جمع بندی نوشیدن شراب حتی یکبار

تب‌های اولیه

10 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
نوشیدن شراب حتی یکبار

با سلام

من تا بحال در 24 سال عمرم لب به شراب و مسکرات نزده ام و همیشه تبری جوییده ام. اما بارها وسوسه شده ام که حتی یکبار و فقط یکبار امتحان کنم تا تجربه ای شخصی در این مورد کسب کنم! قبلا هم همین حس را مورد سیگار داشتم که فقط با یکبار کشیدن به شدت از آن متنفر شدم و هرگز لب به آن نزدم... آیا شما این را وسوه شیطانی میدانید یا تجربه و ماجراجویی جوانانه ؟

با نام و یاد دوست



کارشناس بحث: جناب استاد

lordia;437533 نوشت:
با سلام

من تا بحال در 24 سال عمرم لب به شراب و مسکرات نزده ام و همیشه تبری جوییده ام. اما بارها وسوسه شده ام که حتی یکبار و فقط یکبار امتحان کنم تا تجربه ای شخصی در این مورد کسب کنم! قبلا هم همین حس را مورد سیگار داشتم که فقط با یکبار کشیدن به شدت از آن متنفر شدم و هرگز لب به آن نزدم... آیا شما این را وسوه شیطانی میدانید یا تجربه و ماجراجویی جوانانه ؟

سلام علیکم
قطعا چنین وسوسه ای ،یک وسوسه ی شیطانی است،زیرا مشخص است که شرب خمر گناه است و گناه یعنی زیر پا گذاشتن امر الهی و لگدمال کردن آن العیاذ بالله.
برادر عزیز هیچ چیز در دنیا ارزش مخالفت کردن با خدای متعال را ندارد.قطعا نظر شما نیز چنین است.موفق باشید.

بسم الله الرحمن الرحیم

ان المتقین مفازا((31)) سوره مبارکه نبا

قطعا برای پارسایان کامیابی بزرگی است.

با اجازه استاد بزرگوار:Gol:

برای اینکه دچار وسوسه های کمتری بشید:

ورودی های مغزتون رو کمتر کنید ، از دیدن و شنیدن درباره مسکرات پرهیز کنید.

با افرادی که تن به کار حرام می دهند نشست و برخاست نکنید و جایگزین با افراد پرهیزگار که خلقیاتشان با شما سازگار هست همنشینی داشته باشید.

سلام علیکم و رحمه الله

آگاهی هرچه بیشتر ؛ از ماهیت و عوارض ارتکاب به چنین مسائلی هم خیلی موثر است و میتواند عبرت خوبی شود و اطمینان و باوری قلبی ایجاد نماید تا نهایتا دلیل محکمتری برای دوری از ارتکاب به چنین اعمالی انسان در خودش ببیند و به قول استاد به این هم بیشتر بیاندیشد که امر و نهی خداوند متعال در حق بندگان حقیقتا امر و نهی ای خیرخواهانه است.

همره;438995 نوشت:
با افرادی که تن به کار حرام می دهند نشست و برخاست نکنید و جایگزین با افراد پرهیزگار که خلقیاتشان با شما سازگار هست همنشینی داشته باشید.

دوستی با مردم دانا نکــــــــــوست - دشمن دانا به از نادان دوست
دشمن دانا بلندت میکــــــــــند - بر زمینت می زند نادان دوست

یاحق

سلام

به نظر بنده باید با این مسئله به شکل فرهنگی رفتار نمود !

مردم ما زمینه دینی از تحریم شراب دارند ، این خیلی مهم و موثر است ! اما اینجا به نظر بنده یک کار علمی و فرهنگی هم باید انجام شود !

بسیاری هستند که اگر علم برای انها ثابت کند که مثلا الکل 12 درصد موجود در شراب ، می تواند غشای فسفولیپیدی برخی از سلول های آنها را تجزیه کند ، مطمئن باشید دیگر به دنبال آن نمی روند ، یا مثلا اگر بگوییم که در کشور ما سالانه چند نفر به جای مصرف اتانول و با مصرف متانول بینایی خودشان را از دست داده اند ، میدهند و خواهند داد ! پذیرش نخوردن شراب و الکل بهتر و ممکن تر می شود !

