جمع بندی انسان جایزالخطا هست یا ممکن الخطا ؟

با نام و یاد دوست

کارشناس بحث: استاد صادق

بنام او

باسلام..

انسان .. کدام ..؟؟
جایزالخطا ..?? یا ممکن الخطا ..؟؟

{{البته تاوقتیکه بفهمیم خطاچیست و راههای ارتکاب خطا کدام اند..؟؟
شاید برای بقا و ادامه نسل یا زندگی خود یا دین ، مذهب ، کشور ، ملت ، نژاد ، خانواده و هریک از علاقمندی های خود .. مجبور و محکوم به خطا ..؟؟}}

{باسپاس}

انسان جایز الخطا نیست ولی ممکن الخطا هست .من تو کتاب" وارونه ها و خرافات آخرالزمان " در این مورد مطالعه کردم

متأسفانه این اصطلاح غلطی است که بر اساس تبلیغات سوء رایج شده است.
«جایز الخطا» یعنی انسان اجازه دارد که خطا نماید. در صورتی که اصلاً چنین نیست.
نه تنها خداوند متعال اجازه‌ی خطا نمی‌دهد، بلکه عقل سلیم نیز چنین مجوزی را صادر نمی‌نماید.
بلکه «انسان ممکن الخطا» است. یعنی امکان خطا در او وجود دارد. مفهوم «ممکن الخطا» این است که انسان مانند سایر موجودات (اعم ملائک، حیوانات، جمادات، نبادات و ...) مجبور نیست و به او عقل و اختیار داده شده است و همین امتیاز او را برتر از سایرین ساخته است. مثل این است که بگوییم: انسان توان خودکشی دارد و امکان خودکشی نیز برای وجود دارد. چنین توان و امکانی هیچ الزامی ندارد که انسان خودکشی کند.
خداوند متعال نه تنها انسان را برای عقاب، عذاب و جهنم نیافریده است، بلکه به عنوان مخلوق برتر و خلیفه‌ی خود خلق نموده است:
«وَ إِذْ قالَ رَبُّكَ لِلْمَلائِكَةِ إِنِّي جاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَليفَةً ...» (البقره – 30) ترجمه: (به خاطر بياور) هنگامى را كه پروردگارت به فرشتگان گفت: «من در روى زمين، جانشينى [نماينده‏اى‏] قرار خواهم داد.»
«وَ هُوَ الَّذي جَعَلَكُمْ خَلائِفَ الْأَرْضِ وَ رَفَعَ بَعْضَكُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجاتٍ لِيَبْلُوَكُمْ في‏ ما آتاكُمْ إِنَّ رَبَّكَ سَريعُ الْعِقابِ وَ إِنَّهُ لَغَفُورٌ رَحيمٌ» (الانعام - 165) ترجمه: و او كسى است كه شما را جانشينان (و نمايندگان) خود در زمين ساخت، و درجات بعضى از شما را بالاتر از بعضى ديگر قرار داد، تا شما را به وسيله آنچه در اختيارتان قرار داده بيازمايد به يقين پروردگار تو سريع العقاب و آمرزنده مهربان است. (كيفر كسانى را كه از بوته امتحان نادرست درآيند، زود مى‏دهد و نسبت به حق پويان مهربان است‏. پس، ما خلیفه‌های خداوند متعال روی زمین هستیم و خلیفه باید که تجلی مستخلف خود باشد و از صفات باریتعالی «حکمت»، «علم» و «اراده» است. لذا انسان را نیز به واسطه قوه‌ی عقل، فطرت و نیز ارسال انبیاء به آنها مشرف و مزین نمود:
«وَ عَلَّمَ آدَمَ الْأَسْماءَ كُلَّها– همه‌ی نشانه‌ها را به آدم تعلیم داد» (البقره – 31)
«عَلَّمَ الْإِنْسانَ ما لَمْ يَعْلَمْ - و به انسان آنچه را نمى‏دانست تعلیم داد!» (العلق - 5)
«هُوَ الَّذي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولاً مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفي‏ ضَلالٍ مُبينٍ» (الجمعه - 2) ترجمه: و [خداوند متعال] كسى است كه در ميان جمعيت درس ناخوانده، رسولى از خودشان برانگيخت كه آياتش را بر آنها مى‏خواند و آنها را تزكيه مى‏كند و به آنان كتاب (قرآن) و حكمت مى‏آموزد هر چند پيش از آن در گمراهى آشكارى بودند! حال این انسانی که از سویی دارای عقل و اختیار است و از سویی دیگر توسط انبیا و سایر آیات الهی (از جمله قوانین خلقت) تعلیم شده است، باید راه درست را انتخاب کرده و در آن مسیر حرکت کند، تا رشد یابد. و بدیهی است که پس از روشن شدن راه از چاه، اگر خطا کند، به اراده‌ی خود مسیر هلاکت را انتخاب کرده است. چنان چه می‌فرماید: من انسان را مجبور نیافریدم، چرا که راه سعادت و گمراهی برای او روشن است. پس هر کس طغیان نکرد و از چارچوب خارج نشد و در صراط مستقیم حرکت کرد، به نقطه‌ی اوج رشد، کمال و سعادت می‌رسد: «لا إِكْراهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ فقد استَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقى‏ لاَ انْفِصامَ لَها وَ اللَّهُ سَميعٌ عَليمٌ» (البقره – 255) ترجمه: در قبول دين، اكراهى (اجبار یا کراهتی) نيست. (زيرا) راه درست از راه انحرافى، روشن شده است. بنا بر اين، كسى كه به طاغوت [بت و شيطان، و هر طغيان و طغیان‌گری] کفر ورزد و به خدا ايمان آورد، به دستگيره‌ی محكمى چنگ زده است، كه گسستنی براى آن نيست. و خداوند، شنوا و داناست‏. پس، خداوند انسان را «جایز الخطا» و برای عذاب نیافریده است. بلکه برای جانشینی خود آفریده است. البته چون انسان دارای قوای متعدد و نیز اختیار است، ممکن است که در طی طرق خود خطا هم بکند «ممکن الخطا»، اما راه او روشن و امکان بازگشتش میسر است. مگر این که خود نخواهد. لذا به نقطه‌ای می‌رسد که خود انتخاب کرده است.

