جمع بندی مادرم میگه ازت راضی نیستم!
تب‌های اولیه
باسلام
مادرم حدود 50 سال و پدرم حدود 65 الی 66 سال سن دارند
مادرم پا دارد داره؛ چند تا زایمان هم داشته فکر میکنم روی اعصاب صدمه دیده
یه بار جعبه شیرینی خریدم بردم گفتم از من راضی هستید؟ هم پدرم هم مادرم گفتند آره
من نمازمو میخونم، روزمو میگیرم، هیئتی چیزی باشه انجام میدم، کاری مادرم بگه میکنم، سرکار میرم در کل سعی میکنم کارهایی که میگن انجام بدم در کنارش واجبات الهی رو هم انجام بدم
در ضمن برادری هم دارم که اون در نماز کاهله، ماه رمضون بخاطر فرار از روزه سفر رفت، اهل موسیقی و ریش تراشی و یه کار حرام دیگه هم هست
مادرم و پدرم منو در کنار اون قرار میدن و وقتی که عصبانی هستند میگن از هر دو تون راضی نیستیم
وقتی میگم چرا چیکار کردم؟ میگن تو کار نمیکنی (در صورتی که بگن نون بخر میخرم، هرکاری بگن سعی میکنم انجام بدم) و دلیل های بچه گانه و ضعیفی میارن
پدرم اهل نماز شب و ایناست، اطلاعات دینی داره
نمیدونم اینا رو از ته دل میگن یا نه فقط بخاطر عصبانیت هست
از کچا بفهمم واقعا راضی هستند یا نه؟
آیا اگه آدم تمام خدمتشو به پدر مادر بکنه تمام وظایف رو انجام بده بعد پدر و مادر بگن ازت راضی نیستیم، کیفر داره؟
باتشکر
باسلاممادرم حدود 50 سال و پدرم حدود 65 الی 66 سال سن دارند
مادرم پا دارد داره؛ چند تا زایمان هم داشته فکر میکنم روی اعصاب صدمه دیدهیه بار جعبه شیرینی خریدم بردم گفتم از من راضی هستید؟ هم پدرم هم مادرم گفتند آره
من نمازمو میخونم، روزمو میگیرم، هیئتی چیزی باشه انجام میدم، کاری مادرم بگه میکنم، سرکار میرم در کل سعی میکنم کارهایی که میگن انجام بدم در کنارش واجبات الهی رو هم انجام بدم
در ضمن برادری هم دارم که اون در نماز کاهله، ماه رمضون بخاطر فرار از روزه سفر رفت، اهل موسیقی و ریش تراشی و یه کار حرام دیگه هم هست
مادرم و پدرم منو در کنار اون قرار میدن و وقتی که عصبانی هستند میگن از هر دو تون راضی نیستیم
وقتی میگم چرا چیکار کردم؟ میگن تو کار نمیکنی (در صورتی که بگن نون بخر میخرم، هرکاری بگن سعی میکنم انجام بدم) و دلیل های بچه گانه و ضعیفی میارن
پدرم اهل نماز شب و ایناست، اطلاعات دینی داره
نمیدونم اینا رو از ته دل میگن یا نه فقط بخاطر عصبانیت هست
از کچا بفهمم واقعا راضی هستند یا نه؟
آیا اگه آدم تمام خدمتشو به پدر مادر بکنه تمام وظایف رو انجام بده بعد پدر و مادر بگن ازت راضی نیستیم، کیفر داره؟
باتشکر
[=microsoft sans serif] و قضی ربک الّا تعبدوا إلّا إیاه و بالوالدین احساناً؛
پروردگارت فرمان داد که جز او را نپرستید و به پدر و مادر نیکی کنید.
[=microsoft sans serif]بنابراین لازم است فرزند همواره پدر و مادر خود را محترم بداند و از کارهایی که موجب رنجش و اذیت آنهاست پرهیز کند. وتمام تلاش خود را در جهت رضایت آنها بکار گیرد به گونه ای که هم قلبا راضی باشند وهم لسانا رضایت خود را از فرزند اعلام نمایند.چرا که اصل وجود فرزند وابسته به آنهاست و رضایت خداوند نیز در گرو رضایت والدین می باشد.
