آگاهی فرزندن از میزان روابط خصوصی والدین تا چه حد؟

تب‌های اولیه

5 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آگاهی فرزندن از میزان روابط خصوصی والدین تا چه حد؟

بسم الله الرحمن الرحیم
سلام
اگاهی فرزندن از میزان روابط خصوصی والدین تا چه حد جایز هست؟
ایا رفتارهای زناشویی والدین در صورتی که کاملا قابل درک برای فرزندان باشه اسیب زا نیست؟(خصوصا در سنین بالا)
راه حل مقابله و یا کنار آمدن! با چنین مشکلاتی چیه؟ علی الخصوص اگر والدین به هیچ وجه اهل اشتن ارتباطات اجتماعی و اموختن این مسائل نباشند.........

متشکرم

با نام و یاد دوست



کارشناس بحث: استاد امیدوار

صهبا;418130 نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام
اگاهی فرزندن از میزان روابط خصوصی والدین تا چه حد جایز هست؟
ایا رفتارهای زناشویی والدین در صورتی که کاملا قابل درک برای فرزندان باشه اسیب زا نیست؟(خصوصا در سنین بالا)
راه حل مقابله و یا کنار آمدن! با چنین مشکلاتی چیه؟ علی الخصوص اگر والدین به هیچ وجه اهل اشتن ارتباطات اجتماعی و اموختن این مسائل نباشند.........

متشکرم

بسمه تعالی
با عرض سلام و تحیت محضر جنابعالی
آگاهی فرزندان از چنین روابطی هم از لحاظ اخلاقی و هم از لحاظ روانی آسیبها و آثار منفی را به دنبال دارد که اگر این آگاهی همراه با ادراک سمعی یا بصری باشد، بر پایه روایتی از رسول مکرم اسلام صلی الله علیه و آله و سلم بسیار خطرناکتر خواهد بود.
لذا لازم است پیامدهای سوء چنین موضوعی هم به والدین گوشزد شود و هم به فرزندان.

با مسئلت توفیق روزافزون جنابعالی

و آخر دعوانا ان الحمدالله رب العالمین

بسم الله الرحمن الرحیم

اميدوار;418550 نوشت:
لذا لازم است پیامدهای سوء چنین موضوعی هم به والدین گوشزد شود و هم به فرزندان.

سلام
ضمن تشکر و سپاس بابت پاسخگویی مناسب شما

چطور باید پیامد این مسئله رو به والدینی گوشزد کرد که تحت هیچ شرایطی حاضر به پذیرش چنین مواردی نیستند؛و از شخص خاصی هم حرف شنوی ندارند...
ضمنا؛چطور باید این پیامد ها را برای فرزندان توضیح داد؟و چه راه حلی برای دور ماندن فرزندانی که ساعات زیادی در منزل هستند و راه گریزی برای دوری ندارند؛ پیشنهاد میکنید؟

صهبا;418620 نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم

سلام
ضمن تشکر و سپاس بابت پاسخگویی مناسب شما

چطور باید پیامد این مسئله رو به والدینی گوشزد کرد که تحت هیچ شرایطی حاضر به پذیرش چنین مواردی نیستند؛و از شخص خاصی هم حرف شنوی ندارند...
ضمنا؛چطور باید این پیامد ها را برای فرزندان توضیح داد؟و چه راه حلی برای دور ماندن فرزندانی که ساعات زیادی در منزل هستند و راه گریزی برای دوری ندارند؛ پیشنهاد میکنید؟

بسمه تعالی
با عرض سلام و تحیت و سپاس متقابل
در فرض مذکور یعنی در شرایطی که فرد تحت هیچ شرایطی حاضر به پذیرش نیست و از شخص خاصی هم حرف شنوی ندارد، انتظار تغییر، غیر منطقی است. و تنها باید منتظر ماند و دید که با گذشت زمان چه اتفاقاتی می افتد؟
در قبال فرزندان نیز هرچند با چنین شرایطی کار بسیار دشوار است اما لازم است متغیرهای متعددی مانند صفات شخصیتی، نقاط قوت و ضعف، سبکهای ارتباطی، علاقمندیها و...بررسی شود و متناسب با آن وقت آنها مدیریت شود. ضمن اینکه در فرصتهایی که پیش می آید پیرامون آسیبها با آنها گفتگو شود تا ضرورت پرهیز از چنین فضایی برای خود آنها شکل بگیرد.

با مسئلت توفیق روزافزون

و آخر دعوانا ان الحمدالله رب العالمین

موضوع قفل شده است