جمع بندی آیا رفتارهای سیاسی می توانند آثار دوستی ها را محو سازند؟

تب‌های اولیه

6 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آیا رفتارهای سیاسی می توانند آثار دوستی ها را محو سازند؟

سلام
سئوالی دارم . راهنمایم باشید .
انسانها دارای خلق و خو و عادات و رفتارهای مخصوص خودشان را دارند . از برخی انسانها رفتارهایی سر می زند اما همه ی رفتارهایشان بطور متمرکز بد نیستند . دوستانی داریم که چه خاطره هایی هم با آنان داریم . دوست ما بوده اند . از هر حیث (اخلاق ، رفتار ، منش اجتماعی و ... ) خوبند و آثار سوئی از وی ندیده ایم . اما شرایط اجتماعی یا سیاسی تغییر می یابد . کدورتهایی در همین راستا شکل می گیرد . مثلا خط سیاسی او چیزی غیر آنست که ما داریم . چه باید کرد ؟
در سطح کلان بگم . دوستم به آقای شجریان علاقه ی وافری دارد . به صدایش و به هنرش علاقه دارد . حالا که او را در نظرش بد جلوه داده اند نمیداند چه کند . او را اگر دوست بدارد خطا کرده است ؟

با نام و یاد دوست



کارشناس بحث: استاد سمیع

مرید الحسین (ع);416798 نوشت:
سلام
سئوالی دارم . راهنمایم باشید .
انسانها دارای خلق و خو و عادات و رفتارهای مخصوص خودشان را دارند . از برخی انسانها رفتارهایی سر می زند اما همه ی رفتارهایشان بطور متمرکز بد نیستند . دوستانی داریم که چه خاطره هایی هم با آنان داریم . دوست ما بوده اند . از هر حیث (اخلاق ، رفتار ، منش اجتماعی و ... ) خوبند و آثار سوئی از وی ندیده ایم . اما شرایط اجتماعی یا سیاسی تغییر می یابد . کدورتهایی در همین راستا شکل می گیرد . مثلا خط سیاسی او چیزی غیر آنست که ما داریم . چه باید کرد ؟
در سطح کلان بگم . دوستم به آقای شجریان علاقه ی وافری دارد . به صدایش و به هنرش علاقه دارد . حالا که او را در نظرش بد جلوه داده اند نمیداند چه کند . او را اگر دوست بدارد خطا کرده است ؟

باسمه تعالی
باسلام و تشکر از سوالی که مطرح فرمودید:
داشتن خط سیاسی متفاوت و اختلاف سلیقه تا مادامی که آن عقیده ،یک طرز فکر انحرافی و خلاف شریعت و آموزه های دینی نباشد هیچ اشکالی ندارد .
اتفاقا حضرت امام (ره) در این زمینه فرموده اند:
[سليقه‏ هاى مختلف بايد باشد، لكن سليقه‏ هاى مختلف اسباب اين نمى‏شود كه انسان با هم خوب نباشد. من عرض كردم مثل طلبه‏ ها كه با هم مباحثه مى‏ كنند، آن وقتى كه مباحثه مى‏ كردند جار و جنجال جورى بود كه انسان خيال مى‏ كرد دشمن هم هستند، وقتى مباحثه تمام مى ‏شد مى‏ نشستند به دوستى كردن و انس. اگر در يك ملتى اختلاف سليقه نباشد، اين ناقص است. اگر در يك مجلسى اختلاف نباشد، اين مجلس ناقصى است. اختلاف بايد باشد، اختلاف سليقه، اختلاف رأى، مباحثه، جار و جنجال اينها بايد باشد، لكن نتيجه اين نباشد كه ما دو دسته، بشويم دشمن هم. بايد دو دسته باشيم در عين حالى كه اختلاف داريم، دوست هم باشيم‏](1)
منتها همان طور که عرض کردم این اختلاف سلیقه به واسطه شرایط اجتماعی یا سیاسی نباید خارج از آموزه های دین و شریعت باشد که در این صورت بر اساس بحث تبرّی(دشمن داشتن دشمنان خدا) که یکی از فروع دین است باید از دوستی و محبت نسبت به این نوع افراد خود داری نمود.
موفق باشید