آنچه که ما بدان سفارش شده ایم نیکی به والدین است اما نه به این معنا که ملزم به رعایت عدالت باشیم وهرجا آنها حقوق فرزند را ادا کردند فرزند هم عادلانه حق آنها را ادا کند، بلکه احسان به صورت مطلق آمده است بنابراین حتی در برابر پدر ومادر ستمگر نیزدستور به نیکی واحسان داده شده ایم.
بارها گفته شده که محدوده ی اطاعت از والدین تا بدان جاست که ، تضادّی با اطاعت خداوند نداشته باشد بنابراین بر ما لازم است در هر شرایطی در احسان به والدین کوتاهی نکنیم.
پدران و مادران، در دوران پیری وزمانی که کمی سن آنها بالاتر می رود بیش از هر زمان به کمک فرزندان نیاز دارند و درخواست های آنان در این سن و سال، بیش از گذشته است چرا که در این زمان آنها روحیه ی حساس تری نسبت به قبل دارند والبته نیاز بیشتر به کمک فرزند.بنابراین لازم است در زمان پیری نیز به آنها توجه ویژه ای شود .همانطور که پدر ومادر شما در این سنین خاص قرار دارند ولازم است توجه شما به آنها بیش از گذشته باشد. بنابراین بر شما لازم است که بررسی نمایید واز آنها دلیل عدم رضایتشان را در بعضی شرایط جویا شوید که آیا دلیل عدم رضایت ،ناراحتی وعصبانیت از برادر شماست یا واقعا کوتاهی از شما دیده اند پس با مهربانی واحترام کامل دلیل را جویا شوید ودر ادامه نیز در رفتار خود جستجو کنید که چه عاملی منجر به عدم رضایت شده است؟ هر چند که فرمودید در شرایط مختلف به ایشان کمک می کنید ولی باز با ارزیابی رفتار خود،سعی در تلاش مضاعف برای کسب رضایت قلبی ولسانی آنها داشته باشید.چنانچه شما تلاش خود را به بهترین نحو انجام داده باشید وهیچ گونه کوتاهی در احسان ونیکی به آنها نکرده باشید عقوبتی متوجه شما نمی باشد..
اما لازم است بدانیم که خداوند در برابر پدر ومادر به ما دستور رعایت تواضع داده است بنابراین حتی در حالتی که آنها اعلام نارضایتی از شما می کنند لازم است تواضع وفروتنی خود را حفظ نمایید وفقط بدنبال یافتن دلیل ومضاعف کردن تلاش هر چه بیشتر برای کسب رضایت باشید.مطمئنا وقتی تلاش شما در راه رضایت آنها بیشتر شود،این تلاش به شکل محبت تجلی پیدا می کند ومحبت هر چه که بیشتر باشد بازتابش نیز نمایان تر خواهد بود وشما با ادامه ی محبت به آنها ،نتیجه اش را در رفتار وگفتار آنها خواهید دید وشاهد اعلام رضایتشان خواهید بود
اگر بدون قصد طغيان و سركشى در برابر فرمان خدا لغزشى در زمينه احترام و نيكى به پدر و مادر از شما سر زند، و بلافاصله پشيمان شويد و در مقام جبران برآئيد مسلّماً مشمول عفو خدا خواهيد شد.
سعی کنید در احسان ونیکی به والدین در جزئی ترین مسائل نیز ،دقیق وتیز بین باشید وحتی در سخن گفتن ونشستن وراه رفتن مقابل آنها رعایت ادب نمایید تا کدورت احتمالی آنها نسبت به رفتار شما برطرف شود .در واقع می توان گفت محبت از طرق مختلف در برابر پدر ومادر حد مرزی ندارد به شرطی که مخالف اوامر الهی نباشد بنابر این بر شما لازم است از روش های گوناگون اظهار لطف ومحبت بهره ببرید چرا که مصادیق اظهار لطف متعددند گاهی کمک کردن وگاهی رعایت ادب واحترام وگاهی دفاع از حق آنها وحتی گاهی امر به معروف ونهی از منکر کردن آنها و....پس از تمام راههای ابراز محبت استفاده نمایید تا در وظیفه ی خود کوتاهی نکرده باشید.
