یک روایت کوتاه اما تکان دهنده میخوام
تب‌های اولیه
[="DarkSlateBlue"]بسم الله الرحمن الرحیم
سلام!
میخوام ایندفعه که برای مغازم کارت ویزیت چاپ میکنم پشتش هم یک روایت چاپ کنم که به نوعی علاوه بر تبلیغ مغازه امر به معروف یا نهی از منکر هم کرده باشم. دنبال یک روایت کوتاه اما تاثیرگذار میگردم! هرچی تو گوگله سرچ کردم چیز خاصی پیدا نکردم! گفتم شاید تو مغزهای شما عزیزان چیزی باشه که به کار من بیاد!
مثلا خودم از این روایت خوشم اومده اگر چیزی پیدا نکنم همینو چاپ میکنم:
امام علی ع : در عجبم از کسی که از مرگ میترسد و از گناه باز نمی ایستد!
دوستان و کارشناسان اگر چیزی سراغ دارید لطفا کمک کنید!
حالا حتما هم نباید روایت باشه! اگر جمله ای از بزرگان هم بود اما جالب و تاثیر گذار بود بگید!
ممنون![/]
طرح خیلی خوبیه اما یه اشکال داره و اون اینکه ممکنه زیر دست و پا بیفته و اسماء ائمه و معصومین علیهم السلام حرمتشون شکسته بشه .
علی ایّ حال فکر کنم این روایت مفید باشه :
امام علی _علیه السلام :
تو مراقب آخرتت باش دنیا خودش ذلیلانه پیش تو می آید .
[="DarkSlateBlue"]طرح خیلی خوبیه اما یه اشکال داره و اون اینکه ممکنه زیر دست و پا بیفته و اسماء ائمه و معصومین علیهم السلام حرمتشون شکسته بشه .
سلام! اره این احتمال هست اما گناهش پای اونیه که اینکارو میکنه! وگرنه هیچ مجله و روزنامه ای نباید توش روایت بنویسیم!
امام علی _علیه السلام :
تو مراقب آخرتت باش دنیا خودش ذلیلانه پیش تو می آید .
خداوند چنان پرده پوشی کرده است که می پنداری تو را بخشیده است.
:ok:[/]
چهل حدیث کوتاه ، زیبا و ارزشمند از امام محمد باقر (ع)
إذا أرَدْتَ أنْ تَعْلَمَ أنَّ فیکَ خَیْراً، فَانْظُرْ إلى قَلْبِکَ فَإنْ کانَ یُحِبُّ أهْلَ طاعَهِ اللّهِ وَ یُبْغِضُ أهْلَ مَعْصِیَتِهِ فَفیکَ خَیْرٌ; وَاللّهُ یُحِبُّک، وَ إذا کانَ یُبْغِضُ أهْلَ طاعَهِ اللّهِ وَ یُحِبّ أهْلَ مَعْصِیَتِهِ فَلَیْسَ فیکَ خَیْرٌ; وَ اللّهُ یُبْغِضُکَ، وَالْمَرْءُ مَعَ مَنْ أحَبَّ.([۱])
حضرت امام محمد باقر (علیه السلام) فرمود: اگر خواستى بدانى که در وجودت خیر و خوشبختى هست یا نه، به درون خود دقّت کن اگر اهل عبادت و طاعت را دوست دارى و از اهل معصیت و گناه ناخوشایندى، پس در وجودت خیر و سعادت وجود دارد; و خداوند تو را دوست مى دارد.
ولى چنانچه از اهل طاعت و عبادت ناخوشایند باشى و به اهل معصیت عشق و علاقه ورزیدى، پس خیر و خوبى در تو نباشد; و خداوند تو را دشمن دارد.
و هر انسانى با هر کسى که به او عشق و علاقه دارد، با همان محشور مى گردد.
2- قالَ (علیه السلام): مَنْ کَفَّ عَنْ أعْراضِ النّاسِ أقالَهُ اللّهُ نَفْسَهُ یَوْمَ الْقِیامَهِ، وَ مَنْ کَفَّ غَضَبَهُ عَنِ النّاسِ کَفَّ اللّهُ عَنْهُ غَضَبَهُ یَوْمَ الْقِیامَهِ.([۲])
فرمود: هرکس دنبال هتک حرمت – ناموس و آبروى – دیگران نباشد، خداوند متعال او را در قیامت مورد عفو و بخشش قرار مى دهد; و هرکس غضب و خشم خود را از دیگران باز دارد، خداوند نیز خشم و غضب خود را در قیامت از او بر طرف مى سازد.
3- قالَ (علیه السلام): مَنْ ثَبَتَ عَلى وِلایَتِنا فِی غِیْبَهِ قائِمِنا، أعْطاهُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ اَجْرَ ألْفِ شَهید مِنْ شُهَداءِ بَدْر وَ حُنَیْن.([۳])
فرمود: کسى که در زمان غیبت امام زمان (عجّل الله فرجه الشّریف) بر ایمان و ولایت ما اهل بیت عصمت و طهارت پا برجا و ثابت بماند، خداوند متعال پاداش و ثواب هزار شهید از شهداى جنگ بدر و حنین به او عطا مى فرماید.
4- قالَ (علیه السلام): لَوْ أنَّ الاْمامَ رُفِعَ مِنَ الاْرْضِ ساعَهً، لَماجَتْ بِأهْلِها کَما یَمُوجُ الْبَحْرُ بِأهْلِهِ.([۴])
فرمود: اگر امام و حجّت خدا لحظه اى از روى زمین و از بین افراد جامعه برداشته شود، زمین اهل خود را در خود مى بلعد و فرو مى برد همان طورى که دریا چیزهاى خود را در خود متلاطم و آشفته مى سازد.
5- قالَ (علیه السلام): إنَّ جَمیعَ دَوابِّ الاْرْضِ لَتُصَلّی عَلى طالِبِ الْعِلْمِ حَتّى الْحیتانِ فی الْبَحْرِ.([۵])
فرمود: به درستى که تمام موجودات و جانوران زمین و بلکه ماهیان دریا براى تحصیل کنندگان علوم ـ اسلامى و معارف الهى ـ تحیّت و درود مى فرستند.
6- قالَ (علیه السلام): لَوْ أُوتیتُ بِشابٍّ مِنْ شَبابِ الشّیعَهِ لا یَتَفَقَّهُ فِی الدّینِ، لَأَوجَعْتُهُ.([۶])
فرمود: اگر جوانى از جوانان شیعه را نزد من بیاورند که به مسائل دین ـ و زندگى ـ آشنا نباشد، او را تنبیه و تأدیب خواهم کرد (تا به دنبال تحصیل مسائل دین برود).
