مصاحبه اختصاصي با امام علی (علیه السلام)

[="Indigo"]1. [="Red"]ازنظر حضرتعالی بهترین بنده خدا یا بعبارتی انسان کامل کیست؟ و از چه رفتاری برخوردار است؟ [/]
مولی علی (ع): ای بندگان خدا! همانا بهترین و محبوب ترین بنده نزد خدا بنده ای است که خدا او را در پیکار با نفس یاری داده است، آن کس که جامه زیرین او اندوه، و لباس رویین او ترس از خداست چراغ هدایت در قلبش روشن شده و وسایل لازم برای روزی او فراهم آمده و دوری ها و دشواری ها را بر خود آسان ساخته است. حقایق دنیا را با چشم دل نگریسته. همواره به یا خدا بوده و اعمال نیکو فراوان انجام داده است. از چشمه گوارای حق سیراب گشته، چشمه ای که به آسانی به آن رسید و از آن نوشیده سیراب گردید. راه هموار و راست قدم برداشته پیراهن شهوات را از تن بیرون کرده و جز یک غم، از تمام غم ها خود را می رهاند و از صف کوردلان و مشارکت با هواپرستان خارج شد، کلید باز کننده درهای هدایت شد و قفل درهای گمراهی و خواری گردید. راه هدایت را با روشندلی دید و از همان رفت و نشانه های آن را شناخت و از امواج سرکش شهوات گذشت. به استوارترین دستاویز ها و محکم ترین طناب ها چنگ انداخت چنان به یقین و حقیقت رسید که گویی نور خورشید به او تابیده در برابر خداوند خود را به گونه ای تسلیم کرد که هر فرمان او را انجام می دهد و هر فرعی را به اصلش باز می گرداند. چراغ تاریکی ها، روشنی بخش تیرگی ها، کلید درهای بسته و برطرف کننده دشواری ها و راهنمای گمراهان در بیابان های سرگردانی است. سخن می گوید، خوب می فهماند، سکوت کرده به سلامت می گذرد، برای خدا اعمال خویش را خالص کرده آن چنان که خدا پذیرفته است، از گنجینه های آیین خدا و ارکان زمین است. خود را به عدالت واداشته و آغاز عدالت او آن که هوای نفس را از دل بیرون رانده است، حق را سپرده و قرآن را راهبرد و پیشوای خود قرار داده است، هرجا که قرآن بار اندازد فرود آید و هر جا که قران جای گیرد مسکن گزیند.(خطبه 87 ص 147 )
[="#ff0000"]2- نصیحت و فرمایش حضرتعالی نسبت به افرادی که به عترت نبی اکرم (ص) کم لطفی یا بی توجهی می کنند چیست؟ [/]
مولا علی (ع): مردم! کجا می روید؟ چرا از حق منصرف می شوید؟ پرچم های حق برپا و نشانه های آن آشکار است با اینکه چراغ های هدایت روشنگر راهند، چون گمراهان به کجا می روید؟ چرا سرگردانید؟ در حالی که عترت پیامبر شما در میان شماست، آنها زمامداران حق و یقینند؛ پیشوایان دین، زبان های راستی و راستگویانند، پس باید در بهترین منازل قرآن جایشان دهید و همانند تشناگانی که به سوی آب شتابانندبه سویشان هجوم ببرید. ای مردم! دین حقیقت را از خاتم پیامبران بیاموزید که فرمود: هر که از ما می میرد، در حقیقت نمرده است و چیزی از ما کهنه نمی شود. پس آنچه نمی دانید، نگویید، زیرا بسیاری از حقایق در اموری است که ناآگاهانه انکار می کنید. ای مردم عذر خواهی کنید از کسی که دلیلی بر ضد او ندارید.(خطبه 87 ص 149 )

[="#ff0000"]3- در روابط اجتماعی و تعامل با دیگران چگونه عمل باید نمود؟ [/]
مولی علی (ع): نفس خود را میزان خود و دیگران قرار ده پس آنچه را برای خود دوست داری برای دیگران نیز دوست بدار و آنچه را برای خود نمی پسندی برای دیگران مپسند. ستم روا مدار، آنگونه که دوست نداری به تو ستم شود، نیکوکار باش، آنگونه که دوست داری به تو نیکی کنند و آنچه را برای دیگران زشت می داری برای خود نیز زشت بشمار و چیزی را برای مردم رضایت بده که برای خود می پسندی آنچه نمی دانی نگو، گرچه آنچه را می دانی اندک است، آنچه را که دوست نداری به تو نسبت دهند درباره دیگران مگو، بدان که خود بزرگ بینی و غرور مخالف راستی و آفت عقل است. نهایت کوشش را در زندگی داشته باش و به فکر ذخیره سازی برای دیگران مباش، آنگاه که به راه راست هدایت شدی در برابر پروردگارت از هر فروتنی خاضع تر باش. (خطبه 31 ص 527)

