فرزندم را چگونه به نماز خواندن علاقمند کنم؟

تب‌های اولیه

6 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
فرزندم را چگونه به نماز خواندن علاقمند کنم؟

با نام و یاد دوست

عرض سلام و ادب

این سوال،توسط یکی از کاربران سایت ارسال شده که مایل نبودند با آیدی خودشون مطرح شود

لذا به درخواست ایشان و با توجه به اهمیت موضوع جهت پاسخگویی توسط کارشناس محترم سایت ارسال می شود:

نقل قول:

دختر 10 ساله ای دارم که خیلی دختر خوبیه ولی یک خصوصیت اخلاقی بد داره که خیلی آزاردهنده شده. هرچیزی که احساس کنه وظیفه اشه انجام بده ،در انجامش احساس ناتوانی می کنه . .مثلا" درس و امتحاناتش در حد عالیست و در خانه کتاب های متفرقه برای خودش می خونه (به جانوران خیلی علاقه داره و کتاب های علمی در موردشان و قصه و..) ولی چون احساس می کنه مجبوره، پدر منو در می یاره تا مشق هایش را بنویسه یا کتاب های مدرسه را که معلم گفته مرور کند .یا برای خودش نقاشی می کنه و خیلی علاقه داره ،ولی وقتی مدرسه از او می خواهند در خانه یک نقاشی بکشه و در مسابقه شرکت کنه وامثال آن ،به هیچ وجه طرف برگه نمی ره و می گه حوصله ندارم و خوشم نمی آید .
تابستان ها بهیچ وجه حاضر نیست در کلاسی شرکت کنه.
اما مشکل جدی من فقط با نماز اوست .از وقتی به سن تکلیف رسیده باوجودیکه دختر باحیاء و خدا و پیغمبر و دین دوستیست ،حاضر نیست نمازهایش را (حتی در روز که بیدار است ) بخونه و تاحالا هرچی خوانده با اصرار من بوده .هرچه به او از عواقب بی نمازی و بلاهایی که در دنیا و آخرت برسر بی نماز ممکن است بیاید ، می گویم و هر راهی از تشویق تا قهر تا دعوا ...رفته ام فایده نداره .گوش می کنه و گاهی اشک می ریزه ومی گه : ببخش من آدم بدی هستم که نمی تونم نماز بخونم ،یا می گه : دیگه می خونم ، ولی بعد اصلا" انگار نه انگار که با هم حرف زدیم ،در کمال آرامش بازیگوشی می کنه تا نماز قضا بشه .
چادرنماز قشنگ و هدیه و ...هم اثری نداشته .
ظاهرا" خیلی باهوشه ولی در این مورد گاهی احساس می کنم هیچی از قهر خدا و جهنم (اخیرا" مجبور شدم برای نماز متوسل به توصیف واشاره جهنم برایش بشوم ) و نرفتن بهشت و ...نمی فهمه و منگ منگه ،در صورتیکه سر حجابش خیلی حساسه و می گه نمی خواد از خدا دور بشه !
پدرش میگه : ولش کن ،بزرگتر میشه خودش می خونه ،فقط گاهی تشویقش کن ،ولی من آرام و قرار ندارم و فکر می کنم سیاهی سیاهی میاره و هی وضعیت بدتر میشه . هروقت نگاهش می کنم حرص می خورم و بشدت نگران آینده و آخرتش هستم و این اواخر حسابی باهاش عصبی شده ام و سر هر موضوع کوچکی بهش پرخاش می کنم .
اون نمی دونه ،ولی خودم می دونم چرا بداخلاق و کم صبر و عصبی شده ام
من نمازهامو عموما" اول وقت و بانشاط می خونم (تا اون تشویق بشه ) ولی پدرش گاهی اول وقت ،گاهی آخر وقت وکلا" خیلی ریلکسه ودر این مورد هیچ حرفی بهش نمی زنه و تذکری نمیده !
آیا من هم باید مثل پدرش باشم ؟
لطفا" کمکم کنید ..