تا اینکه ما بیاییم و با اجبار یک چیزی را تحمیل کنیم ! اینکار نتیجه عکس می دهد ! اصلا اجبار در هر چیزی خوب نیست ! بسیاری برای ورود به سایت های ممنوع سر و دست می شکنند ، اما وقتی به آنجا می روند ، بعد از مدتی خودشان خسته می شوند ! لیکن به دلیل اجبار محیطی ، تحریک می شوند و این تحریک با اجبار بیشتر تشدید می شود !

لذا اگر در کنار اموزه های دینی اگر ما اندکی هم کار فرهنگی و علمی انجام دهیم و آگاهی بخشی کنیم ، قطعا نتیجه بهتری می گیریم !

جالب اینجاست که حتی در خود غرب هم نتایج بررسی های علمی ، سنگین بودن کفه ی مضرات شراب نسبت به مزایای آن را ثابت کرده است ، و کارهای جدید در حال شکل گیری برای مبارزه با مصرف الکل ( به جز در موراد محدود و درمانی ) هستند !

نتیجه بحث بنده اینست که علم و دین در بسیاری موارد می توانند با همکاری هم راه سعادت و زندگی سالم را به انسان نشان دهند !

موفق باشید .

عبدالرسول;439054 نوشت:
نتیجه بحث بنده اینست که علم و دین در بسیاری موارد می توانند با همکاری هم راه سعادت و زندگی سالم را به انسان نشان دهند !

سلام
دین اسلام به تنهایی منطق محکم و قابل اثباتی داره و هرکس که اهل انصاف باشه و بنا به لجاجت و قبول نکردن سخن حق نداشته باشه، قوانین اونو مطابق با عقل و فطرتش میبینه و قبول میکنه. در کنار این هم بیان بعضی از نکات مثل مسائل علمی و روانشناسی و... میتونه این روند رو تسهیل کنه.

[="Tahoma"][="DarkSlateBlue"]سلام علیکم
نظرات ارزشمندی گفته شد و از اینکه در این جمع اظهار نظر میکنم عذرخواهم

من فقط یه تذکر میدم
و اون اینکه مثقال ذره ها رو هم خدا اون دنیا حساب میکنه

اینطور نیس که من تصور کنم یک گناه محدود و کوچکم رو خدا اون دنیا به حساب ماجراجوییم خواهد نوشت
اتفاقاً یک گناه کوچیک که در شرایط عادی با آگاهی از اینکه مخالفت خداس، به عمد انجام بشه ممکنه عقوبتش شدیدتر باشه از گناه بزرگی که طرف، بخاطر سختی شرایطش مرتکبش شده و بعد بسیار هم پشیمون شده و نصوحانه توبه کرده!

یه کم جدی بگیریم که این همه آیات انذار از آتش جهنم برای ماست، قانون رو نقض کنیم، اون دنیا جهنم رو در پیش داریم:Ghamgin:[/]

[=Georgia]

lordia;437533 نوشت:
ا سلام

من تا بحال در 24 سال عمرم لب به شراب و مسکرات نزده ام و همیشه تبری جوییده ام. اما بارها وسوسه شده ام که حتی یکبار و فقط یکبار امتحان کنم تا تجربه ای شخصی در این مورد کسب کنم! قبلا هم همین حس را مورد سیگار داشتم که فقط با یکبار کشیدن به شدت از آن متنفر شدم و هرگز لب به آن نزدم... آیا شما این را وسوه شیطانی میدانید یا تجربه و ماجراجویی جوانانه ؟


