حكومت از ديدگاه علي
تب‌های اولیه
سلام
در اين تاپيك نامه امام علي ع به مالك اشتر مورد بحث قرار مي گيرد. به اين ترتيب كه فرازي از اين نامه آورده مي شود تا دوستان سوالات و جواب هاي كه در مورد اين بخش دارند بيان كنند و بعد فراز هاي بعدي.
بِسْمِ اَللَّهِ اَلرَّحْمَنِ اَلرَّحِيمِ
هَذَا مَا أَمَرَ بِهِ عَبْدُ اَللَّهِ عَلِيٌّ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ مَالِكَ بْنَ اَلْحَارِثِ اَلْأَشْتَرَ فِي عَهْدِهِ إِلَيْهِ حِينَ وَلاَّهُ مِصْرَ جِبَايَةَ خَرَاجِهَا وَ جِهَادَ عَدُوِّهَا وَ اِسْتِصْلاَحَ أَهْلِهَا وَ عِمَارَةَ بِلاَدِهَا أَمَرَهُ بِتَقْوَى اَللَّهِ وَ إِيْثَارِ طَاعَتِهِ وَ اِتِّبَاعِ مَا أَمَرَ بِهِ فِي كِتَابِهِ مِنْ فَرَائِضِهِ وَ سُنَنِهِ اَلَّتِي لاَ يَسْعَدُ أَحَدٌ إِلاَّ بِاتِّبَاعِهَا وَ لاَ يَشْقَى إِلاَّ مَعَ جُحُودِهَا وَ إِضَاعَتِهَا وَ أَنْ يَنْصُرَ اَللَّهَ سُبْحَانَهُ بِقَلْبِهِ وَ يَدِهِ وَ لِسَانِهِ فَإِنَّهُ جَلَّ اِسْمُهُ قَدْ تَكَفَّلَ بِنَصْرِ مَنْ نَصَرَهُ وَ إِعْزَازِ مَنْ أَعَزَّهُ وَ أَمَرَهُ أَنْ يَكْسِرَ نَفْسَهُ مِنَ اَلشَّهَوَاتِ وَ يَزَعَهَا عِنْدَ اَلْجَمَحَاتِ فَإِنَّ اَلنَّفْسَ أَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلاَّ مَا رَحِمَ اَللَّهُ
به نام خداوند بخشاينده مهربان اين فرمانى است از بنده خدا ، على امير المؤمنين ، به مالك بن الحارث الاشتر . در پيمانى كه با او مىنهد ، هنگامى كه او را فرمانروايى مصر داد تا خراج آنجا را گرد آورد و با دشمنانش پيكار كند و كار مردمش را به صلاح آورد و شهرهايش را آباد سازد .
او را به ترس از خدا و برگزيدن طاعت او بر ديگر كارها و پيروى از هر چه در كتاب خود بدان فرمان داده ، از واجبات و سنتهايى كه كس به سعادت نرسد مگر به پيروى از آنها ، و به شقاوت نيفتد ، مگر به انكار آنها و ضايع گذاشتن آنها . و بايد كه خداى سبحان را يارى نمايد به دل و دست و زبان خود ، كه خداى جلّ اسمه ، يارى كردن هر كس را كه ياريش كند و عزيز داشتن هر كس را كه عزيزش دارد بر عهده گرفته است . و او را فرمان مىدهد كه زمام نفس خويش در برابر شهوتها به دست گيرد و از سركشيهايش باز دارد ، زيرا نفس همواره به بدى فرمان دهد ، مگر آنكه خداوند رحمت آورد.
نکته جالب: ضرورت خود سازی یک رهبر یا مسئول
سوالات:
1. بايد كه خداى سبحان را يارى نمايد به دل و دست و زبان خود» چگونه؟ منضور امام ع چیست همان انجام تکالیف و سنت ها، در حالی که در چند جمله قبل به آن اشاره فرموده بودند؟
2. «عزيز داشتن هر كس را كه عزيزش دارد بر عهده گرفته است .» منطور از خود خدا بر عهده گرفته چیست؟
3. «زيرا نفس همواره به بدى فرمان دهد ، مگر آنكه خداوند رحمت آورد» یعنی انسان به تنهایی قدرت مقابله با نفس را ندارد؟
به او فرمان مىدهد كه خدا را با دل و دست و زبان يارى كند، زيرا خداوند پيروزى كسى را تضمين كند كه او را يارى دهد، و بزرگ دارد آن كس را كه او را بزرگ شمارد.
و به او فرمان مىدهد تا نفس خود را از پيروى آرزوها باز دارد، و به هنگام سركشى رامش كند، كه: «همانا نفس همواره به بدى وا مىدارد جز آن كه خدا رحمت آورد»
پس اى مالك بدان من تو را به سوى شهرهايى فرستادم كه پيش از تو دولتهاى عادل يا ستمگرى بر آن حكم راندند، و مردم در كارهاى تو چنان مىنگرند كه تو در كارهاى حاكمان پيش از خود مىنگرى،
و در باره تو آن مىگويند كه تو نسبت به [/][="]زما[/][="]مداران گذشته مىگويى، و همانا نيكوكاران را به نام نيكى توان شناخت كه خدا از آنان بر زبان بندگانش جارى ساخت.
پس نيكوترين اندوخته تو بايد اعمال صالح و درست باشد، هواى نفس را در اختيار گير، و از آنچه حلال نيست خويشتن دارى كن، زيرا بخل ورزيدن به نفس خويش، آن است كه در آنچه دوست دارد، يا براى او ناخوشايند است، راه انصاف پيمايى[/][="]. [/]
[/]ترجمه مرحوم دشتي
سلام
منظور از این عبارت:
أَنْ يَنْصُرَ اَللَّهَ سُبْحَانَهُ بِقَلْبِهِ وَ يَدِهِ وَ لِسَانِهِ
به او فرمان مىدهد كه خدا را با دل و دست و زبان يارى كند، زيرا خداوند پيروزى كسى را تضمين كند كه او را يارى دهد، و بزرگ دارد آن كس را كه او را بزرگ شمارد.
چیست؟
إِعْزَازِ مَنْ أَعَزَّهُ
فَإِنَّ اَلنَّفْسَ أَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلاَّ مَا رَحِمَ اَللَّهُ
تو ترجمه دشتی ترجمه این عبارات چه می شود؟
إِعْزَازِ مَنْ أَعَزَّهُ
يعني بزرگ دارد ان كسي را كه او را بزرگ شمارد.
فَإِنَّ اَلنَّفْسَ أَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلاَّ مَا رَحِمَ اَللَّهُ
همانا نفس همواره به بدي واميدارد جز ان كه خدا رحمت اورد
سلام
«عزيز داشتن هر كس را كه عزيزش دارد بر عهده گرفته است .»
با
بزرگ دارد ان كسي را كه او را بزرگ شمارد
زيرا نفس همواره به بدى فرمان دهد ، مگر آنكه خداوند رحمت آورد»
با
همانا نفس همواره به بدي واميدارد جز ان كه خدا رحمت اورد
پس سوالات من باقی هستند