در پناه قرآن و عترت پیروز و موفق باشید :Gol:

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد امیدوار

طاهر;471518 نوشت:
دختر 10 ساله ای دارم که خیلی دختر خوبیه ولی یک خصوصیت اخلاقی بد داره که خیلی آزاردهنده شده. هرچیزی که احساس کنه وظیفه اشه انجام بده ،در انجامش احساس ناتوانی می کنه . .مثلا" درس و امتحاناتش در حد عالیست و در خانه کتاب های متفرقه برای خودش می خونه (به جانوران خیلی علاقه داره و کتاب های علمی در موردشان و قصه و..) ولی چون احساس می کنه مجبوره، پدر منو در می یاره تا مشق هایش را بنویسه یا کتاب های مدرسه را که معلم گفته مرور کند .یا برای خودش نقاشی می کنه و خیلی علاقه داره ،ولی وقتی مدرسه از او می خواهند در خانه یک نقاشی بکشه و در مسابقه شرکت کنه وامثال آن ،به هیچ وجه طرف برگه نمی ره و می گه حوصله ندارم و خوشم نمی آید .
تابستان ها بهیچ وجه حاضر نیست در کلاسی شرکت کنه.
اما مشکل جدی من فقط با نماز اوست .از وقتی به سن تکلیف رسیده باوجودیکه دختر باحیاء و خدا و پیغمبر و دین دوستیست ،حاضر نیست نمازهایش را (حتی در روز که بیدار است ) بخونه و تاحالا هرچی خوانده با اصرار من بوده .هرچه به او از عواقب بی نمازی و بلاهایی که در دنیا و آخرت برسر بی نماز ممکن است بیاید ، می گویم و هر راهی از تشویق تا قهر تا دعوا ...رفته ام فایده نداره .گوش می کنه و گاهی اشک می ریزه ومی گه : ببخش من آدم بدی هستم که نمی تونم نماز بخونم ،یا می گه : دیگه می خونم ، ولی بعد اصلا" انگار نه انگار که با هم حرف زدیم ،در کمال آرامش بازیگوشی می کنه تا نماز قضا بشه .
چادرنماز قشنگ و هدیه و ...هم اثری نداشته .
ظاهرا" خیلی باهوشه ولی در این مورد گاهی احساس می کنم هیچی از قهر خدا و جهنم (اخیرا" مجبور شدم برای نماز متوسل به توصیف واشاره جهنم برایش بشوم ) و نرفتن بهشت و ...نمی فهمه و منگ منگه ،در صورتیکه سر حجابش خیلی حساسه و می گه نمی خواد از خدا دور بشه !
پدرش میگه : ولش کن ،بزرگتر میشه خودش می خونه ،فقط گاهی تشویقش کن ،ولی من آرام و قرار ندارم و فکر می کنم سیاهی سیاهی میاره و هی وضعیت بدتر میشه . هروقت نگاهش می کنم حرص می خورم و بشدت نگران آینده و آخرتش هستم و این اواخر حسابی باهاش عصبی شده ام و سر هر موضوع کوچکی بهش پرخاش می کنم .
اون نمی دونه ،ولی خودم می دونم چرا بداخلاق و کم صبر و عصبی شده ام
من نمازهامو عموما" اول وقت و بانشاط می خونم (تا اون تشویق بشه ) ولی پدرش گاهی اول وقت ،گاهی آخر وقت وکلا" خیلی ریلکسه ودر این مورد هیچ حرفی بهش نمی زنه و تذکری نمیده !
آیا من هم باید مثل پدرش باشم ؟
لطفا" کمکم کنید ..

بسمه تعالی
با عرض سلام و تحیت محضر جنابعالی

_ همانگونه که اشاره فرمودید تحمیل و اجبار حتی می تواند موضوع مورد علاقه مانند نقاشی و... را منفور و تلخ جلوه دهد، لذا لازم است از این تجربه بهره بگیرید و مدیریت امور فردی فرزندتان مانند مطالعه و...به خود وی بسپارید. ورود شما در این عرصه آسیب زا است.

_ بهترین کار برای درونی کردن ارزشها، الگوی رفتاری است. البته لازم است از تعارض در الگو جلوگیری شود و والدین در این خصوص هم گام و هم عقیده باشند. بر این مبنا بیش از آنکه به فرزند خود تذکر دهید، لازم است با همسر خود گفتگو کنید و در رابطه با شیوه تربیتی و ارائه الگوی مذهبی ایشان را متقاعد نمایید.

