جمع بندی در هنگام عزاداری سیاه بپوشیم یا سفید + نظر سنجی

با نام و یاد دوست

کارشناس بحث: استاد اویس

سؤال:
چرا در هنگام عزا و ماتم، لباس سیاه پوشیده می‌شود و آیا این کار درست است؟

پاسخ:
درست است وفات انسان مؤمن آغازی بر یک بزم بی‌پایان است که وی به زیارت اسماء مطهر عینی حق تعالی که همان اولیاء الهی هستند، نائل می‌شود و از این حیث، موجب شادی و انبساط روحی وی است و سیاه پوشیدن منافات با این گشایش و خوشحالی ذاتی وی دارد؛ اما باید توجه داشت برای آنان که این شخص مؤمن را از دست داده‌اند و در دنیا از حضور مادی‌اش بی‌بهره‌اند، درد و اندوهی بزرگ است و از این حیث، سیاه می‌پوشند؛ زیرا یكى از خواص و آثار رنگ سياه، آن است كه اين رنگ به صورت طبيعى، رنگى حزن‌آور و دل‌گير و مناسب عزا و ماتم است. از همين رو، بسيارى از مردم جهان از اين رنگ براى اظهار اندوه در مرگ دوستان و عزيزان خود استفاده می‌نمایند.
البته انتخاب رنگ سياه در ايام سوگوارى، علاوه بر نكته فوق، علتى منطقى عاطفى نيز دارد. آن كه در ماتم عزيزان خويش جامه سياه مى‏‌پوشد و در و ديوار را سياه‌پوش مى‏‌كند، با اين عمل مى‏‌خواهد بگويد: عزيز از دست رفته، مايه روشنى چشم و فروغ ديدگانم بود و دفن پيكرش در دل خاك بسان افول ماه و خورشيد در چاه مغرب، پهنه حيات و زندگى را در چشمم تيره و تار ساخته و زمين و زمان را در سياهى و ظلمت فرو برده است.
پس ‌از آن جهت که وفات انسان زمینه ای برای باریابی به محضر حق سبحانه و تعالی است لباس سفید مناسب اظهار این گشایش و شادی روح است و به خاطر همین لباس میت را ـ که همان کفن او است ـ سفید اختیار می‌کنیم. همچنان که پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: «البسوا من ثيابکم البياض فإنها من خير ثيابکم و کفنوا فيها موتاکم» (1)؛ یعنی لباس سفيد بپوشيد؛ زيرا بهترين لباس است و مرده‌هایتان را در لباس سفيد کفن کنيد. و نیز فرمود: «أحسن ما زرتم الله عزّ وجلّ به فی قبورکم و مساجدکم البياض» (2) یعنی از بهترين لباس‌ها برای ملاقات با خدا در نماز و قبر، لباس سفيد است.
اما از آن جهت که بستگان و دوستان و آشنایان مؤمن وفات یافته دیگر توفیق زیارت بدن دنیوی و کسب فیض از او را ندارند به نشانه غم و اندوه و ماتم رخت سیاه عزا بر تن می‌کنند که این سیره همه خردمندان عالم و پیشوایان الهی ما است. به عنوان نمونه، حضرت زهرا (علیها السلام) را می‌بینیم که در عزای رحلت حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) جامه سیاه بر تن می‌کند و بر مزار آن حضرت فرياد بر می‌آورد: «اى پدر! تو رفتى و با رفتن تو دنيا روشنى‏‌هاى خويش را از ما برگرفت و نعمت و خوشى‏‌هایش را از ما دريغ كرد. جهان، به حسن و جمال تو، روشن و درخشان بود؛ ولى اكنون با رفتن تو روز روشن آن سياه گشته و تر و خشكش حكايت از شب‏‌هاى بس تاريک دارد ... و حزن و اندوه، همواره، ملازم ما است. (3)
و بنابر نقل ابن ابى الحديد، امام حسن (علیه السلام) در سوگ اميرالمؤمنان على (علیه السلام) جامه سياه بر تن كرد و با همين جامه به ميان مردم آمد و براى آنان خطبه خواند.
و شواهد متعدد تاریخی دیگری نیز وجود دارد که ذکر همه آن‌ها موجب طولانی شدن و خستگی خوانندگان عزیز می‌گردد. ضمن این که قبلا در این تاپیک نیز مطالبی در این باره گفته شده است. http://www.askdin.com/thread9768.html

منابع:
[=Georgia]1. محمدی ری‌شهری، محمد ميزان الحکمه، ح 18061.
2. همان، ح 18062
3. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 43، ص 174 ـ 180.
4. معتزلی، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج ‏16، ص‏ 22.

