جمع بندی نخوردن مرغ و گوشت به خاطر حرام بودن
تب‌های اولیه
سلام
من تصمیم گرفتم که دیگه غذای حیوانی نخورم مرغ گوش و....و غذاهای گیاهی بخورم
به خاطر اینکه اصلا احتمالی نمیدم که این مرغایی که سر میبرن شرعی ذبح شده باشد
پدر و فامیل های پدری من زیاد اهل دین و مذهبی نیستن و پدر من هم خیلی مرغ و گوشت میاره خونه و خودش هم خیلی میخوره و به عرفان هم زیادی اعتقاد نداره مثلا چشم برزخی ای که میگن رو اعتقاد نداره
و حتی بعضی موقع ها حیوانات حرام رو هم میخوره مثلا کله گنجشک رو با دستش میکنه و میخوره یا ماهی هایی رو خورده که مرده رو اب اومده بودن و.....
حالا چند سوال دارم
1)حالا که پدرم عصبانی یا ناراحت میشه که من تو خونه غذای مرغی و...نخورم میتونم نخورم
2)اگه خونه فامیل اشنایی مهمونی بریم میتونیم نخوریم ؟اگر ناراحت بشن چی؟
چه طور میشه که اگه کسی بگه که من رژیم دارم و مرغ و گوشت نمیخورم طرف (مثلا پدرم ) قبول میکنه ولی یکی بگه که نمیخوام شبهه نام بخورم بهش بر میخوره ؟؟؟؟؟؟/
3)یادمه ایت الله بها الدینی یه جمله فرموده بودن که ادمی چه طوری در از علم میزنه ولی نمیدونه غذایی که جلوش گذاشتن حلاله یا حرام؟
حالا سوال ایجاست که ادم چی کار کنه که بتونه بفهمه غذا حلال هست یا حرام؟
سلام
من تصمیم گرفتم که دیگه غذای حیوانی نخورم مرغ گوش و....و غذاهای گیاهی بخورم
به خاطر اینکه اصلا احتمالی نمیدم که این مرغایی که سر میبرن شرعی ذبح شده باشد
پدر و فامیل های پدری من زیاد اهل دین و مذهبی نیستن و پدر من هم خیلی مرغ و گوشت میاره خونه و خودش هم خیلی میخوره و به عرفان هم زیادی اعتقاد نداره مثلا چشم برزخی ای که میگن رو اعتقاد نداره
و حتی بعضی موقع ها حیوانات حرام رو هم میخوره مثلا کله گنجشک رو با دستش میکنه و میخوره یا ماهی هایی رو خورده که مرده رو اب اومده بودن و.....
حالا چند سوال دارم
1)حالا که پدرم عصبانی یا ناراحت میشه که من تو خونه غذای مرغی و...نخورم میتونم نخورم
2)اگه خونه فامیل اشنایی مهمونی بریم میتونیم نخوریم ؟اگر ناراحت بشن چی؟
چه طور میشه که اگه کسی بگه که من رژیم دارم و مرغ و گوشت نمیخورم طرف (مثلا پدرم ) قبول میکنه ولی یکی بگه که نمیخوام شبهه نام بخورم بهش بر میخوره ؟؟؟؟؟؟/
3)یادمه ایت الله بها الدینی یه جمله فرموده بودن که ادمی چه طوری در از علم میزنه ولی نمیدونه غذایی که جلوش گذاشتن حلاله یا حرام؟
حالا سوال ایجاست که ادم چی کار کنه که بتونه بفهمه غذا حلال هست یا حرام؟
[=microsoft sans serif]همانطور که می دانید در آموزه های اسلام رزق و لقمه ی حلال از اهمیت ویژه ای برخوردار است وانسان نسبت به لقمه ی حرام به شدت نهی شده است.در روایات گوناگون نیز آثار لقمه ی حلال وتاثیر وعوارض رزق حرام به وضوح قابل مشاهده می باشد.آنچه که مورد سوال قرار گرفته است به دو شکل قابل تبیین است.
[=microsoft sans serif] ومطلب دومی که از سوال شما به ذهن متبادر می شود مربوط به علم انسان نسبت به کسب حلال است.علم انسان نسبت به آنچه که در رزق مورد استفاده قرر می دهد ،حالتهای متفاوتی دارد.
[=microsoft sans serif]
[=microsoft sans serif]
[=microsoft sans serif]
[=microsoft sans serif] گروهی نیز هستند که ما نسبت به رزق حلال آنها یقین داریم در این صورت استفاده از این رزق اشکالی ندارد وحتی اگر استفاده نکردن از چنین رزقی باعث رنجش صاحب رزق شود لازم است از این کار دوری نماییم. در رابطه با پدر وخانواده وفامیل نیز اگر یقین بر حلال بودن رزق دارید عصبانی کردن وناراضی کردن آنها به دلیل عدم استفاده از رزق کار درستی نیست.