خیلی وقتها که کسی اشتباه میکنه و می خواد کارش رو توجیه کنه ! میگه آدمیزاده دیگه ، جایزالخطاست ! و متاسفانه در سریالها و حرف های معمول کوچه و بازار هم همیشه این جمله (یا ضرب المثل) تکرار میشه و ما باورمون شده که ما جایز به خطا کردن هستیم !
تا حالا به معنی این جمله و آثار حقوقی و شرعی آن در روابط انسانی توجه کردید ؟
توی لغت نامه دهخدا بر اساس معنی عرفی این جمله که میون مردم کوچه و بازار متداوله اینطوری گفته شده : جایزالخطا. [ ی ِ زُل ْ خ َ ] (ع ص مرکب ) آنکه روا بود بر او خطا کردن.
وقتی میگیم انسان جایز الخطاست یعنی مجاز به خطا کردن هستیم و عقل و اندیشه و اختیار در ارتکاب خطا نداریم یا به ما اجازه خطا کردن دادن و وقتی اختیار از عملی گرفته بشه یا دستوری برای کاری داده شده که اختیار رو از ما بگیره ، دیگه پاداش و عقابش معنا نداره. و اینطور میشه به قول بعضی ها انسان دائم الخطا میشه...
انسان با توجه به آگهی ، اطلاعات ، درک ، شعور و عقلش اعمالی رو که فکر میکنه (در آن برهه از زمان و مکان یا مقابل شخص حقوقی و حقیقی که قرار داره ) درسته رو انجام میده و در این راه امکان داره در تشخیصش اشتباه و خطا کنه ، در این شرایط عمد در خطا کردن نیست ، بلکه به قصد فعل صحیح و درست کاری رو انجام داده و در محاسباتش دچار اشتباه شده و حسابش با کسی که از ابتدا و یا در پایان راه خود را مجاز به خطا کردن می دونسته و وقتی هم که اشتباه میکنه مسئولیت خطاش رو به بهانه جایزالخطا بودن نمی پذیره ! فرق میکنه .
پس انسان ممکن الخطاست نه جایزالخطا ! وگرنه تفاوتی بین کار خوب وبد ، عمد یا غیرعمد وجود نداشت و پاداش و عقاب برای اعمال آدمی معنا نداشت و بهشت وجهنم و زندان و... هم وجود نداشت .