[="#ff0000"]4- چرا هنگامی که حق شما را غصب کردند سکوت کردید؟ [/]
مولی علی (ع): همگی برای مبارزه با من در حقی که از همه آنان سزاوارترم متحد گردیدند و گفتند: حق را اگر توانی بگیر و یا اگر تو را از حق محروم دارند، با غم و اندوه صبر کن، و یا با حسرت بمیر. به اطرافم نگریستم دیدم که نه یاوری دارم و نه کسی از من دفاع و حمایت می کند جز خانواده ام که مایل نبودم جانشان به خطر افتد. پس خار در چشم فرو رفته، دیده بر هم نهادم و با گلوی استخوان در آن گیر کرده جام تلخ را جرعه جرعه نوشیدم، و در فرو خوردن خشم در امری که تلخ تر از گیاه حنظل و دردناک تر از فرو رفتن تیزی شمشیر در دل بود شکیبایی کردم.(خطبه 217 ص 447 )
[="#ff0000"]
5- لطفا بفرمایید چه امری شما را شگفت زده می کند؟ [/]
مولی علی (ع): در شگفتم چرا در شگفت نباشم؟ خطای گروه های پراکنده با دلایل مختلف که هر یک در مذهب خود دارند نه گام بر جای گام پیامبر می نهند
و نه از رفتار جانشین او پیروی می کنند، نه به
غیب ایمان می آورند و نه خود از غیب برکنار می دارند. به شبهات عمل می کنند و در گرداب شهوات غوطه ورند، نیکی در نظرشان همان است که می پندارند و زشتی ها همان است که آن ها منکرند در حل مشکلات به خود پناه می برند و در مبهمات تنها به رای خود تکیه می کنند گویا هر کدام، امام و رهبر خویش می باشند که به دستگیره های مطمئن و اسباب محکمی که خود باور دارند چنگ می زنند.(خطبه 88 ص 151)
[="#ff0000"]
6-- مولی جان بفرمایید عشق های دروغین با انسان چه می کند؟[/]
مولی علی(ع): هر کس به چیزی عشق ناروا ورزد، نابینایش می کند و قلبش را بیمار کرده، با چشمی بیمار می نگرد و با گوشی بیمار می شنود. با خواهش های نفس پرده عقلش را دریده دوستی دنیا دلش را میرانده است شیفته بی اختیار دنیا و برده آن است و برده کسانی است که چیزی از دنیا در دست دارند. دنیا به هر طرف برگردد او نیز بر می گردد و هر چه هشدارش دهند از خدا نمی ترسد. از هیچ پند دهنده ای شنوایی ندارد با اینکه گرفتار، آمدگان دنیا را می نگرد که راه پس و پیش ندارند و در چنگال مرگ اسیرند، می بینند که آنها بلاهایی که انتظار نداشتند به سرشان فرود آید وصف نشدنی است. (خطبه 109 ص 207 )

[="#ff0000"]7- ای ولی خدا سفارش شما به مردم نسبت به اهل بیت حضرت پیامبر چه می باشد؟ [/]
مولی علی (ع): مردم به اهل بیت پیامبرتان بنگرید، از آن سو که گام بر می دارند بروید قدم جای قدمشان بگذارید، آنها شما را هرگز از راه هدایت بیرون نمی برند و به پستی و هلاکت باز نمی گردانند. اگر سکوت کردند سکوت کنید، و اگر قیام کنید از آنها پیشی نگیرید که گمراه می شوید و از آنان عقب نمانید که نابود می شوید. (خطبه 97 ص 181 )

[="#ff0000"]8- ای وصی رسول خدا بفرمایید مردم چگونه با این دنیا برخورد کنند که پشیمانی به دنبال نداشته باشد؟[/]
مولی علی (ع): ای مردم! به دنیا چونان زاهدان روی گردان از آن، بنگرید. به خدا سوگند دنیا به زودی ساکنان خود را از میان می برد و رفاه زدگان ایمن را به درد می آورد آنچه از دست رفت و پشت کرد هیچگاه بر نمی گردد و آینده به روشنی معلوم نیست تا در انتظارش باشند شادی و سرور دنیا با غم و اندوه آمیخته و توانایی انمسان به ضعف و سستی می گراید. زیبایی ها و شگفتی های دنیا شما را مغرور نسازد زیرا زمان کوتاهی دوام نداردخدا بیامرزد کسی را که به درستی فکر کند و پند گیرد و آگاهی یابد و بینا شود. پس به زودی خواهید دانست که آنچه که در دنیا وجود داشت از آن چیزی نمانده و آنچه از آخرت است جاویدان خواهد ماند هر چیز که به شمار آید پایان پذیرد و هر چه انتظارش می کشیدند خواهد آمد و آنچه آمدنی است نزدیک باشد. (خطبه 103 ص 191 )

