جمع بندی برداشتن دانه خرما از روی زمین؛ آری یا نه؟!

تب‌های اولیه

4 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
برداشتن دانه خرما از روی زمین؛ آری یا نه؟!

سلام

حدیثی داریم با این مضمون:

قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : مَنْ وَجَدَ كَسْرَةً اَوْ تَمْرَةً فَأكَلَهَا لَمْ يُفارِقْ جَوْفَهُ حَتّي يَغْفِرَاللّهُ لَهُ.
رسول خدا - صلي الله عليه و آله و سلم - فرمود: هر كس تكّه اي نان يا دانه اي خرما در جائي ببيند، و آن را بردارد و ميل كند، مورد رحمت و مغفرت خداوند قرار مي گيرد.

«بحارالأنوار، ج 63، ص 430، ح 12»

حالا سوال اینه که مسلماً اگه یه دانه خرما روی زمین افتاده باشه، کثیف هست و از نظر بهداشتی مشکل داره! به حدیث عمل کنیم یا مراقب سلامتی باشیم؟!!

با تشکر:Gol:

برچسب: 

با نام و یاد دوست



کارشناس بحث: استاد مجید

تندیس;403546 نوشت:
سلام

حدیثی داریم با این مضمون:

قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : مَنْ وَجَدَ كَسْرَةً اَوْ تَمْرَةً فَأكَلَهَا لَمْ يُفارِقْ جَوْفَهُ حَتّي يَغْفِرَاللّهُ لَهُ.
رسول خدا - صلي الله عليه و آله و سلم - فرمود: هر كس تكّه اي نان يا دانه اي خرما در جائي ببيند، و آن را بردارد و ميل كند، مورد رحمت و مغفرت خداوند قرار مي گيرد.

«بحارالأنوار، ج 63، ص 430، ح 12»

حالا سوال اینه که مسلماً اگه یه دانه خرما روی زمین افتاده باشه، کثیف هست و از نظر بهداشتی مشکل داره! به حدیث عمل کنیم یا مراقب سلامتی باشیم؟!!