7- قالَ (علیه السلام): مَنْ أفْتَى النّاسَ بِغَیْرِ عِلْم وَ لا هُدىً، لَعَنَتْهُ مَلائِکَهُ الرَّحْمَهِ وَ مَلائِکَهُ الْعَذابِ، وَ لَحِقَهُ وِزْرُ مَنْ عَمِلَ بِفَتْیاهُ.([۷])
فرمود: هرکس درباره مسائل دین فتوا و نظریه اى دهد که بدون علم و اطّلاع باشد، ملائکه رحمت و ملائکه عذاب او را لعن و نفرین مى کنند و گناه عمل کننده ـ اگر خلاف باشد ـ بر عهده گوینده است.
8- قالَ (علیه السلام): الصَّلاهُ عَمُودُ الدّینِ، مَثَلُها کَمَثَلِ عَمُودِ الْفِسْطاطِ، إذا ثَبَتَ الْعَمُودُ ثَبَتَ الاَْوْتادُ وَ الاَْطْناب، وَ إذا مالَ الْعَمُودُ وَانْکَسَرَ لَمْ یَثْبُتْ وَ تَدٌ وَ لا طَنَبٌ.([۸])
فرمود: نماز ستون دین است و مثالش همانند تیرک و ستون خیمه مى باشد که چنانچه محکم و استوار باشد میخ ها و طناب هاى اطراف آن پا بر جا خواهد بود ولى اگر ستون سُست یا کج باشد میخ ها و طنابهاى اطراف آن نمى تواند پا برجا باشد.
9- قالَ (علیه السلام): لا تَتَهاوَنْ بَصَلاتِکَ، فَإنَّ النَّبیَّ (صلى الله علیه وآله وسلم) قالَ عِنْدَ مَوْتِهِ: لَیْسَ مِنّى مَنِ اسْتَخَفَّ بِصَلاتِهِ، لَیْسَ مِنّى، مَنْ شَرِبَ مُسْکِراً، لا یَرِدُ عَلَىّ الْحَوْضَ، لا وَ اللهِ.([۹])
فرمود: نسبت به نماز بى اعتنا مباش و آن را سبک و ناچیز مشمار، همانا که پیامبر خدا هنگام وفات خود فرمود:
هرکس نماز را سبک شمارد و یا مسکرات بنوشد از ـ امّت ـ من نیست و بر حوض کوثر وارد نخواهد شد.
10- قالَ (علیه السلام): بُنِیَ الاْسْلامُ عَلى خَمْسَهِ أشْیاء: عَلَى الصَّلاهِ، وَ الزَّکاهِ، وَ الْحَجِّ، وَ الصَّوْمِ، وَ الْوِلایَهِ، وَ لَمْ یُنادَ بِشَیْىء مِثْلَ ما نُودِىَ لِلْوِلایَهِ.([۱۰])
فرمود: دین مبین اسلام بر پنج پایه و اساس استوار است: نماز، زکات، خمس، حجّ، روزه، ولایت اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام).
سپس افزود: آن مقدارى که نسبت به ولایت سفارش شده است نسبت به هیچ کدام تأکید نگردیده است و ولایت اساس و محور تمام اعمال مى باشد.
11- قالَ (علیه السلام): مَنْ دَعَا اللهَ بِنا أفْلَحَ، وَ مَنْ دَعاهُ بِغَیْرِنا هَلَکَ وَ اسْتَهْلَکَ.([۱۱])
فرمود: هر که خداوند را به وسیله ما بخواند و ما را واسطه قرار دهد رستگار و موفّق خواهد شد.
و کسى که غیر از ما اهل بیت ـ عصمت و طهارت ـ را وسیله گرداند ناامید و هلاک خواهد گشت.
12- قالَ (علیه السلام): الاْعْمالُ تُضاعَفُ یَوْمَ الْجُمُعَهِ، فَأکْثِرُوا فیها مِنَ الصَّلاهِ وَ الصَّدَقَهِ وَ الدُّعاءِ.([۱۲])
فرمود: پاداش اعمال ـ بد یا خوب ـ در روز جمعه دو برابر دیگر روزها است، پس سعى نمائید در این روز نماز و صدقه و دعا بسیار انجام دهید.
13- قالَ (علیه السلام): مَنْ طَلَبَ الدُّنْیا اسْتِعْفافاً عَنِ النّاسِ، وَ سَعْیاً عَلى أهْلِهِ، وَ تَعَطُّفاً عَلى جارِهِ، لَقَى اللهَ عَزَّ وَجَلَّ یَوْمَ الْقِیامَهِ وَ وَجْهُهُ مِثْلُ الْقَمَرِ لَیْلَهَ الْبَدْرِ.([۱۳])
فرمود: هرکس دنیا را به جهت یکى از این سه حالت طلب کند: بى نیازى از مردم، آسایش و رفاه خانواده و عائله اش، کمک و رسیدگى به همسایه اش.
روز قیامت در حالتى محشور مى گردد و به ملاقات خداوند متعال نایل مى شود که صورتش همچون ماه شب چهارده، نورانى است.
14- قالَ (علیه السلام): ثَلاثٌ لَمْ یَجْعَلِ اللهُ لِأحَد فیهِنَّ رُخْضهً: أداءُ الاْمانَهِ إلَى الْبِرِّ وَ الْفاجِرِ، وَ الْوَفاءُ بِالْعَهْدِ لِلْبِّرِ وَ الْفاجِرِ، وَ بِرُّ الْوالِدَیْنِ بِرَّیْنِ کانا اَوْ فاجِرَیْنِ.([۱۴])
فرمود: خداوند سبحان در سه چیز رخصت قرار نداده است:
امانت را سالم تحویل صاحبش دادن، خواه آن که صاحبش آدم خوبى باشد یا فاجر.
وفاى به عهد نسبت به هر شخصى خوب باشد یا بد.
فرمود: همانا بهشت و حورالعین در انتظار افرادى است که در نظافت و تمیز کردن مسجد سعى و تلاش نمایند.
16- قالَ (علیه السلام): إنَّما یَبْتَلِى الْمُؤمِنُ فِى الدُّنْیا عَلى قَدْرِ دینِهِ.([۱۶])
فرمود: همانا مؤمن در این دنیا هر مقدارى که دین و ایمان داشته باشد به همان اندازه مورد امتحان و آزمایش قرار مى گیرد.
17- قالَ (علیه السلام): لا یَکُونُ الْعَبْدُ عابِداً لِلّهِ حَقَّ عِبادَتِهِ حَتّى یَنْقَطِعَ عَنِ الْخَلْقِ کُلِّهِمْ، فَحینَئِذ یَقُولُ: هذا خالِصٌ لى، فَیَقْبَلُهُ بِکَرَمِهِ.([۱۷])
فرمود: کسى به بندگى و ستایش گر حقیقى در برابر خداوند نمى رسد مگر آن که از تمام افراد قطع امید کند و تنها امیدش خداى یکتا باشد.
