بخشیدن مهریه بعد از طلاق

تب‌های اولیه

9 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
بخشیدن مهریه بعد از طلاق

سلام
خسته نباشید
درمورد بخشیدن مهریه احادیثی وجود دارد که کم و بیش هممون شنیدیم
مثل این حدیث

پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم می فرمایند
سه‌ گروه‌ از زنانند که‌ خداوند عذاب‌ قبر را از آنان‌ برطرف‌ کرده‌ و با فاطمه‌زهرا (س‌لام الله عليها) در قیامت‌ محشور خواهند شد:
زنی که در برابر غیرت شوهرش صبر نماید.
زنی که در برابر بداخلاقی‌ همسرش شکیباست.
زنی که مهریه اش را به شوهرش می بخشد.
خداوند به هرگونه از این زنان، ثواب هزار شهید را می دهد و برای هر یک از آنها، عبادت یک سال را می نویسد.
(وسائل‌ الشیعه‌ ج‌ 21، ص‌ 285)

سوال من اینه که آیا این احادیث در مورد بخشیدن مهریه بعد از طلاق هم صدق میکند یا نه؟

با نام الله


کارشناس بحث: استاد پیام

[h=4]پاداش بخشش مهريه
[/h] همان گونه كه مرد با پرداخت مهريه، در تحكيم بنيان خانواده نقش دارد و در آيه ها و روايت ها نيز به پرداختن آن تأكيد فراوان شده است، به همان ميزان، زن نيز با بخشش مهريه، در بهبود وضع نظام خانواده اثر مي گذارد. در روايت هاي بسياري نيز به عنوان امري پسنديده بر آن تأكيد شده كه نمونه هاي آن به اين قرار است:
پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله فرمود:
هر زني كه قبل از زناشويي، مهر خويش را به همسرش ببخشد، خداوند در مقابل هر ديناري كه مي بخشد، پاداش آزاد كردن يك برده را در نامه اعمال او ثبت مي كند. سؤال شد: بخشش مهر پس از زناشويي چگونه است؟ حضرت فرمود: اين امر، نشانه دوستي و علاقه مندي ايشان به يكديگر است.1
امام صادق عليه السلام مي فرمايد:
عذاب قبر از سه طايفه از زنان برداشته خواهد شد و با فاطمه عليهاالسلام دختر پيامبر محشور مي شوند. آن سه طايفه عبارتند از: زني كه بر رشك و غيرت شويش شكيبا باشد؛ زني كه در برابر بداخلاقي همسرش صبور باشد؛ زني كه مهر خود را به همسرش ببخشد. خداوند به هر يك از آنها ثواب هزار شهيد را مي بخشد و براي هر يك، ثواب يك سال عبادت منظور مي كند.2


[/HR] 1. «ما مِنْ امْرَاَةٍ تَصَدَّقَتْ عَلى زَوْجِها قَبْلَ أَنْ يَدْخُلَ بِها اِلّا كَتَبَ اللّهُ لَها مَكانَ كُلِّ دِينارٍ عِتْقَ رَقَبَةٍ، قِيلَ: يا رَسُولَ اللّهِ فَكَيْفَ بِالْهِبَةِ بَعْدَ الدُّخُولِ؟ فَقالَ: رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله اِنَّما ذلِكَ مِنَ الْمَوَدَّةِ وَ الْأُلفَةِ». همان، باب 26، ح 1.
2. ثَلاثٌ مِنَ النِّساءِ يَرْفَعُ اللّهُ عَنْهُنَّ عَذابَ الْقَبْرِ وَ يَكُونُ مَحْشَرُهُنَّ مَعَ فاطِمَةَ بِنْتَ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله: امْرَأَةٌ صَبَرَتْ عَلى غَيْرَةِ زَوْجِها وَ امْرَأَةٌ صَبْرَتْ عَلى سُوء خُلُقِ زَوْجِها وَ امْرَأَةٌ وَهَبَتْ صَداقَها لِزوْجِها، يُعْطِى اللّهُ كُلَّ واحِدَةٍ مِنْهُنَّ ثَوابَ أَلْفِ شَهِيدٍ وَ يَكْتُبُ لِكُلِّ واحِدَةٍ مِنْهُنَّ عِبادَةَ سَنَةٍ. همان، باب 36، ح


محمد بن يعقوب، عن علي بن إبراهيم، عن أبيه، عن النوفلي، عن السكوني، عن أبي عبدالله (عليه السلام) قال: قال النبي (صلى الله عليه وآله):
أيما امرأة تصدقت على زوجها بمهرها قبل أن يدخل بها إلا كتب الله لها بكل دينار عتق رقبة، قيل: يارسول الله فكيف بالهبة بعد الدخول؟ قال: إنما ذلك من المودة والالفة.


