ازدواج از پول حرام

با عرض سلام سؤالی داشتم در مورد این حدیث:
محمّد بن الحسن (الصفّار- يب) الى أبى محمّد عليه السلام رجل اشترى (من رجل- كا) ضيعة أو خادماً بمال أخذه من قطع الطّريق أو من سرقة هل يحلّ له ما يدخل عليه من ثمرة هذه الضيعة أو يحلّ له أن يطأ هذا الفرج الّذى اشتراه من السرقة أو من قطع الطريق فوقّع عليه السلام لا خير في شي‏ء أصله حرام و لا يحلّ استعماله.
محمد بن حسن صفار به امام هادى عليه السلام نوشت: «شخصى با پول راهزنى يا دزدى، مزرعه يا كنيزى مى‏خرد. آيا محصولات آن مزرعه و نزديكى با آن كنيزى كه با پول راهزنى و دزدى خريده، بر وى حلال است؟امام عليه السلام در پاسخ مرقوم فرمود:در چيزى كه اصل و ريشه‏اش حرام است، خيرى نيست و به كار بردنش [نيز] جايز نيست.»
كافى 5/ 125، محمّد بن يحيى قال تهذيب 6/ 369، استبصار 3/ 67، این حدیث در جامع احادیث الشیعه جلد 22 صفحه 336 تصحیح شده همچنان در کتاب احادیث المعتبره فی جامع الاحادیث الشیعه از آیت الله محسنی در صفحه 363 نیز صحیح و معتبره السند دانسته شده.
در متن حدیث تصحیح نشده زنی که باپول حرام گرفته شده باشد نزدیکی با وی حرام است اما آیا سخن امام چنین مفهومی را نمیرساند و آیا زنی که با پول حرام عقد و عروسی شده باشد آیا نزدیکی با وی حرام است؟