با تشکر


با صلوات بر محمد وآل محمد
وبا سلام وعرض ادب به محضر شما کاربر گرامی
از توجه شما نسبت به فهم روایت که از توصیه های ائمه طاهرین(علیهم السلام) می باشد کمال تشکر را دارم.
امّا در این زمینه باید خدمت شما عرض نمایم با توجه به کتب روایی وباب هایی که برای روایات مطرح شده مشخص می گردد که معصوم (علیه السلام )نیز به بحث بهداشت توجه داشته اند، برای مثال:
1- این روایت در کتاب شریف کافی در باب «بَابُ أَكْلِ مَا يَسْقُطُ مِنَ الْخِوَان‏؛ باب خوردن آن چه از سفره می افتد» آمده است:«5- حُمَيْدُ بْنُ زِيَادٍ عَنِ الْخَشَّابِ عَنِ ابْنِ بَقَّاحٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ جُمَيْعٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ مَنْ‏ وَجَدَ كِسْرَةً فَأَكَلَهَا كَانَتْ لَهُ حَسَنَةٌ وَ مَنْ وَجَدَهَا فِي قَذَرٍ فَغَسَلَهَا ثُمَّ رَفَعَهَا كَانَتْ لَهُ سَبْعُونَ حَسَنَةً.( الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏6، ص: 299)»
2- ویا در کتاب مکارم الاخلاق در باب«الفصل الثالث في آداب الأكل و ما يتعلق به‏؛ در آداب خوردن وآن چه که متعلق به خوردن می باشد» آمده است:« قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ مَنْ‏ وَجَدَ كِسْرَةً أَوْ تَمْرَةً «الكسرة- بالكسر-: القطعة من الشي‏ء المكسور.» فَأَكَلَهَا لَمْ تُفَارِقْ جَوْفَهُ حَتَّى يَغْفِرَ اللَّهُ لَه‏.
تا آن جا که در این باب از امام رضا(علیه السلام)آمده است:«عَنِ الرِّضَا عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ مَا سَقَطَ مِنَ الْمَائِدَةِ مُهُورُ الْحُورِ الْعِين‏؛ آن چه از سفره می افتد از مهریه حور العین می باشد.» ( مكارم الأخلاق، ص: 141)
3- ویا در کتاب وسائل الشيعة در باب ««1» 77 بَابُ أَنَّ مَنْ‏ وَجَدَ كِسْرَةً أَوْ تَمْرَةً اسْتُحِبَّ لَهُ رَفْعُهَا وَ أَكْلُهَا وَ إِنْ كَانَتْ فِي قَذَرٍ اسْتُحِبَّ لَهُ غَسْلُهَا وَ أَكْلُهَ؛باب این که کسی پیدا کند قطعه چیزی شکسته ای را یا خرمایی را مستحب است بر او که آن را از زمین بردارد وبخورد واگر چرکین بود مستحب است بر او که آن را شستشو دهد وبخورد.»
30837- 2- «4» وَ عَنْ مُوسَى بْنِ الْقَاسِمِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِيدِ بْنِ غَزْوَانَ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ أَبِي زِيَادٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ مَنْ وَجَدَ تَمْرَةً أَوْ كِسْرَةً مُلْقَاةً فَأَكَلَهَا لَمْ تَسْتَقِرَّ «5» فِي جَوْفِهِ حَتَّى يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُ.( وسائل الشيعة، ج‏24، ص: 381)
30840- 5- «2» مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ فِي الْأَمَالِي عَنْ جَعْفَرِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ جَدِّهِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ جَدِّهِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُغِيرَةِ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنِ الصَّادِقِ ع عَنْ آبَائِهِ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ مَنْ‏ وَجَدَ كِسْرَةً أَوْ تَمْرَةً فَأَكَلَهَا لَمْ تُفَارِقْ جَوْفَهُ حَتَّى يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُ.( وسائل الشيعة، ج‏24، ص: 382)
4- ودر کتاب بحار الأنواردر باب 20 با این عنوان آمده است:« أكل الكسرة و الفتات و ما يسقط من الخوان‏؛ قطعه ای از چیز شکسته و خوردن ریزه ها وخورده های چیزی که از سفره افتاده است.»
12- وَ مِنْهُ، عَنْ مُوسَى بْنِ الْقَاسِمِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِيدِ بْنِ غَزْوَانَ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ أَبِي زِيَادٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ مَنْ‏ وَجَدَ كِسْرَةً أَوْ تَمْرَةً مُلْقَاةً فَأَكَلَهَا لَمْ تَقِرَّ فِي جَوْفِهِ حَتَّى يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُ‏ «3»
17- مَجَالِسُ الصَّدُوقِ، عَنْ جَعْفَرِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ جَدِّهِ الْحَسَنِ عَنْ جَدِّهِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُغِيرَةِ عَنِ السَّكُونِيِّ عَنِ الصَّادِقِ عَنْ آبَائِهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ مَنْ‏ وَجَدَ كِسْرَةً أَوْ تَمْرَةً فَأَكَلَهَا لَمْ يُفَارِقْ جَوْفَهُ حَتَّى يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُ‏ «2»(بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏63، ص: 429)
5- ودر کتاب مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل بَابُ69 با این عنوان آمده است:«أَنَّ مَنْ‏ وَجَدَ كِسْرَةً أَوْ تَمْرَةً اسْتُحِبَّ لَهُ رَفْعُهَا وَ أَكْلُهَا وَ إِنْ كَانَتْ فِي قَذَرٍ اسْتُحِبَّ لَهُ غَسْلُهَا وَ أَكْلُهَ؛ این که کسی پیدا کند قطعه ی چیزی شکسته ای را یا خرمایی را مستحب است بر او که آن را از زمین بردارد وبخورد واگر چرکین بود مستحب است بر او که آن را شستشو دهد وبخورد.»
19930- «6» كِتَابُ التَّعْرِيفِ، لِلصَّفْوَانِيِّ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ أَبِي زِيَادٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ رَسُولِ اللَّهِ ص: مَنْ‏ وَجَدَ كِسْرَةً أَوْ تَمْرَةً فَأَكَلَهَا لَمْ تَقِرَّ فِي جَوْفِهِ حَتَّى يَغْفِرَ اللَّهُ لَه‏) مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، ج‏16، ص: 292)
بنابر این می توان نتیجه گرفت که اگر چیزی از روی زمین پیدا شد وکثیف بود باید آن را شست وسپس خورد چنان که در باب های مختلف نیز به این مطلب اشاره شده است.
التماس دعا

