جمع بندی دلار آمریکایی//نوکر آمریکایی//«؛ طعمه آمریکا»نوکران آمریکا در کدام سایت ها

اگر دلار ها در سایت ها خرج کند
چند سایت پر نفوذ داریم که برای امریکا مهم باشد تا دلار هایش رادر انجا ها خرج کند؟

ایا سر سپردگان،نوکران،بی صفتان آمریکایی در این سایت هم ممکن هست پیدا شوند؟

انچه برای من مهم هست این که نوکران اجانب چه مشخصاتی می توانند داشته باشند
1) از نام بردناسخاص، کاربران و... افراد بشدت پرهیز شود
2 ) لطفا کسی در اینده تایپیک را به انحراف نکشاند
3) لطفا اکر کسی مطلب انحرافی زد مدیران محترم بجای بستن موضوع ؟ مطلب انحرافی را پاک نمایند

موفق باشید

[=Times new roman]با نگاهی به آرایش سیاسی نیروهای مخالف جمهوری اسلامی و سابقه آنان و همینطور سابقه حمایت غرب از این اپوزسیون، به خوبی مشخص می شود که آمریکایی ها قبلا این حربه را امتحان کرده و ناکارایی آن را چشیده اند(نمونه اش حمایت از راه اندازی تلویزیون های ماهواره ای فارسی ضدانقلاب و آشفتگی و افتضاح این شبکه ها است) ولی چرا آمریکایی ها مجددا به این سیاست روی آورده اند؟

[SPOILER]

[=Times new roman][=Times new roman][=Times new roman][=Times new roman][=Times new roman][=Times new roman][=Times new roman][=Times new roman][=Times new roman][=Times new roman][=Times new roman][=Times new roman]

شما داره ترویج چه چیزی رو انجام می دهید؟!!!!!!!!!!!!!!!
برادرم اینجا انجمن دینیه
اون مثال برای مومن چه منقعتی دارد/
مگر ما مجازیم برای رسید به هدف هر کاری کنیم
؟
اگر مسلمان منفعت طلب بود
کشور جمهوری اسلامی حتی یک شهید هم نمی داد

اری سیاست
ما نتیجه گرفتیم
اون ها پس در یک کلمه اینکه امریکایی ها انسانی فکر نمی کنند
و حرکاتشان انسانی نیستنند

سوال واضحه اینه؟
سوال ایا مزدوری امریکایی ها مجازه؟
مزدوران چه صفاتی دارند؟
چه نوع شعار میدهند؟
تا کجا از کشور دفاع خواهند کرد؟
وقت جنگ چکار خواهند نمود؟

ایا اون دلار های امریکایی ممکنه در این سایت هم استفاده بشه؟
استفاده کننده اون دلار هابیشتر دنبال چی چیزی هستند؟سیاه نمایی ایران یا برعکس؟نا امید کردن مردم یا ایجاد امید و رجا در مردم؟

بسمه تعالی
یادمه یک روز (فیلمش رو دوستم نوشنم داد) شبکه فارسی امریکا داشت با ریگی بعنوان عزیزم صحبت میکرد

،یک دفعه یک ضد انقلاب دیگر هم که پشت خط بود به خودش امد و گفت چی داره می گی به یک ادم کش تجزیه طلب میگی عزیزم

و بعد گفت من تا الان مخالف جمهوری اسلامی بودم
ولی حالا میگم نکنه بیست سال دیگه تازه بفهمم اشتباه کرده ام؟!!!!

جالا بعضا بعضی ها فکر می کنند دارند بحث و جدل احسن میکنندو غافل از انکه دیکته استکباررا داره نشخوار میکنند
لذا هر مطلبی که برای بیدار کرند جهال دارید و به سوالاتم در این سمت سو پاسخ بفرمایید ممنونم

