجمندی چون امام خمینی رحمه الله، علامه طباطبایی و آیت الله العظمی محقق داماد بهره ها جست اما بهرههایی كه از مائده آسمانی حضرت علامه طباطبایی (ره) بر گرفت، غذای روح سالیان او را رقم زد و او را به شاگرد ممتاز و مخصوص علامة طباطبایی رضوان اله علیه بدل ساخت. این عالم فرزانه از زمرة اوتادی است كه به عینه علم را با عمل و جهاد را با اجتهاد در آمیخت. ابداعات و ابتكارات زیبا و مۆثر عرفانی و معارفی همراه با استدلالات و براهین قوی و تحلیلهای مخصوص در استفاده از آیات قرآن كریم و روایات و ادعیة معصومین، سلام الله علیهم اجمعین، در مباحث خودسازی و تزكیة النفس، تفسیر و معارف جقة الهیه، شیوة منحصر به فرد این استاد عالیقدر است. جالب آنكه سلیقة عرفانی و ذوقی استاد و علاقة ایشان به ارباب معرفت، از جمله مولوی و حاف1 بر زیبایی كلام و اندیشة ایشان، صورتی دیگر بخشیده و جامهای زربفت از لطایف پوشانده است. از این رو خواندن و مطالعه عمیق و در عین حال به کار گرفتن عصاره فکری ایشان در اثنای کتابهایش، راهگشای سالکان و افرادی خواهد بود که قصد خودسازی و قدم گذاشن در سیر الی الله را دارند.
یکی از بهترین کتاب های وی در این زمینه، مقالات ( تزکیه و خودسازی ) آن حضرت می باشد که در 3 جلد تنظیم شده است. در جلد اول مبانی نظری تزکیه را متذکر شده و در ذیل مقدمه آن می فرمایند: برای آنانکه می خواهند به امر مهم تزکیه و سفر الیه الله بپردازند لازم است که تا حدودی بدانند که چه بوده اند؟ و چه گشته اند؟ و چه می توانند باشند؟ لذا ما قبل از تشریح کیفیت عملی تزکیه و قبل از بیان نحوه آن به یک بحث اجمالی در مسائل سه گانه مزبور می پردازیم. در جلد دوم و سوم حضرت طریق عملی تزکیه را پیش روی سالکان قرار داده و هر جلد را به مراتب زیر اختصاص می دهد:
جلد دوم: طریق عملی تزکیه
یقظه یا جذب ربوبی، توجه یا بازگشت به حضرت مقصود، تطهیر باطن یا توبه از رذایل، اوصاف و اخلاق
جلد سوم: طریق عملی تزکیه
طلب و مجاهدت، مرتبه اول مراقبه، مرتبه دوم مراقبه
[h=1][/h]
دوری از تکبر را باید یکی از موضوعات اخلاقی مهم و کلیدی دانست. استاد «علیرضا پناهیان» در کتاب «رهایی از تکبر پنهان» با اشاره به چگونگی پنهان شدن برخی از صفات اخلاقی نظیر «تکبر» در وجود انسان، به نقش گمراه کننده آن در مسیر معنوی و معرفتی انسان پرداخته است. در بخش هایی از کتاب به برخی از آثار سوء تکبر نظیر کاهش قدرت درک، ارایه تحلیل های نامناسب و نگاه نادرست به حقایق، اشاره شده است. اگر انسان دچار تکبر پنهان شود، دیگر تحلیل ها و موضع گیری های او ناشی از اندیشه و تفکر نخواهد بود. از این رو، لازم است همواره به بررسی نفس خویش بپردازیم.
[h=2]چرا تکبر؟[/h] چرا به یک «عیب» می پردازیم، آیا بهتر نیست از «خوبی ها» سخن بگوییم؟ آیا رفع عیب از وجود انسان، مهم تر از رسیدن به خوبی هاست؟ بله. چون وجود انسان سرشار از پاکی های فراوان است، ولی عیوبی که ما داریم؛ مانع بروز این خوبی ها و پاکی ها می شود. اگر عیوب روحی خود را کم کنیم؛ خوبی هایمان رو خواهد آمد. شاید به همین دلیل است که امیرالمومنین (علیه السلام) فرموده اند: « اجتناب السیئات أفضل من إكتساب الحسنات » (غررالحکم، حدیث 3514): دوری کردن از بدی ها، برتر از کسب خوبی هاست.»
باید به کسانی که دل نازک هستند و بیشتر دوست دارند در هوای گل و بلبل اخلاقی و عرفانی تنفس کنند، و پرداختن به بدی ها را کمی بد می دانند، بگوییم که شما به قدر کافی آدم های خوبی هستید، تنها کافی است کمی از بدی ها مراقبت کنید، آن گاه است که بهار می شود و شکوفه های خوبی های پنهانتان می شکفد. به همین دلیل است که خوبان نازنین و مقربان درگاه الهی، این قدر ما را از بدی ها هراس داده اند تا درخت وجودمان در آستانه بهار، حرس شود و «تزکیه» یعنی همین.