تندیس;403546 نوشت:
حالا سوال اینه که مسلماً اگه یه دانه خرما روی زمین افتاده باشه، کثیف هست و از نظر بهداشتی مشکل داره! به حدیث عمل کنیم یا مراقب سلامتی باشیم؟!!

مسلم نیست
همیشه زمین کثیف نیست.
بعضی زمینها تمیز هستند یا اگر هستند آنقدر نیست که مهم باشد. اگر زیادی بخواهیم حساس باشیم در هوا هم میکروبها هستند. بنابراین هرچیزی که هوا به آن بخورد هم نباید خورد.
بدن انسان گلبولهای سفید دارد که با میکروبها بطور طبیعی مقابله می کنند و مشکل خاصی پیش نمی آید. مگر اینکه مقدار میکروبها زیاد باشد که ممکن است به منجر به بیماری شود که آن هم لزوما آدم را نمیکشد و معمولا پس از چند روز خوب میشود.
زیادی هم نباید به مسائل بهداشتی حساسیت نشان داد.
در ضمن آقتاب هم که به خیلی از زمینها می خورد باعث ضدعفونی شدن آن میشود.
برخی تحقیقات که انجام شده نشان میدهد بچه هایی که در محیطهای شهری و با بهداشت بیش از حد بزرگ میشوند بدن آنها در مقابل بسیاری بیماری ها مقاوم نیست و زودتر از بچه های روستایی که در خاک بازی می کنند بیمار میشوند.
خیلی از مسائل بهداشتی جنبه احتیاط و پیشگری دارد و اینطور نیست که با رعایت نکردن آنها حتما آدم مریض شود.
به هر حال وقتی اهل بیت حرفی میزنند باید آن را گوش کرد. آنها بهتر از من و شما طبیعت را میشناسند و حتی طبیعت تحت اختیار آنهاست. مگر این داستان را نشنیده اید؟:
یکی از شیعیان خدمت امام صادق علیه السلام آمد و اعتراض کرد که چرا شما قیام نمیکنید و حکومت را نمیگیرید؟ امام فرمودند یار ندارم. او گفت هزاران یار شما در شهر ما هست. یکیش من. اما فرمود تو یار من هستی؟ گفت آره. امام فرمود: پس برو توی آن تنور آتش. آن شخص ترسید و نرفت. امام به غلامش همان دستور را داد و او رفت و نسوخت. داستان حضرت ابراهیم علیه السلام هم هست.
یعنی اگر حتی واقعا این خرما بهداشتی نباشد چون دستور اهل بیت است خداوند در آن شفا قرار میدهد و ضررهای آن را بطور استثنا رفع میکند. بصورت معجزه و تغییر در طبیعت. طبیعت زیر دست آنها است. نگران نباشید. اطاعت از آنها رمز خوشبختی است.
البته اگر خرما واقعا خیلی کثیف باشد و آشغال خاصی به آن چسبیده باشد آن بحث دیگریست و قضیه میشود خوردن آشغال و نه خوردن خرما.
خرما که میگن یعنی خرما که آشغال یا چیز خاصی به آن نچسبیده باشد. حالا یک کم گرد و خاک جزئی مهم نیست و با یک فوت یا شستن قابل حل است. امام هم که نگفته نشسته بخورید. شما می توانی بشوری بو بعد بخوری.
وقتی یک چیزی را نمیگن بع این معنی نیست که باید نشسته خورد. امام فرمودند آن را بخورد. نگفته که شسته یا نشسته. وقتی نگفته به این معنی نیست که باید نشسته خورد. در چنین مواردی یا آن را در حدیث دیگری می گویند یا آن را واگذار میکنند به عقل شنونده. قرار نیست که تمام جزئیات در یک حدیث گفته شود.
موضوع قفل شده است