در یک چنین حالتى خداوند گوید: این عمل خالصانه براى من است و آن را مورد قبول و عنایت خود قرار مى دهد.
18- قالَ (علیه السلام): اُقْسِمُ بِاللهِ وَ هُوَ حَقٌّ، مافَتَحَ رَجُلٌ عَلى نَفْسِهِ بابَ الْمَسْألَهِ إلاّ فَتَحَ اللهُ عَلَیْهِ بابَ فَقْر.([۱۸])
فرمود: سوگند به خدائى که بر حقّ است، چنانچه شخصى در موردى، تقاضاى خود را به یکى از هم نوعان خود بگوید و بدون توجّه به خداوند متعال درخواست کمک نماید، خداوند درى از درهاى فقر و تنگ دستى را بر او بگشاید.
19- قالَ (علیه السلام): مَنْ قَضى مُسْلِماً حاجَتَهُ، قالَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ: ثَوابُکَ عَلَىَّ وَلا اَرْضى لَکَ ثَواباً دُونَ الْجَنَّهِ.([۱۹])
فرمود: هرکس حاجتى را براى مسلمانى برآورده کند و گره از مشگلش بگشاید، خداوند متعال به او خطاب کند:
ثواب و پاداش تو بر عهده من خواهد بود و غیر از بهشت چیز دیگرى لایق تو نخواهد بود.
20- قالَ (علیه السلام): إنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَوْحى إلى شُعَیْب النَّبی(صلى الله علیه وآله وسلم): إنّى مُعَذِّبٌ مِنْ قَوْمِکَ مِائَهَ ألْف، أرْبَعینَ ألْفاً مِنْ شِرارِهِمْ وَ سِتّینَ ألْفاً من خِیارِهِمْ.
فقال: یارَبِّ هؤُلاءِ الاْشْرار فَما بالُ الاْخْیار؟ فَأوحىَ اللهُ إلَیْهِ: إنَّهُمْ داهَنُوا أهْلَ الْمَعاصى وَ لَمْ یَغْضِبُوا لِغَضَبی.([۲۰])
فرمود: همانا خداوند متعال، براى حضرت شعیب (علیه السلام) وحى فرستاد: من از قوم تو یکصد هزار نفر را عذاب و هلاک مى نمایم که شصت هزار نفر ایشان، اشرار و چهل هزار نفر دیگرشان از خوبان و عبادت کنندگان خواهند بود.
حضرت شعیب (علیه السلام) سؤال نمود: اشرار که مستحقّ عذاب هستند ولى خوبان را چرا عذاب مى نمائى؟
خداوند وحى نمود: به جهت آن که این افراد، نسبت به گناهکاران بى تفاوت بوده و با ایشان سازش مى کردند.
21- قالَ (علیه السلام): مَنْ أطْعَمَ مُؤْمِناً، أطْعَمَهُ اللهُ مِنْ ثِمارِ الْجَنَّهِ.([۲۱])
فرمود: هرکس مؤمنى را طعام دهد، خداوند از میوه هاى بهشتى روزى او گرداند.
22- قالَ (علیه السلام): مَنْ حَمَلَ أخاهُ عَلى رَحْلِهِ بَعَثَهُ اللهُ یَوْمَ الْقِیامَهِ إلىَ الْمَوْقِفِ عَلى ناقَهِ مِنْ نُوْقِ الْجَنَّهِ یُباهى بِهِ الْمَلائِکَهَ.([۲۲])
فرمود: کسى که برادرش را (و هرکس که در مسیر راه بدون وسیله است) سوار وسیله نقلیه خود کند ـ و حتّى الإمکان او را به مقصد برساند ـ خداوند متعال او را در قیامت سوار شترى از شترهاى بهشتى مى گرداند ـ که سریع او را به مقصد برساند و از شدائد و سختى هاى محشر در امان گردد ـ، و به بر ملائکه مباهات و افتخار مى کنند.
23- قالَ (علیه السلام): إذا دَخَلَ أحَدُکُمْ عَلى أخیهِ فى بَیْتِهِ، فَلْیَقَعُدْ حَیْثُ یَأمُرُهُ صاحِبُ الرَّحْلِ، فَإنَّ صاحِبَ الْبَیْتِ أعْرَفُ بِعَوْره بَیْتِهِ مِنَ الدّاخِلِ عَلَیْهِ.([۲۳])
فرمود: هنگامى به منزل یکى از برادران و دوستانتان وارد شدید، هر کجا به شما گفت بنشینید، بپذیرید و همانجا بنشینید، چون که صاحب منزل بیش از دیگران به اسرار منزل خود آشنا و آگاه است.
24- قالَ (علیه السلام): اَلْجَنَّهُ مُحَرَّمَهٌ عَلَى الْفَتّانینَ الْمشّائینَ بِالنَّمیمَهِ.([۲۴])
فرمود: بهشت ـ و نعمت هاى حیات بخش آن ـ براى اشخاص فتنه گر و سخن چینِ آشوب طلب، حرام است.
25- قالَ (علیه السلام): إنّا نَأمُرُ صِبْیانَنا بِالصَّلاهِ إذا کانُوا بَنى خَمْسِ سِنین، فَمُرُوا صِبْیانَکُمْ إذا کانوا بَنى سَبْعِ سِنین.([۲۵])
فرمود: ما ـ اهل بیت عصمت و طهارت ـ کودکان خود را از دوران پنج سالگى به انجام نماز دستور مى دهیم، ولى شما ـ دوستان و پیروان ما ـ فرزندان خود را از سنین هفت سالگى وادار به نماز نمائید.
26- قالَ (علیه السلام): مَنْ حَمَلَ جِنازَهً مِنْ اَرْبَع جَوانِبِها، غَفَرَ اللهُ لَهُ اَرْبَعینَ کَبیرَهً.([۲۶])
فرمود: هرکس جنازه اى را تشییع نماید و چهار جانب تابوت را بر شانه خود حمل کند، خداوند چهل گناه از گناهانش را مى آمرزد.
27- قالَ (علیه السلام): خَفِ اللهَ تَعالى لِقُدْرَتِهِ عَلَیْکَ، وَ اسْتَحِ مِنْهُ لِقُرْبِهِ مِنْکَ.([۲۷])
فرمود: بترس از قدرت بى منتهاى خداوند متعال که از ـ جهات مختلف ـ بر تو دارد، و از خداوند شرم و حیا کن ـ در انجام گناهان ـ به جهت آن که از هر چیزى به تو نزدیک تر است.
