نظر اسلام در مورد جنگ چیست؟

با سلام

اسلام هیچ وقت جنک را برای پیشبرد اهداف خود نپسندیده است و همیشه با جنک و خونریزی مخالف بوده و است

ولی اگر استکبار و کفار و دشمنان دین خدا با زبانی جزء جنک تسلیم اوامر الهی نشوند خداوند پاداشی به کشته شده گان در راه دین خویش می دهد که به بنده ای نداده است

با درود
مبنای اسلام در جنگ را می توان در مقدس ترین کتاب ایشان یعنی قران جستجو کرد. گفتنی است برخلاف ادعاهای دشمنان اسلام درباره جنگ طلبی مسلمانان کلمه جنگ فقط 2 بار در قرآن به کار رفته است، پروردگار متعال در ضمن آیات مربوط به جنگ می فرماید: «فَإِذا لَقيتُمُ الَّذينَ كَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقابِ حَتَّى إِذا أَثْخَنْتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثاقَ فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَ إِمَّا فِداءً حَتَّى تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزارَها ذلِكَ وَ لَوْ يَشاءُ اللَّهُ لاَنْتَصَرَ مِنْهُمْ وَ لكِنْ لِيَبْلُوَا بَعْضَكُمْ بِبَعْضٍ وَ الَّذينَ قُتِلُوا في‏ سَبيلِ اللَّهِ فَلَنْ يُضِلَّ أَعْمالَهُمْ (4محمد) پس چون با كسانى كه كفر ورزيده‏اند برخورد كنيد، گردنها[يشان‏] را بزنيد. تا چون آنان را [در كشتار] از پاى درآورديد، پس [اسيران را] استوار در بند كشيد؛ سپس يا [بر آنان‏] منّت نهيد [و آزادشان كنيد] و يا فديه [و عوض از ايشان بگيريد]، تا در جنگ، اسلحه بر زمين گذاشته شود. اين است [دستور خدا]؛ و اگر خدا مى‏ خواست، از ايشان انتقام مى‏ كشيد، ولى [فرمان پيكار داد] تا برخى از شما را به وسيله برخى [ديگر] بيازمايد، و كسانى كه در راه خدا كشته شده‏اند، هرگز كارهايشان را ضايع نمى‏ كند. این آیه به خوبی اشاره می فرماید که زمانی که آنان به سراغ شما آمدند و خواستند با شما در جنگ پیش دستی کنند به گونه ای با ایشان بجنگید که برای همیشه درس عبرت شود. همانگونه که دیدیم در جنگ هشت ساله امام خمینی و مردم ایران به گونه ای با دشمنان اسلام جنگیدند که دیگر آنان هوس جنگ با مسلمانان ایرانی به سرشان نزند. پس این آیه در حقیقت حالت بازدارندگی دارد نه هجوم. برای تایید این ادعا باز هم به قرآن مراجعه می کنیم آنجا که می فرماید:«فَإِمَّا تَثْقَفَنَّهُمْ فِي الْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ (57 انفال) پس اگر در جنگ بر آنان دست يافتى با [عقوبتِ‏] آنان، كسانى را كه در پى ايشانند تارومار كن، باشد كه عبرت گيرند.

اما دیگر آیه ای که به موضوع جنگ در اسلام اشاره می کند برحلاف آنچه در نخستین نگاه به نظر می رسد، این آیه در واقع صلح و سازش را تایید می کند و مسلمانان را به آن می خواند : فَإِنِ اعْتَزَلُوكُمْ فَلَمْ يُقاتِلُوكُمْ وَ أَلْقَوْا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ فَما جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ عَلَيْهِمْ سَبيلاً (90 نساء) پس اگر [کفار] از شما كناره‏گيرى كردند و با شما نجنگيدند و با شما طرح صلح افكندند، [ديگر] خدا براى شما راهى [براى تجاوز] بر آنان قرار نداده است. این آیه به خوبی نشان می دهد که این کفار بودند که آغازگر جنگ بودند نه مسلمانان. چنانکه در ادامه این آیه می فرماید: فَإِنْ لَمْ يَعْتَزِلُوكُمْ وَ يُلْقُوا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ وَ يَكُفُّوا أَيْدِيَهُمْ فَخُذُوهُمْ وَ اقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَ أُولئِكُمْ جَعَلْنا لَكُمْ عَلَيْهِمْ سُلْطاناً مُبيناً (91نساء) پس اگر از شما كناره‏گيرى نكردند و به شما پيشنهاد صلح نكردند و از شما دست برنداشتند، هر كجا آنان را يافتيد به اسارت بگيريد و بكشيدشان. آنانند كه ما براى شما عليه ايشان تسلّطى آشكار قرار داده‏ايم.

پیشوایان دینی ما نیز درباره جنگ همواره به فرمایش قرآن عمل کرده و در مرتبه نخست به صلح و آرامش می اندیشیدند تا به جنگ و درگیری. امام علی علیه سلام که سه جنگ بزرگ به وی تحمیل شد، درباره صلح و سازش می فرماید: «وَجَدْتُ الْمُسَالَمَةَ مَا لَمْ يَكُنْ وَهْنٌ فِي الْإِسْلَامِ أَنْجَعُ مِنَ الْقِتَالِ».
صلح و سازش مادامی که در آن وهن و سستی در اسلام دیده نشود و آن صلح ضرر و زیانی برای اسلام و مسلمانان نداشته باشد، برای من بهتر از جنگ است و در این گونه موارد همیشه صلح را بهتر از جنگ می دانم.
تصنيف غرر الحكم و درر الكلم، عبد الواحد تميمى آمدى‏ 550 ق‏) قم‏،دفتر تبليغات‏، چاپ اول‏ 1366 ش‏،ص: 445

سلام،
خداوند انسان را براي سعادت وكمال آفريده است واين سعادت در صلح آرامش سريعتر به دست مي آيد اما بعضي انسانهاي حريص ودنيا طلب براي رسيدن به مطامع خودحاضر به كار وجنايتي هستند اسلام درقدم اول اين اشخاص را نصيحت وارشاد مي كندوسيره پيامبراسلام تاحد امكان دعوت مشركين به اسلام بوده است اگر دردشمني خود اصرار مي كردند نوبت به جنگ مي رسيد چون اگر آنها را به حال خود رها مي كردند تمام خوبيهاوآثار آن از بين مي رفت درباب فلسفه جنگ خداوند متعال مي فرمايد:
لولادفع الله الناس بعضهم ببعض لهدت صوامع وبيع وصلوات ومساجد يذكرفيهااسم الله كثيرا يعني اگر خداوند بعضي هارا(مفسدان)توسط بعضي ديگر(مومنان)دفع نمي كردمساجدومراكزيادالهي ازبين مي رفت(حج آيه40)
برنامه هايزاسلام براي هدايت وآسايش دنيوي واخروي انسانهاست كه لازمه تحقق اين هدف از بين رفتن انسانهايي است كه در مقابل حق ايستاده اندوقصدازبين بردن آرا دارند.ودليل اين سخن اينست كه اسلام به پيروان خود اجازه نمي دهد كودكان وزنان دشمن را به قتل برسانند.(مناف)

وفقکم الله ...:Gol:

یکی دیگر از آیاتی که به عدم علاقه به جنگ و یا همان جنگ گریزی مسلمانان و دفاع از جان انسانها اشاره دارد این آیه است: