جمع بندی فرق امام زنده با امامان شهید چیه؟

با سلام و عرض ادب خدمت شما دوست گرامی
همان گونه که فرمودید ما معتقدیم که تمامی ائمه چه زنده و چه شهید به اعمال ما ناظر اند و دعاهای ما را می شنوند و از خدا حوایج ما را می خواهند.
اما تفاوت امام زنده با باقی امامان واسطه فیض بودن در زمان امامتشان است یعنی امام زمان واسطه فیض آسمان و زمین اند و بر تمامی ما سوی الله ولایت دارند و هر چه که به مخلوقات می رسد از ایشان و از کانال آن حضرت است. حتی دعاهایی که که ما در حرم های معصومین می کنیم آن معصوم واسطه در خانه خدا شده ولی آن فیض توسط آن امام زنده به ما می رسد.
امام زمان در هر زمان حجت خدا روی زمین و رابط اصلی است بین بنده و خدا.
امامان هر عصر، ستونهای آسمانها و زمین هستند. بدون وجود آنان، زمین و زمان باقی نمی ماند و همه چیز در هم فرو می ریزد. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می فرمایند: «ستارگان، امانی برای اهل آسمانند . پس هنگامی که ستارگان نابود شدند، اهل آسمان نیز نابود می شوند و خاندان من امانی برای اهل زمینند. پس هنگامی که خاندان من از بین بروند، اهل زمین نیز از بین می روند.» (1)

در اصطلاح دینی، امامان زنده ی زمان، در واقع «واسطه های فیض» است. در توضیح این مطلب باید گفت: همه ی آفریدگان برای استمرار حیات و بقایشان نیازمند فیض خداوند هستند. مانند نور که برای ماندنش همیشه نیازمند منبع و سرچشمه ای است و اگر منبع قطع شود، نور نیز تاریک می گردد. امام زمان (علیه السلام)، واسطه ی رسیدن این فیض به مردم هستند: همه ی بلاها و سختی ها به وسیله ی ایشان برطرف می شود، باران به واسطه ی آنها می بارد، آسمان به اذن آنها می گردد و زمین به وسیله ی آنان برکات خود را آشکار می سازد. (2)

در دعای عدیله، درباره ی حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه)، چنین آمده است: «به بقای او دنیا باقی است و به برکت او به مردم روزی داده می شود و به وجود او آسمان و زمین پابرجاست.» (3)

به خاطر همین واسطه ی فیض بودن است که در هر زمان، باید امام زنده ای وجود داشته باشد. چرا که «اگر زمین خالی از امام بماند، فرو می ریزد.» (4)

امام عصر (ارواحنا له الفداء) خود می فرمایند: «و من امانی برای ساکنان زمین هستم، همچنان که ستارگان، امانی برای اهل آسمان هستند.» (5)
امام باقر ـ عليه السّلام ـ فرمودند: «به خدا قسم خداوند از زماني كه آدم را قبض روح فرموده، زمين خود را تاكنون رها نكرده است مگر اين كه در روي آن امامي بوده كه به وسيله او هدايت به سوي خدا انجام مي‌گرفته است، ‌و او حجت خدا بر بندگانش بوده، ‌و پس از اين هم زمين بدون امامي كه حجت خدا براي بندگان اوست باقي نمي‌ماند»(6)

1. کمال الدین و اتمام النعمه، ج 1، ص 205؛ به نقل از شفیعی سروستانی، ابراهیم، معرفت امام عصر و تکلیف منتظران، نشر موعود، 1384، ص 190
2. شفیعی سروستانی، همان، ص 194
3. مستدرک وسائل الشیعه، ج 1، ص 93؛ به نقل از شفیعی سروستانی، همان، صص 194- 195
4. الکافی، ج 1، ص 179؛ به نقل از همان، ص 196
5. کمال الدین، ج 2، ص 205؛ به نقل از همان، ص 190
6. النعماني، غيبت، ترجمه محمد جواد غفاري، نشر صدوق، ص 193، حديث 7.