28- قالَ (علیه السلام): الْحِکْمَهُ ضالَّهُ الْمُؤْمِنِ، فَحَیْثُ ماوَجَدَ أحَدُکُمْ ضالَّتَهُ فَلْیَأخُذْها.([۲۸])
فرمود: دانش و حکمت، گمشده ـ ارزشمندى است براى ـ مؤمن که هر کجا و نزد هرکس یافت شود باید آن را دریافت نماید.
29- قالَ (علیه السلام): فِی الْمِلْحِ شِفاءٌ مِنْ سَبْعینَ داء، ثُمَّ قالَ: لَوْ یَعْلَمُ النّاسُ ما فِى الْمِلْحِ ما تَداوَوا إلاّ بِهِ.([۲۹])
فرمود: نمک شفابخش و درمان کننده هفتاد نوع مرض و درد خواهد بود و افزود چنانچه مردم خواصّ نمک مى شناختند به چیزى غیر از نمک مداوا و درمان نمى کردند.
30- قالَ (علیه السلام): إنَّ الْمُؤمِنَ إذا صافَحَ الْمُؤمِنَ تَفَرَّقا مِنْ غَیْرِ ذَنْب.([۳۰])
فرمود: همانا مؤمنى که با برادر مؤمنش دیدار و مصافحه نماید، گناهانشان ریخته مى شود و بدون گناه از یکدیگر جدا خواهند شد.
31- قالَ (علیه السلام): مَثَلُ الْحَریصِ عَلَى الدُّنْیا مَثَلُ ذَرْوَهِ الْقَزِّ، کُلَّما ازْدادَتْ عَلى نَفْسِها لَفّاً کانَ أبْعَدُ مِنَ الْخُرُوجِ حَتّى تَمُوتَ غَمّاً.([۳۱])
فرمود: تمثیل افراد حریص به مال و زیورآلات دنیا همانند کرم ابریشمى است که هر چه اطراف خود بچرخد و بیشتر فعالیّت کند و تارهاى ابریشم را به دور خود بپیچد، خارج شدنش از بین آن تارها سخت تر گردد و چه بسا غیر ممکن مى شود تا جائى که چاره اى جز مرگ نداشته باشد.
32- قالَ (علیه السلام): إنَّ الْمُؤْمِنَ أخُ الْمُؤمِنِ لا یَشْتِمُهُ، وَ لا یُحَرِّمُهُ، وَ لا یُسیىءُ بِهِ الظَّنَّ.([۳۲])
فرمود: مؤمن برادر مؤمن است، باید او را دشنام ندهد، سرزنش و بدگوئى نکند، و او را از خوبیها محروم نگرداند، و به او بدگمان نباشد.
33- قالَ (علیه السلام): اَلْکَمالُ کُلُّ الْکَمالِ، التَّفَقُّهُ فِى الدّینِ، وَ الصَّبْرُ عَلَى النائِبَهِ، وَ تَقْدیرُ الْمَعیشَهِ.([۳۳])
فرمود: تمام کمالات – معنوى و مادّى انسان – در فقاهت و شناخت دقیق و صحیح مسائل دین و معارف الهى است; و صبر و شکیبائى در مقابل ناملایمات، و نیز زندگى را با تدبّر و مدیریّت برنامه ریزى کردن مى باشد.
34- قالَ (علیه السلام): صِلِهُ الاْرْحامِ تُزَکّی الاْعْمالَ، وَ تُنْمِى الاْمْوالَ، وَ تَدْفَعُ الْبَلْوى، وَ تُیَسِّرُ الْحِسابَ، وَ تُنْسِىءُ فِى الاْجَلِ.([۳۴])
صله رحم نمودن (پنج فایده دارد:) موجب تزکیه اعمال و عبادات مى شود، سبب رشد و برکت در اموال مى گردد، بلاها، آفات; و گرفتارى ها را دفع و بر طرف مى نماید، حساب (قبر و قیامت) را آسان مى گرداند و مرگ و أجل (معلّق) را تأخیر مى اندازد.
35- قالَ (علیه السلام): فَضْلُ صَلاهِ الْجَماعَهِ عَلى صَلاهِ الرَّجُلِ فَرْداً خَمْساً وَ عِشْرینَ دَرَجَهً فِى الْجَنَّهِ.([۳۵])
فرمود: فضیلت و برترى نماز جماعت بر نماز فرادا و تنها، بیست و پنج درجه از مقامات بهشتى است.
36- قالَ (علیه السلام): وَ أمَّا الْمُنْجِیات: فَخَوْفُ اللهِ فِى السِّرَ وَ الْعَلانِیَهِ، وَ الْقَصْدُ فِى الْغِنى وَ الْفَقْرِ، وَ کَلِمَهُ الْعَدْلِ فِى الرِّضا وَ السّخَطِ.([۳۶])
فرمود: از اسباب نجات، ترس از خدا در خفاء و آشکارا است، رعایت اقتصاد و صرفه جوئى در تمام حالات بى نیازى و نیازمندى، نیز رعایت انصاف و گفتن سخن حقّ و عدالت در همه حالت هاى خوشى و ناراحتى.
37- قالَ (علیه السلام): لا تَنالُ وِلایَتُنا إلاّ بِالْعَمَلِ وَ الْوَرَعِ.([۳۷])
فرمود: ولایت و شفاعت ما شامل نمى شود مگر افرادى را که داراى عمل ـ صالح ـ و نیز پرهیز از گناه داشته باشند.
38- قالَ (علیه السلام): إنَّ أعْمالَ الْعِبادِ تُعْرَضُ عَلى نَبیِّکُمْ کُلَّ عَشیَّهِ خَمیس، فَلْیَسْتَحِ أحَدُکُمْ أنْ یُعْرِضَ عَلى نَبیِّهِ الْعَمَلَ الْقَبیح.([۳۸])
فرمود: همانا تمام کارها و حرکات بندگان در هر شب جمعه بر پیغمبر اسلام عرضه مى گردد، پس حیاء کنید از این که عمل زشت شما را نزد پیغمبرتان ارائه دهند.
39- قالَ (علیه السلام): مَنْ عَلَّمَ بابَ هُدىً فَلَهُ مِثْلُ أجْرِ مَنْ عَمِلَ بِهِ، وَلایَنْقُصُ اُولئِکَ مِنْ أجُورِهِمْ.([۳۹])
فرمود: هرکس راه هدایت و سعادتى را بگشاید و یا به دیگران تعلیم دهد، اجر و پاداش او همانند کسى است که به آن کار خیر عمل کرده باشد بدون آن که از پاداش عمل کنندگان کسر شود.