پست جمعبندی:
سوال:
من تصمیم گرفتم که دیگه غذای حیوانی نخورم مرغ گوش و....و غذاهای گیاهی بخورم به خاطر اینکه اصلا احتمالی نمیدم که این مرغایی که سر میبرن شرعی ذبح شده باشد پدر و فامیل های پدری من زیاد اهل دین و مذهبی نیستن و پدر من هم خیلی مرغ و گوشت میاره خونه و خودش هم خیلی میخوره و حتی بعضی موقع ها حیوانات حرام رو هم میخوره مثلا کله گنجشک رو با دستش میکنه و میخوره یا ماهی هایی رو خورده که مرده رو اب اومده بودن و.....
حالا چند سوال دارم
1)حالا که پدرم عصبانی یا ناراحت میشه که من تو خونه غذای مرغی و...نخورم میتونم نخورم
2)اگه خونه فامیل اشنایی مهمونی بریم میتونیم نخوریم ؟اگر ناراحت بشن چی؟
حالا سوال ایجاست که ادم چی کار کنه که بتونه بفهمه غذا حلال هست یا حرام؟
پاسخ:
همانطور که می دانید در آموزه های اسلام رزق و لقمه ی حلال از اهمیت ویژه ای برخوردار است وانسان نسبت به لقمه ی حرام به شدت نهی شده است.در روایات گوناگون نیز آثار لقمه ی حلال وتاثیر وعوارض رزق حرام به وضوح قابل مشاهده می باشد.آنچه که مورد سوال قرار گرفته است به دو شکل قابل تبیین است.یکی استفاده از رزقی که در ذبح شرعی آن مشکوک هستید ودر واقع می شود گفت دچار وسواس شده اید که ممکن است ذبح شرعی صورت نگرفته باشد لازم است بدانید در این حالت بنا را باید بر حلیت بگذارید مگر این که خلافش برای شما ثابت شود پس با توجه به این که دلیل قطعی مبنی بر عدم ذبح شرعی ندارید خوردن این رزق بی اشکال است وحتی اگر نخوردنش باعث رنجش دیگران ویا عصبانیت پدر ومادر می شود از نظر اخلاقی بر شما لازم وواجب است که اسباب ناراحتی آنها را فراهم ننمایید
ومطلب دومی که از سوال شما به ذهن متبادر می شود مربوط به علم انسان نسبت به کسب حلال است.علم انسان نسبت به آنچه که در رزق مورد استفاده قرر می دهد ،حالتهای متفاوتی دارد.آنچه که ما میخوریم در مرحله ی اول بنارا بر حلال بودنش می گذاریم مگر این که دلیلی بر حرمتش داشته باشیم.
در روایت می خوانیم :عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ [عَنْ أَبِيهِ] عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ مَسْعَدَةَ بْنِ صَدَقَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ كُلُّ شَيْءٍ هُوَ لَكَ حَلَالٌ حَتَّى تَعْلَمَ أَنَّهُ حَرَامٌ بِعَيْنِهِ فَتَدَعَهُ مِنْ قِبَلِ نَفْسِك
هر چیزی بر تو حلال است مگر اینکه بدانی حرام بعینه است در این حالت از او دوری کن(1).
اگر لقمه ای که قرار است بخوریم در حرام بودنش قطع ویقین داریم ومی دانیم صاحب مال همه ی اموالش، از راه حرام بدست آمده است، در این حالت استفاده از آن غذا ممنوع است چه در منزل خودمان وچه در مهمانی والبته ناراحت شدن دیگران ویا عصبانی شدن وقانع نشدنشان نسبت به پذیرش امر، هیچ تاثیری بر روی حکم والبته وظیفه ی ما در ترک نخواهد داشت.فقط در اینجا لازم است ما با روش های مطلوب واخلاقی از خوردن غذای حرام دوری کنیم.چنانچه شرایط تذکر دادن وآگاه ساختن دیگران نسبت به این امر وجود دارد لازم است اقدام نماییم واگر شرایط لازم برای نهی از منکر وجود ندارد صرفا با پرهیز از خوردن غذا،خود را از حرام دور نماییم.اما گاهی انسان در برابر رزقی قرار می گیرد که در موردش چیزی نمی داند یعنی صاحب رزق را نمی شناسد ونسبت به حلال وحرام بودنش هیچ اطلاعی ندارد در این حالت خوردنش جایز است اما از نظر اخلاقی اگر مراعات نماید بهتر است.گروهی نیز هستند که ما نسبت به رزق حلال آنها یقین داریم در این صورت استفاده از این رزق اشکالی ندارد وحتی اگر استفاده نکردن از چنین رزقی باعث رنجش صاحب رزق شود لازم است از این کار دوری نماییم. در رابطه با پدر وخانواده وفامیل نیز اگر یقین بر حلال بودن رزق دارید عصبانی کردن وناراضی کردن آنها به دلیل عدم استفاده از رزق کار درستی نیست.
1 الكافي (ط - الإسلامية)، ج5، ص: 313