[="#ff0000"]9- ای حجت خدا به نظر جنابعالی آیا بشر می تواند به ژرفای وجود خداوند پی ببرد؟ [/]
مولی علی (ع): او.ست خدای توانایی که اگر وهم و خیال انسان ها بخواهد برای درک انداز قدرتش تلاش کند و افکار بلند و دور از وسوسه های دانش مندان، بخواهد ژرفای غیب ملکوتش را را درنوردد و قلب های سراسر عشق مشتاقان برای درک کیفیت صفات او کوشش نماید و عقل ها با تلاش وصف ناپذیر از راه های بسیار طظریف و باریک بخواهند ذات او را درک کنند دست قدرت بر سینه همه نواخته باز گرداند در حالی که در تاریکی های غیب برای رهایی خود به خدای سبحان پناه می برند و با نا امیدی و اعتراف به عجز از معرفت ذات خدا باز می گردند که با فکر و عقل نارسای بشری نمی توان او را درک کرد و اندازه جلال و عزت او در قلب اندیشمندان راه نمی یابد. خدایی که پدیده ها را از هیچ آفرید نمونه ای در آفرینش نداشت تا از آن استفاده کند و یا نقشه ای از آفریننده ای پیش از خود که از آن در آفریدن موجودات بهره گیرد و نمونه های فراوان از ملکوت قدرت خویش شگفتی های آثار رحمت خود که با همه زبان گویا به وجود پروردگار گواهی می دهند را به ما نشان داده که بی اختیار ما را به شناخت پروردگار می خوانند. (خطبه 91 ص 157)

10[="#ff0000"]- ای عزیزتر از جان لطف بفرمایید تعریف و توصیف مختصری از اسلام ارایه فرمایید؟ [/]
مولی علی (ع): اسلام حجت و برهان برای گویندگان و گواه روشن برای دفاع کنندگان و نور هدایتگر برای روشنی خواهان و مابدی فهمیدن برای خردمندان و عقل و درک برای تدبیر کنندگان و نشانه ی گویا برای جویندگان حق و روشن بینی برای صاحبان عزم و اراده، پند پذیری برای تصدیق کنندگان و آرامش دهنده تکیه کنندگان راحت و آسایش و توکل کنندگان و سپری نگهدارنده برای استقامت دارندگان است. اسلام روشن ترین راه هاست جاده هایش درخشان نشانه های آن در بلندترین جایگاه چراغ هایش پر فروغ و سوزان، میدان مسابقه آن پاکیزه برای آن پاکان، سرانجام مسابقه آن روشن و بی پایان مسابقه دهندگان آن پیشی گیرنده و چابک سوارانند. برنامه دین مسابقه تصدیق کردن به حق راهنمایان آن اعمال صالح پایان آن مرگ میدان مسابقه دنیا، مرکز گرد آمدن مسابقه دهندگان قیامت و جایزه آن بهشت است. (خطبه 106 ص 197 )
[="#ff0000"]- در پایان حضرتعالی چه سفارشی به بندگان خد ا دارید؟ [/]
مولی علی (ع): ای بندگان خدا شما را به تقوای الهی سفارش می کنم که زاد و توشه سفر قیامت است. تقوا توشه ای است که به منزل رساند، پناگاهی است که ایمن می گرداند. ای بندگان خدا! همانا تقوای الهی دوستان خدا را از انجام محرمات باز می دارد و قلب هایشان را پر از ترس خدا می سازد تا آنکه شب های آنان با بی خوابی و روزهای آنان با تحمل تشنگی و روزه داری سپری گردد که آسایش دنیا را با رنج دنیا و سیراب شدن آنجا را با تحمل تشنگی دنیا به دست آورند اجل و مرگ را نزدیک دیده و اعمال نیکو شتاب کرده اند، آرزوهای دنیایی را دروغ خواندند و مرگ به درستی نگریستند. (خطبه 114 ص 219 ) ای بندگان خدا به نادانی های خود تکیه نکنید و تسلیم هوای نفس خویش نباشید که چنین کسی بر لب پرتگاه قرار دارد و بار سنگین هلاکت و فساد را بر دوش می کشد و از جایی به جای دیگر می برد تا آنچه را که ناچسب است بچسباند و آنچه را که دور می نماید نزدیک جلوه دهد. خدا را، خدا را مبادا شکایت نزد کسی برید که نمی تواند آن را برطرف سازد و توان گره گشایی از کارتان نکند. (خطبه 105 ص 195)

منبع:
نهج البلاغه ؛ ترجمه مرحوم محمد دشتی[/]