جمع بندی هر مولودی بر فطرت است یعنی چه؟؟
تب‌های اولیه
[=&]"كُلُّ مَوْلُودٍ يُولَدُ عَلَى الْفِطْرَةِ يَعْنِي عَلَى الْمَعْرِفَةِ بِأَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَالِقُهُ فَذَلِكَ قَوْلُهُ- وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللَّه[/][=&] کارشناس حدیث وشما کاربرا نظر بدید منظور از این حدیث چیه؟ یعنی همش تقصیر پدر ومادره؟
[/]
پرسش:
هر مولودی بر فطرت آفریده شده یعنی چه؟
پاسخ:
سلام به شما پرسشگر گرامی
خداپرستی در نهاد همه انسان ها به ودیعت نهاده شده :
فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنيفاً فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها لا تَبْديلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ(روم/30)
پس روى خود را متوجّه آيين خالص پروردگار كن! اين فطرتى است كه خداوند، انسانها را بر آن آفريده دگرگونى در آفرينش الهى نيست اين است آيين استوار ولى اكثر مردم نمى دانند
انسان مانند یک لوح نانوشته خلق نشده، بلکه با سرمایه درونی از فطرت پاک توحیدی پا به عرصه وجود نهاده است. این فطرت پاک خدادادی همواره در معرض تهدید است و ممکن است برخی موانع، بر این آیینه حق نمای دل، زنگار یا غبار بیندازد؛ کار پیامبران برداشتن این زنگار و غبار است تا این گنجینه درون را به انسان نشان دهند و به او بگویند حقیقت تو این است. به تعبیر توانای امیر بیان (علیه السلام) یکی از اسباب بعثت پیامبران، رو کردن گنجینه های نهفته انسان است:
فَبَعَثَ فِيهِمْ رُسُلَهُ وَ وَاتَرَ إِلَيْهِمْ أَنْبِيَاءَهُ لِيَسْتَأْدُوهُمْ مِيثَاقَ فِطْرَتِهِ وَ يُذَكِّرُوهُمْ مَنْسِيَّ نِعْمَتِهِ وَ يَحْتَجُّوا عَلَيْهِمْ بِالتَّبْلِيغِ وَ يُثِيرُوا لَهُمْ دَفَائِنَ الْعُقُول(نهج البلاغة، خطبه 1)
خدا رسولان خود را در میان مردم مبعوث فرمود و پیامبرانش را یکی بعد از دیگری به سوی آنان فرستاد تا از مردم وفای به پیمانی را که در فطرتشان هست بخواهند و نعمت های خدا را که مورد غفلت و نسیان بشر است به یادش بیاورند و به این وسیله بر مردم احتجاج و اتمام حجت کنند و گنجینه های نهفته در خردهایشان را آشکار نمایند...
از این جهت است که در قرآن ، ما به دو گونه آیات بر می‌خوریم: آیات آفاقی و آیات انفسی. آیات آفاقی اشاره به نشانه هایی است که بیرون از ضمیر انسان است مانند خلقت آسمان ، زمین ، ستارگان ، کوه ، دریا ، گیاه ، حیوان و . . . ، ولی آیات انفسی اشاره به نشانه هایی است که در ضمیر خود انسان وجود دارد، و اتفاقا قرآن برای آیات انفسی اهمیت بیشتری نسبت به آیات آفاقی قائل است. این اصطلاح «آفاق و انفس» هم از خود قرآن گرفته شده است که فرمود:
به زودى نشانههاى خود را در اطراف جهان و در درون جانشان به آنها نشان مىدهيم تا براى آنان آشكار گردد كه او حق است آيا كافى نيست كه پروردگارت بر همه چيز شاهد و گواه است؟!
یکی از موانع راه که بر آیینه توحیدی دل، زنگار و غبار می اندازد، تربیت نادرست والدین یا تقلید کورکورانه و نادرست فرزند از اعتقادات آباء و اجداد است! این مانع، از هزاران سال پیش تا کنون وجود داشته و هنوز هم وجود دارد. یکی از روشن گری های پیامبران و مخصوصا قرآن کریم، دعوت انسان ها به تفکر درست و تدبر صحیح در امور معرفتی دین، و دوری از تقلیدهای کورکورانه از روش و اعتقادات باطل آباء و اجداد است:
و هنگامى كه به آنها گفته شود: «به سوى آنچه خدا نازل كرده، و به سوى پيامبر بياييد!»، مىگويند: «آنچه از پدران خود يافته ايم، ما را بس است!» آيا اگر پدران آنها چيزى نمى دانستند، و هدايت نيافته بودند (باز از آنها پيروى مى كنند)؟!
گرچه تربیت نادرست اعتقادی، زمینه ایجاد انحرافات عقیدتی یا رفتاری را ایجاد می کند، اما هرگز انسان را به گمراهی عقیدتی و رفتاری مجبور نمی سازد و عقل و اختیار و قدرت انتخاب او را تسخیر نمی نماید.