پی نوشت:
1-صحیفه امام(ره)ج21،ص47

سمیع;417477 نوشت:
باسمه تعالی
باسلام و تشکر از سوالی که مطرح فرمودید:
داشتن خط سیاسی متفاوت و اختلاف سلیقه تا مادامی که آن عقیده ،یک طرز فکر انحرافی و خلاف شریعت و آموزه های دینی نباشد هیچ اشکالی ندارد .
اتفاقا حضرت امام (ره) در این زمینه فرموده اند:
[سليقه‏ هاى مختلف بايد باشد، لكن سليقه‏ هاى مختلف اسباب اين نمى‏شود كه انسان با هم خوب نباشد. من عرض كردم مثل طلبه‏ ها كه با هم مباحثه مى‏ كنند، آن وقتى كه مباحثه مى‏ كردند جار و جنجال جورى بود كه انسان خيال مى‏ كرد دشمن هم هستند، وقتى مباحثه تمام مى ‏شد مى‏ نشستند به دوستى كردن و انس. اگر در يك ملتى اختلاف سليقه نباشد، اين ناقص است. اگر در يك مجلسى اختلاف نباشد، اين مجلس ناقصى است. اختلاف بايد باشد، اختلاف سليقه، اختلاف رأى، مباحثه، جار و جنجال اينها بايد باشد، لكن نتيجه اين نباشد كه ما دو دسته، بشويم دشمن هم. بايد دو دسته باشيم در عين حالى كه اختلاف داريم، دوست هم باشيم‏](1)
منتها همان طور که عرض کردم این اختلاف سلیقه به واسطه شرایط اجتماعی یا سیاسی نباید خارج از آموزه های دین و شریعت باشد که در این صورت بر اساس بحث تبرّی(دشمن داشتن دشمنان خدا) که یکی از فروع دین است باید از دوستی و محبت نسبت به این نوع افراد خود داری نمود.
موفق باشید

پی نوشت:
1-صحیفه امام(ره)ج21،ص47


سلام
سپاسگذارم از توضیح خوبتان .
اما مطلب اینجاست که بعضی اوقات انسان در روابط اجتماعی مجبور است بپذیرد که : «عیسی به دینش و موسی به دینش» . زیرا اگر غیر این باشد کدورتهایی در بین خانواده های نزدیک پیش می آید . آیا باید این را پذیرفت ؟
مثلا دوستی دارم که از لحاظ سیاسی و یا به جهت انجام واجبات از من دور است آیا میتوانم همچنان صمیمی باشم ؟
و مثالی که مطرح کردم پاسخ نفرمودید ... آیا میتوان کسی که هنر دارد و آن هنر دلپذیر است و فاقد اشکال شرعی ، اما خط و خطوط فکری و اعتقادی او چیزی نیست که پسندیده باشد ، را برای ادامه معاشرت پذیرفت ؟ یا هنرش را پذیرفت در عینی که خودش را طرد میکنیم ؟ (استاد شجریان را مثال زدم)

مرید الحسین (ع);419198 نوشت:

سلام
سپاسگذارم از توضیح خوبتان .
اما مطلب اینجاست که بعضی اوقات انسان در روابط اجتماعی مجبور است بپذیرد که : «عیسی به دینش و موسی به دینش» . زیرا اگر غیر این باشد کدورتهایی در بین خانواده های نزدیک پیش می آید . آیا باید این را پذیرفت ؟
مثلا دوستی دارم که از لحاظ سیاسی و یا به جهت انجام واجبات از من دور است آیا میتوانم همچنان صمیمی باشم ؟
و مثالی که مطرح کردم پاسخ نفرمودید ... آیا میتوان کسی که هنر دارد و آن هنر دلپذیر است و فاقد اشکال شرعی ، اما خط و خطوط فکری و اعتقادی او چیزی نیست که پسندیده باشد ، را برای ادامه معاشرت پذیرفت ؟ یا هنرش را پذیرفت در عینی که خودش را طرد میکنیم ؟ (استاد شجریان را مثال زدم)