رسول خدا(صلي الله عليه و آله و سلم) فرمود

«هر زني كه قبل از عروسي مهرش را به شوهرش ببخشد خداوند در برابر هر ديناري ثواب آزاد كردن يك بنده به او عطا خواهد كرد.
گفته شد: يا رسول الله! بخشش بعد از عروسي چطور است؟ فرمود: وسيله مودت و الفت مي ‎شود
.


وسائل الشيعة/ باب استحباب تصدق الزوجة على زوجها بمهرها وغيره قبل الدخول وبعده، والاول أفضل

[h=2]«ما من امرأه تصدقت علی زوجها بمهرها قبل أن یدخل بها الا كتب الله لها بكل دینار عتق رقبة …» یعنی نیست زنی كه مهرش را به همسرش ببخشد قبل از این كه روابط زناشویی بین آنها برقرار شود، مگر این كه خداوند در ازای هر دینار مهریه او كه بخشیده ثواب آزاد كردن یك بنده را به او پاداش می‌دهد.(بحارالانوار، ج103، ص351)[/h]

مهریه-پرداخت و بخشش مهریه

یکی از سنت های پسندیده و رایج صدر اسلام این بود که وقتی مهری برای زن تعیین می شد فوراً پرداخت می گردید . این رفتار پسندیده دارای دو جنبه عالی بود . اول اینکه مرد می دانست چیزی که تعیین می کند پرداختش بر ذمه ی اوست و دوم اینکه چون می دانست آنچه تعیین می کند باید فوراً بپردازد لذا مهری تعیین می شد که قادر به پرداخت آن بود .
متأسفانه امروزه مهریه به سندی تبدیل شده که فقط نوشته می شود و نه زن آن را طلب می کند و نه مرد آن را می پردازد . چنانچه زنی هم مهر خویش را طلب کند گویی عملی نامشروع انجام داده و مردم به دیده ی تحقیر به او می نگرند .

اما آنچه اسلام بر آن تأکید دارد این است که مهریه دِین و بر ذمه ی مرد است و هر گاه زن آن را مطالبه کرد باید آن را تمام و کمال به زن بپردازد .
متأسفانه درعصر جاهلیت، پدران و مادران ، مهر را به عنوان حق الزحمه یا شیربها می گرفتند و مهریه به دختر تعلق نداشت .
سنت دیگری که رواج داشت این بود که مردی ، خواهر و یا دختر خود را به عقد مرد دیگری در می آورد تا او نیز دختر یا خواهر خود را به عقد او درآورد . به این نوع ازدواج ، « نکاح شغار » می گفتند که اسلام آن را باطل اعلام کرد .
رسم غلط دیگر، کار کردن داماد برای پدر زن بود که اسلام این مورد را نیز منسوخ کرد . گروهی نیز برای نپرداختن مهریه ی زنان، به آنان تهمت زنا می زدند .
اما پیامبر رسماً و عملاً اعلام کرد که مهر متعلق به دختر است و باید هر زمان که مطالبه کرد به او پرداخت شود .
آیات و روایات پرداخت مهریه به زنان
- مهر زنان را بطور کامل به عنوان یک بدهی ( عطیه ) به آن ها بپردازید و اگر آن ها با رضایت خاطر چیزی از آن را به شما ببخشند ، آن را حلال و گوارا مصرف کنید .[1]
- حضرت علی « علیه السلام » : سزاوارترین شرطی که وفای بر آن لازم است ، پرداخت چیزی است که به واسطه ی آن زنان را برخود حلال کرده اید .[2]