باسلام
پدر و مادر در زبان اینطور میگن
ایا ممکنه اینطوری بگن منو بترسونن؟
ولی در عمل اینطور نیست؛ مثلا وقتی دیر میام نگران میشن؛ برام غذا میزارن؛ چایی میزران و .... ایا مادری که از آدم راضی نباشه چنین کاری میکنه؟
[="Blue"]با سلام
اونا دیگه تو سنی نیستن که اعصاب داشته باشن
گاهی اوقات مامان منم این حرفا رو بهم میزنه
وقتی آروم میشه ازش سوال میکنم میگه نه از ته دل نبود پس نگران نباش همونجور که قبلا احترامشون رو داشتی باز هم داشته باش و کوتاهی نکن مطمعن باش خدا ازت راضیه این چیزا هم زبونی هستش والا پدر و مادرا مهربونن و ناراحتی فرزندشون رو نمیخوان من اینطور پیش خودم فکر کردم که چون اون یکی داداشت اهل همه چیز هست غیر از فرائض دینی خانواده ت ناراحتن و فشار عصبی جوری بهشون فشار آورده که تو رو با اون برابر میدونن پس ناراحت نشو و توکلت به خدا باشه[/]
نمیدونم اینا رو از ته دل میگن یا نه فقط بخاطر عصبانیت هست
به احتمال زیاد از اعصبانیت میگن ...........شراطی سنی این بزرگوار رو هم در نظر بگیرید
میگن معمولا ادم ها وقتی پیر مشن مثل بچه ها دل نازک میشن ...
مثلا میخوان با این جمله ...بگن که ما بین بچه هامون فرق نمیزاریم
راستش دقیق یادم نمیاد چی شد ولی پردم از 7 سالگی با من رابطه خیلی خشکی داشت؛ البته یه جوریه پدرم خیلی خشک هست؛؛ حتی دوستاش هم میگن؛ مردم هم میگن؛ همه میدونن
کم حرف و خشک
[="Blue"]هر چی که باشه احترامش واجبه چون برات زحمت کشید حق همه چیز به گردنت داره شماها میتونید در مورد پدرتون انتقاد بکنید اما دیگران رو نذارید بی حرمتی بکنن شاید پدرتون تو خانواده پدریش سختی زیاد کشیده یا هر دلیل دیگه ی اما همیشه یادتون بمونه چه خوب چه بد بهش احترام بذارید
بابای منم یه جورایی شبیه بابای شماست اما همه ما حرمتش رو نگه میداریم چون دیگه پیر شده تو خانواده پدریش سختی زیاد کشیده داداشهاش بهش بی حرمتی کردن با اینکه پسر بزرگتر بود اما خب
تا زنده هستن قدرشون رو بدون نذار یک ذره ازت ناراحت بشن چون دیگه خدای نکرده بعد از رفتنشون فرصتی برا جبران نیست
البته امیدوارم خدای بزرگ بهشون عمر طولانی و با عزت عنایت بکنه
به قولی دندون رو جیگر بذار و تحمل بکن[/]
با سلام
پدر من چند سال پیش یه کاری کرد که ما بچه ها دونه دونه فهمیدیم اما به مادرمون نگفتیم بعد از چند وقت مادرم فهمید و جنجالی به پا شد که همه ی ما ازش می ترسیدیم.
الان هم حدس میزنه که ما میدونستیم و بهش نگفتیم برای همین مدام مارو نفرین میکنه.
نمیدونم نفریناش تاثیر داره یا نه.
بعضی وقتا فکر میکنم مریضیم هم به خاطر نفرین مادرمه.
ولی خدا میدونه ما قصد بدی نداشتیم فقط میخواستیم خانواده از هم نپاشه.
حتی به یکی از علما هم گفتیم ایشون گفتن نفرین ایشون تاثیر نداره.
با اینکه الان برای مریضی من خیلی نگرانه ولی من از راضی نبودنش خیلی نگرانم.
یا حق
با سلام
پدر من چند سال پیش یه کاری کرد که ما بچه ها دونه دونه فهمیدیم اما به مادرمون نگفتیم بعد از چند وقت مادرم فهمید و جنجالی به پا شد که همه ی ما ازش می ترسیدیم.
الان هم حدس میزنه که ما میدونستیم و بهش نگفتیم برای همین مدام مارو نفرین میکنه.
نمیدونم نفریناش تاثیر داره یا نه.