با عرض سلام و ادب خدمت همه دوستان خوبم و با کسب اجازه از دوست بزرگوارم جناب استاد
در پاسخ به سوالی که در ابتدای این تاپیک مطرح شد سرور گرامی ام جناب استاد به بهترین وجه در پاسخی کوتاه حق مطلب را ادا نمودند منتهی از آن باب که درموارد متعددی خصوصا در میان دانشجویان عزیز این سوال به کرات طرح می گردد اجازه دهید در ادامه پاسخ کامل سرور گرامی ام مطلبی را خدمتتان عرض کنم.
منشا بسیاری از این دست سوالات که چه اشکالی دارد مثلا ذره ای اندک از شراب که فاقد اثر مست کنندگی است مورد شرب قرار گیرد این است که ما در مقام تحلیل علت محرمات صرفا به آثار مادی و طبیعی مورد ادراک از آنها توجه می نماییم و از فلسفه حقیقی محرمات ناآگاهیم.
بدیهی است انسان که موجودی ضعیف است نمی تواند به همه اسرار تشریعیات راه یابد اما اگر در مسیر گردن نهادن به شریعت مقدسه اندکی قوی شود و به لطف الهی چشم باطنی اش باز گردد به راحتی صورت باطنی اعمال را مشاهده خواهد کرد. آنجاست که نه تنها میل به تجربه اندکی از انجام آن گناه نخواهد داشت بلکه فکر انجام ان نیز به ذهنش خطور نخواهد کرد.
علامه بزرگوار حسن زاده آملی در درسها تمثیل خوشی را بیان می نمودند. اگرچه ظاهر این مثال کمی شنیع و زشت است اما تامل در آن، تاثیر بسیاری در ادراک این حقیقت خواهد داشت.
ایشان می‌فرمودند: تا کنون شده در هنگام تخلی نگاهی به مدفوع خود بیندازید و دست به طرف آن دراز کرده و ذره ای را برای تجربه کردن مزه آن بردارید و بخورید؟ مسلما هیچ انسان عاقلی نه تنها این کار را نمی کند بلکه فکر خوردن ذره‌ای از آن را به ذهنش نمی گذارند.
صورت باطنی گناه هزاران بار از آن مدفوع پست تر و منفور تر است. خداوند در قرآن کریم نیز دقیقا از همین طریق ما را از انجام حتی ذره اندکی از گناهان نهی فرموده است. آنجا که در مقام بیان صورت باطنی گناه غیبت می فرماید:
«وَلَا يَغْتَب بَّعْضُكُم بَعْضًا أَيُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَن يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتًا فَكَرِهْتُمُوهُ» (الحجرات آيه ۱۲﴾ یعنی هرگز هيچ يك از شما ديگري را غيبت نكند، آيا كسي از شما دوست دارد كه گوشت برادر مرده خود را بخورد؟ به يقين همه شما از اين امر كراهت داريد.
تمامی انبیا و اولیای الهی نیز با همین منطق قرآنی ما را از انجام گناهان مختلف باز داشته اند و دقیقا همین باعث می‌شود که حضرات معصومین حتی فكر گناه هم نكنند.
نقل شده كه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم مردی را به خاطر زنا سنگسار كرد، یكی از حضار به رفیقش گفت: این شخص در جایگاه خود كشته شد مثل سگ؛ پس از آن پیامبر با آن دو نفر از کنار مرداری عبور كردند. پیامبر به آن دو نفر فرمودند: «با دندانهای خود از گوشت این مردار بكنید. عرض كردند: یا رسول الله از گوشت مردار بخوریم؟!! فرمودند: آنچه از برادرتان به شما رسید گندش بیش از این است!( محجه البیضاء ج۵ ص۲۵۳)
ای آرزوی بندگیت مانده بر دلم! به آبروی محبوبین باریافته به آستانت، قلوب ما محجوبین فتاده از درگاهت را به مشاهده صور حقیقی اعمال و رفتارمان بصیرت ده شاید که قدمی مردانه در ره بندگیت برداریم...