40- قالَ (علیه السلام): اَرْبَعٌ مِنْ کُنُوزِالْبِرِّ: کِتْمانُ الْحاجَهِ، وَ کِتْمانُ الصَّدَقَهِ، وَ کِتْمانُ الْوَجَعِ، وَ کِتْمانُ الْمُصیبَهِ.([۴۰])
فرمود: چهار حالت از کنزهاى نیک و پسندیده است: پوشاندن نیاز و حاجت خود را از دیگران، دادن صدقه و کمک به افراد به طور مخفیانه و محرمانه، دردها و مشکلات و ناراحتى ها را تحمّل کردن و هنگام مصیبت و حوادث، جزع و داد و فریاد نکردن.
منابع :
[۱] – اصول کافى: ج ۲، ص ۱۰۳، ح ۱۱، وسائل الشّیعه: ج ۱۶، ص ۱۸۳، ح ۱.
[۲] – کتاب الزّهد: ص ۱، ح ۹.
[۳] – إثبات الهداه: ج ۳، ص ۴۶۷.
[۴] – اصول کافی: ج ۱، ص ۱۷۹، ح ۱۲.
[۵] – بحارالأنوار: ج ۱، ص ۱۳۷، ح ۳۱.
[۶] – محاسن برقی: ج ۱، ص ۲۲۸.
[۷] – اصول کافی: ج ۱، ص ۴۲، ح ۳، و مستدرک الوسائل: ج ۱۷، ص ۲۴۴.
[۸] – وسائل الشیعه: ج ۴، ص ۲۷، ح ۴۴۲۴.
[۹] – وسائل الشّیعه: ج ۴، ص ۲۳، ح ۴۴۱۳.
[۱۰] – وسائل الشّیعه: ج ۱، ص ۱۸، ح ۱۰.
[۱۱] – أمالى شیخ طوسى: ج ۱، ص ۱۷۵.
[۱۲] – مستدرک الوسائل: ج ۶، ص ۶۴، ح ۱۵.
[۱۳] – وسائل الشّیعه: ج ۱۷، ص ۲۱، ح ۵.
[۱۴] – وسائل الشّیعه: ج ۲۱، ص ۴۹۰، ح ۳.
[۱۵] – مستدرک الوسائل: ج ۳، ص ۳۸۵.
[۱۶] – تنبیه الخواطر، معروف به مجموعه ورّام: ص ۵۲۳، بحارالأنوار: ج ۶۷، ص ۲۱۰، ح ۱۲، به نقل از کافى.
[۱۷] – تنبیه الخواطر، معروف به مجموعه ورّام: ص ۴۲۷، بحارالأنوار: ج ۷۰، ص ۱۱۱، ح ۱۴ .
[۱۸] – عدّه الداعى: ص ۹۹، س ۱۵.
[۱۹] – مستدرک الوسائل: ج ۱۲، ص ۴۰۲، ح ۶.
[۲۰] – الجواهرالسنّیه: ص ۲۸، بحارالأنوار: ج ۱۲، ص ۳۸۶، ح ۱۲، به نقل از کافى.
[۲۱] – محاسن برقى: ص ۳۹۳، ح ۴.
[۲۲] – بحارالانوار: ج ۷، ص ۳۰۳، ح ۶۱.
[۲۳] – وسائل الشّیعه: ج ۵، ص ۳۲۲.
[۲۴] – تنبیه الخواطر، معروف به مجموعه ورّام: ص ۵۲۸.
[۲۵] – وسائل الشّیعه: ج ۴، ص ۳۱، ح ۴۴۳۴.
[۲۶] – وسائل الشّیعه: ج ۳، ص ۳، ح ۱۵۳.
[۲۷] – بحارالأنوار: ج ۶۸ ص۳۳۶، ح ۲۲.
[۲۸] – تنبیه الخواطر، معروف به مجموعه ورّام: ص ۴۶۸.
[۲۹] ـ تنبیه الخواطر، معروف به مجموعه ورّام: ص ۴۶۸.
[۳۰] – خصال صدوق: ج ۱، ص ۱۳.
[۳۱] – وسائل الشّیعه: ج ۱۱، ص ۳۱۸.
[۳۲] – تحف العقول: ص ۲۲۱، بحارالأنوار: ج ۷۸، ص ۱۷۶، ح ۵.
[۳۳] – تحف العقول: ص ۲۱۳، بحارالأنوار: ج ۷۸، ص ۱۷۲، ح ۵.
[۳۴] – تحف العقول: ص ۲۱۸، بحارالأنوار: ج ۷۴، ص ۱۱۱، ح ۷۱.
[۳۵] – وسائل الشّیعه: ج ۱۷، ص ۳۷.
[۳۶] – وسائل الشّیعه: ج ۱۱، ص ۱۷۴، ح ۱۲.
[۳۷] – وسائل الشّیعه: ج ۱۱، ص ۱۹۶.
[۳۸] – وسائل الشّیعه: ج ۱۱، ص ۳۹۱.
[۳۹] – وسائل الشّیعه: ج ۱، ص ۴۳۶.
[۴۰] – تحف العقول: ص ۲۱۵
نرد بام این جهان ماه و منیست
عاقبت این نردبام افتادنیست
لاجرم هرکس که بالاتر نشست
استخانش سختتر خواهد شکست
سخن از بزرگان:
1-در مغازه ما اجناس دنیایی فروشند . برو دنبال آخرت برادر! (راوی Hamid40 ):Khandidan!:
2-هر کس از این مغازه خریذ کند ، بهشت بر او واجب است (راوی : ابو هریره):khaneh:
خوب بود آقا اسد؟
احتمالا این پیام حذف میشه:grye:
ولی اگه حذف نشد ............ این حدیث هم خیلی دوستش دارم!
علی (ع) می فرماید :
در عجبم از مردمی که به دنبال دنیایی هستند که روز به روز از آن دور می شوند و غافلند از آخرتی که روز به روز به آن نزدیک می شوند!
کدام جمله تاثیرگذار تر است؟
1) عالم محضر خداست،در محضر خدا گناه نکنیم.
2) این مکان مجهز به دوربین مداربسته است.
[="DarkSlateBlue"]سلام استاد پیام و ممنون از بابت روایات! اما اکثرش طولانی هستش! میخوام در حد یک جمله باشه! البته بعضی هاش هم خوب بود! بازم ممنون از اینکه وقت گذاشتید!
