مخالفت خانواده برای ازدواج با کسی که عاشقش هستید
تب‌های اولیه
خواهشا راهنماییم کنین..
دختری 18 ساله هستم..حدودا 8 ماهه با یک پسر رابطه دارم و واقعا دوستش دارم و به هیچ عنوان نمیتونم فراموشش کنم..دوماه پیش به خانواده هامون گفتیم که ما باهم رابطه داریم وقصد ازدواج داریم..
خانواده ی من از نظره مالی بالاتر از خانواده ی اون هستن..و خانوادم میگن اون به دردت نمیخوره فقط بخاطره اینکه پول نداره..
ولی از نظره اخلاق و پاکی یکه..اونم 18 سالشه..الانم خانوادم مخالفن..چیکار کنم..هرشب کارم شده گریه..من دختری نبودم که راحت دل بدم ولی این پسر فرق داشت..
خواهشا راهنماییمون کنید..
با سلام خدمت شما خواهر گرامی و بزرگوارم
یکی از ویژگی های شخصیت های سالم و بالغ است است که برای این که در گزینش های خود موفق باشند عقل و فکرشان را به افکار افراد با تجربه پیوند می زنند. چرا؟ چون که می دانند که ما در این دنیای که خودش به اندازه کافی گرفتار برای ما به بار می آورد با بیماری، حادثه، فقدان عزیزان و....نباید با دست خود برای خودمان گرفتار به بار آوریم به قول معروف از دنیا می کشیم بس دیگه.
از سویی هم عمرمان اجازه نمی دهد که که یک بار تجربه کنیم و یک بار هم تجربه را به کار ببریم
برای همین است که اسلام فوق العاده به مشورت بها داده است و قرآن می فرماید از دیگران عبرت بگیرید.
یکی از کارهای مثبت شما هم همین است. چرا که با بیان سؤالتان درخواست کمک دارید.
طبیعی است که از مشاور نباید انتظار داشته باشید بدون حساب همه رفتار شما را تأیید کند در واقع مشاور مانند گارد و نرده و تابلوهای راهنمایی کنار خیابان ها هستند که به شما معیار می دهد و جهت. به شما خبر می دهد که از این راه برو و اون راه مثلا به دره ختم می شود. این جا جاده لغزنده است و فلان جا با سرعت کم برانید و ...........
اگر ما گواهی نامه نداشته باشیم به پلیس هم بگوییم ماشین خوبی داریم ولی پدرم اجازه نمی دهد که رانندگی کنم چه طوری پدرم را راضی کنم. پلیس راه حل به شما نمی دهد. می گوید معیار برای رانندگی این است که شما سن قانونی داشته باشید، مهارت های نظری و عملی را یاد گرفته باشید و گواهی نامه داشته باشید.
مشاوران ازدواج هم براساس تحقیقات و تجارب می گویند که همتایی(باورها، ارزش ها، ویژگی های اخلاقی و شخصیتی، هدف در زندگی، شأن خانوادگی، اقتصادی، شرایط ظاهری و جسمی و روانی و تناسب سنی و....) بسیار مهم است. یعنی کسی ازواج موفقی خواهد داشت که از این تجارب استفاده کند و براساس این معیارها ازدواج کند نه براساس علاقه و احساس تنها.
اجازه پدر
دیشب مشاوره ای داشتم دختر خانمی بعد از ازدواج فهمیده بود که این آقا با چیزی که نشان می داد فرق دارد مثل زمانی که ما در مغازه تحت تأثیر قدرت اقناع کنندگی فروشنده و تبلیغات قرار می گیریم ولی وقتی به خانه می آییم می بینیم که آن چیزی که می گفتند نیست. یک فروشنده قدرت اقناع کنندگی بالایی دارد یک کفش تنگ را با چرب زبانی به خریدار می فروشد و هزار و یک دلیل می آورد که اصلا کفش باید این طور باشد. و یک کفش گشاد را هم با هزار دلیل به خریدار می فروشند و او را قانع می کند که اصلا کفش خوب باید این طوری آزاد باشد و که چشم درد نگیریم و....