[="#008000"]هوالعالم

يعني مابين خوب و بد بودن
خطا كردن هميشه به معناي گناه كردن نيست .
گاها خطايي كه با سعي و تلاش مجدد برطرف ميشه آموزنده اس .
مثلا زمين خوردن نوپا در حين راه رفتن يا آموختن !

[="#000080"]ولي همين كه وجود انساني در رده موجودات صاحب كمال يا در صف فرشتگان خالص قرار ميگيره
يا همون نوپا دونده ي سر شناس ميشه
از نظر خودش ديگر جايزالخطا نيست
و فقط ممكن الخطاست ...[/]

[="#8B4513"]بحث طبقه بندي موجودات نيست
ولي انسان صاحب اختياره و حق انتخاب داره ,
تميز و تشخيص خوب و بد بدون خطا ممكن نيست .[/]

[="#000080"]نمي گم گناه !
فقط خطا ![/]

وقتي من بدون تعمق يا تامل برنامه ريزي ميكنم در اصل خطا كردم
و اگر اين طرح رو عملا پياده كنم تازه ميشه گفت كه گناه كردم ...[/]

خیلی کلمات هست که توی زبون افتادن که وقتی به عمق کلمه میری میبینی اشتباهه
مثلا یکی دیگش : گر خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت باش

سلام و عرض ادب.

انسان ممکن است خطا نکند = انسان ممکن است معصوم باشد. (نه اینکه انسان باید معصوم باشد)

به همین جهت ما معصوم و انسان کامل نیز داریم.

با سلام.

[="Microsoft Sans Serif"]درود بر بانو بی‌نظیر :Gol:

ساختار همه‌ی آفریده‌های جهان، از ابتدا برنامه ریزی شده است؛ بدین‌مایه که یک سگ، از همان ابتدا می‌داند که باید چه کند، چگونه خوراکی بخورد و ...؛ هیچگاه یک سگ در زندگی خود کار اشتباهی را انجام نمی‌دهد.
در میان آفریدگان، تنها آدمی است که برنامه‌ی او، همانند یک نرم‌افزاری که برنامه‌اش باز است و می‌توان شیوه‌ی کارکرد آنرا دگرگون کرد، باز است و هرکسی می‌تواند برنامه‌ی آنرا دگرگون کند.
یک آدم، برای آدم شدن دو راه دارد: یا باید اشتباه کند و از آن اشتباه‌ها پند بگیرد؛ یا چشمان خود را باز کند و از اشتباه دیگران پند بگیرد.
اگر چنین چیزی را انجام ندهد، از زیان‌کاران است.

هیچ معصومی را نمی‌توان پیدا کرد که اشتباهی، هرچند کوچک، انجام نداده باشد ولی هیچ معصومی را نمی‌توان یافت که آن اشتباه کوچک را دوبار انجام داده باشد؛ او از آن اشتباه پند می‌گیرد و دیگر نام آن‌کار، اشتباه نیست.

اگر کسی از اشتباه‌های خود و دیگران پند بگیرد و یک اشتباه را دوبار انجام ندهد، معصوم است.
عارفانی را می‌بینیم که دیگران در مورد آنان می‌گویند: اینان هیچ‌گاه گناه انجام نداد‌ه‌اند؛ این بدین‌مایه نیست که آنان هیچ‌گاه اشتباهی را انجام نداده‌اند؛ بلکه بدین‌مایه است که پس از انجام آن اشتباه و آگاه شدن از نادرستی آن، دیگر آنرا انجام نداده‌اند (که هرکسی نمی‌تواند چنین اراده‌ای داشته باشد).

این سخنان، از قرآن نیز برداشت می‌شود:

آدمی باید از اشتباه‌های دیگران پند بگیرد و اشتباه آنان را دگربار انجام ندهد، وگرنه زیان کرده است:
(انعام / 11): «بگو در زمین بگردید آنگاه بنگرید كه فرجام گمراهان چگونه بوده است»

خداوند به پیامبر خود می‌گوید: ای پیامبر، تا زمانی که از نادرستی چیزی آگاه نشده‌ای می‌توانی آن کار نادرست را انجام دهی و از آن پند گیری و دیگر انجامش ندهی؛ ولی اگر کار نادرستی را انجام دهی که بدان آگاهی داشته‌ای، دیگر مورد مهر خداوند نیستی و در شمار گمراهان هستی:

(بقره / 120): « ... و اگر پس آن‌که دانشی به تو رسید، از کردار و پندار نادرست گمراهان پیروی کردی، از سوی خدا دیگر بر تو سروری‌ای نیست (و تو رها می‌شوی به روزگار خودت)»

خدا می‌گوید: تنها از کسانی که سخن من به آنان رسیده است، بازخواست می‌کنیم:
(اعراف / 6): «بی‌شک ار مردمی که (پیامبران را) به سویشان فرستاده‌ایم، بازخواست خواهیم کرد ...»
همین سخن را در داستان آدم و حوا نیز می‌گوید که اگر پس از این، سخن من به شما رسید، از آن پیروی کنید. این بدین‌مایه است: تا زمانی که آدمی دانش راستین نداشته باشد که چیزی نادرست است، می‌تواند آن کار نادرست را انجام بدهد ولی پس از آگاه شدن از نادرستی آن، دیگر اجازه‌ی چنین کاری را ندارد و آن کار، یک گناه شمرده می‌شود.

سلام و عرض ادب.

فرهنگ لغت عمید:
جایز الخطا = ویژگی کسی که امکان خطا و اشتباه دارد.

فرهنگ فارسی معین:
جایز الخطا = لغزش پذیر، دارای احتمال و امکان اشتباه.

ما در مطلب قبل راجع به گناه صحبت نکردیم. گفتیم که امکان دارد انسان خطا نکند، یعنی امکان دارد معصوم باشد. (معصوم بنا به تعریف، از خطا و اشتباه نیز مبری هست)

اما در کل، مطابق معانی که از فرهنگ‌های معتبر فارسی نقل شد، جایز الخطا و ممکن‌ الخطا، هر دو یک معنی دارند.
یعنی انسان به واسطه طبیعتش، ممکن است خطا و اشتباه کند.
ترقی مراتب وجودی انسان، او را به حدی میرساند که ممکن است از وی حتی خطا نیز صادر نشود. آنگاه او انسان کامل و معصوم خواهد بود.

در تعابیری که برای انسان ذکر شده، چیزی با مضمون جایز الگناه ! نداریم.

به نام حضرت دوست که هر چی داریم از دوست
با عرض سلام خدمت آقا امام زمان و امام خامنه ای و اسک دینی های محترم
با اجازه از مادرم حضرت زهرا و عمه جان سه ساله نظرات خودم را بیان میکنم
همانطور که از اسم هر دو واژه پیداست جایز الخطا یعنی فرد جایز است و اجازه دارد خطا کند به نظر این حقیر کاملا غلط است چون در یک آیه قران و یک حدیث نیامده و هیچ عالمی بیان نکرده شما میتوانید خطا کنید بلکه سعی میکنند بشر را از خطا هم دور کند و معنی تحت اللفظی ممکن الخطا این است انسان ممکن است خطا کند یا از او خطایی سر زند این درسته چون انسان معصوم که نیست در زندگی ممکن است کار اشتباهی کند اون هم از روی اشتباه و سهو اما جایز الخطا صحبت قصد هست که از قصد میشود خطا کرد خودم با این جمله موافقم و استفاده میکنم انسان ممکن الخطا هست

بسم الله الرحمن الرحیم
سلام

اینطور نیست که همیشه وقتی کسی اجازه کاری را می دهد،آن کار را درست بداند و اشکالی در آن نبیند.مانند مثال پدر و پسر.همانطور که گفته شد در اینجا مقصود از جواز،اختیار انسان به انجام این کار هاست،نه این که اشکالی ندارد.پس می توان گفت جایز الخطا در اینجا،همان ممکن الخطا است.

لبیک یا مهدی
و من الله توفیق

خطا اون کار اشتباهی هست که انسان دربارش هیچ چیزی نمیدونه و یا اگر میدونه تجربه ای دربارش نداره و سهوا مرتکب میشه اما درباره گناهان اگر کسی بداند و گناه کند این اشتباه عمدی هست پس میتوان گفت جمله جایز الخطا به معنای جایز الگناه نیست

[="Microsoft Sans Serif"]درود بر بانو بی نظیر :Gol:

ما سخنانمان را بر پایه‌ی آیه‌های قرآن بیان کردیم و آن آیه‌ها را نیز آوردیم.
همچنین گفتیم هیچ معصومی را نمی‌توان پیدا کرد که اشتباهی انجام نداده باشد؛ اگر چنین معصومی را در نگر دارید، نامش را بیان کنید؛ بفرمایید کدام‌یک از پیامبران اشتباهی را انجام نداده‌اند؛ البته به آن اشتباه‌ها پاسخ توجیه‌گونه‌ای می‌دهند که نامش ترک اولا است، که این‌کار، بازی با واژگان است و در سخنان دوگانگی دیده می‌شود.
همه‌ی مردم ساده، اشتباه می‌کنند، اگر قرار باشد پیامبران هیچ‌گونه اشتباهی، حتی کوچک را انجام ندهند، چگونه می‌توانند الگوی مردم قرار بگیرند؟
همان‌گونه که فرشتگان نیز الگوی آدمی قرار نمی‌گیرند، پس اگر گفته شود: ای مردم، پیامبران را الگوی خود بگیرید، مردم می‌بینند که گویا سرشت آنان متفاوت است و از سرشت آدم نیستند، زیرا هر آدمی را در کنار خود که می‌بینند، اشتباه و کاستی دارد؛ حتی بزرگان فرهنگی هر کشور و فرهنگ نیز اشتباه دارند؛ و این سخن با اینکه پیامبران نیز بشر هستند، نمی‌سازد.

البته این دیدگاه بدون‌شک، کاستی‌هایی دارد؛ در این مورد پرسشی از بزرگ خود کردیم، ولی حس کردیم او از پاسخ‌دادن کناره می‌گیرد و این‌ گویای این است که هنوز جنبه‌ی درک آنرا نداریم؛ چراکه خدا می‌گوید مردم به خود ستم می‌کنند، و این سخن را آدم پیامبر نیز گفت: «پروردگارا! من به خود ستم کردم»، ولی می‌گویند که این‌کار ترک اولا است!؛
درون‌مایه ترک اولا را می‌گویند: کاری است که بهتر است انجام داده شود و اگر انجام نشود، گناهی انجام نشده است!
اگر چنین است، چرا آدم به پادافره‌ی آن نافرمانی هبوط کرد؟ این همانند کارهای نادرست مردم است که انجام می‌دهند و سپس از انجام آن پشیمان می‌شوند و از خدا پوزش می‌خواهند (همان‌کاری که آدم کرد).
برعکس، آن‌کار آدم گناه بیشتری داشته است، چون آگاهی بیشتری نسبت به مردم ساده داشته است. هیچ‌گاه یک دیوانه در دادگاه گناه‌کار شناخته نمی‌‌شود، زیرا آگاهی ندارد که چه می‌کند ولی مردم دانا، نه.

این‌کارها، بدون‌شک، درون‌مایه‌ی عرفانی دارند ولی آنرا نمی‌دانیم!

با عرض سلام و تشکر

شاید بهتر باشه توضیح بدم معنی خطا در قرآن کریم اشتباه غیر عمد هم آمده.

"وماکان لمومن ان یقتل مومنا الا خطئا: هیچ مومنی مجاز نیست مومن دیگری را به قتل برساند مگر از روی خطا و اشتباه"

"ومن یکسب خطیئه او اثما: هرکس خطا یا گناهی مرتکب شود"

اما اینکه چرا میگویند چنین اجازه ای به انسانها داده شده شاید معنیش این باشد که از بابت اشتباهات غیر عمد انسان مواخذه نمیشود

[="DarkSlateBlue"]بنام او

باعرض سلام مجدد..

