زندگی نامه آیت الله معصومی بهبهانی

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
زندگی نامه آیت الله معصومی بهبهانی

با سلام اگر می شود زندگی نامه آیت الله شیخ سلیمان معصومی بهبهانی وشیخ محمد علی معصومی واینکه نسب آنها به چه شخصیتی می رسد ذکر کنید واینکه فعالیت های سیاسی - نظامی وفرهنگی و... در زمان خودشان شرح دهید

مرحوم مغفور آيت الله حاج شيخ سليمان بن شيخ عبدالعلي بهبهاني از علما و فقهاي نامدار ديار عالم پرور بهبهان که در دوره قاجاريه مي زيسته و جد خاندان معصوميَ سليماني و شريعت محسوب مي شوند.آن عالم فرزانه از شاگردان مبرز و زبده شيخ اعظم انصاري و بسيار مورد ملاطفت و توجه آن شيخ قرار داشته بگونه اي که وقتي از مرحوم آخوند ملا حسين بهبهاني رحمت الله عليه براي ازدواج با دخترش خواستگاري مي کند مرحوم شيخ مرتضي انصاري اعلي الله مقامه خود خطبه عقد و نکاح را قرائت و قباله نکاح به خط شريفشان تحرير و ممهمور مي شود که موجود مي باشد.ايت الله شيخ سليمان بعد از وفات استاد فرزانه اش مرحوم آيت الله العظمي انصاري به قصد تجديد ديدار با اقوام و خانواده از نجف به قصد بهبهان حرکت مي کند.در مدخل ورودي به کشور( آبهاي ساحلي) وارد بندر ديلم که از مناطق دور افتاده اما در عين حال داراي رونق تجاري بوده مورد استقبال عمومي قرار گرفته و معتمدين و اهالي بندر ديلم از اين روحاني فاضل درخواست مي کنند بعنوان مرجع مسايل شرعي و پاسخ به مراجعات ديني و ترويج شريعت در اين ديار اقامت گزيند که مورد موافقت آيت الله شيخ سليمان قرار مي گيرد.با پذيرش توطن در بندر ديلم از اهل و عيال خود در نجف اشرف مي خواهد که به سمت ديلم حرکت کنند.پس از مدتي اقامت در بندر ديلم آن عالم روحاني و وارسته قصد مسقط الراس خود يعني شهر بهبهان نموده و عازم آن شهر مي شود.در بهبهان تصدي محراب و منبر در محل گود بقال را پذيرا شده و ضمن اقامه نماز جماعت به ترويج احکام دين مي پردازد.اين روحاني فاضل ساليان متمادي ملجا مردم اين ديار بوده تا سرانجام در سال 1320 جان به جان آفرين تسليم نموده و در زمين و ملک شخصي خودشان که آنزمان در جوار قلعه و خندق قديم بهبهان واقع بوده مدفون شده است که هم اينک مدرسه علميه حجت ابن الحسن العسکري اروحنا فدا در آن محل واقع است.آن عالم روحاني سه فرزند پسر بنامهاي حاج شيخ علي معصومي. حاج شيخ محمد حسين سليماني و حاج شيخ علي شريعتي از خود بجا گذاشت که هر يک از آنها ساليان متمادي در شهرهاي بهبهان. بندرديلم و هنديجان و مناطق همجوار آن مرجع رجوعات شرعي و ديني مردم بودند.

آیت الله حاج شیخ محمد علی معصومی(ره) به سال 1288 هجری قمری بدنیا آمد. مادرش دختر مرحوم آخوند ملاحسن بهبهانی از پارسایان عصر خویش بود. وی در محضر پدر بزرگوار خویش و دیگر علمای بهبهان از جمله آقا میرزا حسن و آخوند ملاتقی بهبهانی به تحصیل علوم حوزوی پرداخت و دوره سطح را به پایان رسانید. وی در سال 1318 به نجف اشرف مهاجرت كرد و از محضر دانشمندان و مراجع تقلید وقت، چون آیت الله سید محمد كاظم طباطبایی یزدی، آخوند خراسانی، آیت الله شریبانی و آقا شیخ هادی تهرانی بهره مند شد، و در حالی كه تنها سی بهار از عمر شریفش نگذشته بود، به مقام عالی اجتهاد نایل گردید. پس از مدتی در سال 1322 هـ.ق. به بهبهان مراجعت كرد و به تدریس علوم دینی پرداخت، تا این كه در سال 1330 هـ.ق. از نعمت پدر محروم شد. این فقیه سیاستمدار كه وجوب حضور در صحنه های سیاسی واجتماعی را از متون اصیل اسلامی نیك آموخته و چهره ای آزادیخواه و نامدار بود، از سال 1332 هـ.ق. همزمان با جنگ بین المللی اول، زندگی سیاسی و اجتماعی اش درخششی دیگر گرفت، و درآن سال برای دفاع از ملتهای مسلمان و مبارز با اشغالگران انگلیسی به همراه عده بسیاری از مردم بهبهان و مقلدان خود اسلحه به دست گرفته، چون مجاهدی دلاور به سوی بصره حركت كرد؛ اما موفق به جهاد نگردید و به بهبهان مراجعت نمود. سپس به قصد نبرد با بیگانگان در اشغال نظامی جنوب كشور به طرف بوشهر حركت كرد. مرحوم سرهنگ احمد اخگر رئیس وقت ژاندارمری دشستان در خاطرات خویش آورده است: در سال 1333 هـ.ق. پس از شكست دلیران تنگستان از قوای مهاجم انگلیس ـ (چون وی با ژاندارمرهای خود به كمك دلیران تنگستان شتافته بود) ـ به ناچار فرار نموده و در حال فرار وارد بهبهان می شود. مرحوم آیت الله معصومی او را پناه می دهد و به خوبی از وی پذیرایی می كند. در آن زمان این كار از آن عالم ربانی با آن همه ماموران و مزدوران انگلیسی كه همه جا در جستجوی سرهنگ اخگر بوده اند در خور ستایش است. مرحوم سرهنگ اخگر از آیت الله معصومی به نیكی یاد می كرد و او را مجتهدی مجاهد می خواند. سالها بعد مرحوم سرهنگ اخگر به پاس آن ایام و الطاف مرحوم آیت الله معصومی كتابی فارسی از وی به نام انیس المهموم را چاپ كرد.
آیت الله معصومی از سال 1334 با بدست گرفتن قلم و تالیف كتابهای سودمند میراث گرانبهایی از خود بجا گذاشت. مؤلف كتاب "الذریعة" نام چند كتاب را از وی ذكر كرده است، كه مهمترین آنها "قواعد الإمامیة" حاوی موضوعات مشكل علمی است. از دیگر تالیفات وی "مواعظ الجمعات" در دو جلد شامل نصایح و مواعظ اخلاقی و كتاب متفرفات در برگیرنده نكات فقهی، اصولی و فلسفی می باشد. آن جناب پس از عمري خدمت به اسلام ومسلمين سرانجام در پنجم صفر سال 1372 در بهبهان وفات نمود.

موضوع قفل شده است