بعضی وقتا فکر میکنم مریضیم هم به خاطر نفرین مادرمه.
ولی خدا میدونه ما قصد بدی نداشتیم فقط میخواستیم خانواده از هم نپاشه.
حتی به یکی از علما هم گفتیم ایشون گفتن نفرین ایشون تاثیر نداره.
با اینکه الان برای مریضی من خیلی نگرانه ولی من از راضی نبودنش خیلی نگرانم.
یا حق
الهی ....!!شما خودت ما شاءالله هزار ماشالله مادری و بهتر میدونید که مادر ها هیچ وقت از ته دل بچه هاشون و نفرین نمیکنن
شاید اون موقع ناراحت و دلشکسته بودن یه چیزی واسه تسلای دل خودشون گفتن و
میخواستن با این حرف اوج ناراحتیشون و به شما ابراز کنن
به حق فاطمه ی زهرا ان شاءالله سلامتی تون و به دست میارید
باور کنید مادرتون اگه بیشتر از شما ناراحت نباشن کمتر هم نیست
راستش دقیق یادم نمیاد چی شد ولی پردم از 7 سالگی با من رابطه خیلی خشکی داشت؛ البته یه جوریه پدرم خیلی خشک هست؛؛ حتی دوستاش هم میگن؛ مردم هم میگن؛ همه میدونن
کم حرف و خشک
تا جایی که من یادمه پسر ها زیاد رابطه ی خیلییی خوبی با پدرشون ندارن
دختر خانومها بیشتر به پدر وابسطه اند و پسر ها به مادرشون
خودتون و ناراحت نکنید
یه امتحانی چیزی (به غیر زبونی) مد نظرتون هست من انجام بدم عین الیقین مطمئن بشم از ته قلب پدر و مادر ازم راضی هستن؟
خیلی راحت میرید ازشون میپرسید مادر ..پدر از من راضی هستید؟
دیگه اگشنش نکنید
ادم که با پدر و مادرش از این حرفا نداره
خیلی راحت میرید ازشون میپرسید مادر ..پدر از من راضی هستید؟
دیگه اگشنش نکنید
میدونم ولی جو خونه ما خیلی فرق میکنه من خیلی آدم اجتماعی و راحتی هستم البته بیرون از خونه
توی خونه یه جوریه؛ خیلی حرفا رو نمیتونم بزنم، یه سری محدودیت ها هست ... نمیتونم بگم یه جوریه...
حالا بازم کاری نیست انجام بدم اطمینان حاصل بشه؟
میدونم ولی جو خونه ما خیلی فرق میکنه من خیلی آدم اجتماعی و راحتی هستم البته بیرون از خونه
توی خونه یه جوریه؛ خیلی حرفا رو نمیتونم بزنم، یه سری محدودیت ها هست ... نمیتونم بگم یه جوریه...حالا بازم کاری نیست انجام بدم اطمینان حاصل بشه؟
کی تو خونه با پدرو مادرتون صمیمی تره ؟
همون فرد رو واسطه قرار بدید
سلام و با اجازه
اگر والدینی به خاطر انجام دادن فعلی (البته ان فعل ،فعل حرام نیست )اعلام نارضایتیی کنند ما باید ان فعل را ترک کنیم ؟
مثلا رفتن به بیرون یا رفتن به مهمانی ،حرف زدن و یا کار کردن یا دانشگاه رفتن و حتی درب یخچال را باز کردن وووو....
