جمع بندی ملاک تشخیص سنت بودن یک عمل؟

تب‌های اولیه

8 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
ملاک تشخیص سنت بودن یک عمل؟

از کجا متوجه شویم که یک عمل پیامبر و یا ائمه ما سنت بوده است؟

با نام و یاد دوست



کارشناس بحث: استاد هادی

javadk1234;444284 نوشت:
از کجا متوجه شوند که یک عمل پیامبر و یا ائمه ما سنت بوده است؟

با سلام و عرض ادب

در ابتدا بهتر است تعریفی از «سنت» از دیدگاه شیعه داشته باشیم:
سنت در بین شیعه به قول و فعل و تقریر معصوم(ع) اطلاق می‌شود.[ مظفر، محمد رضا؛ اصول الفقه، قم، بوستان کتاب، 1415هـ ق، ج 2، ص 63]
بنابراین هر عملی که رسول خدا صل الله علیه و آله و یا ائمه معصومین علیهم السلام انجام می دادند و همچنین قول و تقریر این بزرگواران برای ما حجت بوده و سنت محسوب می شود و بر ما لازم و واجب است که از معصومین علیهم السلام تبعیت کنیم .
قول، فعل و تقریر معصوم نیز از طریق روایات به دست ما رسیده است؛ در دوران معصومین علیهم السلام روّاتی بودند که سخنان گهربار و یا فعل و تقریر معصومین علیهم السلام را ضبط و ثبت می کردند؛ این نوشته ها دست به دست از طریق روّات در اختیار ما قرار داده شده اند؛ کتاب هایی همچون اصول کافی، تهذیب، استبصار و من لایحضره الفقیه و ... سنت«قول،فعل،تقریر» معصومین علیهم السلام را در اختیار ما قرار داده اند .

یعنی " هر عملی" از ائمه، سنت حساب می شود؟! فکر نکنم خیلی منطقی باشد؟ معیار دیگری همراهش نیست؟
مثلا اگر موهایشان را فرق باز کنند، ما هم باید همان کار را بکنیم یا مثلا از کوزه آب بخورند، ما هم باید از کوزه آب بخوریم! و ....

javadk1234;445222 نوشت:
یعنی " هر عملی" از ائمه، سنت حساب می شود؟! فکر نکنم خیلی منطقی باشد؟ معیار دیگری همراهش نیست؟
مثلا اگر موهایشان را فرق باز کنند، ما هم باید همان کار را بکنیم یا مثلا از کوزه آب بخورند، ما هم باید از کوزه آب بخوریم! و ....

سلام علیکم
منظور از عمل، اعمال شرعی است نه اعمال مباح.
یک مثال برای سنت :
نحوه نماز خواندن پیامبر برای ما سنت محسوب می شود لذا اهل سنت دست بسته خواندن نماز را سنت دانسته و شیعیان دست باز خواندن را سنت می دانند چون رسول الله صل الله علیه و آله دست باز نماز می خواندند و ثانیا ائمه معصومین از این نوع نماز خواندن نهی فرمودند.
اميرمؤمنان علي (ع ) مي فرمايد:
«لَا يَجْمَعُ الْمُسْلِمُ يَدَيْهِ فِي صَلَاتِهِ وَ هُوَ قَائِمٌ بَيْنَ يَدَيِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ يَتَشَبَّهُ بِأَهْلِ الْكُفْر» نمازگزار دست هاي خود را در حالي كه در برابر خدا ايستاده است روي هم قرار ندهد كه با اين عمل شيوه مجوسيان كافر را حكايت مي كند». (بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج‏10، ص: 100)

منظور از عمل شرعی چیست؟

javadk1234;445330 نوشت:
منظور از عمل شرعی چیست؟

با سلام خدمت شما برادر بزرگوار

هر عملی که وجوب،حرمت،کراهت و استحباب از آن فهمیده شود عمل شرعی است؛ توضیح اینکه فعل معصوم را می توان از چند جهت تحلیل کرد:
الف: اگر معصوم علیه السلام عملی را انجام دهد(بدون ایکه نشانه ای بر وجود یا حرمت و استحباب داشته باشد) دلالت بر این دارد که آن عمل مباح بوده ؛ همانند مثالی که حضرت عالی آوردید(آب خوردن از کوزه)
ب: اگر فعلی را انجام نداد(بدون اینکه نشانه ای بر حرمت یا کراهت داشته باشد) دلالت بر عدم وجوب آن فعل می کند، یعنی با انجام ندادن معصوم پی می بریم که آن عمل واجب نبوده است.
اما حرام یا مکروه و مستحب بودن آن عمل فهمیده نمی شود مگر اینکه دلیل و علامت دیگری وجود داشته باشد که آن فعل حرام، مکروه و یا مستحب بودن آن را استفاده کنیم .
در مورد فعل معصوم عليه السلام، علما مى گويند اگر با قرينه اى همراه نباشد دليل بر جواز فعل است، يا دليل بر عدم حرمت آن است. بيش از اين نمى توان از فعل معصوم عليه السلام استفاده كرد. يعنى از فعل او وجوب را نمى توان استفاده كرد، مگر قرائنى دال بر وجوب در دست داشته باشيم.
مباحث بیشتر حول و حوش قول معصوم و تقریر معصوم مطرح است؛ درباره فعل معصوم علی الظاهر بیشتر از این بحث نشده است .

جمع بندی

موضوع: ملاک تشخیص سنت بودن یک عمل؟

پرسش:

از کجا متوجه شویم که یک عمل پیامبر و یا ائمه ما سنت بوده است؟

پاسخ:
سنت در بین شیعه به قول و فعل و تقریر معصوم(ع) اطلاق می‌شود.[1] بنابراین با توجه به اینکه این بزرگواران معصوم ازخطا و اشتباه هستند هر عملی که رسول خدا صل الله علیه و آله و یا ائمه معصومین علیهم السلام انجام می دادند و همچنین قول و تقریر این بزرگواران برای ما حجت بوده و سنت محسوب می شود، منتهی عمل معصومین علیهم السلام از سه خارج نیست؛ یا واجب است یا مستحب و یا مباح، تشخیص نوع عمل بستگی دارد به اینکه نشانه ای بر وجوب یا استحاب و اباحه داشته باشد یا نه؛ بر این اساس فعل معصوم را می توان از چند جهت تحلیل کرد:
الف: اگر معصوم علیه السلام عملی را انجام دهد(بدون ایکه نشانه ای بر وجود یا حرمت و استحباب داشته باشد) دلالت بر این دارد که آن عمل مباح است، مانند آب خوردن از کوزه
ب: اگر فعلی را انجام نداد(بدون اینکه نشانه ای بر حرمت یا کراهت داشته باشد) دلالت بر عدم وجوب آن فعل می کند، یعنی با انجام ندادن معصوم پی می بریم که آن عمل واجب نبوده است. اما حرام یا مکروه و مستحب بودن آن عمل فهمیده نمی شود مگر اینکه دلیل و علامت دیگری وجود داشته باشد که آن فعل حرام، مکروه و یا مستحب بودن آن را استفاده کنیم . (2)

....................................................................
1. مظفر، محمد رضا؛ اصول الفقه، قم، بوستان کتاب، 1415هـ ق، ج 2، ص 63
2. مظفر، محمدرضا، اصول الفقه، ج2، ص57-62، انتشارات دارالتعارف، بیروت، ط چهارم 1403-1983.

موضوع قفل شده است