جمع بندی آسمان بر چند نفر گریست ؟ چگونه ؟ چرا ؟
تب‌های اولیه
[="]با سلام[/]
[="] [/]
[="]آسمان بر چند نفر گریست ؟ چگونه ؟ چرا ؟ [/]
[="] [/]
[="]فَمَا [/][="]بَكَتْ عَلَيْهِم[/][="]ُ السَّمَاء وَالْأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنظَرِينَ {الدخان/29}[/][="][/]
[="] [/]
[="]حدثني محمد بن إسماعيل الأحمسيّ، قال: ثنا عبد الرحمن بن أبي حماد، عن الحكم بن ظهير، عن السديّ قال: لما قتل الحسين بن عليّ رضوان الله عليه[/][="]ما بكت السماء[/][="] عليه، وبكاؤها حمرتها.[/][="]تفسیر طبری[/]
[="] [/]
[="]وعن قرة بن خالد قال : [/][="]ما بكت السماء[/][="] على أحد إلا على يحيى بن زكريا والحسين بن علي وحمرتها بكاؤها[/][="] .تفسیر قرطبی[/]
[="] [/]
[="]تفسیر قمی: أبي، عن حنان بن سدير، عن عبد الله بن الفضل الهمداني، عن أبيه، عن جده، عن أمير المؤمنين عليه السلام قال: مر عليه رجل عدو لله ولرسوله[/]
[="]فقال: " فما بكت عليهم السماء والارض وما كانوا منظرين " ثم مر عليه الحسين بن علي[/]
[="]عليهما السلام فقال: لكن هذا لتبكين عليه السماء والارض، وقال: و[/][="]ما بكت السماء[/][="][/]
[="]والارض إلا على يحيى بن زكريا والحسين بن علي عليهما السلام. [/]
[="] [/]
[="] [/]
[="]کامل الزیارات: علي بن الحسين، عن علي بن إبراهيم، وسعد معا، عن إبراهيم ابن هاشم، عن ابن فضال، عن أبي جميلة، عن جابر، عن أبي جعفر عليه السلام قال: [/][="]ما بكت السماء[/][="] على أحد بعد يحيى بن زكريا إلاعلى الحسين بن علي صلوات الله عليهما فانها بكت عليه أربعين يوما[/][="][/]
[="] [/]
[="]کامل الزیارات: أبي، عن سعد، عن ابن عيسى، عن محمد البرقي، عن عبد العظيم الحسني، عن الحسن، عن أبي سلمة قال: قال جعفر بن محمد عليه السلام: [/][="]ما بكت السماء[/][="] إلا على يحيى بن زكريا والحسين بن علي عليهما السلام[/][="][/]
[="] [/]
[="]-[/][="] وعنهما، عن حنان بن سدير قال: قلت لابي عبدالله عليه السلام: ما تقول في زيارة قبر الحسين عليه السلام؟ فإنه بلغنا عن بعضكم أنه قال: تعدل حجة وعمرة. قال: فقال: " ما أضعف هذا الحديث، ما تعدل هذا كله، ولكن زوروه ولا تجفوه. فإنه[/][="][/]
[="]سيد شباب الشهداء، وسيد شباب أهل الجنة، وشبيه يحيى بن زكريا، وعليه[/][="]ما بكت السماء[/][="] والارض[/][="] .قرب الاسناد[/]
[="] [/]
[="]و در مجمع البيان آمده كه زراره بن اعين از امام صادق (عليه السلام ) روايت كرده كه آن جناب فرمود: آسمان بر يحيى پـسر زكريا و بر حسين بن على (عليهماالسلام ) چـهل روز گـريه كرد. عرضه داشتم گريه آسمان چه بود؟ فرمود آفتاب با سرخى طلوع مى كرد، و با سرخى هم غروب مى نمود.[/]