این افعال به خودی خود هیچ منع شرعی ندارند و موقع انجام دادن هم هیچ خبط و خطایی سر نمیزند
حالا در اینجا باید این کارها رو ترک کنیم ؟
میگه اینو نپوش... نمی پوشم
می گه نخند... نمی خندم
می گه با فلانی دوست نباش... دوستی نمی کنم
می گه فلان جا نرو... نمی رم
می گه نخور... نمی خورم
می گه بخور... می خورم
می گه هر جور من می گم و با هر کی من می گم ازدواج کن... می گم به روی چشم! :madar:
ولی بازم می گه ازم ناراضیه؟!:Narahat az:
بریدم به خدا :god:
مادرم حدود 50 سال و پدرم حدود 65 الی 66 سال سن دارند
مادرم پا دارد داره؛ چند تا زایمان هم داشته فکر میکنم روی اعصاب صدمه دیدهیه بار جعبه شیرینی خریدم بردم گفتم از من راضی هستید؟ هم پدرم هم مادرم گفتند آره
من نمازمو میخونم، روزمو میگیرم، هیئتی چیزی باشه انجام میدم، کاری مادرم بگه میکنم، سرکار میرم در کل سعی میکنم کارهایی که میگن انجام بدم در کنارش واجبات الهی رو هم انجام بدم
در ضمن برادری هم دارم که اون در نماز کاهله، ماه رمضون بخاطر فرار از روزه سفر رفت، اهل موسیقی و ریش تراشی و یه کار حرام دیگه هم هست
مادرم و پدرم منو در کنار اون قرار میدن و وقتی که عصبانی هستند میگن از هر دو تون راضی نیستیم
وقتی میگم چرا چیکار کردم؟ میگن تو کار نمیکنی (در صورتی که بگن نون بخر میخرم، هرکاری بگن سعی میکنم انجام بدم) و دلیل های بچه گانه و ضعیفی میارن
پدرم اهل نماز شب و ایناست، اطلاعات دینی داره
نمیدونم اینا رو از ته دل میگن یا نه فقط بخاطر عصبانیت هست
از کچا بفهمم واقعا راضی هستند یا نه؟
آیا اگه آدم تمام خدمتشو به پدر مادر بکنه تمام وظایف رو انجام بده بعد پدر و مادر بگن ازت راضی نیستیم، کیفر داره؟
به نظر میاد پدر و مادرتون از تون راضی هستند. اما موقع ناراحتی از کارهای برادرتون، به خاطر ناراحتی و عصبانیت این حرفا رو میزنن.
شما اگه میخوای واقعا بفهمید که پدر و مادرتون از شما ناراضی هستند، اجازه بدید ناراحتی و عصبانیتشون کمتر بشه و بعد بپرسید.
راستی
اگر پدر و مادرتون سنشون بالاست و رفتاری خشک دارن، بدونید باز هم اینها تنها کسانی هستند که دیگر تکرار نمیشن. و باید مواظب بود رفتاری داشته باشیم که وقتی جاشون توی خونه خالی شد، حسرت روزهای گذشته رو نخوریم و پشیمون نباشیم.
من هر وقت نسبت به بعضی کارای پدر و مادرم احساس ناراحتی میکنم و بعضی از کارهاشون رو قبول ندارم، وقتی بیشتر فکر میکنم یاد این میافتم پدر و مادرم همون کسانی هستند که اگر یک روز نباشن مرگم رو از خدا میخوام.
و همیشه از خدای مهربونم میخوام هیچ وقت لحظه ای فراهم نشه که من دلشون رو بشکونم.
user گرامی قطع الیقین بدون که پدر و مادر از شما راضین چون در کل کاری نمیکنی که اذیت بشن و دلخور ( هرچند بغیر رفتاری که در مورد نبردن مادرتون به مجلس عروسی کردید که مشخصه هردو بزرگوار رو ناراحت کردین)
گه گداری یه اختلافها و ناراحتیایی پیش میاد، نگران نباشید. بهشون محبت کنید قدرشونو بدونید حل میشه
زیادم راه به راه ازشون نپرسید، کلافه میشن خب
باسلام
پدر و مادر در زبان اینطور میگن
ایا ممکنه اینطوری بگن منو بترسونن؟
ولی در عمل اینطور نیست؛ مثلا وقتی دیر میام نگران میشن؛ برام غذا میزارن؛ چایی میزران و .... ایا مادری که از آدم راضی نباشه چنین کاری میکنه؟
[=microsoft sans serif]برای آگاهی یافتن نسبت به میزان رضایت والدین ، با دو امر روبرو هستیم .یکی رجوع به گفتار وعملکرد والدین وجویا شدن رضایت از آنها ویا برداشت از نوع رفتارشان در برابر ما ودوم رجوع به عملکرد وفعل خودمان، بدین صورت که آیا مبتنی بر آنچه که خداوند از ما خواسته است بوده یا نبوده؟
در بین این امر ،روش بهتر و البته موثق تر همان رجوع به فعل خودمان است چرا که ما بدون در نظر گرفتن هیچ امری وبه اصطلاح بی طرفانه می توانیم در مورد عمل خود قضاوت نماییم وخودمان بهترین قاضی برای خود باشیم وببینیم تا چه حد به وظایف خود در قبال آنها عمل کرده ایم. چرا که بعد از خداوند این ما هستیم که نسبت به انگیزه وعمل خود واقفیم.