البته برخی حرفها را نمیشود بیان نمود یا به این راحتی ها بیان نمود و بلکه باید ابتدا فرهنگ سازی خوبی ازطرف مسئولان فرهنگی یک کشور صورت پذیرد تا مردم آن کشورهم بتوانند حرفها و دستاوردهای علمی یا تحقیقاتی یا فکری حود رابیان نمایند که این کار فعلا ازطرف حوزه علمیه قم با خلق این سایت تاحدودبسیارزیادی درکشورما انجام شده اما هنوزتکمیل نیست و بلکه برای تکمیل ، احتیاج به یک فتوای هم میباشد فتوایی که در آن بزرگان دین اسلام و مخصوصا مذهب مقدس و علم دوست تشیع به پیروان قرآن و دوستداران آل علی {ع} اختیار و اجازه دهد سوالات علمی یا دستاوردهای علمی خود را درهرمورد که مایل میباشند یا تحقیق نموده اند {که به پیشرفت ایران و تشیع و جامعه بشری نیز کمک مینماید} ابراز دارند و خاطر جمع هم باشند که کوچکترین گناهی ازاین بابت متوجه آنان نه دردنیا و نه در آخرت متوجه آنان نخواهدشد و .. و اگر چنین اتفاقی رخ دهد که انشاا...رخ خواهدداد مطمئن باشید پیشرفت ماایرانیان و مخصوصا نسل جوان ما هم دوچندان خواهدشد ..
بنابراین خودم شاید به شخصه معتقد به این باشم که انسان مجبور الخطا یا مجبور به خطا باشد که چون ممکن است سطح شعور تعداد محدودی مثلا نوجوان به این حرف قد ندهد و ممکن است باشنیدن چنین حرفهایی به اشتباه بیفتند و بگویند پس ماانسانها میتوانیم خطا کنیم پس میکنیم و ..
و لذا قبل ازبیان چنین سخنانی یا سخنانی از این دست بد نخواهدبود که ذهن این نوجوان قبل از آن آماده سازی گردد که این خطا بدلیل بودن انسان دردنیای ماده یا گناه خواهدبود و بیشتر و مهمتر اینکه این خطا یا گناه باید غیر ارادی باشد نه از روی اراده و قصد و غرض قبلی که ازقبل برای ارتکاب آن فکر و برنامه ریزی هم نمود که این نوع خطاها و گناهان غیر قابل بخشش یا چشم پوشی خواهندشد ..

بنابراین و البته بطور خلاصه .. تا شرایط فهمی و فرهنگی امثال من بالاتر ترود گفتن هرحرفی ممکن است تاثیر بد هم به بار آورند اما بدلیل این احتمال هم نمیشود و نمیتوان که توقع نمود عده ای از بیان حقایق سرباززنند یا برای پیشرفت ملت و کشور و دین و مذهب خود هیچ اقدامی انجام ندهند بلکه باید دستگاهی برود و همزمان یا خیلی پیشتر روی مغز و ذهن مردم خود یا اینچنین اقشاری هم کارنماید که مثلا اگر فردا علم یا عقل ثابت نمود پیامبران هم خطا و گناه مرتکب شده اند قرارنباشد عده ای سست اراده بگویند پس چنین افرادی لایق پرستش یا اطاعت نمیباشند که مگر شما قبل ازاین سخن ، آنان را پرستش مینمودید یا از آنان اطاعت مینمودید ..؟؟ و بلکه شما دارید یک خداراپرستش مینمایید و از او اطاعت مینمایید و این پیامبر فقط اطلاع رسان یا همان رسول و پیغام آور بوده یعنی یک انسان معمولی بااین تفاوت که چون خداوند ایشان را انتخاب نموده بودند لذا دلیلی گردیده که ایشان بدلیل این انتخاب ازارتکاب هرنوع خطا و گناهی شرم نموده و با ریاضت کشیدنها از انجام آنها چشم پوشی نماید .. اما دلیلی براینکه خطا و گناهی مرتکب نشده اند نمیباشد بلکه مهم این میباشد که ما انسانها هنوز نمیدانیم که راههای ارتکاب خطا و گناه کدام بوده و کدام خواهندبود ..؟؟

{باسپاس}[/]

نوشته اصلی توسط بی نظیر
سلام

از نظر حقیر انسان مجبور به خطا است و همچنین محکوم به خطا
چون در غیر این صورت انسان می باید معصوم باشد
و انسانی که معصوم نیست پس حتما خطا کار است
اگر گفته شود انسان ممکن الخطاست یعنی ممکن هم هست که خطا نکند
پس ما باید معصوم زیاد داشته باشیم

موفق باشید

سلام در اینجا کلمه مجبور به خطا صحیح نیست و باید گفت ممکن الخطا. این جمله بدین معنا نیست که انسان یا کلا در همه کارها خطا میکند یا کلا در هیچ کاری خطا نمیکند.

بلکه به این معناست که (نوع انسان ) ممکن هست در بعضی کارها خطا و اشتباه کند.