این دختر خانم با اصرار خودش پسری را برای ازدواج گزینش کرده بود الان می بیند که هزار نکته باریک تر از مو را باید دقت می کرده که غافل بوده و همتایی ندارد با او. تقصیرها را به گردن مادر و پدر می اندازد می گوید شما که با تجربه بودید اگر من را دوست داشتید باید مجبورم می کردید با او ازدواج نکنم.
در حالی که اگر اجبار می کردند هم تا آخر عمر می گفت شما فرصت را از من گرفتید و به عقل و احساس من اهمیت ندادید.
بنابراین نباید از والدین دلخور شوید چون در هر حال عمیق ترین عشق های پاک را نسبت به شما دارند و به جز خوشبختی شما چیزی در سر ندارند.
هر چند سکندر زمانی
افراد با تجربه که سردی و گرمی روزگار را چشیده اند، باز هم به تجربه دیگران احترام می گذارند و مشورت می کنند. وقتی می خواهند خانه ای بخرند، وقتی می خواهند ماشینی بخرند وقتی می خواهند فرزندشان را در مدرسه ای ثبت نام کنند و....مشورت می کنند تا از سویی گرفتار ضرر نشوند و از سویی هم به نتایج مثبتی هم برسند.
خب چه باید کرد؟
گفتیم که ازدواج باید براساس معیاری باشد که به خوشبختی و به فرمایش قرآن به آرامش ختم شود( و من آیاته ان خلق لکم من انفسکم ازواجا لتسکنوا الیها)
طبیعی است شما تجربه کافی را ندارید برای سنجش معیارها و ممکن است جامعیت را در نظر نگیرید چه باید بکنید؟
1- بدون گارد گرفتن به سخنان والدین گوش بدهید و علت مخالفت آنها را بپرسید و با کتب علمی و سخن مشاوران تطبیق دهید ببینید آیا فقط مخالف هستند یا مشاوران هم سخنانشان را تأیید می کنند.
2- پیشنهاد بدهید مشاوره ازدواج بروید با همدیگر به اتفاق خانواده ها.
3- اگر شرایط مساعد بود که با هم ازدواج می کنید اگر متوجه شدید که این ازدواج به جز تلخی برای شما و خانواده ها چیزی به بار نمی آورد برای کمک به آن پسر هم که شده از این انتخاب صرف نظر کنید.
نکته: ممکن است خانواده پسر شما را فردی بدانند که پسرشان را صید کرده اید بنابراین باید طوری عمل شود که در خواستگاری واقعا خانواده و پسر خواستگار و طلب کننده باشند. طوری که خانواده پسر احساس نکنند شما به نظر پدر و مادرتان اهمیت نمی دهید و در واقع یک امتیاز منفی در زندگی آینده شما محسوب می شود یعنی می گویند او حرمت پدر و مادرش را که 18 سال برایش زحمت کشیدند نداشت چگونه حرمت ما و فرزندمان را خواهند داشت.
سلام
ما هم چنین مشکلی داریم البته طرف برادرمه. چندساله دختری رو میخواد که خانوادش به هیچ وجهی موافق نیستن و بعید میدانم موافقت هم بکنن این از یه طرف، از طرف دیگه برادرم به حرف هیچ احد الناسی گوش نمیده و همچنان برای ازدواج با اون دختر پافشاری میکنه حتی اگه صدسال دیگه هم خونواده دختر موافقت نکنن. تنها مشکل خانواده دختر هستن وگرنه خود دختر هم به این ازدواج راضیه. جناب حامی به نظر شما ما چکار کنیم ؟ این عشق و عاشقی اینا بدجور هم باعث عذاب اونا شده هم ما رو هم کلاف کردند.
