جمع بندی فرق کعبه و بت در چیست ؟؟؟

تفاوت جوهری بین بت و کعبه است
كعبه معبد است و بت معبود. بت پرستان بت را معبود خويش قرار مي دادند, اما هيچ مسلماني كعبه را معبود قرار نمي دهد بلكه آن را معبد مي داند و در استقبال قبله نيز دل به سوي خدا دارد و او را عبادت مي كند نه كعبه را. درواقع ما خدا را عبادت می کنیم وکعبه را قبله خود می گیریم ونماز وعبادت را به آن سو می گزاریم پس با کعبه خدا عبادت می شود نه کعبه ومعلوم است که آیت خدا از آن نظر که آیه ونشانه است خودش اصلاً نفسیتی واستقلالی ندارد پس اگر سجده شود جز صاحب نشانه یعنی خدا عبادت نشود.
کعبه آن سنگ نشانی است که ره گم نشود
همان طور كه در امور دنيايى و مادى، انسان نياز به نظم و برنامه خاص و معينى دارد، عبادات نيز از اين مسئله مستثنا نيست. نماز و احكام آن - از جمله استقبال - قبله نمونه‏اى عالى از نظم و انضباط در امور عبادى و معنوي است.
ساخت كعبه‏ براساس آيات قرآن و اسناد تاريخى در باب ساختن كعبه، مكه نمادى از بركات الهى، هدايت بشرآل عمران (3)، آيه 96. و محل اجتماع‏بقره (2)، آيه 125. براى عبوديت حضرت حق تلقى شده است. خداوند متعال با افاضه خير فراوان بر اين مكان، «رزّاقيت» خود را به نمايش درآوردابراهيم (14)، آيه 37. و با ارائه اين حقيقت كه آنجا محلى براى وصول به مقام قرب الهى است، چگونگى سلوك بندگى را براى هدايت جهانيان به تصوير كشيد. چنان كه با تعيين يك سلسله اعمال تشريعى در ايام خاص، كيفيت سير عبودى را به انسان‏ها خاطرنشان ساخت و آموخت كه آدمى بايد از نفس خود، هجرت كرده، با پاك‏سازى درون از هرگونه آلودگى، تعلّق، رنگ و هيئت غيرخدايى و با اخلاص، اقبال و توبه خاص، به مقام قرب ربوبى باريابد.طباطبايى، سيدمحمد حسين، الميزان، ج 1، ص 298. علاوه بر آن، خانه خود را نشانگر مقام ابراهيم، حرم امن و حج توانمندان تلقى فرمود كه هر يك نشان دهنده عظمت مقام حضرت حق است در واقع چه نشانى گوياتر و رساتر از اينكه هر سال ميليون‏ها انسان در اين مكان گرد آمده و با انجام دادن مناسك و اعمالى، عبوديت در پيشگاه خداوند را به نمايش گذارند. اين خود براى ديگر مردمان نيز بيدارگر و تحوّل‏آفرين است.همان، ج 3، ص 354. خداوند، دستور ساخت اين خانه را صادر فرمود تا به عنوان قبله در نماز، در كشتن گوسفندان و در مواجهه اموات، يادآور خويش به مردم باشد. علاوه بر آنكه همه دل‏هاىِ به ظاهر متفرق را به يك سو جمع كرده است تا روح توحيد و يكى بودن را در آنها بپروراند و به واسطه آن، دين خود را زنده و پايدار سازد.همان، ج 6، ص 142.

سوال:
کعبه و بت از منظر های فراوانی شبیه به هم هستند ، مثلا از نظر جنس ، از نظر کار ، از نظر اینکه کانون سجده ها هستند ، اصولا تفاوت این دو در چیست؟

جواب:
تفاوت جوهری بین بت و کعبه است
كعبه معبد است و بت معبود. بت پرستان بت را معبود خويش قرار مي دادند, اما هيچ مسلماني كعبه را معبود قرار نمي دهد بلكه آن را معبد مي داند و در استقبال قبله نيز دل به سوي خدا دارد و او را عبادت مي كند نه كعبه را. درواقع ما خدا را عبادت می کنیم وکعبه را قبله خود می گیریم ونماز وعبادت را به آن سو می گزاریم پس با کعبه خدا عبادت می شود نه کعبه ومعلوم است که آیت خدا از آن نظر که آیه ونشانه است خودش اصلاً نفسیتی واستقلالی ندارد پس اگر سجده شود جز صاحب نشانه یعنی خدا عبادت نشود.
کعبه آن سنگ نشانی است که ره گم نشود
همان طور كه در امور دنيايى و مادى، انسان نياز به نظم و برنامه خاص و معينى دارد، عبادات نيز از اين مسئله مستثنا نيست. نماز و احكام آن - از جمله استقبال - قبله نمونه‏اى عالى از نظم و انضباط در امور عبادى و معنوي است.
ساخت كعبه‏ براساس آيات قرآن و اسناد تاريخى در باب ساختن كعبه، مكه نمادى از بركات الهى، هدايت بشر(1)، . و محل اجتماع‏ (2) براى عبوديت حضرت حق تلقى شده است. خداوند متعال با افاضه خير فراوان بر اين مكان، «رزّاقيت» خود را به نمايش درآورد(3)و با ارائه اين حقيقت كه آنجا محلى براى وصول به مقام قرب الهى است، چگونگى سلوك بندگى را براى هدايت جهانيان به تصوير كشيد. چنان كه با تعيين يك سلسله اعمال تشريعى در ايام خاص، كيفيت سير عبودى را به انسان‏ها خاطرنشان ساخت و آموخت كه آدمى بايد از نفس خود، هجرت كرده، با پاك‏سازى درون از هرگونه آلودگى، تعلّق، رنگ و هيئت غيرخدايى و با اخلاص، اقبال و توبه خاص، به مقام قرب ربوبى باريابد.(4)
علاوه بر آن، خانه خود را نشانگر مقام ابراهيم، حرم امن و حج توانمندان تلقى فرمود كه هر يك نشان دهنده عظمت مقام حضرت حق است در واقع چه نشانى گوياتر و رساتر از اينكه هر سال ميليون‏ها انسان در اين مكان گرد آمده و با انجام دادن مناسك و اعمالى، عبوديت در پيشگاه خداوند را به نمايش گذارند. اين خود براى ديگر مردمان نيز بيدارگر و تحوّل‏آفرين است.(5)خداوند، دستور ساخت اين خانه را صادر فرمود تا به عنوان قبله در نماز، در كشتن گوسفندان و در مواجهه اموات، يادآور خويش به مردم باشد. علاوه بر آنكه همه دل‏هاىِ به ظاهر متفرق را به يك سو جمع كرده است تا روح توحيد و يكى بودن را در آنها بپروراند و به واسطه آن، دين خود را زنده و پايدار سازد.(6)

پاورقی:

1- آل عمران (3) آيه 96
2- بقره (2)، آيه 125.
3- ابراهيم (14)، آيه 37.
4- طباطبايى، سيدمحمد حسين، الميزان، ج 1، ص 298.
5- همان، ج 3، ص 354.
6- همان، ج 6، ص 142.