خوب بود آقا اسد؟
یحتمل باید همون دو جمله ی اولتو جاپ کنم هم کوتاهه هم پر مغز! :khaneh::Cheshmak:
بازم بگیــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد یعنی اینهمه آدمید چیزی تو چنته ندارید؟:bastan::grye:[/]
داستان زیر پیرامون مرد نور و رحمت ((شیخ مرتضی زاهد )) است. ایشان روحانی ای برجسته و از اولیا الله بوده اند. ایشان به مقامات عالیه و تشرف خدمت ولی عصر نائل شده اند.... یکی از شاگردان شیخ مرتضی نقل میکند: روزی پای منبر درس و بحث شیخ مرتضی بودم... احساس کردم مطالب استاد برایم یکنواخت و تکراری شده است برای همین مجلس را ترک کردم ... دم در بانوی مجلله ای را دیدم که به من گفت: کجا میخواهی بروی هر چه لازم باشد را مرتضای ما برایت میگوید........ مرتضای ما..............
سلام اینم از دست من بر میاد چون وقت ندارم .
اگر خدا کفیل رزق است ، غصه چرا ؟!
اگر رزق تقسیم شده ، حرص چرا ؟!(من اینو میپسندم)
اگر دنیا فریبنده شده است ، اعتماد به آن چرا ؟!
اگر بهشت حق است ، تظاهر به ایمان چرا ؟!
اگر قبر حق است ، کلبه ی محکم چرا ؟!
اگر جهنم حق است ، این همه نا حق چرا ؟!
اگر حساب حق است ، جمع مال حرام چرا ؟!
اگر قیامتی است ، خیانت به مردم چرا ؟!(من اینو میپسندم)
اگر دشمن انسان شیطان است ، پیروی از او چرا ؟!(من اینو میپسندم)
در اینها به غیر از خط اول اسماء متبرکه ندارد پس میتوانید با خیال راحت بنویسید.همچنین به خاطر استفهامی بودن تاثیر گذار تر است و نیازی هم به منبع ندارد.هرکدام به تنهایی یک خط است.
جناب سوال کننده بروید و از حکمت های نهج البلاغه انتخاب کنید.یا خطبه ی همام.
اخلاق و روزی :
[="#000080"]حضرت محمد ص:
لأَميرِ المُؤمِنين عليه السلام أَلا اُخبِرُكُم، بِأَشبَهِكُم بى خُلقا؟ قالَ: بَلى يا رَسولَ اللّه قالَ: أَحسَنُكُم خُلقا، وَ أَعظَمُكُم حِلما، وَ أَبَرُّكُم بِقَرابَتِهِ وَ أشَدُّكُم مِن نَفسِهِ إِنصافا
[="#006400"]به اميرالمؤمنين عليه السلام فرمودند: آيا تو را خبر ندهم كه اخلاق كدام يك از شما به من شبيه تر است؟ عرض كردند: آرى، اى رسول خدا. فرمودند: آن كس كه از همه شما خوش اخلاق تر و بردبارتر و به خويشاوندانش نيكوكارتر و با انصاف تر باشد.[/]
مكارم الاخلاق
امام رضا علیه السلام:
أحسَنُ الناسِ إیماناً أحسَنُهم خُلقاً و ألطَفُهم باَهلِه، وَ اَنا اَلطَفُکم بِاَهلى
[="#006400"]نیکوترین مردم از نظر ایمان، خوش خلق‌ترین و با لطفترین آنها نسبت به اهل خویش است.
[/]عیون اخبار الرضا
امام على عليه السلام:
[="#006400"]چهار چيز است كه به هر كس داده شود خير دنيا و آخرت به او داده شده است: راستگويى، اداء امانت، حلال خورى و خوش اخلاقى.
[/](غررالحكم، ج2، ص151، ح2142)
امام على عليه السلام:
أَشرَفُ الخَلائِقِ التَّواضُعُ وَالحِلمُ وَلينُ الجانِبِ
[="#006400"]شريف ترين اخلاق، تواضع، بردبارى و نرم خويى است.
[/]
پيامبر صلى الله عليه و آله:
[="#006400"]بهترين چيزى كه به مؤمن داده شده خوش اخلاقى و بدترين چيزى كه به انسان داده شده دلى بد در چهره اى زيباست.
[/](كنزالعمّال، ح 5170)
پيامبر صلى الله عليه و آله:
[="#006400"] محبوب ترين شما در نزد خدا، خوش اخلاق ترين شماست[/].[/]
[="#000080"]
امام صادق عليه السلام:
[="#006400"]كمال ادب و مروت در هفت چيز است: عقل، بردبارى، صبر، ملايمت، سكوت، خوش اخلاقى و مدارا.
[/](بحار الأنوار ، ج 84 ، ص 325، ح 14)[/]
[="#000080"]امام على عليه السلام:
فى سَعَةِ الاَخْلاقِ كُنوزُ الاَرْزاقِ؛
[="#006400"]گنجهاى روزى در وسعت اخلاق نهفته است.[/]
(كافى، ج 8 ، ص 23)[/]
[="navy"]امام صادق (ع):
إنَّ صَاحِبَ الخُلُقِ الحَسَنِ لَهُ مِثلُ أجرِ الصّائِمِ القائِمِ.
[="#006400"]آن که اخلاق نیکو دارد، او را پاداش انسان روزه دار شب زنده دار است.
[/]اصول کافی، ج،2 ص100، باب حسن الخلق، حدیث 5[/]
aviny.com/hadis-mozooee/akhlaghi/akhlagh.aspx
امام کمی شخص را دلداری داد تا بتواند حرف بزند
شخص با خجالت گفت زنا کردم
امام گفت پاشو برو همون لحظه با حالت بی قراری از خونه اومدی خدا بخشیدت من فکر کردم غیبت کردی
یکی دیگه هم هست که حدیث قدسیه
وقتی بنده گناهی کنه میره جایی که کسی نباشه
خداوند به ملائک خطاب میکنه ای ملائک برید کنار این بنده با من کار خصوصی داره
وقتی گناه رو میکنه به ملائک میگه برگردید اگه تا7ساعت بعد استغفار کرد براش ننوسید و لی اگر توبه نکرد
اون موقع براش گناه رو بنویسید:Gol:
جاذبه سیب ، آدم را به زمین زد ...
و جاذبه زمین ، سیب را .
فرقی نمیکند؛
سقوط ، سرنوشت دل دادن به هر جاذبه ای غیر از خداست
به جاذبه ای می اندیشم که پروازم میدهد ،
خدا ...
خداوند ارحم الراحمین و سخت منتقم است...مراقب باش اگر پاک باشی مهربان است اگر ناپاک باشی و ظالم او سخت منتقم است:hamdel:
وقتی خداوند از پشت ، دستهایش را روی چشمانم گذاشت
از لای انگشتانش آنقدر محو دیدن دنیا شدم
که فراموش کردم منتظر است نامش را صدا کنم . . .