پرسش:
من تا بحال در 24 سال عمرم لب به شراب و مسکرات نزده ام و همیشه تبری جوییده ام. اما بارها وسوسه شده ام که حتی یکبار و فقط یکبار امتحان کنم تا تجربه ای شخصی در این مورد کسب کنم! قبلا هم همین حس را مورد سیگار داشتم که فقط با یکبار کشیدن به شدت از آن متنفر شدم و هرگز لب به آن نزدم... آیا شما این را وسوسه شیطانی میدانید یا تجربه و ماجراجویی جوانانه ؟
پاسخ:
قطعا چنین وسوسه ای،یک وسوسه ی شیطانی است،زیرا مشخص است که شرب خمر گناه است و گناه یعنی زیر پا گذاشتن امر الهی و لگدمال کردن آن العیاذ بالله.
برادر عزیز هیچ چیز در دنیا ارزش مخالفت کردن با خدای متعال را ندارد.قطعا نظر شما نیز چنین است.
منشا بسیاری از این دست سوالات که چه اشکالی دارد مثلا ذره ای اندک از شراب که فاقد اثر مست کنندگی است مورد شرب قرار گیرد این است که ما در مقام تحلیل علت محرمات صرفا به آثار مادی و طبیعی مورد ادراک از آنها توجه می نماییم و از فلسفه حقیقی محرمات ناآگاهیم.
بدیهی است انسان که موجودی ضعیف است نمی تواند به همه اسرار تشریعیات راه یابد اما اگر در مسیر گردن نهادن به شریعت مقدسه اندکی قوی شود و به لطف الهی چشم باطنی اش باز گردد به راحتی صورت باطنی اعمال را مشاهده خواهد کرد. آنجاست که نه تنها میل به تجربه اندکی از انجام آن گناه نخواهد داشت بلکه فکر انجام ان نیز به ذهنش خطور نخواهد کرد.
علامه بزرگوار حسن زاده آملی در درسها تمثیل خوشی را بیان می نمودند. اگرچه ظاهر این مثال کمی شنیع و زشت است اما تامل در آن، تاثیر بسیاری در ادراک این حقیقت خواهد داشت.
ایشان می‌فرمودند: تا کنون شده در هنگام تخلی نگاهی به مدفوع خود بیندازید و دست به طرف آن دراز کرده و ذره ای را برای تجربه کردن مزه آن بردارید و بخورید؟ مسلما هیچ انسان عاقلی نه تنها این کار را نمی کند بلکه فکر خوردن ذره‌ای از آن را به ذهنش نمی گذارند.
صورت باطنی گناه هزاران بار از آن مدفوع پست تر و منفور تر است. خداوند در قرآن کریم نیز دقیقا از همین طریق ما را از انجام حتی ذره اندکی از گناهان نهی فرموده است. آنجا که در مقام بیان صورت باطنی گناه غیبت می فرماید:
«وَلَا يَغْتَب بَّعْضُكُم بَعْضًا أَيُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَن يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتًا فَكَرِهْتُمُوهُ (1)یعنی هرگز هيچ يك از شما ديگري را غيبت نكند، آيا كسي از شما دوست دارد كه گوشت برادر مرده خود را بخورد؟ به يقين همه شما از اين امر كراهت داريد.»
تمامی انبیا و اولیای الهی نیز با همین منطق قرآنی ما را از انجام گناهان مختلف باز داشته اند و دقیقا همین باعث می‌شود که حضرات معصومین حتی فكر گناه هم نكنند.
نقل شده كه «پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) مردی را به خاطر زنا سنگسار كرد، یكی از حضار به رفیقش گفت: این شخص در جایگاه خود كشته شد مثل سگ؛ پس از آن پیامبر با آن دو نفر از کنار مرداری عبور كردند. پیامبر به آن دو نفر فرمودند: «با دندانهای خود از گوشت این مردار بكنید. عرض كردند: یا رسول الله از گوشت مردار بخوریم؟!! فرمودند: آنچه از برادرتان به شما رسید گندش بیش از این است!»(2)

[=Georgia]

ای آرزوی بندگیت مانده بر دلم! به آبروی محبوبین باریافته به آستانت، قلوب مامحجوبین فتاده از درگاهت را به مشاهده صور حقیقی اعمال و رفتارمان بصیرت ده شاید که قدمی مردانه در ره بندگیت برداریم...


پی نوشت:
1.حجرات/12
2.فيض كاشانى، محمد بن شاه مرتضى‏، ترجمه كتاب المحجة البيضاء في تهذيب الإحياء،آستان قدس رضوى، بنياد پژوهشهاى اسلامى،‏مشهد مقدس( ايران)، 1372 ه. ش‏، ج۵ ص343.










موضوع قفل شده است