_ از تضعیف شخصیت فرزند با برچسب زدن و قضاوت و همچنین پرخاش و...خودداری کنید. این رویه سبب لجاجت و مقابله به مثل او خواهد شد. کاری که می کنید این است که از توجه به وی به نماز ابراز سرور و خوشحالی کنید و از بی توجهی به نماز احساس ناراحتی.

_ اصراری بر رعایت آداب نماز مانند وقت، حضور قلب، تعقیبات و مستحبات نماز نداشته باشید، بلکه روی پذیرش اصل نماز سرمایه گذاری کنید.

_ از وی بخواهید داستان و انشایی در رابطه با نماز و آثار آن و همچنین دلایلی که ممکن است یک فرد نماز نخواند، بنویسد و وی را به خاطر این داستان با دادن هدیه ای مناسب تشویق کنید.

_ کتابها و هدایایی با موضوع نماز به وی اهدائ کنید. بهتر است این کتابها به صورت داستان باشد.

_ زمینه ارتباط وی با دوستان و مکانهای مذهبی بیشتر کنید. دوستان و همبازیها نقش کلیدی در این خصوص ایفا می کنند.

در پناه خدای متعال موفق باشید.

سلام

دختر بچه ها تا 5-6 سالگی با تقلید و سپس تا 13 سالگی با تشویق نماز می خوانند ولی از آن به بعد باید با تعمیق اعتقادات آنها را نسبت به نماز پایبند نمود.

برای تعمیق اعتقادات علاوه بر کتاب می توانید از سی دی‌های مناسب در این زمینه هم استفاده کنید

مطالب علمی مثل سی دی شهادت آب (سخنرانی استاد فرهنک) در مورد عجایب رفتار آب، جالب و مفید است.

از ستاد نماز کتب و سی دی مناسب سن کودک که داستانی و سرگرم کننده باشد در خواست کنید

شرکت در نماز جماعت بصورت خانوادگی در مسجدی که برنامه فرهنگی هم برای نوجوانان داشته باشد لازم است.

کتابها و سایتهایی هم برای تربیت دینی و نماز کودکان وجود دارد و لازم است مطالعه شوند

چهار راهکار رسول خدا(ص) برای تربیت دینی فرزندان:

http://isna.ir/fa/news/92081911940/%DA%86%D9%87%D8%A7%D8%B1-%D8%B1%D8%A7%D9%87%DA%A9%D8%A7%D8%B1-%D8%B1%D8%B3%D9%88%D9%84-%D8%AE%D8%AF%D8%A7-%D8%B5-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D8%B1%D8%A8%DB%8C%D8%AA-%D8%AF%DB%8C%D9%86%DB%8C-%D9%81%D8%B1%D8%B2%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86

موفق باشید

اميدوار;471753 نوشت:
_ زمینه ارتباط وی با دوستان و مکانهای مذهبی بیشتر کنید. دوستان و همبازیها نقش کلیدی در این خصوص ایفا می کنند.
دوستان وهمنشین ها خیلی مهمند !
من هم متاسفانه این مشکل را دارم که هم بازی ها ودوستان صمیمی هم مدرسه ای فرزندم ، بسیار خوش برخورد و بامحبت و درسخوان
ولی بدحجاب و بی نمازند و تاثیراتشان را دارم می بینم
فامیل را که نمی شود عوض کرد ولی حتی امکان تغییر منزل یا مدرسه را هم نداریم
چند هم کلاسی نمازخوان و متدینش هم متاسفانه بداخلاق و مغرورند (حتی هرچه سعی کردم خودم هم نتوانستم با مادرهایشان ارتباط خوبی برقرار کنم )
وقتی کاری از دست ادم برنمی اید هرچی بیشتر سخت بگیریم بدتر است
فقط باید خودمان هم برای بچه ها جذاب و بااخلاق باشیم و بقیه را بسپاریم به خداوند مهربان
چاره ی دیگری نیست
نباید ناامید شد و از تاثیردعای والدین هم نباید غافل شد
ان شالله که با برخوردهای خوب پدر و مادر ،آخرش نمازخوان و مومن واقعی می شود
:ok::Gol:
موضوع قفل شده است