آیا پاک شدن گناه در ایام حیض درست است؟
تبهای اولیه
[="Tahoma"][="Indigo"]سلام خواستم بدونم همیشه که به ما گفتن افرادی که مریض هستن و بیماری دارن اگر درد زیادی رو تحمل کنن بخشی از گناهانشون پاک میشه
منظورم از گناه گناههایی هست که همه انجام میدن و موردی خاصی رو مورد نظر ندارم
حالا فردی که عادت ماهیانه میشه و هرماه این همه درد تحمل میکنه میخواستم بدونم ایا اونم هرماه بخشی از گناهانش پاک میشه؟یعنی دردی رو که خانوم در طی عادت ماهیانه طی میکنه هیچ تاثیری نداره؟[/][/]
سلام خواستم بدونم همیشه که به ما گفتن افرادی که مریض هستن و بیماری دارن اگر درد زیادی رو تحمل کنن بخشی از گناهانشون پاک میشه
منظورم از گناه گناههایی هست که همه انجام میدن و موردی خاصی رو مورد نظر ندارم
حالا فردی که عادت ماهیانه میشه و هرماه این همه درد تحمل میکنه میخواستم بدونم ایا اونم هرماه بخشی از گناهانش پاک میشه؟یعنی دردی رو که خانوم در طی عادت ماهیانه طی میکنه هیچ تاثیری نداره؟
با صلوات بر محمدوآل محمد
وعرض سلام وادب
در رابطه با گناه و بيمارى در بعضى از روايات داريم كه، بيمارى ها و به طور كلى انواع سختى ها يكى از آثار آن براى اهل ايمان آن است كه گناهان آنها را از بين مى برد و انسان را پاك مى كند.
آمده است که: گويند «روزى حضرت امير مؤمنان على( ع ) بيمار شد گروهى به عيادت آن حضرت رفتند و عرض كردند: چگونه صبح كرديد اى امير مؤمنان( ع )؟ حضرت فرمود با بدى. عرض كردند: سبحان الله چنين سخنى از چون شمايى؟ فرمود: خداى تعالى مى فرمايد: «و شما را با بدى و خوبى مى آزماييم «خوبى همان تندرستى و توانگرى است و بدى همان بيمارى و نادانى است و اين هر دو براى آزمايش است» (ميزان الحكمه، حديث 1888).
بیماری اجر دارد ؛ و کفّاره ی گناهان محسوب می شود. در روایات تصریح شده که هنگام زایمان ، گناهان زن فرو می ریزند چنان که در پاییز برگ از درختان فرو می ریزد. البته حقّ الناس و آن قسم حقّ الله که قضا و کفّاره دارد ، حسابش جداست. باز روایت است که اگر زنی در حال زایمان بمیرد ، اجر شهید فی سبیل الله دارد. شیر دادن به فرزند ، احسان است ؛ و رعایت مسائل خون های سه گانه فرمانبرداری خداست و عبادت محسوب می شود.
- «14» الْقُطْبُ الرَّاوَنْدِيُّ فِي لُبِّ اللُّبَابِ، قَالَ النَّبِيُّ ص: حَيْضُ يَوْمٍ لَكُنَّ خَيْرٌ مِنْ عِبَادَةِ سَنَةٍ صِيَامٍ نَهَارُهَا وَ قِيَامٍ لَيْلُهَا؛تحمل درد یک روز عادت برای شما از عبادت یک سال که شب هایش را شب زنده داری و روز هایش را روزه داری کنید بهتر است.
[=traditional arabic][=traditional arabic]وَ قَالَ ص: مَنْ مَاتَتْ فِي حَيْضِهَا مَاتَتْ شَهِيدَة کسی که در ایام حیض بمیرد شهیده از دنیا رفته است.(مستدرک الوسائل صص41و50)
البته در اين مورد دراين سايت قبلا بحث مفصلي شده است که می توانید مراجعه بفرمایید.(http://www.askdin.com/thread26985.html)
[="Tahoma"][="Indigo"]کیفیت پاک بودن در چه حده
کسیکه هرماه بخشی ازااون رو درد میکشه و شبانه روز اذیته
ایا این هم برمیگرده به ازمون و ازمایش از سمت خدا؟؟؟[/]
کیفیت پاک بودن در چه حده
کسیکه هرماه بخشی ازااون رو درد میکشه و شبانه روز اذیته
ایا این هم برمیگرده به ازمون و ازمایش از سمت خدا؟؟؟
با صلوات بر محمد وآل محمد
وسلام ووقت بخیر خدمت شما
اگر در تاپیک قبل دقت کرده باشید جواب داده شده است:«روزى حضرت امير مؤمنان على( ع ) بيمار شد گروهى به عيادت آن حضرت رفتند و عرض كردند: چگونه صبح كرديد اى امير مؤمنان( ع )؟ حضرت فرمود با بدى. عرض كردند: سبحان الله چنين سخنى از چون شمايى؟ فرمود: خداى تعالى مى فرمايد: «و شما را با بدى و خوبى مى آزماييم «خوبى همان تندرستى و توانگرى است و بدى همان بيمارى و نادانى است و اين هر دو براى آزمايش است» و بیان شد که رعایت مسائل خون های سه گانه فرمانبرداری خداست و عبادت محسوب می شود.تا آن جا که [=traditional arabic][=traditional arabic]کسی که در ایام حیض بمیرد شهیده از دنیا رفته است.