یه سوال دیگه؟
مادرم چندین بار خواست به یک دعانویس مراجعه کنه تا بلکه با دعا بتونه کاری کنه برادرم اون دختر رو فراموش کنه ولی هربار ترس از گناه مانع این کار شد؟ حالا اگه هیچ راهی وجود نداشته نباشد مراجعه به یک دعانویس برای این کار اشکالی دارد ؟
با تشکر :Rose::Rose::Rose::Rose:
سلام
ما هم چنین مشکلی داریم البته طرف برادرمه. چندساله دختری رو میخواد که خانوادش به هیچ وجهی موافق نیستن و بعید میدانم موافقت هم بکنن این از یه طرف، از طرف دیگه برادرم به حرف هیچ احد الناسی گوش نمیده و همچنان برای ازدواج با اون دختر پافشاری میکنه حتی اگه صدسال دیگه هم خونواده دختر موافقت نکنن. تنها مشکل خانواده دختر هستن وگرنه خود دختر هم به این ازدواج راضیه. جناب حامی به نظر شما ما چکار کنیم ؟ این عشق و عاشقی اینا بدجور هم باعث عذاب اونا شده هم ما رو هم کلاف کردند.
یه سوال دیگه؟
مادرم چندین بار خواست به یک دعانویس مراجعه کنه تا بلکه با دعا بتونه کاری کنه برادرم اون دختر رو فراموش کنه ولی هربار ترس از گناه مانع این کار شد؟ حالا اگه هیچ راهی وجود نداشته نباشد مراجعه به یک دعانویس برای این کار اشکالی دارد ؟با تشکر :Rose::Rose::Rose::Rose:
سلام خدمت شما
همونطور که جناب حامی فرمودند برادرتون رو به رعایت و عمل به چند نکته دعوت کنید .
گفتیم که ازدواج باید براساس معیاری باشد که به خوشبختی و به فرمایش قرآن به آرامش ختم شود( و من آیاته ان خلق لکم من انفسکم ازواجا لتسکنوا الیها)
طبیعی است شما تجربه کافی را ندارید برای سنجش معیارها و ممکن است جامعیت را در نظر نگیرید چه باید بکنید؟
1- بدون گارد گرفتن به سخنان والدین گوش بدهید و علت مخالفت آنها را بپرسید و با کتب علمی و سخن مشاوران تطبیق دهید ببینید آیا فقط مخالف هستند یا مشاوران هم سخنانشان را تأیید می کنند.
2- پیشنهاد بدهید مشاوره ازدواج بروید با همدیگر به اتفاق خانواده ها.
3- اگر شرایط مساعد بود که با هم ازدواج می کنید اگر متوجه شدید که این ازدواج به جز تلخی برای شما و خانواده ها چیزی به بار نمی آورد برای کمک به آن پسر هم که شده از این انتخاب صرف نظر کنید.
نکته: ممکن است خانواده پسر شما را فردی بدانند که پسرشان را صید کرده اید بنابراین باید طوری عمل شود که در خواستگاری واقعا خانواده و پسر خواستگار و طلب کننده باشند. طوری که خانواده پسر احساس نکنند شما به نظر پدر و مادرتان اهمیت نمی دهید و در واقع یک امتیاز منفی در زندگی آینده شما محسوب می شود یعنی می گویند او حرمت پدر و مادرش را که 18 سال برایش زحمت کشیدند نداشت چگونه حرمت ما و فرزندمان را خواهند داشت.
دعا نویسی یعنی چه ؟
دعا به سوی چه کسی؟
آیا دعا به وی کسی جز خدا میخواهد ببرید؟
اگر مقصود شما خداست راههای بهتری غیر از دعا نویسی وجود دارد . مثل توسل به اهل بیت .(ع)
در ضمن دعای پدرتان موثرتر است .
رطب خورده کی منع رطب کند؟
واسه همین هم خودم چیزی نمیگم!
فقط سخنان کارشناس را جدی بگیر تا روزی مایه عبرت دیگران نشوی.
بگو خوب!
برید ازدواج کنید و کاری به خانواده نداشته باشید.