پس انسان باید عقل کل باشه که هرگز خطا نکنه

فرق گناه با خطا چیست ؟
اصلا تعریف گناه چیست ؟

گناه سهوی می شود خطا

مرز بین خطا و گناه چیست ؟
به نظر می رسه خطای عمدی گناه باشه و گناه غیر عمد خطا باشه
درسته ؟

انسان بایدتلاش کندتابه سوی عقل کل بودن پیش برودچون خلیفه خدادرزمین است

نگفتم هیچ خطایی نمی تواندبکندگفتم نبایدخطایی مرتکب شودیعنی حواسش جمع باشدتامثل معصومین رفتارکند.

بسم الله الرحمن الرحیم
سلام

لبیک یا مهدی
و من الله توفیق

احساس میکنم یه کم لغت بازیه....به نظر این بنده ی حقیر انسان به دلیل دارا بودن اراده هم قدرت خطا دارد و هم قدرت اینکه درست رفتار کند....همین !!!!!!:ok: و عصمت ائمه معصومین هم به دلیل غلبه کامل بر نفس است...

سلام و عرض ادب.

الله یارتون.
پس چرا میگن معصوم؟ معصوم که طبق تعریف نباید خطا کنه.

سلام و عرض ادب.

آمارگیری از معصومین برای اطمینان از عدم وجود معصوم درجه صد! چه زمانی و توسط چه شخص یا اشخاصی انجام شده؟

سلام علیکم

شما متوجه نشدید حرف بنده هم همین هست که سر زدن خطا از انسانها یک امر طبیعی هست.

ممکن بودن آن به این معناست که تنها بخشی از اشتباهات ما برمیگرده به شرایطی که در آن پرورش یافتیم پس اجباری که شما از آن حرف میزنید فقط تا حدیش دست خود ما نیست چون در هر صورت ما از نعمت هدایت هم برخورداریم و با اختیار خودمان راهمان را انتخاب میکنیم.

پس نمیتوان گفت که اشتباهاتی که از ما سر میزند همه به جبر هست. (مگر استئناءات که ما با آن کار نداریم)

توضیح اینکه ما مجبور به خطا نیستیم اما بخواهیم و نخواهیم خطاها ما رو احاطه کرده اند. اما در کنارش عوامل بازدارنده هم برای جلوگیری از خطا وجود دارد.

هدف از خلقت انسان اطاعت از فرامین الهیست. خداوند سرچشمه کمالات است پس قاعدتا تسلیم محض او شدن به منزله پایین آمدن درصد خطاهای انسانیست.

مثلا حضرت آدم که از میوه ممنوعه خورد (قبل از پیامبری) مجبور به چنین کاری نبود اما چون اختیار داشت از این اختیارش استفاده غلط کرد در حالیکه قبلا خداوند او را از چنین کاری منع کرده بود و فرموده بود

که اگر از این میوه بخوری به سختی میفتی.

همچنان که میفرماید:

لقد خلقناالانسان فی کبد
انسان در رنج آفریده شده .

از عوامل این رنج همان خطاهای انسانهاست که با گناهها و ندانمکاریهای خودشان و دیگران به آن مبتلا میشوند. و در ادامه میفرماید مگر ما برای او دو چشم قرار ندادیم و یک زبان و دو لب، و او را به راه خیر و شر هدایت کردیم

نتیجه اینکه انسانها جبرا مرتکب خطا نمیشوند و با اختیار خودشان هست(هرچند که خویشتن داری برایشان سخت باشد نمیتوان گفت جبر است) و اگر انسان با تزکیه نفس و سختی و ریاضت کشیدنها خودش رو به بالا نکشاند این رنجها یا همان خطاها میتواند برای او نردبان ترقی باشد.... و در درجات بالای کمال انسانی است که احتمال خطاها کاهش میابد.

http://www.askdin.com/thread33310.html
جمع بندی
سوال : شنیدیم انسان جایزالخطاست
ایا این به معنای ان است که انسان جایز است خطا کند ؟
یعنی اجازه دارد خطا کند ؟
یا انسان ممکن الخطاست یعنی ممکن است خطا کند ؟

پاسخ :
جایز الخطا بودن انسان، ممکن الخطا بودن اوست . نباید تصور کرد که اگر می گوییم انسان جایز الخطا است ، پس خطا کردن او جایز و بی اشکال است .
وقتی می گوییم انسان جایز الخطا است، یعنی خطا از جانب او ممکن و طبیعی است . نباید تصور داشت که انسان نباید و نمی تواند خطا کند ؛ پس در حقیقت جایز الخطا عبارت دیگر ممکن الخطا است .