اما به کدام عیب بپردازیم؟ باید از میان تمام عیوب خود به عیبی بپردازیم که: 1. «اولویت» داشته باشد؛ یعنی بودن و نبودنش خیلی برای ما فرق داشته باشد. بودنش خیلی خطرناک و نبودنش خیلی ارزشمند باشد.
2. «عمومیت» داشته باشد. یعنی همه کم و بیش با آن درگیر باشند.
3. از همه مهمتر این که «پنهان تر» باشد، کمتر شناخته شده باشد و بیشتر نیاز به گفتگو داشته باشد. به عبارتی دیگر، احتمال «ناشناخته» بودن آن برای ما بیشتر باشد.
«تکبر» در مقایسه با صفات کلیدی و مهم دیگر نیز از ویژگیهای خاصی برخوردار است. مثلاً صفتی مانند حسادت با همه اهمیتش تنها در روابط بین انسانها رخ می دهد. اما تکبر نه تنها بین انسانها پیش می آید، بلکه نسبت به خداوند متعال، نسبت به حق و حتی نسبت به خود فرد هم قابل تحقق است، بنابراین دایره بسیار وسیع تری را شامل می شود.
تکبر پنهان، علاوه بر اینکه یک عیب بزرگ و خطرناک است، یک بیماری پیچیده و عجیب نیز هست. چون کسی که تکبر پنهان دارد، غالباً نمی پذیرد که این عیب در درونش وجود دارد و این مسئله سبب پیچیده تر شدن موضوع می شود. شاید چون تکبر پیش همه انسان ها زشت و ناپسند است و همه از تکبر بدشان می آید، معمولاً کسی حاضر نیست؛ به وجود آن در درون خود اعتراف کند و به همین راحتی، انسان در تشخیص تکبر دچار اشتباه می شود.
در حالی که تکبر آثار بسیار گسترده ای در روحیات و رفتار انسان به جای می گذارد که با کمی دقت می توان آنها را مورد شناسایی قرار داد. بیش از دشمنان حق که با تکبر نابود شده اند، طرفداران حق باید از وجود تکبر پنهان در خود بترسند؛ چون سرانجامِ وجود تکبر پنهان در آدم های خوب، سرنوشت 6000 سال عبادت ابلیس است. همچنین تکبر در مواجهه با رکن اساسی دین، یعنی ولایت، نقش ویژه ای را ایفا می کند که اهمیت پرداختن به آن را دو چندان می سازد.
چون تکبر معمولاً صفتی پنهانی است که به سادگی شناخته نمی شود و آدم از اعتراف به آن طفره می روند، این کتاب در ابتدا بحث مفصلی پیرامون صفات پنهان دارد؛ سپس به بیان چیستی تکبر و آثار شوم و انواع آن پرداخته و در نهایت راه های مبارزه با این صفت ناپسند را به مخاطب می آموزد.
اگر با این کتاب ارزشمند تا پایان همراه شوید، در خواهید یافت مهم ترین عیب را مورد مطالعه قرار خواهید داده که به فرموده امام صادق (علیه السلام) اگر انسان از این بلیه بزرگ نجات یابد، به کرامت بزرگی نائل آمده است: « من بری من الکبر نال الکرامة»(تحف العقول، ص 316) هر که از کبر مبرا شود، به کرامت و بزرگواری رسیده است.»
مهمترین مزیت های کتاب «رهایی از تکبر پنهان»
شایسته آن است که حال به ذکر مهمترین مزیت های این کتاب بپردازیم:
1. خلاصه نویسی
امروزه یکی از دغدغه ها در نوشتن کتاب تلاش برای خلاصه گویی با حفظ اثر بخشی مطلب است. مولف در نگارش این کتاب، بر آن بوده تا با تجربه کردن شیوه جدیدی از خلاصه نویسی، نتایج اینگونه نگارش را در انواع مخاطبان ارزیابی نماید. در این روش، مطالب در قالب بندهای مجزا از هم ارائه شده است.
2. پیوند مفهومی بین بندهای مجزای مطالب در این کتاب تمامی بندهای ارائه شده با وجود استقلال معنا، با یکدیگر پیوند دارند. هر بند یا فراز تلاش دارد تا نکته یا مفهوم نسبتاً مستقلی را به مخاطب انتقال دهد؛ اما معلوم است که فرازها از نظر مفهومی سیر و روند مشخصی را دنبال می کنند.