به این میگن کار انجام نشدنی :Nishkhand:
به این میگن کار انجام نشدنی :Nishkhand:
اتفاقا این کار عملی هست.
با حکم دادگاه.
اتفاقا این کار عملی هست.
با حکم دادگاه.
به این راحتی که شما میگید نیست . بعد هیچ چیزی نمی ارزه بخاطرش پدر و مادرتو ناراحت کنی
به این راحتی که شما میگید نیست . بعد هیچ چیزی نمی ارزه بخاطرش پدر و مادرتو ناراحت کنی
اتفاقا هیچ سختس ای نداره.مگه پدر و مادر میخوان با اون شخص زندگی کنن!؟
تفاقا هیچ سختس ای نداره.مگه پدر و مادر میخوان با اون شخص زندگی کنن!؟
قرار نیست اونا زندگی کنن ولی بچه هم اگه تو روی پدر و مادرش بایسته و کار رو به جاهای دیگه برسونه بنظرتان باعث رنجش اونا نمیشه؟؟؟؟؟؟؟؟
بهرحال منم موافق حرفهای کارشناسم میتونن به مشاور مراجعه کنن نه اینکه سریع برن سراغ دادگاه
قرار نیست اونا زندگی کنن ولی بچه هم اگه تو روی پدر و مادرش بایسته و کار رو به جاهای دیگه برسونه بنظرتان باعث رنجش اونا نمیشه؟؟؟؟؟؟؟؟
بهرحال منم موافق حرفهای کارشناسم میتونن به مشاور مراجعه کنن نه اینکه سریع برن سراغ دادگاه
زن و مرد باید همدیگرو دوست داشته باشن.
نه پدر زن و مادر زن و پدر شوهر و مادر شوهر.زمونه عوض شده.
مشاوره مگه میخواد چکار کنه. هیچی فقط با حرف دو نفر رو از هم متنفر میکنه.
به نظر من دادگاه بهترین راه حله.
زن و مرد باید همدیگرو دوست داشته باشن.
نه پدر زن و مادر زن و پدر شوهر و مادر شوهر.زمونه عوض شده.
مشاوره مگه میخواد چکار کنه. هیچی فقط با حرف دو نفر رو از هم متنفر میکنه.
به نظر من دادگاه بهترین راه حله.
عجب حرفی میزنید خیلی ها از طریق همین مشاوره ها به خواسته خودشون رسیدن و خونوادهاشون بدون دلگیری متقاعد کردن.
بعدش اگه قراره با هر مخالفت خونواده طرف سریع سراغ دادگاه بره و ازدواج پس این همه طلاق جوونها نتیجه ی چیه؟؟؟؟؟؟ بعضی وقتها پدر و مادر چیزی میدونن که یک جوون کم سن و سال نمیدونه
گذشت زمان و صبر هم بعضی وقتها نتیجه رو تغییر داده
عجب حرفی میزنید خیلی ها از طریق همین مشاوره ها به خواسته خودشون رسیدن و خونوادهاشون بدون دلگیری متقاعد کردن.
بعدش اگه قراره با هر مخالفت خونواده طرف سریع سراغ دادگاه بره و ازدواج پس این همه طلاق جوونها نتیجه ی چیه؟؟؟؟؟؟ بعضی وقتها پدر و مادر چیزی میدونن که یک جوون کم سن و سال نمیدونه
گذشت زمان و صبر هم بعضی وقتها نتیجه رو تغییر داده
خیلی زمانها هم طلاق بخاطر مشاوره پدر و مادر هست.
خیلی زمانها هم طلاق بخاطر مشاوره پدر و مادر هست.
شاید اینطور هم باشه ولی اکثراً بخاطر انتخاب غلط جوونهاست.
هرکس فکر میکند دینش حق است به من ثابت کند.
تا به آن آیمان آورم.
میشه شما رو به یک تایپیک دعوت کنم؟؟؟؟؟
شاید اینطور هم باشه ولی اکثراً بخاطر انتخاب غلط جوونهاست.
