سابقه عزاداري در اهل سنت

تب‌های اولیه

1 پست / 0 جدید
سابقه عزاداري در اهل سنت

احمد بن حنبل در مسند خود می‌نویسد:

26391 حدثنا عبد اللَّهِ حدثنی أَبِى ثنا یَعْقُوبُ قال ثنا أَبِى عَنِ بن إِسْحَاقَ قال حدثنی یحیى بن عَبَّادِ بن عبد اللَّهِ بن الزُّبَیْرِ عن أبیه عَبَّادٍ قال سمعت عَائِشَةَ تَقُولُ مَاتَ رسول اللَّهِ صلى الله علیه وسلم بین سحری وَنَحْرِى وفی دولتی لم أَظْلِمْ فیه أحد فَمِنْ سفهی وَحَدَاثَةِ سنی ان رَسُولَ اللَّهِ صلى الله علیه وسلم قُبِضَ وهو فی حجری ثُمَّ وَضَعْتُ رَأْسَهُ على وِسَادَةٍ وَقُمْتُ أَلْتَدِمُ مع النِّسَاءِ واضرب وجهی

عباد گوید : از عائشه شنیدم که می‌گفت: ... هنگامی که رسول خدا (ص) از دنیا رفت، سرش در بغل من بود، سرش بر بالشی گذاشتم و بلند شدم همراه با زنان به سر و صورت خود زدیم.

مسند أحمد بن حنبل ج 6 ص 274 ، اسم المؤلف: أحمد بن حنبل أبو عبدالله الشیبانی الوفاة: 241 ، دار النشر : مؤسسة قرطبة – مصر

تاريخ طبري، ج 2، ص 441 ـ السيرة النبوية، ابن کثير دمشقي سلفي، ج 4، ص 477

سند اين روايت را احمد زين گفته صحيح هست

مضاف بر اينكه عذاب عزاداري هم به شرح ذيل مي باشد:

أَرْبَعٌ فِي أُمَّتِي مِنْ أَهْوَاءِ الْجَاهِلِيَّةِ لا يَتْرُكُونَهُنَّ : الْفَخْرُ فِي الأَحْسَابِ ، وَالطَّعْنُ فِي الأَنْسَابِ ، وَالاسْتِسْقَاءُ بِالنُّجُومِ ، وَالنِّيَاحَةُ ، وَالنَّائِحَةُ إِذَا لَمْ تَتُبْ قَبْلَ مَوْتِهَا يُقَامُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَلَيْهَا سِرْبَالٌ مِنْ قَطِرَانٍ وَدِرْعٌ مِنْ جَرَبٍ

چهار چيز از نشانه هاي زمان جاهليت هست كه يكي از آنها نوحه خواني و عزاداري هست و اگر نوحه خوان قبل از مرگش توبه نكند، در روز قيامت او را د حالي كه شلوار از اتش به او پوشانده اند نگه مي دارند.

صحيح مسلم- ج 5 ص 8 ح 1550

حال آيا عايشه توبه كرده است؟؟؟؟؟؟؟؟؟

اگر توبه كرده كه هيچ وگرنه او بايد طبق نقل بالا قوانين الهي بر او اعمال شود زيرا او از كار خود دست برنداشته و در مورد ابوبكر هم عزاداري مي كرده::::::::

لما تُوُفيَ أَبُو بَكْرٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَقَامَتْ عَائِشَةُ عَلَيْهِ النَّوْحَ فَبَلَغَ عُمَرُ فَنَهَاهَا عَنِ النَّوْحِ عَلاى أَبِي بَكْرٍ، فَأَبَيْنَ أَنْ يَنْتَهَينَ، فَقَالَ لِهَشام بن الْوَلِيدِ: أُخْرُجْ إِلاى ابنَةِ أَبِي قُحَافَةَ فَعَلاَهَا بِالدُّرَّةِ ضَرَبَاتِ، فَتَفَرَّقَ النَّوَائِحُ حِينَ سَمِعْنَ ذالِكَ، فَقَالَ: تُرِدْنَ أَنْ يُعَذَّبَ أَبُو بَكْرٍ بِبُكَائِكُنَّ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ قَالَ: إِنَّ الميتَ يُعَذبُ بِبُكَاءِ أَهْلِهِ عَلَيْهِ.

