یوم و یا ایام نحس از منظر قرآن و شرط رهایی از این روز

تب‌های اولیه

2 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
یوم و یا ایام نحس از منظر قرآن و شرط رهایی از این روز

1- روز نحس چه روزی است؟؟ :Gig:

در قرآن مجید دو بار کلمه نحس به کار رفته است :

1-إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا فِي يَوْمِ نَحْسٍ مُّسْتَمِرٍّ ﴿۱۹﴾القمرما بر [سر] آنان در روز شومى به طور مداوم تندبادى توفنده فرستاديم (۱۹)





2-فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا فِي أَيَّامٍ نَّحِسَاتٍ لِّنُذِيقَهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَخْزَى وَهُمْ لَا يُنصَرُونَ ﴿۱۶﴾فصلت
پس بر آنان تندبادى توفنده در روزهايى شوم فرستاديم تا در زندگى دنيا عذاب رسوايى را بدانان بچشانيم و قطعا عذاب آخرت رسواكننده‏تر است و آنان يارى نخواهند شد (۱۶)




در این دو آیه روز نحس روزی است که عذاب الهی در اثر نافرمانی پروردگار ، به انسانها نازل می شود.



:Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol:



2- اما چه کسانی از روز نحس در امانند؟؟ :Gig:





خداوند تبارک و تعالی رهایی از این روز نحس را نیز ذکر می کند :



وَنَجَّيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ ﴿۱۸﴾فصلت

و كسانى را كه ايمان آورده بودند و پروا مى‏داشتند رهانيديم (۱۸)



پس ایمان و تقوا رهایی بخش انسانها از روز نحس هست.

اگر کارشناسان محترم نظری دارند بفرمایند.




نیایش سبز;12012 نوشت:
1- روز نحس چه روزی است؟؟ :gig:
اگر کارشناسان محترم نظری دارند بفرمایند.

با سلام

روايات فراوانى درباره سعد و نحس ايام هفته و ايام ماه هاى عربى، فارسى و رومى، در كتاب هاى روايى از جمله ـ بحارالانوار ـ ذكر شده است; اما بيش تر آنها به دليل مرسل بودن ضعيف هستند. [1] و برخى كه داراى سند صحيح باشند دلالت آنها بر نحوست ذاتى، تمام نيست؛ از اين رو در برخى روايات آمده است براى دفع نحوست اين ايام، بايد به خدا پناه برد، روزه گرفت، دعا كرد، قرآن خواند، صدقه اى داد يا كارى از اين قبيل كرد. از روايات استفاده مى شود كه ملاك نحوست ايام، صرفاً تفأل زدن خود مردم است; زيرا تفأل و تطيّر، اثرى نفسانى دارد. اين روايات در مقام نجات دادن مردم از شرّ تفأل و نفوس است و مى گويد: اگر قوت قلبى تو تا آن حدّ نيست كه اعتنايى به نحوست ايام نكنى، دست به دامن خدا شو و قرآنى بخوان و دعايى بكن.

رواياتى كه دلالت بر سعادتِ ايامى از هفته دارد، علت سعادت آن ايام و مبارك بودنش را وقوع حوادثى مبارك در آن روزها دانسته است; حوادثى كه از نظر دين، بسيار مهم و عظيم بوده است; مانند ولادت رسول خدا (صلى الله عليه وآله) و بعثت ايشان.

بنابراين، رواياتِ نحوست و سعادت ايام، بيش از اين دلالت ندارد كه اين سعادت و نحوست به جهت حوادثى است كه بر حسب ذوق دينى يا بر حسب تأثير نفوس، در فلان روز ايجاد حسن كرده يا باعث قبح و زشتى آن گرديده است. اين كه خودِ آن روز يا آن قطعه از زمان، متّصف به ميمنت يا شومى شود و تكويناً خواص ديگرى داشته باشد كه ساير زمان ها، آن خواص را نداشته باشد و علل و اسباب طبيعى و تكوينى، آن قطعه از زمان را غير از ساير زمان ها كرده باشد، از اين روايات برنمى آيد. هر روايتى كه بر خلاف آن چه گفتيم، ظهور داشته باشد، يا بايد آن را بر تقيه حمل كرد يا به طور كلى طرد نمود. [2]

حضرت على(عليه السلام) عازم جنگ با خوارج بود، كه شخصى عرض كرد: يا على، مى ترسم اگر اكنون عازم شوى به پيروزى دست نيابى. من اين را از طريق علم نجوم، دريافته ام. آن حضرت فرمود: «آيا تو گمان مى كنى ساعتى را نشان مى دهى كه هر كه در آن سفر كند، بلا و بدى از او دور گردد؟ و بر حذر مى دارى از ساعتى كه هر كه در آن روانه شود، زيان و سختى او را فرا گيرد؟ كسى كه اين سخنان تو را باور كند، قرآن را دروغ پنداشته و براى به دست آوردن آن چه دوست دارد، و دورى از ناپسندى ها، از يارى خدا بى نياز گرديده است. هر كه به گفتار و فرمانت رفتار نمايد، بايد تو را حمد و سپاس گزارد، نه پروردگارش را; زيرا تو گمان دارى كه او را به ساعتى راهنمايى كرده اى كه در آن سود به دست آورد و از زيان ايمن گشته است».[3] به شهادت تاريخ، آن حضرت بر خلاف توصيه آن مرد، به سوى خوارج روان گشت و در جنگ با آنان نيز ظفرمند گرديد.

فخررازى، در تفسير آيه 16 سوره فصلت مى نويسد: «از اهل علم نجوم، آنان كه به احكام نجومى قائل هستند، براى ثبوت سعد و نحس بودن ايام، به اين آيه شريفه استدلال كرده، گفته اند: اين آيه بر چنين معنايى صراحت دارد; اما متكلمان در ردّ اين نظريه گفته اند كه منظور از «ايام نحسات» كه در آيه شريفه آمده، روزهايى است كه در آن چنان گرد و غبار فضا را پر مى كند كه امكان ديدن و انجام هر گونه كار را سلب مى كند و منظور از نحس بودن اين ايام، اين است كه خداوند در آن ايام، قومِ عاد را هلاك كرد».[4]

موفق باشید...

پاورقی________________________
[1] بحارالانوار، ج 56، چاپ جديد، مؤسسة الوفا، بيروت، ص 31 ـ 18، باب 15، (باب ما روى في سعادة أيّام الأسبوع و نحوستها).
[2] الميزان، ترجمه سيدمحمدباقر موسوى همدانى، ج 19، ص 121 ـ 115، با اندكى تصرف و تلخيص، دفتر انتشارات اسلامى، چاپ اول، 1367.
[3] نهج البلاغه، ترجمه فيض الاسلام، خطبه 78، ص 178.
[4] امام فخررازى، تفسيركبير، ج 27، ص 113. (چاپ سوم، بى تا، بى جا)، بنقل از پایگاه مذاهب اسلامی.


موضوع قفل شده است