اتفاقا جوونای این زمونه سوادشون بالاتره پس بیشتر بخاطر اشتباه والدین هست.
میشه شما رو به یک تایپیک دعوت کنم؟؟؟؟؟
البته که میشه.
خوشحال میشم در خدمتتون باشم.
اتفاقا جوونای این زمونه سوادشون بالاتره پس بیشتر بخاطر اشتباه والدین هست.
در این زمونه دیگه کمتر گوش به حرف خونواده ها میدن و اکثراً انتخاب خود شخصه :Gol::Gol:
البته که میشه.
خوشحال میشم در خدمتتون باشم.
http://www.askdin.com/thread31904-2.html#post407165
خوشحال میشم تو این تایپیک شرکت کنید
سلام...از جوابتون واقعا ممنونم..
به این چند نکته حتما عمل میکنم..
فقط من و مادرم تنها مشاوره ازدواج رفتیم...ولی مشاور فقط سعی داشت منو منصرف کنه و مثله شما راهنمایی نکرد..
امید به خدا...هرچی اون صلاح بدونه..
بازم از جوابتون ممنونم..
برید ازدواج کنید و کاری به خانواده نداشته باشید.
با سلام خدمت شما خواهر گرامی و بزرگوارم
یکی از ویژگی های شخصیت های سالم و بالغ است است که برای این که در گزینش های خود موفق باشند عقل و فکرشان را به افکار افراد با تجربه پیوند می زنند. چرا؟ چون که می دانند که ما در این دنیای که خودش به اندازه کافی گرفتار برای ما به بار می آورد با بیماری، حادثه، فقدان عزیزان و....نباید با دست خود برای خودمان گرفتار به بار آوریم به قول معروف از دنیا می کشیم بس دیگه.
از سویی هم عمرمان اجازه نمی دهد که که یک بار تجربه کنیم و یک بار هم تجربه را به کار ببریم
برای همین است که اسلام فوق العاده به مشورت بها داده است و قرآن می فرماید از دیگران عبرت بگیرید.
یکی از کارهای مثبت شما هم همین است. چرا که با بیان سؤالتان درخواست کمک دارید.
طبیعی است که از مشاور نباید انتظار داشته باشید بدون حساب همه رفتار شما را تأیید کند در واقع مشاور مانند گارد و نرده و تابلوهای راهنمایی کنار خیابان ها هستند که به شما معیار می دهد و جهت. به شما خبر می دهد که از این راه برو و اون راه مثلا به دره ختم می شود. این جا جاده لغزنده است و فلان جا با سرعت کم برانید و ...........
اگر ما گواهی نامه نداشته باشیم به پلیس هم بگوییم ماشین خوبی داریم ولی پدرم اجازه نمی دهد که رانندگی کنم چه طوری پدرم را راضی کنم. پلیس راه حل به شما نمی دهد. می گوید معیار برای رانندگی این است که شما سن قانونی داشته باشید، مهارت های نظری و عملی را یاد گرفته باشید و گواهی نامه داشته باشید.
مشاوران ازدواج هم براساس تحقیقات و تجارب می گویند که همتایی(باورها، ارزش ها، ویژگی های اخلاقی و شخصیتی، هدف در زندگی، شأن خانوادگی، اقتصادی، شرایط ظاهری و جسمی و روانی و تناسب سنی و....) بسیار مهم است. یعنی کسی ازواج موفقی خواهد داشت که از این تجارب استفاده کند و براساس این معیارها ازدواج کند نه براساس علاقه و احساس تنها.
اجازه پدر
دیشب مشاوره ای داشتم دختر خانمی بعد از ازدواج فهمیده بود که این آقا با چیزی که نشان می داد فرق دارد مثل زمانی که ما در مغازه تحت تأثیر قدرت اقناع کنندگی فروشنده و تبلیغات قرار می گیریم ولی وقتی به خانه می آییم می بینیم که آن چیزی که می گفتند نیست. یک فروشنده قدرت اقناع کنندگی بالایی دارد یک کفش تنگ را با چرب زبانی به خریدار می فروشد و هزار و یک دلیل می آورد که اصلا کفش باید این طور باشد. و یک کفش گشاد را هم با هزار دلیل به خریدار می فروشند و او را قانع می کند که اصلا کفش خوب باید این طوری آزاد باشد و که چشم درد نگیریم و....