از سعيد بن مسيب نقل شده است كه گفت: هنگامى كه ابوبكر مُرد، عائشه مجلس عزادارى برپا كرد، عمر اين خبر را شنيد و زنان را از گريه و عزادارى نهى كرد؛ اما آنان توجهى نكردند، به هشام بن وليد گفت: دختر ابوقحافه (خواهر ابوبكر) را نزد من بياور، هنگامى كه آمد، چندين ضربه بر بدنش زد، زنانى كه عزادارى مى‌كردند، با شنيدن اين خبر متفرق شدند.

الزهري، محمد بن سعد بن منيع أبو عبدالله البصري (متوفاي230هـ)، الطبقات الكبرى، ج 3، ص 208، ناشر: دار صادر - بيروت.

الجزري، عز الدين بن الأثير أبي الحسن علي بن محمد (متوفاي630هـ) الكامل في التاريخ، ج 2، ص 267، تحقيق عبد الله القاضي، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة الثانية، 1415هـ.

سند اين روايت را هم حافظ علي الاطلاق اهل سنت يعني ابن حجر تصحيح نموده است

همچنين از اينها سوال كنيد براي چه براي عثمان يكسال گريستند و با زنهايشان مقاربت نكردند و انگشت هاي قطع شده اش را در منبر آويزان كرد تا حقوق خون بهايش را از قاتلين بستاند؟

وآلى رجال من أهل الشام لا يأتون النساء ولا يمسون الغسل إلا من حلم ، ولا ينامون على فراش حتى يقتلوا قتلة عثمان ، أو تفنى أرواحهم ، وبكوه سنة .

تاريخ الإسلام ج 3 ص 452 ، اسم المؤلف: شمس الدين محمد بن أحمد بن عثمان الذهبي الوفاة: 748هـ ، دار النشر : دار الكتاب العربي - لبنان/ بيروت - 1407هـ - 1987م ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : د. عمر عبد السلام تدمرى

آيا براي رديه اين مطالب ذكر شده آقايان وهابي برهان و ادله اي دارند............................



محمد بن عبد الوهاب بنیان گذار وهابیت،در کتاب رسالة فی الرد علی الرافضة در صفحه 46 إلی 49 می نویسد:

و من قبائح هؤلاء الرافضة، أنهم یتخذون یوم موت الحسین مأتماً، فأما النیاحة فمن أعظم منکرات الجاهلیة، یترتب علی ما یفعلون من المنکرات و المحرمات کما لا یحصی و کل ذلک بدعة و منکر. کلهم مشارکون فی البدعة، فاللازم علی کل مؤمن منع هؤلاء المبتدعه من هذه البدعة القبیحة.

یکی ازکارهای قبیح شیعیان، این است که شهادت امام حسین (ع) را، ایام عزا اعلام می کنند در حالی که نوحه کردن و عزاداری کردن از بزرگترین منکرات دوران جاهلیت است. بر عزاداری آنان هم محرمات و هم منکرات مترتب است. اگر کسی عزاداری کند یا راضی به عزاداری باشد یا کمک به عزاداری کند یا اجیر برای عزاداری شود، همه در بدعت شریکند و بر همه مؤمنین واجب است که این شیعیان را از آن بدعت قبیح، نهی از منکر کنند

وضعيت ازواج النبي، در راس انها عايشه و همچنين معاويه كه رضوان شياطين بر او باد تكليفشان چيست؟؟؟؟؟؟؟؟

منبع: خيمه گاه اباالفضل(ع)