به فضل الهی، از همه گمراهی‌ها به دور باشید.

[="Navy"]

با سلام، اوّلاً این «فوت» تعبیر صحیحی نیست؛ ما فوت نمی‌شویم بلکه «وفات» و «توفّی» می‌شویم؛ این یک؛

و دوّم: شیرین بودن مرگ برای انسان‌های صالح است، و اون هم برای خودشان نه برای بازماندگان.

در اینکه دوری و فراق، برای بازماندگان دردآور و غم انگیز است، شکّی نیست.

شما بنگرید به خطبه 235 نهج البلاغه که امیر المؤمنین علیه السلام در فراق رسول اکرم صلّی الله علیه وآله چگونه اظهار سوگ می‌کنند.[/]

سلام
ما باید برای رفتگانمون سیاه بپوشیم چون این روش معصومین ما بوده.
البته بعضی ها رعایت نمی کنند و در این قضیه افراط می ورزند مخصوصا برای پدر یا مادراشون (خدای نکرده).
ما در محرم و صفر حداکثر 40 روز سیاه می پوشیم اما متاسفانه برای اقوام خودمون گاهی اوقات تا 1 سال هم سیاه از تن در نمی آوریم.بالاخره ما در دعاها به اهل بیت (ع) میگیم "پدر و مادرمان به فدایتان" اما در مورد سیاه پوشیدن هم رعایت نمیکنیم.
من مخالف سوگ نیستم اما میگم باید سوگمان اصولی باشه پیراهن سیاه پوشیدن و رعایت آداب عزاداری برای یک غریبه هم بسیار خوب است ولی نباید به رفتگانمان بیشتر از اهل بیت (ع) توجه کنیم البته تا آن جایی که می توانیم. سعی کنیم در روز های شهادت هم سیاه بپوشیم و کمتر خنده کنیم مطمئناً این کارها باعث حفظ آبروی ما پیش چهارده معصوم (ع) خواهد شد.
ان شاءالله که خدا به همه عمر بسیار ببخشه.یاعلی:Gol:

نه اتفاقاً آمار می گیره چند تا آدم تو مراسم ختمش بی خیال بودند و خندیدند و چند نفر در فقدان او ماتم داشتند . :ok:

[="Tahoma"][="SlateGray"]بستگی به نوع دید تو داره و جهان بینی که داری.[/]

با سلام
من هم با نظر کارشناس موافقم لباس مشکی نشانه ی عزاست.
یعنی آدم یه عزیزی رو از دست داده.
تازه این شیرینی مرگ فقط برای انسان مومنه نه برای هر کسی که بمیره.
فکر میکنم انسان بعد از مرگش اینقدر مشغله داشته باشه که نگران گریه کردن عزیزانش نباشه. هر گریه ای هم که براش ارزش نداره چون اکثرا برای خودشون گریه میکنن.
مثلا وای بی بابا شدم یا وای بچه م از دستم رفت. این گریه ها برای نگرانی از آینده ی خودشونه نه برای میت.
التماس دعا
یاحق

من رسماً از اطرافیانم درخواست دارم...
اگر این حقیر شهید شدم... هرگز ناراحت نبودنم نباشید!
گریه نکنید و سیاه هم نپوشید!:ok: :khoshali:

سر قبرم هم سیاه نندازید... بلکه پارچه رنگ روشن پهن کنید... و یقین بدارید که من خوشحال و راضی و در آرامشم!

:khoshali:

اما اگر به مرگ طبیعی و بیهوده و به درد نخور از دنیا رفتم...
افسوس بخورید... سیاه بپوشید... ناله کنید و بدانید که در عذابم!

که این حقیر حتی مُردنم هم مفید فایده نبوده!:Ghamgin: :grye:

به نظر من لباس سیاه ی جور مرز مطلق هست که هر کسی در سوگ عزیزی میخواهد به این وسیله به بقیه نشون بده که عزادار هست

یا مثلا چادر سیاه ک نشون دهنده ی حریم هست و هر کسی حق وارد شدن به این حریم رو نداره

و این لباس سیاه هم نوعی نماده