این دختر خانم با اصرار خودش پسری را برای ازدواج گزینش کرده بود الان می بیند که هزار نکته باریک تر از مو را باید دقت می کرده که غافل بوده و همتایی ندارد با او. تقصیرها را به گردن مادر و پدر می اندازد می گوید شما که با تجربه بودید اگر من را دوست داشتید باید مجبورم می کردید با او ازدواج نکنم.
در حالی که اگر اجبار می کردند هم تا آخر عمر می گفت شما فرصت را از من گرفتید و به عقل و احساس من اهمیت ندادید.
بنابراین نباید از والدین دلخور شوید چون در هر حال عمیق ترین عشق های پاک را نسبت به شما دارند و به جز خوشبختی شما چیزی در سر ندارند.
بی پیر مرو تو در خرابات
هر چند سکندر زمانی
افراد با تجربه که سردی و گرمی روزگار را چشیده اند، باز هم به تجربه دیگران احترام می گذارند و مشورت می کنند. وقتی می خواهند خانه ای بخرند، وقتی می خواهند ماشینی بخرند وقتی می خواهند فرزندشان را در مدرسه ای ثبت نام کنند و....مشورت می کنند تا از سویی گرفتار ضرر نشوند و از سویی هم به نتایج مثبتی هم برسند.
خب چه باید کرد؟
گفتیم که ازدواج باید براساس معیاری باشد که به خوشبختی و به فرمایش قرآن به آرامش ختم شود( و من آیاته ان خلق لکم من انفسکم ازواجا لتسکنوا الیها)
طبیعی است شما تجربه کافی را ندارید برای سنجش معیارها و ممکن است جامعیت را در نظر نگیرید چه باید بکنید؟
1- بدون گارد گرفتن به سخنان والدین گوش بدهید و علت مخالفت آنها را بپرسید و با کتب علمی و سخن مشاوران تطبیق دهید ببینید آیا فقط مخالف هستند یا مشاوران هم سخنانشان را تأیید می کنند.
2- پیشنهاد بدهید مشاوره ازدواج بروید با همدیگر به اتفاق خانواده ها.
3- اگر شرایط مساعد بود که با هم ازدواج می کنید اگر متوجه شدید که این ازدواج به جز تلخی برای شما و خانواده ها چیزی به بار نمی آورد برای کمک به آن پسر هم که شده از این انتخاب صرف نظر کنید.
نکته: ممکن است خانواده پسر شما را فردی بدانند که پسرشان را صید کرده اید بنابراین باید طوری عمل شود که در خواستگاری واقعا خانواده و پسر خواستگار و طلب کننده باشند. طوری که خانواده پسر احساس نکنند شما به نظر پدر و مادرتان اهمیت نمی دهید و در واقع یک امتیاز منفی در زندگی آینده شما محسوب می شود یعنی می گویند او حرمت پدر و مادرش را که 18 سال برایش زحمت کشیدند نداشت چگونه حرمت ما و فرزندمان را خواهند داشت.
به این چند نکته حتما عمل میکنم..
فقط من و مادرم تنها مشاوره ازدواج رفتیم...ولی مشاور فقط سعی داشت منو منصرف کنه و مثله شما راهنمایی نکرد..مگه اینقدر نمیگن ازدواجو آسون کنین برا جوونا...پس کو؟؟؟ فقط بخاطره پول مارو از هم جدا کردن...پـــــــــــــول..ای خداااااااااااااا
امید به خدا...هرچی اون صلاح بدونه..
بازم ممنونم..
بازم از جوابتون ممنونم..
به نام خدا
سلام
اگر پدر و مادرتون راضی نباشن،
با احتمال بالای 90 % ، خوشبخت نمی شید.
