نبوت در قرآن
تبهای اولیه
نبوت که به عنوان رشته ارتباطی انسان با خالق یگانه میباشد با نظر به ارتباطش با خدای متعال عالیترین درجه انسانی است فلذا کسی نیز که به عنوان نبی پیامبر حمل کننده نبوت میباشد نیز باید نمونه عالی انسانیت بوده و میتواند به عنوان نمونه یک انسان تکامل یافته، انسانهای دیگر را نیز به کمال و رشد برساند که این مسئله در کلام و فلسفه ثابت شده می باشد، قرآن مجید نیز به معرفی پیامبران برداخته و آنها را به عنوان انسانهای نمونه و برگزیده که دارای حسن خلق می باشند و خودشان هدایت یافته میباشند، به بهترین و زیباترین ویژگیها که بالاتر از آن برای انسان قابل تصور نیست معرفی نموده است یعنی با هر صفت خوبی که لازمه عظمت و قداست پیامبر است، ستوده و از هر ناپاکی و صفت زشتی که در مقابل و تعارض با مقام پیامبری الهی دارد را از آنها نهی کرده است که آیات زیر نشان دهنده جایگاه نبوت در قرآن می باشد.