مطالعه کتاب حاضر ما را با لایه های عمیق تر مباحث اخلاقی آشنا می کند، چنانچه در درجه اول می تواند با کمک کردن به کشف و بر طرف کردن عیوب پنهان، موانع رشد معنوی ما را برطرف کند و در درجه دوم، می تواند با ارتقای تحلیل ها و دیدگاه های ما در مسائل مختلف اجتماعی، تلاش های ما برای رشد جامعه را، قرین توفیقات بیشتری نماید.
امید است موفقیت این شیوه از نگارش بتواند در سرعت بخشیدن به تدوین مباحث فراوان دیگری که در نوبت تنظیم نهایی قرار دارند موثر واقع شود. مباحثی که عموماً در سخنرانی های استاد پناهیان مطرح شده اند و پس از پیاده سازی، در انتظار تنظیم نهایی قرار دارند.
کتاب «رهایی از تکبر پنهان» به نگارش «علیرضا پناهیان» در قطع رقعی «13 در 18» و با تعداد صفحات «208» صفحه از سوی «انتشارات بیان معنوی» به چاپ رسیده است. این کتاب با شمارگان «2500» عدد، در پاییز 1391 به «چاپ دوم» رسید. بهای شومیز این کتاب «4800» تومان و بهای گالینگور آن «6800» تومان است.
[h=1]آیین رستگاری(معرفی کتاب)[/h]
[/HR]
حضرت علامه آیهالله حسینی طهرانی در سال 1345 قمری در طهران دیده به جهان گشود.
پس از اتمام تحصیلات راه طلبگی را پیش گرفت و بهدست مرحوم آیهالله میرزا محمد طهرانی صاحب"مستدرك البحار"كه از اعاظم عصر و دائی پدری او بود، در مشهد مقدس ملبس به لباس تقوی و علم گردید و در سال 1364 قمری به شهر قم مشرف شده تحت عنایات حضرت معصومه سلاماللهعلیها با علامه طباطبائی آشنا شد.
[/HR]
در سال 1370قمری به سفارش علامه طباطبائی و شهید شیخ محمد صدوقی یزدی راهی دیار نورانی مولیالموالی امیرالمومنین علیهالسلام گردید. بالاخره تلاشها و مجاهدتهای مستمر به بار نشست و فیوضات امیرالمومنین علیهالسلام ایشان را به مرحوم حاج سیدهاشم موسوی حداد رضوان الله علیه متصل ساخت. در كتاب"روح مجرد"كه یادنامه مرحوم حداد است نوشتهاند:"ای نور مطلق،ای روح مجرد،ای حداد، تو دریائی بودی كه امواج آن توحید و معرفت بود و آبهای آن شهود و بصیرت و یقین...."با اتصال به مرحوم حداد فصل نوینی در زندگانی ایشان پدید آمد. مراقبتهای سلوكی و زحمات گذشته به ثمر نشست و حقیقت توحید در روح شروع به بالیدن نمود. پس از 24 سال تلاش الهی در طهران در سال 1400قمری به آستان ملائك پاسبان علیابنموسیالرضا علیهالسلام مُشرّف و رحل اقامت خود را در محضر فیاض آلمحمد صلیاللهعلیهوآله افكند.
در مدت 16 سال اقامت در مشهد مقدس دوره علوم و معارف اسلام را در قالب 19 عنوان در 52 جلد و در بیش از 20هزار صفحه به رشته تالیف درآورد و در پرورش طلاب مُزیّن به علم و عمل اهتمام نمود. مرحوم آیهالله حاج سید احمد خوانساری از ایشان به عنوان"فخر عالم اسلام"یاد مینمود و علامه طباطبائی او را "پاسدار مكتب تشیع" نامید و مرحوم حداد به"سید الطائفتین"مُلقّب فرمود. سرانجام قلبی كه یك عمر برای اعتلای توحید و ولایت و معارف حقّه علوی میطپید، در نهم صفر سال 1416 قمری در عَتَبه مقدّسه علی بن موسی الرضا علیه آلاف التحیه و الثناء از حركت ایستاد و نفس قدسیاش به ندای ارجعی لبیك گفت و سرمست از باده سقیهم ربهم شرابا طهورا به ریاض قدس پرواز نمود و پیكر پاكش در جوار مولایش در ضلع جنوب شرقی صحن عتیق حرم مطهر رضوی، آستان بوس كفشداری آن حضرت گردید.
كتاب حاضر در شش جلسه، مراتب سلوك و آیین رستگاری را شرح داده است. «منظور و مقصود پروردگار از خلقت انسان» عنوان نخستین جلسه این اثر است و جلسه دوم این اثر، چشمپوشی از هر چه غیرخدایی است را شرح میدهد. «بحثی در كتمان اسرار الهی و آثار سوء كشف سر» عنوان سومین جلسه این مجموعه است و جلسه چهارم به «لزوم متابعت كامل از استاد در سیر و سلوك الیالله» اشاره دارد. «چند ركن مهم در سیر و سلوك الیالله» عنوان مطلبی است كه در جلسه پنجم این اثر، به آن پرداخته میشود.