پس هرگز به توصیه ی اوون یکی دوستمون گوش نکنید.
پول هم برای شما که 18 ساله هستین، بی ارزشه
اما
همین تفاوت سطح مالی، احتمالاً تفاوتی در نوع رفتار های شما و نوع نگرشتون به زندگی ایجاد کرده، که خوب، کاملاً مشخص هست که هنوز درکش نکردید!
(شاید هم در یک حالت خوشبینانه، تشابه کافی وجود داشته باشه!!!!!)
هم کفو بودن که به عنوان شرایط ازدواج مطرح می شه، یکیش همین شرایط مالی هست.
امیدوارم که به عشقتون برسید.
چرا وقتی میگیم عشق وجود نداره ..عاشقا گارد میگیرن که ..کی گفته عشق وجود نداره ...پس لیلی و مجنون چی بودن ....پس شیرین و فرهاد چی بودن ...پس(.....................................................)
بله ...همه ی اینا وجود داشتن ...اما چون بهم نرسیدن عاشق موندن ....
البته این نظریه منه
زندگی خیلی جدی تر از این حرف هاس ...نمیگم خشنه ...نه ..ولی جدیه ....ازدواج تو سن پایین مثل چیدن یه میوه ی کاله ....ازدواج شوخی بردار نیست ..لباس تن نیست که قابل تعویض باشه ...بار ها و بارها تو مشاوره ها ی ازدواج شنیدیم که در انتخاب همسر عقلانی تصمیم بگیرید نه احساسی .....
میدونم گوشتون از نصیحت و پند و اندر پره ..میدونم داستان های زیادی راجع به عشق هایی که ته اش طلاق و جدایی رو شنیدید
اما همیشه میگید ...ما فرق میکنیم ...
همین یه کلمه دل ادم و میسوزونه
چون بغیه اون ادم ها هم همین راه و رفتن ..اون ها هم نصیحت شنیدن ...اون ها هم در فراق گریه کردن و الی اخر ... همه ی اون ها هم میگفتن ما با بغیه فرق داریم
بعضی وقت ها هم ادم تحت تاثیر محیط قرار میگیره
خوندن رمان های عاشقانه که فوق فوق فیلم هندیه ...
اهنگ های عاشقانه
.....و دوستایی که ادم و به این روابط تشویق میکنن
خدا شاهده ...یکی از دوستان 5 سال در فراق شوهرش اشک ریخت ...چقدر به این درو اون در زد تا بهم رسیدن
اخرش چی شد ؟
اقا پسر همش دم در دانشگاه یا با دوست دختر گرامی در گل و گردش به سر میبرن
و دوست منم به حماقت خودش فحش میده ...عاقلانه تصمیم بگیرید و توصیه ها جناب حامی رو جدی بگیرید
یا حق
[="Arial Black"][="Navy"]سلام.حکم کسایی که عاشق هستن.از نظر سن و عقل بالغ هستن.وعشقشون به همه ثابت شده است .چیه؟کسایی که به خاطر افکار پوچ وتشریفاتی خانواده شان نمی تونند به هم برسند [/]
سلام.حکم کسایی که عاشق هستن.از نظر سن و عقل بالغ هستن.وعشقشون به همه ثابت شده است .چیه؟کسایی که به خاطر افکار پوچ وتشریفاتی خانواده شان نمی تونند به هم برسند
دوست عزیز شاید جواب سوالتون رو تو این وبلاگ به دست بیارید. :Gol:
http://shahab-asemooni.blogfa.com/post-81.aspx
افکار پوچ وتشریفاتی خانواده شان
قطعا همه اشتباه می کنن
به جز اوون کسی که عاشقه !
تازه عشقش، کر و کورش هم کرده ....
ممنون..حتما سر میزنم..
دوست عزیز شاید جواب سوالتون رو تو این وبلاگ به دست بیارید. :Gol:
http://shahab-asemooni.blogfa.com/post-81.aspx