عزاداری برخی از صحابه برای امام حسین علیه السلام

بسم الله الرحمن الرحیم

عزاداری برخی از صحابه برای امام حسین علیه السلام

از جمله شبهات وهابیون علیه عزاداری شیعیان این است که چرا هر ساله برای امام حسین علیه السلام عزاداری میشود و این عمل را سالیان سال تکرار میکنید ؟!
در حقیقت این سخن ایشان عجز ابتدایی از رد کردن اصل اباحه عزاداری است و تمامی شبهات و روایاتی که به زعمشان علیه خود عزاداری اقامه میکنند یا به لحاظ سند مخدوش است و یا مبتنی بر تقیه است و یا اصلا دلالتشان بر نهی و نفی عزاداری نیست .

در گام بعدی ، سخن از تکرار یا عدم تکرار عزاداری که به تعبیری حاکی از قبول کردن اصل ابتدایی صحت عزاداری میباشد ، تاثیری در صحت و سقم اعمال عزادار ندارد زیرا اگر انجام عملی ، مویّد از جانب شرع بوده و یا نهی از جانب شرع در مورد آن نرسیده باشد تکرار آن ایرادی ندارد .و اگر مدعی بیاید و بگوید که در تکرار فلان عمل ، مشکلی وجود دارد ! پس او باید دلیل مقبول شرع را نشان دهد . و در شرع مقدس هیچ دلیلی بر نفی یا نهی از عزاداری اهل بیت علیهم السلام علی الخصوص امام حسین علیه السلام وجود نداشته بلکه بر عکس ، روایات متعددی از پیامبر و اهل بیت صلوات الله عليهم رسیده است که شامل ترغیب بر عزاداری میباشد.
با این مقدمه میتوان فهمید که شبهه تکرار نشدن عزاداری های برخی صحابه و غیره عملاً راه فراری است که وهابیون برای خودشان در بحثهای بین الفریقین قرار میدهند زیرا اصل تکرار عزاداری در صحت اصل عزاداری اصلاً موضوعیت ندارد. لذا اگر حتی یک عزاداری در کتب اهل تسنن و وهابیت ثابت گردد به واقع مدعای شیعه اثبات میشود ؛ خواه آن عزاداری تکرار شده باشد و خواه نشده باشد.

مدافعین شیعه به اسناد مختلفی از کتب اهل تسنن در باب عزاداری اشاره کرده اند . ما در این نوشتار به سخن برخی از علمای اهل تسنن در مورد عزاداری امام حسین علیه السلام اشاره میکنیم.

ابن حمدون در کتاب مشهورش به نام « التذکره » چنین میگوید :
لمّا قتل الحسين بن عليّ عليهما السلام كان النّوح عليه بالمدينة في كلّ بيت سنة كاملة، ثم نيح عليه في السنة الثانية في كلّ جمعة، ثم نيح عليه في الثالثة في كلّ شهر. وكان مروان بن الحكم والمسور بن مخرمة يدخلان إليهم مقنّعين فيبكيان أشدّ بكاء حتى ينقضي النّوح.

وقتی حسین بن علی علیهما السلام کشته شد ، همه مردم مدینه برای او خانه هایشان به مدت یکسال کامل نوحه سرائی و عزاداری کردند و در سال دوم در هر جمعه (آخر هفته) عزاداری کردند و در سال سوم در هر ماه (یکبار) برای حسین علیه السلام عزاداری کردند . مروان بن حکم و مسور بن مخرمه به جمع آنها وارد میشدند در حالی که رویشان را پوشیده بودند و شدیداً گریه میکردند تا عزاداری تمام میشد.

التذكرة الحمدونية ، ج 9 ص 149 رقم 359 ، اسم المؤلف: ابن حمدون محمد بن الحسن بن محمد بن علي الوفاة: 608هـ ، دار النشر : دار صادر - بيروت/لبنان - 1996م ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : إحسان عباس ، بكر عباس