کودکی که لنگه کفشش را امواج از او گرفته بود
روی ساحل نوشت: دریا «دزد» است.
مردی که از دریا ماهی گرفته بود روی ساحل نوشت
دریا «سخاوتمندترین» سفره ی هستی است
موج دریا آمد و جملات را با خود محو کرد و این پیام را به جا گذاشت
برداشت دیگران در مورد خود را در «وسعت خویش» حل کنیم
يوسف مي دانست که تمام درها بسته اند ؛
اما بخاطر خدا و تنها به اميد او ،
به سوي درهاي بسته دويد و تمام درهاي بسته برايش باز شد ...
اگر تمام درهاي دنيا هم به رويت بسته شدند ؛
تو هم بخاطر خدا و با اعتماد به او ، به سوي درهاي بسته بدو ،
چون :
خــداي تــو و يوســف يکـيــسـت
[="DarkSlateBlue"]ببینید از همتون ممنونم! مطالب هم مطمئنا برای خواندن در اینجا سودمند و زیبا هست! خود من هم کلی لذت بردم!
اما اندازه ی کارت های من 7سانت در ده سانت هست!
در پست اول هم گفتم! روایتی میخوام که دو مشخصه مهم داشته باشه! 1-کوتاه 2-تکان دهنده
من در حد یک جمله ی یک خطی لازم دارم! تو کل مطالبی که گفته شد فقط همینا به کارم میاد باید یکیشو انتخاب کنم! :Gig:
امام علی _علیه السلام :
تو مراقب آخرتت باش دنیا خودش ذلیلانه پیش تو می آید .
خداوند چنان پرده پوشی کرده است که می پنداری تو را بخشیده است.
امام علی علیه السلام
کسى به بندگى و ستایش گر حقیقى در برابر خداوند نمى رسد مگر آن که از تمام افراد قطع امید کند و تنها امیدش خداى یکتا باشد.
علی (ع) می فرماید :
در عجبم از مردمی که به دنبال دنیایی هستند که روز به روز از آن دور می شوند و غافلند از آخرتی که روز به روز به آن نزدیک می شوند!
امام باقر (ع):
هیچ گرفتاری به بنده نمی رسد،مگر به سبب گناه
[="DarkSlateBlue"]کسب حلال از جهاد واجب تر است.
سلام . واجب تره یا ثوابش همسان با جهاده؟
روایت از کجاست سند داره؟[/]
[="Arial"][="Black"]ببینید از همتون ممنونم! مطالب هم مطمئنا برای خواندن در اینجا سودمند و زیبا هست! خود من هم کلی لذت بردم!
اما اندازه ی کارت های من 7سانت در ده سانت هست!
در پست اول هم گفتم! روایتی میخوام که دو مشخصه مهم داشته باشه! 1-کوتاه 2-تکان دهنده
من در حد یک جمله ی یک خطی لازم دارم! تو کل مطالبی که گفته شد فقط همینا به کارم میاد باید یکیشو انتخاب کنم! :Gig:
باسلام و ادب
من منظورتون را از این تایپک متوجه نشدم.:Gig::ok:[/]
سلام در اینجا هم کلی مطلب کوتاه و خوب هست ولی تعدادصفحاتش زیاد است خودتان باید زحمت بکشید یکی رو انتخاب کنید.
http://www.askdin.com/thread4143.html
منم اولین حدیث پیشنهادیتونو از باغ بهشت میپسندم.ولی احادیثی رو که باعث امید کاذب توسط مردم بیجنبه ی امروزه یمان میشود نمیپسندم که نشر شود.این احادیث نیازمند تفسیرند.ببخشید نظر دادم فکر کردم گفتید که ما نظر بدهیم.
التماس دعا
[="DarkSlateBlue"]من منظورتون را از این تایپک متوجه نشدم
پست اولم رو بخونید متوجه میشید:Narahat az:[/]
امام موسی کاظم علیه السلام فرمودند:
مَن أرادَ أن یکنَ أقوَی النّاسِ فَلیتَوکل عَلی اللهِ
هر که می خواهد که قویترین مردم باشد بر خدا توکل نماید.
(بحار الانوار،7 ، ص143)
قالَ الإمام موسى بن جعفر الكاظم (عليه السلام) : الإيمانُ فَوْقَ الاْسْلامِ بِدَرَجَة، وَالتَّقْوى فَوْقَ الإيمانِ بِدَرَجَة، وَ الْيَقينُ فَوْقَ التَّقْوى بِدَرَجَة، وَ ما قُسِّمَ فِى النّاسِ شَيْيءٌ أقَلُّ مِنَ الْيَقينِ
حضرت امام موسي كاظم (عليه السلام) فرمود: ايمان، يك درجه از اسلام بالاتر است; تقوى نيز، يك درجه از ايمان بالاتر; يقين، يك درجه از تقوى بالاتر و برتر مى باشد و درجه اى كمتر از مرحله يقين در بين مردم ثمره بخش نخواهد بود.
وافى: ج 4، ص 145، ح 1، بحارالأنوار: ج 67، ص 136، ح 2.
باعرض سلام و احترام
گر میخواهی دروغی نشنوی ، اصراری برای شنیدن حقیقت مکن
اگر میخواهی دنیا را به جایی بهتر تبدیل کنی
نگاهی به خودت بنداز و خود را تغییر بده
خوشحال بودن یعنی بدست آوردن یک زندگی و تقسیم آن با دیگران!
ذهن فراموش می کند اما دل همیشه بخاطرش می ماند.
همه آنچه در خلقت است ، در درون شماست و هر آنچه درون شماست ، در خلقت است .
یاعلی
باتشکر
بسم الله الرحمن الرحیمسلام!
میخوام ایندفعه که برای مغازم کارت ویزیت چاپ میکنم پشتش هم یک روایت چاپ کنم که به نوعی علاوه بر تبلیغ مغازه امر به معروف یا نهی از منکر هم کرده باشم. دنبال یک روایت کوتاه اما تاثیرگذار میگردم! هرچی تو گوگله سرچ کردم چیز خاصی پیدا نکردم! گفتم شاید تو مغزهای شما عزیزان چیزی باشه که به کار من بیاد!
مثلا خودم از این روایت خوشم اومده اگر چیزی پیدا نکنم همینو چاپ میکنم:
امام علی ع : در عجبم از کسی که از مرگ میترسد و از گناه باز نمی ایستد!
دوستان و کارشناسان اگر چیزی سراغ دارید لطفا کمک کنید!
حالا حتما هم نباید روایت باشه! اگر جمله ای از بزرگان هم بود اما جالب و تاثیر گذار بود بگید!
ممنون!