- حضرت صادق « علیه السلام » : پلید ترین گناهان سه چیز است ، قتل نفس ، خودداری از اجرت کارگر ، خودداری از مهر زنان .[3]
همچنین فرمودند کسی که با زنی ازدواج نماید و قصد دادن مهر را نداشته باشد در نزد خداوند زناکار می باشد .[4]
پیامبر اکرم « صلی الله علیه وآله وسلم » : کسی که نسبت به مهر زن ظلم کند در نزد خداوند زنا کار است ، خداوند متعال در روز قیامت می فرماید : بنده ی من ، بنده ام را بر عهد و پیمانم به ازدواج تو درآوردم و تو به عهدت وفا نکردی وظلم کردی ، پس از حسنات او می گیرد و به اندازه ی حق زن به او می دهد .اگر حسنات کفایت نکرد او را وارد آتش می گرداند . چون از هر پیمانی پرسش خواهد شد که آیا وفا شد یا خیر.[5]
- چگونه مهر آنان را خواهید گرفت در صورتی که هر کس به حق خود رسیده در حالی که آن زمان مهر را در مقابل عقد زوجیت و عهد محکم حق از شما گرفته اند .[6]
- امام صادق « علیه االسلام » : کسی که مهر تعیین کند و قصد دادن آن را نداشته باشد به منزله دزد می باشد .[7]



[/HR]
1. نساء / 4 .
2. وسائل الشیعه ، ج 7 ، ص 8 .
3. بحار ، ج 100، ص 349 .
4. وسائل الشیعه ،ج 15 ، ص 22 .
5. . همان ، ص 22 .
6.. نساء / 21 .
7. مستدرک الوسایل ، ج 15 ، ص 21 .

[=arial,helvetica,sans-serif]وَإِنْ أَرَدتُّمُ اسْتِبْدَالَ زَوْجٍ مَّکَانَ زَوْجٍ وَآتَیْتُمْ إِحْدَاهُنَّ قِنطَاراً فَلاَ تَأْخُذُواْ مِنْهُ شَیْئاً أَتَأْخُذُونَهُ بُهْتَاناً وَإِثْماً مُّبِیناً(سوره نساء، آیه: 20)
ترجمه : و اگر خواستید همسری را به جای همسری برگزینید (زنی را طلاق دادید و خواستید زن دیگری بگیرید)، هر چند خزانه ای (یعنی : مال فراوانی را که بعنوان مهریه به زنی که طلاق داده اید ) داده باشید ، برای شما درست نیست که چیزی از آن مال را بازپس بگیرید . آیا با بهتان و گناه آشکار ، آن را بازپس گرفته ودریافت می دارید ؟

[=arial,helvetica,sans-serif]زن می تواند به اختیار خود و بدون هیچ جبر و اکراهی تمام مهریه و یا بخشی از آن را برای شوهر خویش ببخشد.
در این باره به آیه زیر توجه فرمایید:
وَآتُواْ النَّسَاء صَدُقَاتِهِنَّ نِحْلَةً فَإِن طِبْنَ لَکُمْ عَن شَیْءٍ مِّنْهُ نَفْساً فَکُلُوهُ هَنِیئاً مَّرِیئاً (سوره نساء، آیه: 4)
ترجمه : و مهریّه های زنان را به عنوان هدیّه ای خالصانه و فریضه ای الهی بپردازید . پس اگر(زنان) با رضایت خاطر چیزی از مهریّه خود را به شما (مردان) بخشیدند ، آن را ( دریافت دارید و ) حلال و گوارا بخورید (ومصرف کنید) .

[=arial,helvetica,sans-serif] یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا نَکَحْتُمُ الْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِن قَبْلِ أَن تَمَسُّوهُنَّ فَمَا لَکُمْ عَلَیْهِنَّ مِنْ عِدَّةٍ تَعْتَدُّونَهَا فَمَتِّعُوهُنَّ وَسَرِّحُوهُنَّ سَرَاحاً جَمِیلاً (سوره أحزاب، آیه: 49)
ترجمه :ای کسانی که ایمان آورده اید ! هنگامی که با زنان مؤمنه ازدواج کردید و پیش از همبستری و جماع با ایشان ، آنان را طلاق دادید ، برای شما عدّه ای بر آنان نیست تا حساب آن را نگاه دارید . ایشان را از هدیّه مناسبی بهره مند سازید و به گونه محترمانه و زیبائی آنان را آزاد و رها سازید .

موضوع قفل شده است