گاهی پدر ومادر تحت تاثیر عواملی قرار می گیرند واعلام رضایت یا عدم رضایت می کنند ویا گاهی ما برخوردی را از آنها می بینیم و از مشاهده ی آن عمل پیش خود نتیجه گیری می کنیم که از ما راضی هستند ویا راضی نیستند نکته ی قابل توجه این است که پدر ومادر هر چند فرزندشان خطاکار باشد عموما دارای احساسات وعواطف وافری نسبت به فرزندان می باشند وهمین عاطفه ومهر طبیعی وغریزی باعث می شود که حتی گاهی اگر قلبا هم راضی نباشند باز به دلیل وجود همین عاطفه لطفشان را شامل حال فرزند کنند وبه قول شما یا در نبود فرزند احساس نگرانی کنند ویا همواره دغدغه ی خوردن وپوشیدن وسرما وگرمای فرزند را داشته باشند بنابراین رجوع به چنین عملکردی نمی تواندملاک مناسبی برای این امر باشد که ما از طریق این امور پی به رضایت آنهاببریم همانطور که عکس این مطلب هم صادق است یعنی گاهی پدر ومادر در اثر خشمگین شدن ویا ناراحت شدن به فرزندشان چیزی می گویند ویا حتی نفرین می کنند واعلام نارضایتی دارند اما بعد از گذشت مدت زمان کوتاه همه چیز را فراموش می کنند واز فرزند راضی می شوند بنابراین وجود این حالتهای ناپایدار در رفتار پدر و مادر نمی تواند ملاک خوبی برای فهم این مطلب باشد لذا بر شما لازم است برای کسب آگاهی از رضایت آنها ،به عمل خود مراجعه نمایید به این معنا که هر چه در عمل بیشتر وبهتر دقت کنید وبه تمام جوانب امر، توجه لازم را مبذول نمایید وبا تمام وجود در جهت رضای الهی قدم در رضایت آنها بردارید به همان نسبت آنها از شما راضی هستند وشما وظیفه ی خود را انجام داده اید حتی اگر لسانا بگویند رضایت ندارند اما شما یقین دارید که در تمام جهات به دنبال تحصیل رضایت آنها بوده اید در این صورت جای نگرانی نیست وفقط باید محبتتان را افزون وافزون تر نمایید واز خداوند بخواهید تا رضایت قلبی آنها را بر زبانشان متجلی نماید.
اما چنانچه شما در انجام وظیفه ی خود کوتاهی کرده اید هر چند پدر ومادر به دلیل ملاحظاتی حرفی نمی زنند وگله وشکایتی نمی کنند اما در عین حال شما مسئولید.وباید با تغییر رفتار خود به دنبال کسب رضایت آنها باشید.
یک داستانی باشه که جوانی امد مادرش رو که نمی توانست راه برود به دور خانه خدا طواف داد همین جوان رفت گفت یا رسول الله ص ایا با این کار حق پدر و مادرم بر من تمام شده است ؟ گفت این کار را که کردی فقط به اندازه یک درد زایمان مادرت نبود ( با چنین مضمونی)..
ما همه شرمنده والدینمان هستیم ..
سلام و با اجازهاگر والدینی به خاطر انجام دادن فعلی (البته ان فعل ،فعل حرام نیست )اعلام نارضایتیی کنند ما باید ان فعل را ترک کنیم ؟
مثلا رفتن به بیرون یا رفتن به مهمانی ،حرف زدن و یا کار کردن یا دانشگاه رفتن و حتی درب یخچال را باز کردن وووو....این افعال به خودی خود هیچ منع شرعی ندارند و موقع انجام دادن هم هیچ خبط و خطایی سر نمیزند
حالا در اینجا باید این کارها رو ترک کنیم ؟
برای دریافت پاسخ خود به این تاپیک مراجعه فرمایید
سوال:
آیا اگه کسی تمام خدمتشو به پدر مادر بکنه تمام وظایف رو انجام بده بعد پدر و مادر بگن ازت راضی نیستیم، کیفر داره؟
پاسخ:
همانطور که می دانید در آموزه های اسلام به رعایت حقوق والدین اهمیت ویژه ای داده شده ، تا جایی که خداوند به مساله ی احسان به والدین ، پس از توحید و ایمان به وحدانیت و یگانگی خود اشاره می کند.