یک حدیث هست که می فرماید : آدمی هیچ ظرفی را پلیدتر از شکمش پر نکرده است
با عرض سلام خدمت شما میخواهم پیشنهادی بدهم اینکه:
1- سعی کنید حدیث را مرتبط با شغل خود پیدا کنید مثلاً اگر طبیب هستید این حدیث منابع فقه شيعه (ترجمه جامع أحاديث الشيعة) ؛ ج25 ؛ ص119
اگر ديديد كه طبيب، درد و مرض را به سوى خويش مىكشد او را متهم سازيد و بدانيد كه او خيرخواه ديگران نيست
حدیث خوبی است اگر شغل خود را بگویید حتماً حدیث خوبی پیدا خواهم کرد
2- سعی کنید حدیث معتبر باشد حتی اگر حدیث از نهج البلاغه و دیگر کتب معتبر باشد مثلاً همین حدیث در کتاب جامع احادیث شیعه معتبر دانسته شده همچنان در کتاب احادیث المعتبر فی جامع الاحادیث شیعه از آیت الله محسنی صفحه 466 نیز معتبر السند دانسته شده است.
سلام فكر كنم اين مفيد باشه:از فرار نعمتها بپرهيزيد؛زيرا هر گريخته اي باز نمي گردد از امام علي ع نهج البلاغه حكمت 246
سلام
یه بار من یه مطلبی خونده بودم که خیلی برام عجیب بود
[SPOILER]شبی که پیامبر به معراج رفته بود بسیار اصرار داشت که به قریش و ثروتمندان اینو بگه بلکه آنها به او ایمان بیارن
آنها را حمع کرد و تمام ماحرا را گفت!
اما ناگهان همه زدن زیر خنده! و یکی از انها در حالی که جملات پیامبر را هم تکرار میکرد و ادای او رو در می آورد تمسخر مجلسیان را در حد انفجار تشدید کرد!!!
پیامبر به شدت مایوس و ناراخت شد و بی سروصدا آن مجلس را ترک کرد!
اماااا... روز بعد شخصی با سراسیمه گی به نزد پیامبر امد و قضیه ای عجیب را بیان کرد: که فلان ثروتمندی که شما را مسخره می کرد دیروز در مسیر بازگشت به طرز عجیبی کشته شد!
پیامبر کنجکاو شد قضیه را دریابد که وقتی از غلام ان قریشی بازجویی کردن گفت دیروز حین بازگشت دیدم ناگهان کسی سر اربابم را گرفت و با شدت تمام محکم به دیوار کوبید ...!
و این کار را چند بار به طرز هولناکی تکرار کرد در حالی که من از ترس شمشیرم را در هوا می پراندم و نعره میزدم اما کسی را نمی دیدم و شمشیرم به کسی برخورد نمیکرد گویی که جنی بلای جان اربابم شده باشد سر هم چنان بر سنگها بر خورد میکرد... اربابم هم انقدر کمک طلبید و شیون کرد تا که سرش متلاشی شد و مرد!!
پیامبر با شنیدن این ماجرا همانجا خدا را سپاس گفت و فرمود:
او برادرم جبرییل علیه السلام بود که به خاطر تمسخری که به ما کردن غضبناک گردید و انتقام گرفت![/SPOILER]
سلام.
بعضی از احادیث و روایات خیلی خوب و پر انرژی بود و بعضی هاشون هم آدم رو به فکر می برد.
به قول خودمون خیلی حال کردیم. دست دوستان درد نکنه. :khandeh!:
منم دو مورد یادم میاد ولی چون عینش رو نمیدونم نقل به مضمون میکنم:
1. امام علی خطاب به مالک اشتر فرمودند که اگر شب هنگام کسی را در حال گناه دیدی فردا او را به همان چشم ننگر شاید سحرگاه توبه کرده باشد و تو ندانی!
وای به حال ما چقدر زود در مورد دیگران قضاوت میکنیم!
مورد دوم رو خیلی یادم نیست ولی میدونم تو کتاب دین و زندگی دوران دبیرستانمون بوده (یادش بخیر)
2. خدا خطاب به حضرت داوود فرمود اگه کل مردم جهان جمع بشن تا جلوی کار یه بنده م رو بگیرن اگه من بخوام نمیذارم و اگه کل مردم جهان جمع بشن تا یکی رو انجام بدن وقتی من نخوام جلوش رو میگیرم.
عین این حدیث یا روایت خیلی خیلی قشنگ بود. حیف که یادم نمیاد 
از کارشناس محترم خواهش میکنم مورد اوّل و دومی رو که نوشتم، اگه عینش روپیدا کردند از ما دریغ نفرمایند.
در پناه حق
موفق و موید باشید. :Gol:
[="DarkSlateBlue"]جناب اسد بالاخره چی انتخاب کردید؟!
بگید ما هم بدونیم
همون حدیثی که مد نظر خودم بود و در پست اول گفتم! همونو چاپ کردم (در عجبم از کسی که از مرگ میترسد و از گناه باز نمی ایستد) چون بچه ها دیر جواب دادن و مغازم بدون کارت مونده بود مجبور شدم همون روزا همونو چاپ کنم! اما این تاپیک اگه همچنان ادامه داشته باشه بد نیست چون هزارتا بیشتر چاپ نکردم و هربار که میخوام چاپ کنم میخوام یک حدیث جدید بذارم!
اگر شغل خود را بگویید حتماً حدیث خوبی پیدا خواهم کرد
من کلی فروشیه سنگ های نیمه قیمتی دارم! تسبیح سنگ و ...
بیشتر با کاسب ها سرو کار دارم! اگه یک حدیث در مورد کاسبی و یا دادن خمس باشه خیلی خوبه! البته به خاطر اینکه دستبند و گردنبند هم دارم خانم های بدحجاب هم زیاد میان...[/]
[=arial]
[=arial] زرارة عن أبي عبد اللّه عليه السلام قال: كسب الحرام يبين في الذّرّيّة
[=arial] [=Traditional Arabic][=arial]
[=arial] زراره روايت مىكند كه امام صادق عليه السلام فرمود:
[=arial] [=arial]« [آثار] كسب حرام در نسل آشكار مىشود.»
این روایت را 100 درصد بر ثقه بودن آن یقین دارم چون هم در جامع احادیث شیعه از آیت الله بروجردی معتبر السند دانسته شده هم در کتاب احادیث المعتبر فی جامع احادیث الشیعه ص 363 ثقه و معتبر السند دانسته شده اما در مورد حدیثی که شما برای کارت خودتان انتخاب کردید متوجه باشید که حدیث معتبر باشد حتی اگر از نهج البلاغه یا غررالحکم باشد برادر عزیز اگر متن عربی آن را به من بدهید ان شاء الله سند آن را نیز برایتان معلوم میکنم.