[=Titr]نوكران آمريكا تاريخ مصرف دارند

بسم‌الله الرحمن الرحيم
مبارك، ديكتاتور سابق مصر اعتراف كرده است كه آمريكا دوستان و نوكران خود را به راحتي آب خوردن مي‌فروشد. [SPOILER]
رئيس رژيم سابق مصر كه سه سال قبل در پي خيزش مردمي در اين كشور سرنگون شد از اينكه پس از 30 سال خوش خدمتي و سرسپردگي به واشنگتن، آمريكايي‌ها پشت او را خالي كردند و در جريان اعتراضات همگاني مردم مصر در مقام دفاع از وي برنيامدند به شدت خشمگين است و اين عصبانيت و خشم را چندين بار پس از سرنگوني‌اش به زبان آورده است.
مبارك قطعاً حق دارد از دست آمريكا عصباني باشد چرا كه وي در طول سه دهه حاكميتش بر مصر، نزديك‌ترين متحد آمريكا در منطقه محسوب مي‌شد و بيشترين خدمت‌ها را به آمريكا كرد. وي با امضاء قرارداد سازش "كمپ ديويد"، بزرگترين خدمت را نيز به صهيون?ست‌ها كرد ولي سرانجام نه تنها آمريكايي‌ها از وي حمايت نكردند بلكه با سياست‌هاي خود در جريان انقلاب مردمي در مصر وي را تنها گذاشتند
اين نوع رفتار آمريكايي‌ها منحصر به مبارك نبوده است. چند دهه تاريخ اخير منطقه، موارد متعددي از اين برخورد ناجوانمردانه آمريكايي‌ها با نوكرانش را در خود دارد.
برخورد دولتمردان آمريكا با صدام، مورد مشابه ديگري است. درحالي كه صدام در راه خدمت به منافع آمريكا از هيچ اقدامي از جمله حمله وحشيانه به خاك جمهوري اسلامي ايران فروگذار نكرد ولي آمريكايي‌ها در نهايت ارزشي براي اين خوش خدمتي‌ها قائل نشدند. عمق توهم صدام از استحكام دوستي آمريكايي‌ها به حدي بود كه درست چند روز قبل از تهاجم ارتش آمريكا به عراق در اوايل دهه 1380، هرچه به وي اخطار داده مي‌شد كه حمله آمريكا به عراق قطعي است وي به دليل خدمت‌هاي بزرگي كه به آمريكا كرده بود نمي‌توانست بپذيرد كه واشنگتن درصدد لشكري به عراق است.
صدام نيز در واقع فريب ذهنيت خود را خورد كه انتظار داشت دولتمردان آمريكائي در ازاي خدمات شايان وي، او را مجازات نخواهند كرد با اين حال، زمامداران واشنگتن تهديدات خود را عليه او عملي كردند و وي را سرنگون نمودند.
واقعيت اين است كه مناسبات بين‌المللي واشنگتن بر پايه تأمين منافع استعماري آمريكا استوار است و دوستي آمريكا با متحدانش نيز تازماني است كه روند تأمين منافع دچار اختلال نشود. لذا به محض اينكه واشنگتن احساس كند ادامه حمايت از متحدانش با اهداف و سياست‌هاي استعماريش در تضاد است در خالي كردن پشت متحدان خود و حتي كمك به سرنگوني آنها، ترديد نخواهد كرد.
موضع گيري‌ها و رفتار آمريكا و غرب با قذافي ديكتاتور ليبي و زين‌العابدين بن علي، ديكتاتور تونس نيز مويد اين واقعيت است كه براي استعمارگران، دوستي با نوكران و متحدينش تا زماني اعتبار دارد كه آنها توان و قدرت ايفاي نقش در خوش خدمتي به منافع آنها را داشته باشند و به محض از دست دادن اين توان و موقعيت، آنها تنها مي‌مانند و سقوطشان حتمي است. به عبارت روشن تر، مهره‌هاي وابسته و نوكران آمريكا تاريخ مصرفي دارند كه به محض منقضي شدن آن به دور انداخته مي‌شوند. در مورد يك مصداق جديدتر مي‌توان به نوع رفتار آمريكايي‌ها با محمد مرسي، رئيس‌جمهور بركنار شده مصر اشاره كرد. سياست آمريكايي‌ها با مرسي بسيار مزورانه و فرصت طلبانه بوده است. آمريكايي‌ها، پس از آنكه مرسي و حزب متبوعش، اخوان المسلمين، به قدرت رسيد، از آنها در ظاهر حمايت كردند البته. دليل اين حمايت اين بود كه اولاً خود را در برابر سيل انقلاب مردمي مصر قرار نداده باشند و دوم اينكه، احساس مي‌كردند جايگزين ديگري در مصر ندارند و مي‌توانند با تنظيم حمايت‌هاي خود، اخوان المسلمين را به رعايت علائق سياسي و مصالح منطقه‌اي خود مقيد سازند.
با اينحال، به محض اينكه احساس كردند ارتش مصر توانايي وارد شدن به صحنه را دارد به سرعت از حمايت مرسي دست كشيدند. به عبارت ديگر، بخش عمده‌اي از شكست مرسي و اخوان المسلمين مصر نيز اتكاي آنها به آمريكا بود و آنها چنين تصور مي‌كردند كه با رعايت موارد حساس و مورد علاقه آمريكا و لحاظ كردن به اصطلاح خطوط قرمز واشنگتن، از جمله حفظ رابطه با رژيم صهيونيستي، اعلام پايبندي به پيمان ننگين كمپ ديويد و دشمني با حكومت سوريه مي‌توانند براي حفظ قدرت تضمين داشته باشند ولي همانطور كه مشاهده شد آمريكايي‌ها به هيچ يك از اين موارد وقعي ننهادند و از كودتاچيان حمايت كردند. قطعاً اگر اخواني‌ها در مصر به جاي تكيه بر حمايت‌هاي آمريكا بر حمايت‌هاي مردمي اتكا مي‌كردند و سياست‌هاي خود را در جهت تأمين خواسته‌هاي مردم مصر از جمله آزادي‌هاي سياسي، تأمين نيازهاي اقتصادي و همچنين اصول اعتقادي مردم مصر كه بر پايه آن انقلاب كردند، حركت مي‌كردند به اين سرنوشت دچار نمي‌شدند.
اكنون بيش از گذشته محرز شده است كه تكيه بر حمايت‌هاي استعمارگران براي حكومت‌ها و اشخاص امنيت نمي‌آورد و بقاي آنها را تضمين نمي‌كند و تصور به وجود آمدن پايگاه امن براي دولتها با تكيه بر حمايت دولتهاي استعماري توهمي بيش نيست، واقعيتي كه بعد از 30 سال ديكتاتور سابق مصر با خشم و ناراحتي به آن اعتراف كرده است.

[/SPOILER]