[="]و در الدر المنثور است كه ابن ابى حاتم از عبيد المكتب از ابراهيم روايت كرده كه گفت : از روزى كه دنيا خلق شده آسمان نـگـريسته ، مـگـر به حال دو نفر. شخصى از عبيد پـرسيد آيا جز اين است كه آسمان و زمين به حال مؤ من مى گريند؟ گفت : اين در همان محلى است كه مؤ من در آنجاست ، و اعمالش از آنجا به آسمان بالا مى رود، و اما هيچ مى دانى كه معناى گريستن آسمان در اين آيه چيست ؟ گفت : نه . گـفت آسمان سرخ مى شود و گلگون مى گردد، و اين دو نوبت شده ، يكى در آن وقتى كه يحيى بن زكريا كشته شد، و آسمان خون بباريد، و يكى هم در وقتى كه حسين بن على (عليهماالسلام ) كشته شد كه در آن روز نيز آسمان سرخ شد.[/][="][/]
[="] [/]
[="]البته اسنادی تاریخی هم از باران سرخ در برخی کشورها پیدا شده است .[/][="][/]
آسمان بر چند نفر گریست ؟ چگونه ؟ چرا ؟
به نام خدا :
البته جدای از این مطلب که در روایا ت متعدد می خوانیم هنگامی که مومن فقیه از دنیا می رود آسمان بر او می گرید،با این حال و مطابق با مستندات روایی و تاریخی معصومین سلام الله علیهم اجمعین بیان کردند که آسمان برای دو نفر گریست که یکی از ایشان حضرت یحیی ابن زکریا و نفر بعدی سید الشهداء سلام الله علیه بود
امام باقر سلام الله علیه فرمود:
"مَا بَكَتِ السَّمَاءُ عَلَى أَحَدٍ بَعْدَ يَحْيَى بْنِ زَكَرِيَّا- إِلَّا عَلَى الْحُسَيْنِ بْنَ عَلِيٍّ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمَا- فَإِنَّهَا بَكَتْ عَلَيْهِ أَرْبَعِينَ يَوْما"(1)
البته این که چگونه آسمان گریست و تصویر گریستن چگونه بود را می توان در تفسیر معصوم صلوات الله علیه فهمید
امام صادق سلام الله علیه فرمود:
"بكت السماء على يحيى بن زكريا، و على الحسين بن على (عليهما السلام) اربعين صباحا، و لم تبك الا عليهما، قلت و ما بكائها قالت كانت تطلع حمراء و تغيب حمراء"
" آسمان بر يحيى بن زكريا (كه از سوى طاغوت زمان خود به طرز بسيار رقتبارى شهيد شد) و بر حسين بن على سلام الله علیه چهل روز گريه كرد، و بر ديگرى جز آن دو گريه نكرده است، راوى مىگويد: سؤال كردم گريه آسمان چه بود؟ فرمود:آسمان بر يحيى بن زكريا (كه از سوى طاغوت زمان خود به طرز بسيار رقتبارى شهيد شد) و بر حسين بن على ع چهل روز گريه كرد، و بر ديگرى جز آن دو گريه نكرده است، راوى مىگويد: سؤال كردم گريه آسمان چه بود؟ فرمود:
هنگام طلوع و غروب، سرخى مخصوصى در آسمان ظاهر مىشد.(2)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان آورده است
زرارة بن اعين(از اصحاب وراویان حضرت) از امام صادق سلام الله علیه روايت كرده :
آسمان بر يحيى پسر زكريا و بر حسين بن على سلام الله علیه چهل روز گريه كرد. گفتم گريه آسمان چگونه بود؟فرمود آفتاب با سرخى طلوع و با سرخى هم غروب می کرد
علامه در ادامه نوشته است:
در الدر المنثوربیان شده است ابن ابى حاتم از عبيد المكتب از ابراهيم روايت كرده كه گفت: از روزى كه دنيا خلق شده آسمان نگريسته مگر به حال دو نفر. شخصى از عبيد پرسيد آيا جز اين است كه آسمان و زمين به حال مؤمن مىگريند؟ گفت: اين در همان محلى است كه مؤمن در آن جااست، و اعمالش از آن جا به آسمان بالا مىرود، و اما هيچ مىدانى كه معناى گريستن آسمان در اين آيه چيست؟(اشاره به آیه شریفه" فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّمَاء وَالْأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنظَرِينَ سوره دخان،آیه 29) گفت نه،گفت آسمان سرخ و گلگون می شود ، و اين مسئله در دو نوبت اتفاق افتاد،1. در وقتى كه يحيى بن زكريا كشته شد، آسمان خون بباريد، 2. وقتى كه حسين بن على سلام الله علیه كشته شد در آن روز نيز آسمان سرخ شد.(3)