در آیه ی23سوره ی مبارکه ی اسراء می خوانیم
و قضی ربک الّا تعبدوا إلّا إیاه و بالوالدین احساناً؛
پروردگارت فرمان داد که جز او را نپرستید و به پدر و مادر نیکی کنید.
بنابراین لازم است فرزند همواره پدر و مادر خود را محترم بداند و از کارهایی که موجب رنجش و اذیت آنهاست پرهیز کند. وتمام تلاش خود را در جهت رضایت آنها بکار گیرد به گونه ای که هم قلبی راضی باشند وهم زبانی رضایت خود را از فرزند اعلام نمایند.
چرا که اصل وجود فرزند وابسته به آنهاست و رضایت خداوند نیز در گرو رضایت والدین می باشد.آنچه که ما بدان سفارش شده ایم نیکی به والدین است اما نه به این معنا که ملزم به رعایت عدالت باشیم وهرجا آنها حقوق فرزند را ادا کردند فرزند هم عادلانه حق آنها را ادا کند، بلکه احسان به صورت مطلق آمده است بنابراین حتی در برابر پدر ومادر ستمگر نیز دستور به نیکی واحسان داده شده ایم.بارها گفته شده که محدوده ی اطاعت از والدین تا بدان جاست که ، تضادّی با اطاعت خداوند نداشته باشد بنابراین بر ما لازم است در هر شرایطی در احسان به والدین کوتاهی نکنیم.
پدران و مادران، در دوران پیری وزمانی که کمی سن آنها بالاتر می رود بیش از هر زمان به کمک فرزندان نیاز دارند و درخواست های آنان در این سن و سال، بیش از گذشته است چرا که در این زمان آنها روحیه ی حساس تری نسبت به قبل دارند والبته نیاز بیشتر به کمک فرزند.بنابراین لازم است در زمان پیری نیز به آنها توجه ویژه ای شود .همانطور که پدر ومادر شما در این سنین خاص قرار دارند ولازم است توجه شما به آنها بیش از گذشته باشد. بنابراین بر شما لازم است که بررسی نمایید واز آنها دلیل عدم رضایتشان را در بعضی شرایط جویا شوید با مهربانی واحترام کامل دلیل را جویا شوید ودر ادامه نیز در رفتار خود جستجو کنید که چه عاملی منجر به عدم رضایت شده است؟
هر چند که فرمودید در شرایط مختلف به ایشان کمک می کنید ولی باز با ارزیابی رفتار خود،سعی در تلاش مضاعف برای کسب رضایت قلبی ولسانی آنها داشته باشید.چنانچه شما تلاش خود را به بهترین شکل انجام داده باشید وهیچ گونه کوتاهی در احسان ونیکی به آنها نکرده باشید عقوبتی متوجه شما نمی باشد.
اما لازم است بدانیم که خداوند در برابر پدر ومادر به ما دستور رعایت تواضع داده است بنابراین حتی در حالتی که آنها اعلام نارضایتی از شما می کنند لازم است تواضع وفروتنی خود را حفظ نمایید وفقط بدنبال یافتن دلیل ومضاعف کردن تلاش هر چه بیشتر برای کسب رضایت باشید.
مطمئنا وقتی تلاش شما در راه رضایت آنها بیشتر شود،این تلاش به شکل محبت تجلی پیدا می کند ومحبت هر چه که بیشتر باشد بازتابش نیز نمایان تر خواهد بود وشما با ادامه ی محبت به آنها ،نتیجه اش را در رفتار وگفتار آنها خواهید دید وشاهد اعلام رضایتشان خواهید بود.سعی کنید در احسان ونیکی به والدین در جزئی ترین مسائل نیز ،دقیق وتیز بین باشید وحتی در سخن گفتن ونشستن وراه رفتن مقابل آنها رعایت ادب نمایید تا کدورت احتمالی آنها نسبت به رفتار شما برطرف شود .در واقع می توان گفت محبت از طرق مختلف در برابر پدر ومادر حد مرزی ندارد به شرطی که مخالف اوامر الهی نباشد بنابر این بر شما لازم است از روش های گوناگون اظهار لطف ومحبت بهره ببرید چرا که مصادیق اظهار لطف متعددند گاهی کمک کردن وگاهی رعایت ادب واحترام وگاهی دفاع از حق آنها وحتی گاهی امر به معروف ونهی از منکر کردن آنها و....پس از تمام راههای ابراز محبت استفاده نمایید تا در وظیفه ی خود کوتاهی نکرده باشید.