یکی از آثار برجسته ایشان کتاب آیین رستگاری است که شامل مصاحبات علامه آیتالله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی(ره) با بعضی از دوستان صدیقش درباره سیر و سلوك الیالله است.این اثر، سخنان علامه سید محمدحسین حسینی طهرانی است كه در آن حركت به سوی توحید را پس از طی مراتب سلوك، شرح میكند.
كتاب حاضر در شش جلسه، مراتب سلوك و آیین رستگاری را شرح داده است. «منظور و مقصود پروردگار از خلقت انسان» عنوان نخستین جلسه این اثر است و جلسه دوم این اثر، چشمپوشی از هر چه غیرخدایی است را شرح میدهد. «بحثی در كتمان اسرار الهی و آثار سوء كشف سر» عنوان سومین جلسه این مجموعه است و جلسه چهارم به «لزوم متابعت كامل از استاد در سیر و سلوك الیالله» اشاره دارد. «چند ركن مهم در سیر و سلوك الیالله» عنوان مطلبی است كه در جلسه پنجم این اثر، به آن پرداخته میشود.
جلسه ششم این اثر، «مراقبه و تزكیه و مواظبت در سیر و سلوك» را برای سالكان توضیح میدهد. پیمودن راه خدا تنها به حرف و گفتار نیست؛ بلكه توام با عمل است.
[h=2]برگی از این کتاب را با هم ورق می زنیم:[/h] ایشان در ادامه مبحث «منظور و مقصود پروردگار از خلقت انسان» میفرماید:
بهشتیها به جهنمیها میگویند: «قَدْ وَجَدْنَا مَا وَعَدَنَا رَبُّنَا حَقًّا فَهَلْ وَجَدتُّم مَّا وَعَدَ رَبُّکُمْ حَقًّا؛ ما آنچه را که خدا به ما وعده داد از بهشت و رضوان و فضاهای واسعه، همه را حق و استوار یافتیم! آیا آنچه را هم که پروردگار شما به شما بیم داده بود و بر حذر داشته بود حق و استوار یافتید؟! چنانچه میفرماید: «وَنَزَعْنَا مَا فِی صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍّ إِخْوَانًا عَلَى سُرُرٍ مُّتَقَابِلِینَ»
غل همین کثافات را میگویند، مثلا شکر را که میخواهند آب کرده و شیرینی درست کنند، روی آن اول یک کثافاتی میگیرد، و بعد باید مادهای به آن بزنند، مثل آن مادهای که میزنند و تمام کثافات را میگیرد، پاک و صاف و طیب و طاهر میکنند. خدا قلوب مۆمنین را این طور از هر غل و تاریکی و کدورت بیرون میآورد.
كتاب «آیین رستگاری» شامل مصاحبات علامه آیتالله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی(ره) با بعضی از دوستان صدیقش درباره سیر و سلوك الیالله، با مقدمه و تصحیح سید محمدمحسن حسینی طهرانی، از سوی نشر مكتب وحی منتشر و روانه بازار كتاب شده است.
بعد کم کم به جایی میرسد که انسان به همه اهل عالم حتی به کفار و اشقیا به نظر محبت و عطوفت نگاه کرده و برای آنها دلسوزی میکند، برای کافرها دلسوزی میکند، و میگوید: ای خدا بیا این فرد را هدایت کن! کافر است اما هدایتش کن.
زحمت میکشد آنها را هدایت کند، رحمت میکشد آنها را مسلمان کند. پیغمبر صلیالله علیه و آله و سلم جنگ میکردند، کشته میشدند کشته میدادند، برای اینکه آنها مسلمان شده، راه خودشان را پیدا کنند و بروند. انسان یک نظر رحمت واسعهای به همه خلق پیدا میکند و برای همه خلق، خیرخواه است و هر کدام را به حسب درجه و مرتبه خود، خواهان است، دوست دارد که همه راه مستقیم و صراط انسانیت و اسلام را طی کنند و به خدا برسند و به سوی مقصد و ممشای صحیح قدم بردارند. دیگر هیچ غلی، حسدی، کبری، دغدغهای، غشی، نگرانیای در آن نفس نیست.
كتاب «آیین رستگاری» شامل مصاحبات علامه آیتالله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی(ره) با بعضی از دوستان صدیقش درباره سیر و سلوك الیالله، با مقدمه و تصحیح سید محمدمحسن حسینی طهرانی، از سوی نشر مكتب وحی منتشر و روانه بازار كتاب شده است.