اما پاسخ به چرایی گریه آسمان بر سید الشهدا سلام الله را باید در خود حادثه جانگداز روز عاشورا و در صحرای کربلا یافت. در تاریخ بشراز ابتدای خلقت آدم تا به امروز صحنه رقت بار کربلا آن هم در باره عده ای از پاک ترین انسان ها، نه ثبت شده و نه خواهد شد. سی هزار جنگجوی نا بکار در برابر عده کمی از انسان های پاک روزگار که دیگر مادر گیتی هرگز چون آنان را نخواهد زاد، صف آرایی کردند.یورش ناجوانمردانه یک لشکر مسلح به تمام ابزار جنگی آن روز، بر قافله ای کوچک با امیر و سالاری از نسل پیامبر صلوات الله علیه و فرزند مولای متقیان و حضرت زهرا سلام الله علیما ، به معنای نهایت بی رحمی و خباثت انسان هایی بود که از مسیر حق منحرف شده آن واقعه خون بار را ایجاد کردند.
روز عاشورا، رستاخیز کوچکی بود. به همین دلیل است اگر در روایات می بینیم آسمان خون گریه کرد و ...به این معنا است که وقایع تاسف بار روز عاشور علاوه بر این که قلب های همه آزادگانی که این ماجرا را دیده یا شنیده وخواهند شنید، مجروح و دل ها را ما لامال از غم و چشم ها را اشک بار کرد، این صحنه های پرغم در آسمان و زمین تاثیر خود را گذاشت به گونه ای که بر حسین و اصحابش گریستند وآفتاب طلوع و غروبی غم بار داشت.
پی نوشت ها:
1.علامه مجلسی محمد باقر،بحارا لانوار،تهران،انتشارات اسلامیه،ج45، ص 211
2.آیت الله مکارم شیرازی ناصر،تفسیر نمونه،تهران،انتشارات اسلامیه،سال 1374 خورشیدی،چاپ اول،ج21، ص180
3.علامه طباطبایی تفسیر المیزان، ترجمه موسوی همدانی محمد باقر، قم،انتشارات اسلامی،سال 1374 خورشیدی، چاپ پنجم ، ج18، ص 217
به نام خدا
با سلام محضر گرامی شما
این موضوع ارزیابی شد و به نظر بنده این نکات متوجه آن است.
1.پاسخ مقدمه ندارد.
2.در ابتدای پاسخ به آیه ای اشاره شد که به طور مستقیم با موضوع بحث ارتباطی نداشت و می توانست به نوعی در اواسط مطلب مورد استشهاد قرار گیرد.
3.پرسش فارسی است و مناسب بود پاسخ گو ابتدا با مقدمه ای فارسی وارد بحث می شد،سپس روایات را یک به یک بیان می کرد.
4.جای بند آخر پاسخ اول بحث بود.
5.پاسخ پی نوشت ندارد . اگر به آدرس منابع اشاره شده، فقط نام منبع آمده است. مناسب بود ساماندهی منابع با معرفی کامل مساند پس از شماره بندی در انتهای موضوع بحث، پی نوشت می شد.علاوه، بحث ارزیابی منابع و اعتبار سنجی آن از نظر علمای شیعه، خود موضوعی جدا است.
6.مطالب به سبک حوزوی (طلبگی) و بعضا تلگرافی بیان شده است.البته رعایت نثر قابل قبول در مقام جواب و فاصله گرفتن از نگارش شفاهی گونه از لوازم پاسخ گویی مناسب است.
7.عدم پاسخ گویی به "چرا" یی که در انتهای سوال آمده (که چرا آسمان گریست ؟)
و موارد دیگر