باسمه تعالی
دوستی که از جهت عقیدتی با شما فاصله دارد و مراعات واجبات و محرمات دین را ندارد شایسته رفاقت نیست و باید در دوستی نسبت به او تجدید نظر بفرمایید که
«پسر نوح با بدان بنشست/خاندان نبوتش گم شد»

در رابطه با کسی که هنری دارد که مورد علاقه شماست و فاقد اشکال شرعی... اگر آن خط و خطوط فکری یک اختلاف سلیقه سیاسی مانند راستی و چپی و ... باشد اشکالی ندارد ولی گاهی اختلاف فکری و عقیدتی با اصل نظام اسلامی و یا با دین اسلام است، که این ارتباط مشکل دارد و توصیه می کنم به سمت آن شخص و هنرش نروید که آن شخص همان عقاید را در قالب هنرش مانند موسیقی، شعر ، رمان و ... می ریزد و شما را تحت تاثیر افکارش قرار می دهد.

پرسش:
دوستم به آقای شجریان علاقه ی وافری دارد. به صدایش و به هنرش علاقه دارد. حالا که او را در نظرش بد جلوه داده اند نمیداند چه کند. او را اگر دوست بدارد خطا کرده است.؟
پاسخ:
داشتن خط سیاسی متفاوت و اختلاف سلیقه تا مادامی که آن عقیده ،یک طرز فکر انحرافی و خلاف شریعت و آموزه های دینی نباشد هیچ اشکالی ندارد.
اتفاقا حضرت امام (ره) در این زمینه فرموده اند:
«سليقه‏ هاى مختلف بايد باشد، لكن سليقه‏ هاى مختلف اسباب اين نمى‏شود كه انسان با هم خوب نباشد. من عرض كردم مثل طلبه‏ ها كه با هم مباحثه مى‏ كنند، آن وقتى كه مباحثه مى‏ كردند جار و جنجال جورى بود كه انسان خيال مى‏ كرد دشمن هم هستند، وقتى مباحثه تمام مى ‏شد مى‏ نشستند به دوستى كردن و انس.
اگر در يك ملتى اختلاف سليقه نباشد، اين ناقص است. اگر در يك مجلسى اختلاف نباشد، اين مجلس ناقصى است. اختلاف بايد باشد، اختلاف سليقه، اختلاف رأى، مباحثه، جار و جنجال اينها بايد باشد، لكن نتيجه اين نباشد كه ما دو دسته، بشويم دشمن هم. بايد دو دسته باشيم در عين حالى كه اختلاف داريم، دوست هم باشيم.‏»(1)
منتها همان طور که عرض کردم این اختلاف سلیقه به واسطه شرایط اجتماعی یا سیاسی نباید خارج از آموزه های دین و شریعت باشد که در این صورت بر اساس بحث تبرّی(دشمن داشتن دشمنان خدا) که یکی از فروع دین است باید از دوستی و محبت نسبت به این نوع افراد خود داری نمود.
موفق باشید
دوستی که از جهت عقیدتی با شما فاصله دارد و مراعات واجبات و محرمات دین را ندارد شایسته رفاقت نیست و باید در دوستی نسبت به او تجدید نظر بفرمایید که
«پسر نوح با بدان بنشست/خاندان نبوتش گم شد»

در رابطه با کسی که هنری دارد که مورد علاقه شماست و فاقد اشکال شرعی... اگر آن خط و خطوط فکری یک اختلاف سلیقه سیاسی مانند راستی و چپی و ... باشد اشکالی ندارد ولی گاهی اختلاف فکری و عقیدتی با اصل نظام اسلامی و یا با دین اسلام است، که این ارتباط مشکل دارد و توصیه می کنم به سمت آن شخص و هنرش نروید که آن شخص همان عقاید را در قالب هنرش مانند موسیقی، شعر، رمان و ... می ریزد و شما را تحت تاثیر افکارش قرار می دهد.
پی نوشت:
1. امام خمینی،صحیفه امام(ره)ج21،ص47ش، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.

موضوع قفل شده است