جمع بندی بلند کردن صدا در هیئت

کارشناس بحث: استاد بصیر

باسلام و احترام
البته امام حسین علیه السلام و سایر اهل بیت صدای ما را می شنوند و نیازی به بلند کردن صدا وجود ندارد، اما بالاخره به خاطر سیستم های صوتی که وجود دارد و برای رساندن صدا به مخاطبین، صدا بلند می شود و این که گفته می شود صدایتان را بالاتر از صدای پیامبر (ص) نبرید برای زمانی بود که آن عربهای جاهلی، در مقابل پیامبر همدیگر را با صدای بلند و به حالت بی ادبی صدا می زدند و حرمت پیامبر را در نظر نمی گرفتند. منظور این نوع صدا بلند کردن است.
مثلا وقتی شما در مجلس علما و مراجع هستید، افرادی که در کنار آنها نشستند اگر باصدای بلند با هم حرف بزنند و همدیگر را از این طرف و آن طرف مجلس جلوی این عالم بزرگوار صدا بزنند، همه می گویند عجب کار زشتی و عجب انسان بی ادبی. ولی در کنار همین عالم بزرگوار اگر یک سخنران و یا یک مداح بایستد و اشعاری زیبا بخواند و صدای خود را بلند کند، این کار نه تنها زشت نیست، و کسی نارحت نمی شود، بلکه در آخر کار، همین مرجع، صله ای هم به او هدیه می دهد و از او تشکر می کند.
پس صدا بلند کردن باید تفسیر شود و هر نوع صدا بلند کردنی زشت نیست. مثلا حضرت علی اکبر، حضرت قاسم بن الحسن و بعضی از شهدا، در لحظات جان دادن امام خویش را باصدای بلند صدا می زدند که امام به فریادشان برسد و به بالین آنها تشریف بیاورد، و همه روضه خوانها هم این را می گویند ولی کسی برداشت بی ادبی و بی احترامی نمی کند، حتی از این حالت متأثر شده و گریه هم می کنند.
درست است اگر در مجالس امام حسین علیه السلام، جوری اسم اهل بیت برده شود که سبک بوده و باعث بی احترامی به آنها بشود کار درستی نیست.