کیفیت پاک بودن در چه حده
با صلوات بر محمد وآل محمد
وسلام وعرض ادب
دو روایت دیدم حیفم آمد ارسال نکنم ،لطفا ملاحظه بفرمایید.
1) عن ابى عبد اللَّه- عليه السّلام- قال قال رسول اللَّه: صلّى اللَّه عليه و آله الحمّى رائد الموت و سجن اللَّه في ارضه و حرّها من جهنّم و هى حظ كلّ مؤمن من النّار و نعم الوجع الحمّى تعطى كلّ عضو حقّه من البلاء و لا خير فيمن لا يبتلى. و انّ المؤمن اذا حمّ حمّة واحدة تناثرت عنه الذّنوب كورق الشّجرة. فان آن على فراشه فأنينه تسبيح و صياحه تهليل و تقلّبه في فراشه كمن يضرب في سبيل اللَّه فان اقبل يعبد اللَّه في مرضه كان مغفورا له و طوبى له. و حمّى ليلة كفّارة سنة لانّ المها يبقى في الجسد سنة فهى كفّارة لما قبلها و لما بعدها. و من ابتلى ليلة فقبلها و ادّى شكرها كانت له كفّارة ستّين سنة لقبولها و منّة لصبره عليها. و المرض للمؤمن تطهير و رحمة و للكافرين عذاب و لعنة. و لا يزال المرض بالمؤمن حتّى لا يبقى عليه ذنب. و صداع ليلة تحطّ كلّ خطيئة الا الكبائر.
حضرت امام جعفر صادق- عليه السّلام- فرمود كه پيغمبر اكرم- صلّى اللَّه عليه و آله- فرمود: تب فرستاده مرگ است و زندان خدا در زمين او و گرمى او از جهنم است. و آن بهره هر مؤمن از آتش است. و نيكو دردى است تب، حقوق اعضاء بدن را از بلاها عطا مىكند. و خيرى نيست در كسى كه مبتلا نشود. و مؤمن وقتى كه يك مرتبه تب كند گناهان مانند برگ درخت از او فرو مىريزد.
اگر بر فراش خود ناله كند نالهاش ثواب تسبيح دارد. و هر گاه از درد فرياد زند ثواب گفتن لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ دارد. و هر گاه از شدّت درد از اين پهلو به آن پهلو بغلتد مانند كسى است كه شمشير در راه خدا بزند. و اگر در آن حال براى عبادت خدا برخاست مورد مغفرت و آمرزش حق قرار مىگيرد. و خوشا به حال او تب يك شب كفّاره گناهان يك سال است! براى اين كه الم و درد او تا يك سال در بدن او باقى مىماند. پس آن كفاره ما قبل و ما بعد مىباشد.
و كسى كه يك شب مبتلا شود و آن بلا را قبول كند و ناراضى نباشد و شكر خدا به جا آورد كفّاره شصت سال او مىگردد، براى اينكه آن را قبول كرده. و اين منّتى است بر او در مقابل صبرش. و مرض براى مؤمن سبب پاكى و رحمت مىگردد و براى كافر سبب عذاب و لعنت است. و مؤمن هميشه در مرض هست تا گناهى بر او باقى نماند. و سردرد يك شب همه گناهان را مىريزد مگر گناهان كبيره.( ارشاد القلوب-ترجمه طباطبايى، ص: 172)
2) و قال صلّى اللَّه عليه و آله: للمريض في مرضه اربع خصال: يرفع عنه القلم و يأمر اللَّه الملك يكتب له ثواب ما كان يعمله في صحته و تساقط ذنوبه كما يتساقط ورق الشّجر و من عاد مريضا لم يسئل اللَّه تعالى الّا اعطاه و يوحى اللَّه تعالى الى ملك الشّمال لا نكتب على عبدى ما دام في وثاقى شيئا و الى ملك اليمين ان اجعل انينه حسنات. و انّ المرض ينقى الجسد من الذّنوب كما ينقى الكير خبث الحديد. و اذا مرض الصّغير كان مرضه كفّارة لوالديه.
پيغمبر- صلّى اللَّه عليه و آله- فرمود: از براى مريض در حال مرضش چهار خصلت هست: اوّل اينكه: قلم از او برداشته مىشود. و خدا امر مىفرمايد ملك را كه ثواب در نامه عملش مىنويسد، يعنى آن كارهاى خوب كه سابق انجام مىداده و اكنون در اثر مرض نمىتواند انجام دهد ثواب آن كارها را در نامه عملش مىنويسد. دوّم اينكه: گناهانش مىريزد چنان كه برگ از درخت مىريزد. سوّم اينكه: هر كس او را عيادت كند چيزى از خدا سؤال نمىكند مگر اين كه به او عطا مىفرمايد. چهارم اينكه: خداى متعال به ملك دست چپ مىفرمايد ننويس بر بنده من چيزى را تا وقتى كه در پناه من است، يعنى مريض است. و به سوى ملك دست راست خطاب مىكند كه نالههاى بنده مرا حسنه و ثواب قرار بده و بنويس. و به تحقيق كه مرض بدن را از گناهان پاك مىكند، چنان كه كوره آهنگرى زنگار آهن را پاك مىكند و هنگامى كه طفل خردسالى مريض شود مرض. او كفاره پدر و مادر است.( ارشاد القلوب-ترجمه طباطبايى، ص: 173)