برای آگاهی یافتن نسبت به میزان رضایت والدین ، با دو امر روبرو هستیم .یکی رجوع به گفتار وعملکرد والدین وجویا شدن رضایت از آنها ویا برداشت از نوع رفتارشان در برابر ما ودوم رجوع به عملکرد وفعل خودمان، بدین صورت که آیا مبتنی بر آنچه که خداوند از ما خواسته است بوده یا نبوده؟در بین این امر ،روش بهتر و البته موثق تر همان رجوع به فعل خودمان است چرا که ما بدون در نظر گرفتن هیچ امری وبه اصطلاح بی طرفانه می توانیم در مورد عمل خود قضاوت نماییم وخودمان بهترین قاضی برای خود باشیم وببینیم تا چه حد به وظایف خود در قبال آنها عمل کرده ایم.
چرا که بعد از خداوند این ما هستیم که نسبت به انگیزه وعمل خود واقفیم.گاهی پدر ومادر تحت تاثیر عواملی قرار می گیرند واعلام رضایت یا عدم رضایت می کنند ویا گاهی ما برخوردی را از آنها می بینیم و از مشاهده ی آن عمل پیش خود نتیجه گیری می کنیم که از ما راضی هستند ویا راضی نیستند نکته ی قابل توجه این است که پدر ومادر هر چند فرزندشان خطاکار باشد عموما دارای احساسات وعواطف وافری نسبت به فرزندان می باشند وهمین عاطفه ومهر طبیعی وغریزی باعث می شود که حتی گاهی اگر قلبا هم راضی نباشند باز به دلیل وجود همین عاطفه لطفشان را شامل حال فرزند کنند وبه قول شما یا در نبود فرزند احساس نگرانی کنند ویا همواره دغدغه ی خوردن وپوشیدن وسرما وگرمای فرزند را داشته باشند بنابراین رجوع به چنین عملکردی نمی تواندملاک مناسبی برای این امر باشد که ما از طریق این امور پی به رضایت آنهاببریم
همانطور که عکس این مطلب هم صادق است یعنی گاهی پدر ومادر در اثر خشمگین شدن ویا ناراحت شدن به فرزندشان چیزی می گویند ویا حتی نفرین می کنند واعلام نارضایتی دارند اما بعد از گذشت مدت زمان کوتاه همه چیز را فراموش می کنند واز فرزند راضی می شوند بنابراین وجود این حالتهای ناپایدار در رفتار پدر و مادر نمی تواند ملاک خوبی برای فهم این مطلب باشد لذا بر شما لازم است برای کسب آگاهی از رضایت آنها ،به عمل خود مراجعه نمایید به این معنا که هر چه در عمل بیشتر وبهتر دقت کنید وبه تمام جوانب امر، توجه لازم را مبذول نمایید وبا تمام وجود در جهت رضای الهی قدم در رضایت آنها بردارید به همان نسبت آنها از شما راضی هستند وشما وظیفه ی خود را انجام داده اید
حتی اگر زبانی بگویند رضایت ندارند اما شما یقین دارید که در تمام جهات به دنبال تحصیل رضایت آنها بوده اید در این صورت جای نگرانی نیست وفقط باید محبتتان را افزون وافزون تر نمایید واز خداوند بخواهید تا رضایت قلبی آنها را بر زبانشان متجلی نماید.اما چنانچه شما در انجام وظیفه ی خود کوتاهی کرده اید هر چند پدر ومادر به دلیل ملاحظاتی حرفی نمی زنند وگله وشکایتی نمی کنند اما در عین حال شما مسئولید.وباید با تغییر رفتار خود به دنبال کسب رضایت آنها باشید.